EGT 164
ปิดประตูเพื่อเอาชนะสุนัข (1)
ในอีกด้านหนึ่ง
ถังนาจื่อกำลังไว้อาลัยให้โลก ขณะที่ศีลธรรมของประชาชนกำลังเสื่อมโทรมลงในแต่ละวันที่ผ่านไปในทางกลับกันเขายังคงเฝ้าดู
'คู่รัก' ทั้งสองด้วยความประหลาดใจ
จนกระทั่งใบหน้าของหยานอู๋มืดมน
ถังน่าจื่อก็ถูกลากออกไปจากศิษย์สองคน มีเพียงความเสียใจในขณะที่เขาถอนสายตาของเขา
“บอกว่า
เจ้าวางแผนจะทำอะไรในตอนนี้?” เฉินหยานเซียว หยิบป้ายตราประทับขึ้นมายี่สิบห้าป้าย
และเก็บมันไว้ในแหวนมิติของเธอพร้อมกับป้ายของคนเขลาสองคน ด้วยสีหน้าที่บ่งบอกว่า
‘นี่ของข้า เจ้าคิดเช่นนั้นไหม'
ฉีเซี่ยไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้
เมื่อมองไปที่ชายร่างเล็กเขายิ้มแล้วพูดว่า: "แผนอะไร? แน่นอนเราจะทำแบบทดสอบ”
หยางซือพยักหน้าเห็นด้วย:“
ก่อนหน้านี้คนโง่จำนวนมากได้ทำร้าย ดูถูกเรา
ในตอนนี้ได้เวลาชำระบัญชีแค้นกับพวกเขาทีละคน”
ดวงตาของเฉินหยานเซียวก็ตกอยู่ในความคิด
เธอจำฉากที่ศิษย์ยี่สิบห้าคนถูกฉีเซียแช่แข็งไว้ในก้อนน้ำแข็ง
จนกระทั่งพวกเขานอนอยู่บนพื้น เธอไม่ได้มีความคิดใด ๆ
เลยหากพวกเขาได้รับการละลายน้ำแข็งในเวลานี้!!
“ฮะ!
ข้าอยากจะแก้แค้นพวกเขาดูบ้าง!”
ถังนาจื่อม้วนแขนเสื้อของเขาขึ้นเพื่อที่จะออกไปต่อสู้
เฉินหยานเซียวมองเขาเล็กน้อยและพูดอย่างใจเย็น:
“เจ้าต้องการที่จะฆ่าพวกเขาด้วยขวดงั้นหรือ”
ในฐานะที่เป็นนักปรุงยาน้องใหม่
เขากำลังวางแผนที่จะทำลายพวกเขาด้วยขวดหรือฆ่าพวกเขาด้วยคัมภีร์ปรุงยา?
ถังนาจื่อ
สูญเสียคำพูดทันที เขามีสีหน้าผิดหวังเมื่อมองไปยังเฉินหยานเซียวที่พ่นคำพูดทำร้ายจิตใจออกมา
ก่อนก้มหน้าลงพื้นอยู่ด้านข้างเพื่อวาดวงกลม
พวกเขาเป็นสหายที่ดีอย่างไม่ต้องสงสัย
อาศัยหอพักเดียวกัน ทำไม เฉินจิว ถึงทำให้เขาต้องลำบากใจ!
ช่างเป็นสิ่งมีชีวิตที่ใจจืดใจดำ
เป็นความจริงที่เขาไร้ซึ่งความรู้สึก
ฉีเซียดึงถังนาจื่อที่ยังคงมีสีหน้าผิดหวังอยู่
พร้อมกับเรียกคนอื่นแล้วพวกเขาก็เดินทางต่อไปในส่วนลึกของป่ามืดเพื่อดำเนินการแก้แค้นอย่างไร้ความปราณี
เฉินหยานเซียวในฐานะศิษย์ใหม่ของสาขาปรุงยาพร้อมกับ
ถังนาจื่อ เริ่มต้นวันอันรุ่งโรจน์ของการทำธุรกิจซอสถั่วเหลือง* ของพวกเขา
และในที่สุด
เฉินหยานเซียว ก็ตระหนักเช่นกันกับสิ่งที่เรียกว่า 'ตั๊กแตนข้าม
ไม่มีใบหญ้าเติบโตขึ้น'
สัตว์ทั้งสามนั้นค่อนข้างโหดร้ายเกินไป!
