GDN 410 จอมโจรจิ้งจอกเงิน!

แปลโดย ข้าแปลเจ้าอ่าน 

ให้กำลังใจผู้แปลโดยงด การกอปปี้ งดแชร์ 
แล้วมาอ่านด้วยกันที่ https://imakeuread.blogspot.com/

         

จิ้งจอกเงินฉลาดและกล้าหาญ มันลอบตามไปทันกับชายสองคนในชุดสีดำ

ชูวว ~

หลังจากเข้าไปในรอยแยกของพื้นที่ จิ้งจอกเงินได้เห็นโลกสีดำและประตูขนาดใหญ่

ประตูรอยแยกพื้นที่ทำมาจากทองคำและเต็มไปด้วยลวดลายที่สลับซับซ้อนและโบราณ มันปรากฏเป็นรูปครึ่งวงกลมโดยรวมและตั้งอยู่บนพื้นดินสีดำ

บนแผ่นดินมีห้วย คลอง ลำธารมากมาย ในลำธารเกิดการเผาไหม้ของหินหนืด ในกระแสน้ำเชี่ยว แมกม่าสีทองกระเด็นออกมา เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่แม็กม่าจริง แต่เป็นของเหลวสีทองที่มีอุณหภูมิสูง

พื้นที่แห่งนี้ร้อนมาก และอากาศก็เหมือนเตาบาร์บีคิว ถ้าไข่แตกบนก้อนหินสีดำ มันจะใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาทีก่อนที่ไข่จะสุก คนปกติไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้เลย

จิ้งจอกเงินมองไปที่ประตูที่เปิดอย่างกระตือรือร้น จิ้งจอกเงินตระหนักดีว่านี่เป็นวิธีการขนส่งที่ก้าวหน้ากว่ายานอวกาศดาร์คเน็ตมาก ด้วยสิ่งนี้มันทำให้พวกเขาสามารถเข้าและออกจากสวนใต้ดินได้อย่างง่ายดาย 9527 น่าที่จะสามารถพัฒนาอะไรแบบนี้ได้

แทนที่จะบ่น จิ้งจอกเงินซ่อนตัวอยู่ในก้อนหินสีดำที่หักพัง เพื่อสังเกตชายสองคนในชุดดำประหลาดเหล่านี้

พวกเขามาถึงยานอวกาศขนาดเล็กและพึมพำออกมาว่า

"บอกเจ้านายเช่นนี้ อย่าพูดผิดไปจากนี้ เขาไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่ดีนักในตอนนี้"

"ไม่ต้องกังวลเราทั้งสองจะพูดในสิ่งเดียวกัน เจ้านายไม่ใช่ไม่มีเหตุผลใด ๆ เขาจะไม่ลงโทษเรา"

"ดี งั้นเราไปรายงานเจ้านายกันเถอะ"

ทั้งสองได้เข้าไปในยานอวกาศขนาดเล็ก มันมีขนาดเล็กมาก โดยมีขนาดครึ่งหนึ่งของรถเหาะ มีเพียงสองที่นั่งด้านหน้าและด้านหลัง

เมื่อโล่โปร่งใสปิดลง จิ้งจอกเงินก็แอบเข้าสู่ตัวเครื่องโดยจับไว้ที่ปีกของมัน

ฟู่ ~

ยานอวกาศขนาดเล็กบินมุ่งสู่ภูเขาสีดำ ควันลอยออกจากใจกลางภูเขา ทำให้อากาศดูสกปรก มันเต็มไปด้วยเมฆและหมอกสีดำอย่างหนาแน่น จนไม่สามารถมองเห็นภูเขา

ในใจกลางของภูเขามีการสร้างชานชาลา ยานอวกาศขนาดเล็กจอดอยู่ประมาณห้าสิบถึงหกสิบลำ นอกจากนี้ยังมีสัตว์จิตวิญญาณบางตัวคอยเฝ้าระวังอีกด้วย

จิ้งจอกเงินพบว่ามันเคยเห็นสัตว์จิตวิญญาณเหล่านี้บางส่วน จากการต่อสู้ก่อนหน้านี้ ที่จิ้งจอกเงินได้พบกับลินดา ที่ฮั่นหลางได้รับคันธนูขนนกเวหา ตอนนี้พวกมันมาอยู่ที่นี่ หรือว่าพวกมันตามลินดามา? ถ้าอย่างนั้น อาจเป็นได้ว่า สัตว์จิตวิญญาณหญิงที่โกงเจ้านายเขา อาจซ่อนตัวอยู่ในสถานที่แห่งนี้?

