EGT 008 ครอบครัวตระกูลหงส์ไฟ Part 2

แม้ว่าเธอจะรู้เหตุผลในการ "หลีกเลี่ยงหัวหอก" และยังต้องทำการปกปิดความแข็งแกร่งของเธอและหาวิธีการเพื่อยื้อเวลาเพื่อตัวเธอเอง

การทำท่าหน้าตาบื้อโง่เขลาก็เป็นสิ่งหนึ่งที่เธอทำ แต่เธอไม่อยากเห็นตัวเองกลายเป็นแพะรับบาปแทนเฉินเจียอี้และเฉินเจียเว่ย เมื่อเธอได้เข้าพบกับเฉินเฟิงในวันพรุ่งนี้

เมื่อครุ่นคิดถึงสถานการณ์ในวันพรุ่งนี้ ที่เธอจะต้องเผชิญหน้า เฉินหยานเซียวเหล่ดวงตาของเธอ และมุมปากของเธอยกขึ้น มันดูเป็นรอยยิ้มที่แบบมีเล่ห์เหลี่ยม

คนงี่เง่าก็จะได้ประโยชน์ในแบบคนโง่!

...... ..

ถ้ามีคนบอกว่าพี่ชายและพี่สาวของเธอ ทำให้เธอรู้ถึงตัวตนของเธอว่าต่ำต้อยและไร้ค่าว่าเป็นอย่างไร ในตอนนี้ เธอได้ทำลายสถิติใหม่ไปสู่อัตลักษณ์ที่เรียกว่า "ต่ำต้อย" ของเธอแล้ว

สิ่งแรกในตอนเช้า หญิงรับใช้สองคนที่อายุสิบเจ็ดถึงสิบแปดปีได้เตะเปิดประตูเข้ามาอย่างกระทันหัน อาจกล่าวได้ว่าไม่มีแม้แต่ความเคารพต่อคนที่ยังนอนหลับอยู่บนเตียง ขณะที่พวกเขาบังคับให้เธอลุกขึ้น เธอก็ไม่ได้มีลักษณะเหมือนคุณหนูเจ็ด แต่เธอมีลักษณะคล้ายกับคนรับใช้ที่ต่ำที่สุดในตระกูลหงส์ไฟ

"เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นเจ้านายระดับสูงและยิ่งใหญ่ โตเป็นสาวขนาดนี้แล้ว ยังต้องการคนมาช่วยเจ้าแต่งตัวและเช็ดตัวอยู่อีก" คนรับใช้ที่มีใบหน้าไม่พอใจและดูใจร้าย ได้ดึงเสื้อผ้าที่เฉินหยานเซียวสวมใส่ออกอย่างรุนแรง ก่อนที่คนรับใช้อีกคนจะนำเอาเสื้อผ้าที่ดูประณีตมาสวมใส่ให้เธออย่างเรียบร้อย โดยไม่มีความอ่อนโยนและความสุภาพผ่านการกระทำที่รุนแรงของพวกเธอ นอกจากนี้บนใบหน้าของหญิงรับใช้ทั้งสองก็ยังดูหมิ่นคุณหนูเจ็ดที่เป็นขยะผู้นี้

"ถ้าไม่ใช่เพราะความต้องการของท่านผู้นำที่ต้องการจะพบเธอในวันนี้ ให้ไปทำอะไรอย่างอื่นก็คงจะดีกว่าที่จะมารับใช้ขยะอย่างเจ้า ข้าไม่รู้จริง ๆ ว่านายท่านคิดอย่างไร สำหรับเขาที่ยอมให้คนงี่เง่าคนนี้ยังอยู่ในคฤหาสน์นี้ มันเป็นความอัปยศอดสูอย่างแท้จริงสำหรับครอบครัวตระกูลหงส์ไฟของเรา" หญิงรับใช้อีกคนก็แอบดึงผมของเฉินหยานเซียวขณะที่เธอหวีมัน

แทนที่จะพูดว่าพวกเขากำลังทำหน้าที่ช่วยเฉินหยานเซียวเปลี่ยนเสื้อผ้าและเช็ดเนื้อตัว มันจะดีกว่าที่จะบอกว่าพวกเขากำลังทรมานเธอ

"ใครสักคนบอกว่า มันไม่เพียงแต่สูญเสียอาหาร ครั้งนี้เธอได้ถูกตั้งข้อหาโดยไม่คาดฝัน แม้กระทั่งได้เกิดเหตุร้ายใหญ่โต เป็นไปได้มากที่นายท่านจะไม่ปล่อยให้คนงี่เง่าคนนี้ออกไป"