ตลอดทางไม่ว่ากลุ่มใดที่ได้พบกับพวกเขา
ฉีเซียจะปล่อยเวทอาคมน้ำแข็งและหิมะโดยตรงโดยเปลี่ยนสมาชิกทั้งห้าให้เป็นก้อนน้ำแข็ง
ก่อนที่สมาชิกเหล่านั้นจะสามารถเข้าใจได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
และหลังจากขโมยป้ายตราของคนเหล่านั้น พวกเขาก็จะหนีไปในทันทีโดย
ไม่พิจารณาว่าศิษย์ที่ถูกแช่แข็งจะถูกแช่แข็งจนกว่าจะสิ้นสุดการทดสอบหรือไม่
เวทอาคมน้ำแข็งและหิมะของนักเวทอาวุโสในมือของฉีเซีย ไม่ได้เป็นเวทอาคมเดียวกันกับที่ต้องบริโภคพลังเวทที่น่ากลัว
เขาสามารถโยนคนทีละคนออกไป โดยไม่ต้องอ้าปากค้างเพื่อหายใจ!
ศิษย์เหล่านั้นไม่มีความสามารถในการต่อต้านใดๆทั้งสิ้น
พวกเขาสามารถมองดูตัวเองและสหายร่วมกลุ่มของพวกเขาเมื่อพวกเขาถูกปกคลุมด้วยเกล็ดหิมะอย่างรวดเร็วและกลายเป็นน้ำแข็งทันที
ผู้คนจำนวนมากไม่เห็นเงาของฉีเซีย และคนอื่น ๆ จนกระทั่ง เฉินหยานเซียว
ธุรกิจซอสถั่วเหลือง มาขโมยป้ายตราของพวกเขา
พวกเขาจึงรู้ว่าพวกเขาถูกโจมตีโดยกลุ่มอื่น!
นอกเหนือจาก
เฉินหยานเซียวที่ขโมยป้ายตราของพวกเขาแล้ว พวกเขาไม่สามารถเห็นสมาชิกอีกสี่คนของกลุ่มตรงข้ามได้
ความพ่ายแพ้ของพวกเขาเต็มไปด้วยความสงสัยอย่างสิ้นเชิง
กลุ่มสุดยอดของเฉินหยานเซียว
สามารถอธิบายได้ว่าเป็นรถปรับสภาพพื้นดินที่กวาดผ่านป่ามืดทั้งหมด
บางครั้งพวกเขาจะพบปลาบางตัวที่หลุดผ่านตาข่าย
หยานอู๋ก็จะใช้เคล็ดวิชาเฉพาะเพื่อดักจับพวกเขา
จากนั้นก็รอให้ฉีเซียย่างพวกเขาด้วยลูกบอลเพลิงหรือถูกตีศีรษะด้วยโล่ของหยางซือ
หมอเวทไม่ใช่อาชีพที่น่ารังเกียจที่สุดอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตามหยานอู๋สามารถแสดงให้เห็นถึงเคล็ดวิชาจำกัดการเล่น ตราบใดที่คน ๆ
นั้นตกอยู่ในมุมมองของเขา
มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหนีจากการสัมผัสใกล้ชิดของเคล็ดวิชาจำกัด
[*ธุรกิจซอสถั่วเหลือง:
“ข้ามาที่นี่เพื่อซื้อซอสถั่วเหลือง” - การมองอยู่ข้าง ๆ เพื่อดูความสนุก
โดยไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับสิ่งนั้น / ไม่ใช่ธุรกิจของเจ้า]
EGT 165
ปิดประตูเพื่อเอาชนะสุนัข (2)
ระหว่างทางของพวกเขา
โดยไม่ต้องพูดถึงกลุ่มใด ๆ แม้แต่นักยิงธนูที่เร็วที่สุดคนหนึ่งก็ไม่ประสบความสำเร็จ
ในเวลาเพียงครึ่งวัน
จำนวนของตราประทับในแหวนมิติของเฉินหยานเซียวมีมากกว่าหนึ่งร้อยป้าย!