นอกจากนี้ยังมีสัตว์จิตวิญญาณบางตัวที่มีพลังมากยิ่งขึ้นเช่นหมูป่าที่ทนทานและมีหนามแข็งยิ่งกว่าเหล็กกล้าและเขี้ยวแหลมคมที่ยื่นออกมาจากปาก

สัตว์จิตวิญญาณเป็นสัตว์ชนิดหนึ่งและมีหลายสายพันธุ์เช่นเดียวกับสัตว์ป่าทั่วไป

ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือพวกมันมีภูมิปัญญาและมีความแข็งแกร่งทางจิตวิญญาณ สัตว์ป่ามักจะมีไอคิวสูงกว่าและเมื่อความแข็งแกร่งทางจิตวิญญาณของพวกมันถูกบีบอัดและปล่อยออกไป มันจะกลายเป็นพายุจิตวิญญาณหรือที่เรียกว่า จิตพิฆาตวิญญาณ พายุจิตวิญญาณชนิดนี้มีอิทธิพลมากมาย ถ้าคนที่โดนพายุ และหากจิตวิญญาณไม่แข็งแกร่งพอ จิตวิญญาณของพวกเขาก็จะถูกทำลาย

แน่นอนว่าทักษะพิเศษของสัตว์จิตวิญญาณไม่สามารถใช้งานได้พร่ำเพรื่อ สัตว์จิตวิญญาณส่วนใหญ่จะตายหลังจากใช้ทักษะจิตพิฆาตวิญญาณ ในขณะที่ตัวที่มีพลังมากอาจสามารถใช้งานได้สองครั้งหรือแม้กระทั่งสามครั้งตลอดทั้งชีวิตของมัน

สำหรับไข่ดำนั้นดูแตกต่างออกไป จิ้งจอกเงินไม่แน่ใจ มันใช้จิตพิฆาตวิญญาณหลายครั้งแล้วแต่มันยังคงมีพลัง แม้กระนั้นการใช้พลังงานมหาศาลก็ทำให้มันต้องหาพลังกินอย่างหิวโหย

ไข่ดำมีความภาคภูมิใจและมีสายเลือดที่สูงส่งมาก สำหรับแหล่งพลังงานธรรมดา มันยอมอดตายมากกว่าที่จะแตะต้องพวกมัน

ทันใดนั้น ~

หมูป่าดูเหมือนจะค้นพบบางสิ่งบางอย่าง มันลดหัวของมันดม สูดจมูกของมันก่อนเข้าไปใกล้จิ้งจอกเงิน

จิ้งจอกเงินเพิ่งรู้ว่าหมูป่ามีจมูกที่ดีมาก จากมุมมองทางชีววิทยาสุกรสามารถรับรู้กลิ่นได้ดีกว่าสุนัขสายพันธุ์ที่ดีที่สุด พวกมันมีความสามารถสูง แต่มีคนไม่กี่คนที่สามารถทำให้พวกมันเชื่องได้

สัตว์เหล่านี้ไม่ใช่เครื่องประดับ พวกมันถูกนำมาใช้เพื่อป้องกันผู้บุกรุก!