"สำหรับความอับอายนี้ เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่จะตัดสินให้เร็วที่สุด เจ้าไม่ได้ตระหนักเลยหรือว่าทุกคนที่อยู่ข้างนอกแอบอ้างเอาคนงี่เง่าผู้นี้ไปล้อเป็นเรื่องตลกและไม่ใช่แค่การเยาะเย้ยภายในคฤหาสน์ของเราเท่านั้น"

หญิงรับใช้สองคนที่ดูไม่พอใจ พึมพำออกมาโดยไม่สนที่จะหลีกเลี่ยงหัวข้อสนทนาแต่อย่างใด

จากคนรุ่นอาวุโสจนถึงรุ่นหลัง ๆ ของตระกูลหงส์ไฟ นอกจากผู้นำตระกูล เฉินเฟิง ผู้ซึ่งมีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับเฉินหยานเซียว แต่คนอื่น ๆ ก็คิดว่าเฉินหยานเซียวเป็นภาระ ไม่เพียงแค่นั้นพวกเขายังต้องการและปรารถนา ถ้าหากความอัปยศอดสูของตระกูลหงส์ไฟได้ตกตายไปก่อนหน้านี้ เพื่อที่พวกเขาจะได้ทิ้งขยะไว้เบื้องหลังผู้ซึ่งเคยสร้างรอยเปื้อนทำให้ตระกูลหงส์ไฟจนอาจเป็นเหตุให้พวกเขาอาจถูกยกเลิกตำแหน่งศักดิ์สิทธิ์ได้

คำพูดที่ยากที่จะยอมรับได้ถูกพูดออกมากระทบหูของ เฉินหยานเซียวอย่างต่อเนื่อง แต่สีหน้าการแสดงออกของเด็กสาวอายุสิบสี่ปีไม่มีอาการใด ๆ แม้แต่เล็กน้อย ในขณะที่เธอเปิดตาคู่นั้นขึ้น มันเปล่งประกายระยิบระยับในขณะที่มองไปที่หญิงรับใช้สองคนที่ไม่ได้แยกความแตกต่างระหว่างตำแหน่งของตนเอง และทำเหมือนกับว่าเธอไม่เข้าใจเรื่องความอัปยศอดสูที่พวกเขาพูดถึง

หลังจากที่ได้ทรมานเธอเสร็จสิ้น เฉินหยานเซียวได้แต่งกายอย่างสมบูรณ์และทั้งหญิงรับใช้ก็รีบคว้าตัวเธอเดินไปที่บ้านหลังใหญ่

ระหว่างทางเฉินหยานเซียวปล่อยให้ทั้งสองคนดึงแขนเสื้อของเธอไป โดยไม่มีเจตนาขัดขืน แต่ภายใต้ดวงตาที่สับสนดูเหมือนว่ามันจะกระพริบเป็นประกายแวววาวออกมา

เมื่อมาถึงประตูหน้าเรือนหลัก หญิงรับใช้สองคนนี้ก็รีบโยนร่างของเด็กสาวขยะผู้นี้เข้าไปที่ห้องโถงหลักโดยไม่หันหน้าไปมอง

ไม่มีใครสังเกตเห็นได้เลยว่า ในช่วงเวลาที่หญิงรับใช้สองคนนั้นได้หันหลังเดินออกไป ถุงผ้าที่ปักลายสวยงามสองใบที่มีขนาดเท่าฝ่ามือได้หายไปจากเอวของพวกเธอ แต่พวกมันกลับมาปรากฏอยู่ในมือของมารน้อย

เฉินหยานเซียวได้ทำการหา "รายได้" เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่เธอเข้ามาในโลกนี้ เธอเก็บพวกมันไว้ในอกเสื้อของเธอ ในขณะที่เธอยังรักษาอาการนิ่งเงียบเธอ พร้อมกับเดินตามหลังคนรับใช้เข้าไปในห้องโถงหลัก ด้วยใบหน้าที่ไร้เดียงสา

ขณะที่เธอเดินเข้าไปในห้องโถงหลัก ประตูด้านหลังของเธอก็ค่อย ๆ ปิดลงในทันที

ฉับพลันได้เกิดเสียงดังขึ้น "เอะ ถุงเงินของข้า!" เสียงตะโกนดังเข้ามาพร้อมกับเสียงประตูปิดที่ด้านนอกห้องโถงหลัก