และชายทั้งสามที่สามารถใช้มือและเท้าได้ก็ไม่ได้หยุดการกระทำของพวกเขาแต่อย่างใด
พวกเขาเริ่มค้นหาศิษย์ที่เคยไล่ล่าพวกเขามาก่อนจากส่วนต่าง ๆ
ของป่ามืดจากทิศทางต่าง ๆ
และในไม่ช้าศิษย์ที่เคยไล่ล่าพวกเขาก็ถูกต้อนมาจากทุกทิศทุกทางโดยกลุ่มผู้เหี้ยมโหด
กลุ่มศิษย์ที่พยายามหาทางหนีอย่างลุกลี้ลุกลน เมื่อเห็นกลุ่มอื่น ๆ
มันก็จุดประกายความสนิทสนมกันในหมู่พวกเขา สหายผู้ประสบภัยในทันที
พวกเขารวมตัวกันเพื่อต่อต้านการกระทำที่โหดร้ายของคนทั้งสาม
แต่เมื่อเผชิญกับความรุนแรง
ทุกอย่างก็เป็นเพียงเสือกระดาษ
ร่างสง่างามของฉีเซียยืนอยู่บนที่สูง
เขามองลงไปที่กลุ่มศิษย์ที่เต็มไปด้วยความเป็นปฏิปักษ์
ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาก็เผยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ออกมา
เขายกไม้คทาของเขาขึ้นสูงและร่ายเวทอาคมออกมาจากปากของเขา
นี่เป็นครั้งแรกที่
เฉินหยานเซียวได้เห็นฉีเซียร่ายเวทอาคม ด้วยการร่ายเวทอาคมอย่างต่อเนื่องของฉีเซีย
อากาศโดยรอบดูเหมือนจะเย็นลง
ศิษย์ที่มารวมตัวกันต่างพากันหวาดกลัวในขณะที่มองดูฉีเซียที่กำลังร่ายเวทอาคม
และมีเพียงไม่กี่คน ที่เมื่อเห็นมันเพียงครู่เดียว
เขาก็ค้นพบใสทันทีว่าฉีเซียอาจจะร่ายเวทอาคมระดับที่สูงขึ้น
“เราไม่สามารถปล่อยให้เขาร่ายเวทอาคมจนจบได้!”
ใครสักคนเป็นผู้ตะโกนออกมา
แต่ในขณะนั้นนักเวทและนักธนูทั้งหมดต่างได้มุ่งโจมตีร่างกายของฉีเซีย
ลูกธนูนับไม่ถ้วนและกระสุนแสงของเวทอาคมพุ่งเข้าโจมตีฉีเซีย
แต่เมื่อการโจมตีเหล่านั้นใกล้จะถึงฉีเซีย
พลันปรากฏโล่แสงขนาดยักษ์ มันต่อต้านการโจมตีทั้งหมดได้
"วิ่ง!"
เมื่อเห็นว่าการโจมตีไม่ได้ผล ศิษย์คนอื่น ๆ
ต้องการหาโอกาสหลบหนีออกไปจากที่ที่น่ากลัวเช่นนี้ในทันที
หยานอู๋มองไปที่ศิษย์ที่กำลังจะหนี
เขาไม้คทาของเขาเบา ๆ ม่านแสงก็ปรากฏขึ้นรอบ ๆ ศิษย์เหล่านั้น มันล้อมรอบพวกเขาเอาไว้
หากพวกเขาต้องการหลบหนีพวกเขาต้องทำลายเกราะป้องกันแสงนี้ก่อน
แต่…
อย่าไร้สาระ!
ใครจะเป็นผู้ทุบเกราะป้องกันแสงนี้ที่แน่นหนาราวกับเท้านี้ได้
สิ่งนี้ไม่ได้เป็นการป้องกันแต่อย่างใด
หากมันกระทบศีรษะโดยตรง ผลก็จะเหมือนกับการต่อสู้กับกำแพงอิฐคุณภาพดี!
กลุ่มศิษย์อยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
หากพระเจ้าให้โอกาสพวกเขาอีกครั้ง
พวกเขากลัวว่าการเอาชนะสัตว์ที่โหดร้ายทั้งสามนี้ไปสู่ความตายก็ยังคงเป็นไปไม่ได้
นี่มันผิดปกติอย่างสิ้นเชิง
อ่า! ในการแสดงเวทอาคมระดับสูงโดยไม่จำเป็นต้องมีคาถาร่ายเวทอาคมมันเป็นสิ่งผิดปกติสำหรับนักเวทอาวุโส
คนผู้นี้สามารถเป็นคู่ต่อสู้ที่มีค่าของผู้นำอาวุโสโอวหยางฮันหยูได้อย่างแน่นอน!