จิ้งจอกเงินกลัวว่ามันจะเข้ามาหาชายสองคนในชุดสีดำ โดยไม่ต้องคำนึงถึงระยะทางความปลอดภัย

"ออกไป!" หนึ่งในพวกเขา เตะไปที่หมูป่าใกล้ ๆ มันร้องและส่ายหัวตัดสินใจที่จะละทิ้งกลิ่นที่น่าสงสัยไว้

ช่วงเวลานั้นมันทำให้จิ้งจอกเงินกลัว หัวใจของมันเต้นเร็ว โชคดีที่เทคนิคการมองไม่เห็นของจิ้งจอกเงินเป็นชนิดที่พิเศษมาก รวมถึงการหักเหของแสงและองค์ประกอบของชีวิต

ร่างกายของจิ้งจอกเงินได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญโดยผู้สร้างของมัน ดังนั้นจิ้งจอกเงินแทบไม่มีกลิ่น เมื่อมันจับคู่พลูโตก็กลายเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบ เพราะพวกเขาไม่ได้มีความผันผวนของแหล่งพลังงานใด ๆ หรือมีกลิ่นใด ๆ ซ่อนอยู่ ในกลุ่มพวกเขาจะเหมือนต้นหญ้าธรรมดา

จิ้งจอกเงินเดินตามชายสองคนในชุดดำไปในภูเขา นั่นเป็นอุโมงค์มืดยาวที่พร่ามัวโดยแสงและเงา ไม่มีหมูป่าใด ๆ และมันก็ปลอดภัยชั่วคราว

ในห้องโถงด้านหน้า จิ้งจอกเงินได้เห็นผู้ชายหลายคนในชุดสีดำ

"เจ้ากลับมาแล้ว? พวกเจ้าดูไม่ดี เจ้าทำภารกิจที่ได้รับมอบหมายจากเจ้านายเสร็จสิ้น?"

"จริง ๆ แล้ว นั่นก็ไม่ใช่ภารกิจ มีใครบางคนคว้ามันไปก่อนที่เราไปถึง เจ้านายมอบหมายงานให้เราช้าไป อย่าเพิ่งพูดถึงพวกเราเลย พวกเจ้าเป็นอย่างไร?"

"ควอนตัมเข็มทิศถูกขโมยมาเรียบร้อยแล้ว ..เจ้านายบอกให้เราเอามันไปเก็บในคลังสินค้าพร้อมกับสมบัติอื่น ๆ ที่เก็บรวบรวมไว้"

"ใช่ ดูเหมือนว่าเจ้านายจะยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะต้องทำอะไรต่อไป เขาขอให้เราเก็บสมบัติมากมาย แต่ส่วนมากมันยังไม่มีประโยชน์ในตอนนี้"

"เอาเถอะ เจ้านายสั่งเช่นนั้นเราก็เพียงแค่ทำตามคำสั่ง..วิวัฒนาการครั้งนี้สำคัญมาก เจ้านายจำเป็นต้องใช้ของมากมาย มันอาจจะเป็นเรื่องของความปลอดภัย"

"มันดูน่าอัปยศจริง ๆ ที่พี่น้องของเราทุกคน ต่างต้องกลายเป็นขโมยและปล้นทุกคน เมื่อไหร่ที่เราจะได้ทำการต่อสู้กับสายพันธุ์อัจฉริยะของมนุษย์อย่างแท้จริง?"

"อดทน โอกาสรออยู่ที่นั่นเสมอ เรากลับกันเถอะ ปล่อยให้มันเป็นไปเช่นนี้ไปก่อน"

"ดี พวกเราจะไปรายงานจ้านาย แล้วเจอกัน"

"แล้วเจอกัน"

จากบทสนทนาที่จิ้งจอกเงินได้ยิน มันคิดอยู่ภายในใจว่า "ดูเหมือนว่าคนในฐานนี้ จะแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม ภารกิจที่สำคัญที่สุดสำหรับพวกเขาตอนนี้คือการเก็บรวบรวมสิ่งที่พวกเขาต้องการสำหรับการวิวัฒนาการ"

"วิวัฒนาการ? ใครวิวัฒนาการ? อย่างไร?"

คำถามนี้เป็นเรื่องยากสำหรับจิ้งจอกเงิน มันส่ายหัวเล็ก ๆ ของมันและคิดว่า "ลืมไปซะ ในตอนนี้ข้าควรคิดถึงสิ่งที่เจ้านายจะทำ ถ้าเขาอยู่ที่นี่?"

"ดี แน่นอนว่าเจ้านายจะต้องพูดว่า สิ่งที่ศัตรูต้องการนั่นคือสิ่งที่ข้าต้องการที่จะทำลาย" จิ้งจอกเงินมีความคิดและพึมพำในใจว่า "ดี ดี..เจ้านายสนุกกับการก่อให้เกิดความสับสนวุ่นวายมากที่สุด เขาไม่ต้องการแม้แต่จะรู้เหตุผล ตราบเท่าที่ศัตรูต้องการจะทำอะไรบางอย่าง เขาจะไม่ปล่อยให้พวกเขาประสบความสำเร็จ"

สุนัขจิ้งจอกเงินที่ฉลาดหันไปรอบ ๆ มันไม่ได้ติดตามสองคนที่ไปรายงานเจ้านายของพวกเขาอีก แต่กลับวิ่งตามไปยังชายสองคนที่กำลังจะไปเก็บสมบัติไว้ในโกดัง

พวกเขาเดินไปตามทางเดินที่ซับซ้อนเป็นเวลานาน ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงประตูโลหะที่ปิดสนิท ข้างนอกประตูมีชายชราเคราแพะ เขามีดวงตาที่หรี่เล็กราวกับว่าเขายังไม่ตื่น ผิวของเขาดำ มันมีความแตกต่างอย่างชัดเจนระหว่างนักรบกับทหารธรรมดา

"สิ่งนี้คืออะไร?"

"ควอนตัมเข็มทิศ จากองค์กรเหล่าปีศาจ เจ้านายให้ข้าเก็บมันไว้ก่อน มันอาจจะเป็นประโยชน์ในอนาคต"

ชายชราผิวดำขมวดคิ้ว "เก็บอีกแล้ว? ดูเหมือนว่าเจ้านายยังไม่แน่ใจว่าจะเอาไปทำอะไร เอามันมาให้ข้า"

จากนั้นชายชราก็เอากล่องขนาดราวฝ่ามือออกมา เปิดขึ้นและมองดู เขาเขียนชื่อของรายการลงทะเบียนและชื่อบุคคลที่มอบให้

แล้วเขาก็เปิดประตูที่ปิดผนึกและทดสอบด้วยดีเอ็นเอของตัวเอง

เมื่อชายชราเดินเข้าไป ประตูยังไม่ปิด จิ้งจอกเงินเดินตามไปอย่างเงียบ ๆ และซ่อนตัวอยู่ที่มุม หลังจากที่วางเข็มทิศควอนตัมลงบนชั้นวางแล้วชายชราคนนั้นก็ออกไป

ปัง

ได้ยินเสียงประตูปิดผนึก จิ้งจอกเงินในที่สุดก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก มันลูบหน้าอกปลอบตัวเอง เหมือนมนุษย์ด้วยอุ้งเท้าเล็ก ๆ ของมัน มันส่งเสียงเรียกกำลังใจขึ้นมาอีกครั้งและมองไปรอบ ๆ ห้อง

ห้องเก็บของเต็มไปด้วยชั้นวางของ คนเหล่านี้ยุ่งอยู่กับการขโมยของที่มีค่า พวกเขาไม่ได้มีโอกาสจัดเก็บเรียงพวกมัน พวกเขาเพียงแค่วางมันลงบนชั้น

แม้ว่าจิ้งจอกเงินจะเป็นเพียงสัตว์ยีน แต่มันก็มีภูมิปัญญาพิเศษและสัญชาตญาณที่ไว ไม่นานนักมันก็ค้นพบเกราะอ่อนนุ่มเบาราวกับผ้าไหมและเป็นแบบชิ้นเดียว มันเห็นได้ชัดว่ามันสวมใส่ภายในชุดเกราะเพื่อการป้องกันที่พิเศษ

"เจ้านายน่าจะชอบสิ่งนี้ เกราะราชาสวรรค์ก็พังแล้วด้วย" มันลูบคางด้วยกรงเล็บเล็ก ๆ จิ้งจอกเงินคิด มันจึงรีบหยิบชุดเกราะไหมน้ำแข็งนี้เข้าไปเก็บในแหวนมิติที่ปลอกคอของมัน"

"จิ๊ มันเยอะมาก ข้าจะเอาอะไรไปได้บ้าง?"