และหมอเวทที่น่ากลัวซึ่งมักใช้โล่แสงขนาดใหญ่
‘เจ้ารู้หรือไม่ว่าเจ้ายังเป็นศิษย์อยู่
การปลดปล่อยเกราะป้องกันแสงระดับนี้เจ้าคิดว่าอาจารย์ที่ปรึกษาของหมอเวทจะยังรักษาหน้าของพวกเขาได้หรือไม่!’
นอกจากนี้!
‘นักดาบที่ไม่มีม้าและวิ่งเร็วยิ่งกว่ากระต่าย!
มาเลย! ถามถึงสำนึกที่ดีมีคุณธรรมของเจ้าหน่อย ด้วยความเร็วเช่นนี้
เจ้าสามารถทำให้ครอบครัวของเจ้ารู้สึกเศร้าโศกได้!! สองขาวิ่งเร็วกว่าสี่ขา
เขาอาจฆ่าตัวตายด้วยความอับอายและความไม่พอใจ!’
เพียงแค่ให้พวกเขามีทางออกจากสถานการณ์นี้!
พวกเขาก็จะไม่ซื่อสัตย์อีกต่อไป!!
เมื่อเผชิญกับการถูกล้อมของสิ่งมีชีวิตที่ผิดปกติทั้งสาม
ความเชื่อมั่นของศิษย์ทั้งหลายแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ กุมหัวของพวกเขา ขณะนั่งยอง ๆ
อยู่บนพื้น พวกเขากำลังรอบทสุดท้ายของอาคมเวทของฉีเซีย กำลังรอจุดจบที่น่าสังเวช
อย่างไรก็ตาม… ...
ทุกคนรอมานาน
แต่ก็ไม่พบความเปลี่ยนแปลงในร่างกายของพวกเขา
EGT 166
ปิดประตูเพื่อเอาชนะสุนัข (3)
ฉีเซียที่ยืนอยู่บนที่สูงได้ร่ายเวทอาคมมานานแล้ว
ในเวลานี้เขานอนอยู่ข้างหินก้อนใหญ่อย่างเกียจคร้าน ใบหน้าที่เผยรอยยิ้มออกมา
มันทำให้ศิษย์หลายคนกลัวจนถึงจุดที่จะฉี่รดกางเกงตัวเอง
“......”
สิ่งนี้ควรหมายถึงอะไร
อัจฉริยะผู้นี้ร่ายเวทอาคมระดับสูงชนิดใด?
กลุ่มคนต่างจ้องไปที่ฉีเซียที่กำลังนอนอยู่บนก้อนหินขนาดใหญ่อย่างกระวนกระวายใจ
พวกเขาไม่แน่ใจกับสถานการณ์ในตอนนี้
แต่พวกเขากลับเห็นว่าฉีเซียหยิบเอาผลไม้ป่ามาแทะกินเล่น
“ทุกคน
เข้าแถวให้เรียบร้อย อย่ามุงกัน!” ในที่สุดพลันปรากฏเสียงดังออกมาจากฝูงชน
พวกเขาเห็นถังนาจื่อถือถุงกระสอบยืนอยู่ระหว่างม่านแสงทั้งสองฝั่ง
พร้อมกับที่เขายิ้มออกมาบนใบหน้าของเขา
ม่านแสงทั้งสองฝั่งเปิดช่องว่างทางด้านข้างของเขา
ซึ่งเพียงพอสำหรับหนึ่งคนที่จะผ่านออกไปได้
“ ……” ผู้คนพูดไม่ออก
ในที่สุดพวกเขาก็สามารถตระหนักได้ว่า ฉีเซีย สัตว์ร้ายผู้นี้ไม่ได้ร่ายเวทอาคมระดับสูงแต่อย่างใด
เขาเพียงแค่หลอก!!
เอ่อ...เขาต้องการเล่นแบบนี้งั้นหรือ? พวกเขาหวาดกลัวอย่างสิ้นเชิงจนพวกเขาเกือบจะฉี่รดกางเกง ...
มือกระบี่ที่อยู่ใกล้ถังนาจื่อ
ก็เดินไปที่ทางออกอย่างรวดเร็ว เขามองไปยังใบหน้าที่เต็มเปี่ยมด้วยรอยยิ้มอันหาที่เปรียบมิได้ของถังนาจื่อ
เขาก้มศีรษะเหมือนนกกระทาและออกจากทางออก
แต่ตัวเขายังก้าวไม่พ้นทางออก
หัวของเขาถูกกระแทกอย่างหนัก
เขาเงยหน้าขึ้นมามอง
เขาพบว่าถังนาจื่อกำลังถือ 'อิฐ' อยู่ตรงกันข้ามกับเขา!!