จิ้งจอกเงิน รู้สึกกังวลเล็กน้อย มันเป็นจิ้งจอกเงินและจิ้งจอกก็มีนิสัยในการจัดเก็บอาหารไว้ในแหวนมิติขนาด 10 ลูกบาศก์เมตร มันเต็มไปด้วยสิ่งต่าง ๆ ถ้าไม่จัดระเบียบโดยการเอาอาหารออกมา มันจะไม่สามารถขโมยสิ่งของที่มีค่าในคลังสินค้านี้ได้มากนัก

"ข้าคงต้องเลิกทานของว่าง"

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้จิ้งจอกเงินก็หยิบเอาถั่วสนออกมาอย่างไม่เต็มใจ วางไว้ในตำแหน่งเดิมของชุดเกราะไหมน้ำแข็ง

"ชิ้นนี้ก็ไม่เลว"

"ชิ้นนี้ละ ทั้งหมดนี้เลยละกัน ดีมาก"

"เอามันกลับไปให้เจ้านาย ชิ้นนี้ด้วย ฮึมมม อันนั้นก็ดี ข้าจะเอาชิ้นนั้นด้วย"

จิ้งจอกเงินจู่โจมขุมทรัพย์ในห้องเก็บของนี้ พื้นที่ 10 ลูกบาศก์เมตรไม่มากหรือน้อยเกินไป ด้วยสัญชาตญาณ มันหยิบสิ่งที่มันคิดว่ามีค่าและแปลกประหลาด

ในเวลาเดียวกัน พื้นที่เก็บเดิมในแหวนมิติของจิ้งจอกเงินลดลงอย่างรวดเร็ว ถั่วไพน์ เชอร์รี่ สตรอเบอร์รีสีชมพู ผลไม้ป่าที่ไม่รู้จักและซาลาเปาไส้เนื้อที่ขโมยมาจากฮั่นหลาง

ฮั่นหลางอาจไม่รู้ จิ้งจอกเงินชอบอาหารว่างมาก ๆ เมื่อต้องพิจารณาชนิดและจำนวนขนมขบเคี้ยว พวกมันเป็นอาหารที่ไม่ค่อยมีราคาจากโรงอาหารทั้งหมดนี้กระทำโดยเจ้าตัวประหลาดนี้!

"เฮ้? สายพันธุ์ถั่วงอกแปลก มันคืออะไร?"

จิ้งจอกเงินพบถั่วงอก มันเหมือนพืชดอกไม้ในกระถางขนาดเล็ก จากนั้นมันก็เดินไปดูใกล้ ๆ

ถั่วงอกนี้แปลกมาก มันมีสีม่วงแทนสีฟ้าขาวหรือสีเหลืองขาว มันดูเหมือนจะผอมมากราวกับว่าขาดสารอาหาร

"ทำไมสถานที่ที่เก็บสมบัติ ถึงเก็บถั่วงอก?" จิ้งจอกเงินคิดแตะคางเล็ก ๆ ของมัน

"เจ้านายเคยกล่าวไว้แล้วว่า สิ่งที่ผิดปกติมันต้องมีเหตุผล เขาต้องพูดถูก ข้าจะเอามันไปด้วย"

จิ้งจอกเงินตัดสินใจ แล้วเก็บถั่วงอกไว้ในแหวนมิติ

ทันใดนั้นถั่วงอกสีม่วงที่สูงราวสองสามเซนติเมตร มันโบกตัวมันไปมาให้ จิ้งจอกเงินอย่างสิ้นหวัง

"ทำไมละ? เจ้าไม่ต้องการไปกับข้า?" จิ้งจอกเงินก็ไม่แปลกใจในเรื่องนี้เพราะตั้งแต่ที่มันได้รับหนังสือธรรมชาติจิตวิญญาณ พืชทั้งหลายก็กลายเป็นมิตรกับมันมากและทักทายมันด้วยเช่นกัน

ถั่วงอกน้อยส่ายหัวและเหยียดตัวมันชี้ไปที่ด้านบนของชั้นวางของประตูถัดไป มันมีสีทองเหลืองอำพัน

"สิ่งนั้น?"

จิ้งจอกเงินวิ่งไปที่ชั้นและปีนขึ้นไปบนชั้นวง หยิบมันออกมา ก่อนที่มันจะเห็นเมล็ดพันธุ์ที่ปิดผนึกไว้ในสีเหลืองอำพัน

"ข้าเข้าใจแล้ว เจ้าขอให้ข้าเอาสิ่งนี้ไปด้วย"

ถั่วงอกน้อยพยักหน้าอย่างรวดเร็ว เห็นได้ชัดว่านี่คือพืชที่เหนือกว่าพืชใด ๆ มันมีพลังแห่งธรรมชาติ ภูมิปัญญาและจิตวิญญาณ เช่นเดียวกับหนังสือธรรมชาติจิตวิญญาณ

จิ้งจอกเงิน เก็บอำพันและเมล็ดที่ปิดผนึก หยิบกระถางดอกไม้ขึ้นในขณะที่ถั่วงอกน้อยชี้ไปที่อื่น

"เป็นชิ้นส่วนของไม้ที่แตกหัก? เจ้าต้องการให้ข้าเอามันไปด้วย?"

"เอาละ เพราะเจ้าดูน่ารัก ข้าจะเอาไม้นี้ไปด้วย แต่ถ้าเจ้านายของข้าโกรธเมื่อข้ามอบมันให้กับเขามันเป็นความผิดของเจ้า"

"อะไรนะ? ทับทิมทองคำ? เจ้าแน่ใจหรือไม่ว่าสิ่งนี้มีค่า?"

ถั่วงอกน้อยพยักหน้าอย่างไม่สงวนท่าที

"อืม ในเมื่อเจ้าพูดเช่นนั้น พื้นที่ในแหวนยังคงพอมี"

"ข้าจะบอกอะไรให้ นี่คือซาลาเปาชิ้นสุดท้ายของข้า อาหารโปรดของเจ้านายและข้าก็ชอบมันมาก เจ้าต้องการให้ข้าทิ้งซาลาเปาไส้เนื้อนี้เพียงเพื่อให้มีที่พอกับสายสตริงสีขาวที่มีขนนี้ด้วย?"

ถั่วงอกน้อยชี้ไปรอบ ๆ จิ้งจอกเงินถูกบังคับให้ต้องเก็บสิ่งของมากขึ้นในแหวนมิติ ส่วนใหญ่เป็นพืช บางทีถั่วงอกน้อยนี้มีความรู้สึกผูกพันกับพวกมันดังนั้นจิ้งจอกเงินจึงทำในสิ่งที่มันบอก

ชูวว ~

เมื่อจิ้งจอกเงินลังเลใจ ถั่วงอกสีม่วงน้อยก็พุ่งออกมาจากกระถาง

นี่เป็นถั่วงอกน้อยมหัศจรรย์ รากของมันเหมือนหนวดปลาหมึก มันเกาะจิ้งจอกเงิน มันสามารถเคลื่อนที่ไปได้ด้วยความเร็วช้า ๆ เช่นหอยทาก

"เจ้าขอให้ข้าทิ้งกระถางดอกไม้ของเจ้าไว้ที่นี่ เพื่อที่ข้าจะสามารถพาเพื่อนของเจ้าไปได้มากขึ้น?" จิ้งจอกเงินถามด้วยความตกตะลึง