“สวรรค์ ..
ป้ายตราประทับของเจ้า” ถังนาจื่อยกถุงกระสอบและส่ายที่ด้านหน้าของนักกระบี่
นักกระบี่ตะลึงงัน
“รออะไร?”
ถังนาจื่อ ยกก้อนอิฐขึ้นด้วยมืออีกข้าง
“ … .. ” มือกระบี่ต้องการร้องไห้
แต่ไม่มีน้ำตา เขาดึงป้ายออกจากหน้าอกของเขาและวางไว้ในกระสอบของถังนาจื่อ
จากนั้นรีบออกไปพร้อมกับซ่อนน้ำตา
เมื่อคนแรกสาธิตการปฏิบัติ
ศิษย์ที่เหลืออยู่ตราบใดที่พวกเขาไม่ได้โง่ ทุกคนย่อมรู้ว่าพวกเขาควรทำอะไรต่อไป
หลังจากนั้น
ศิษย์เริ่มทะยอยออกไป พร้อมกับป้ายตราประทับในถุงกระสอบของถังนาจื่อเพิ่มขึ้น
ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่ต้องการที่จะต่อต้าน
แต่การต่อต้านของพวกเขาจะไร้ประโยชน์ พวกเขาไม่สามารถเอาชนะฉีเซีย
ไม่สามารถวิ่งผ่านหยางซือ หากพยายามหนีไปด้วยกันพวกเขาจะถูกโจมตีด้วยม่านแสงของหยานอู๋
อย่าเป็นคนพาล
พวกเขาจะไม่เล่นอีกต่อไป
!!
ผู้คนกลุ่มนี้ไม่มีพลังต่อต้าน
เช่นกลุ่มของหญิงสาวสวยที่ถูกบังคับให้ค้าประเวณีอย่างยอมจำนน 'คุณธรรม' ที่มีค่าที่สุดของพวกเขาอยู่ในถุงกระสอบของถังนาจื่อ
สัตว์ร้ายผู้นี้
เฉินหยานเซียวมองดูกลุ่มผู้เยาว์ที่กำลังหดหู่ใจพร้อมกับพาร่างที่ห่อเหี่ยวออกไป
เธอมองไปที่เสียงหัวเราะและเต็มไปด้วยความสุขของถังนาจื่อที่ในมือถือถุงกระสอบที่เต็มไปด้วยตราประทับ
แล้วมองไปที่นักต้มตุ๋นที่ไร้ยางอาย เธอครุ่นคิดอย่างเงียบ ๆ :
เธอยังคงมีคุณธรรมมาก
เมื่อเปรียบเทียบกับสัตว์ป่าที่โหดร้ายกลุ่มนี้ พวกเขาทำลายคุณธรรมบนพื้นดิน
การขโมยของเธอนั้นดูสูงส่งเกินไป!
คุณชายน้อยเหล่านี้มาจากห้าตระกูลใหญ่
พวกเขาทำยังไงถึงได้ลงมือทำการปล้นอย่างมืออาชีพได้?
อย่าบอกเธอว่าพวกเขามาจากครอบครัวโจรที่แท้จริง!
เฉินหยานเซียวเย้ยหยันสัตว์ร้ายสี่ตัวที่ไร้ศีลธรรมอยู่ภายในใจของเธอ
ขณะที่เก็บถุงกระสอบป้ายตราประทับของถังนาจื่อเข้าไปในแหวนมิติของเธอ
ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงบางสิ่งบางอย่างและหันไปถามฉีเซีย
ที่กำลังแทะผลไม้ป่าของเขาอย่างเกียจคร้าน
“เจ้าร่ายเวทอาคมอะไร?”
เธอรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิอย่างชัดเจน
แม้เมื่อฉีเซียได้เปิดใช้เวทอาคมน้ำแข็งและหิมะ แต่ในครั้งนี้เธอไม่รู้สึกเช่นนั้น
ฉีเซี่ยยิ้มเล็กน้อยให้เฉินหยานเซียว
ก่อนที่เขาจะพูดออกมาอย่างช้า ๆ: "เจ้าอยากรู้ความจริง?"
ไร้สาระ!
หากเธอไม่ต้องการรู้ แล้วเธอจะถามทำไม!
ขอบคุณมากครับ
ตอบลบ