ถั่วงอกน้อยพยักหน้า

อ่า ~

จิ้งจอกเงินถอนหายใจ ถั่วงอกน้อยที่อ่อนแอนี้และเจ้านายก็เหมือนกัน พวกเขาทั้งคู่อยากปกป้องเพื่อนของพวกเขา ด้วยอิทธิพลจากถั่วงอกน้อย จิ้งจอกเงินคงจะรู้สึกแย่มากถ้ามันจะปฏิเสธออกไปอีกครั้ง

"ลืมไปเถอะ ข้าจะเก็บกระถาง แม้ว่าซาลาเปาไส้เนื้อจะอร่อย แต่ก็ไม่สำคัญหรอกนะ เจ้ายังมีเพื่อนคนอื่นอีกไหม?"

ถั่วงอกน้อยลังเลเป็นเวลานาน ในที่สุดก็ชี้ไปที่มุม มีต้นกระบองเพชรสีดำสูงราวครึ่งหนึ่งของคน

จิ้งจอกเงินรู้แล้วว่าทำไมถั่วงอกน้อยถึงลังเล เพราะต้นกระบองเพชรสูงมากจนถ้าจิ้งจอกสีเงินต้องการเอามันไป เขาต้องละทิ้งของขวัญสำหรับฮั่นหลางไปบางส่วน

จิ้งจอกเงินคิดถึงเรื่องนี้และโยนแผ่นดิสก์หกเหลี่ยมออกไป

"ลืมมันไปซะ เจ้านายมีคันธนูขนนกเวหา ..สิ่งนี้ไม่มีประโยชน์กับเขา นอกจากนี้ข้าสามารถกลายเป็นอวตารกริช รองเท้าบู๊ต 9527 ก็มีรองเท้าบูทสูงแล้วที่บ้านของเขา ข้าจะโยนมันทิ้งไปด้วย"

มันเป็นทางเลือกที่ยาก จิ้งจอกเงินโยนสิ่งที่เขาเลือกให้ฮั่นหลางออกไปทีละชิ้น เพียงเพื่อให้สามารถมีที่ในแหวนมิติพอดีกับต้นกระบองเพชรสีดำ

ถั่วงอกน้อยรู้สึกซาบซึ้งอย่างมาก มันถูตัวมันลงบนใบหน้าของจิ้งจอกเงินด้วยความซาบซึ้ง มันทำให้จิ้งจอกเงินคัน เขารู้สึกว่าการเลือกของเขาถูกต้อง โลหะอุปกรณ์เป็นสิ่งที่ตายแล้วพวกมันอาจพังเสียหายไปในที่สุด แต่พืชเหล่านี้เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีชีวิตชีวา แม้ว่าพวกมันจะไม่สามารถพูดได้แต่พวกมันก็ยังมีชีวิตอยู่

แหวนมิติขนาด 10 ลูกบาศก์เมตรถูกยัดเต็มไปด้วยพืชเหล่านี้ จิ้งจอกเงินถูกบังคับให้ทิ้งกระถาง และปล่อยให้ถั่วงอกเกาะอยู่บนขนสีเงินของมัน

"เกาะให้แน่นนะ รอชายชราเปิดประตูอีกครั้ง แล้วเราจะวิ่งออกไปกัน" จิ้งจอกเงินบอกถั่วงอกน้อย

"อะไรนะ? เจ้าต้องการให้ข้าไปที่นั่น? มันมีลักษณะคล้ายกับช่องระบายอากาศ"

"ดี ข้าจะฟังเจ้า เรามาลองกันดู"

ดังนั้นจิ้งจอกเงินจึงปีนขึ้นไปบนหลังคาอย่างรวดเร็ว ใช้อุ้งเท้าของมันตัดโลหะที่คลุมของช่องระบายอากาศ จากนั้นมันก็ปีนเข้าไปในช่องระบายอากาศอย่างรวดเร็ว

"ทางนี้?"

"เอาล่ะ ไปกัน"

ชูวว`

จิ้งจอกเงินพร้อมด้วยถั่วงอกน้อย เริ่มเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วในช่องระบายอากาศที่แคบและมืด