GDN 393 ผีดิบปีกอินทรี

แปลโดย ข้าแปลเจ้าอ่าน 

ให้กำลังใจผู้แปลโดยงด การกอปปี้ งดแชร์ 
แล้วมาอ่านด้วยกันที่ https://imakeuread.blogspot.com/

สิงโตปีกอินทรีมีความสามารถในการชุบชีวิตคนตาย? ข้อเท็จจริงนี้ทำให้ฮั่นหลางและทีมของเขาตกใจ

"ไม่มีทาง! ยาพิษของข้าไม่ได้อ่อนด้อยเช่นนี้" ผู้เล่นยามค่ำคืนตะโกนออกมาด้วยความโกรธ

ฮั่นหลางจับมือเขาไว้ด้วยมือข้างหนึ่งและพูดออกมาด้วยเสียงแหบ ๆ ว่า "อย่าหุนหันพลันแล่น! ดูสีหน้าของพวกเขาสิ ยังเป็นสีเทา ไม่มีร่องรอยของชีวิต นั่นหมายความว่าสิ่งที่สิงโตปีกอินทรีฟื้นคืนชีพขึ้นมา เป็นเพียงกลุ่มของคนตาย เขาเพียงแค่ทำให้พวกเขาขยับตัวได้อีกครั้ง"

หลังจากได้ฟังสิ่งที่ฮั่นหลางกล่าว ผู้เล่นยามค่ำคืนก็เริ่มสังเกตสภาพแวดล้อมและพวกเขาอย่างละเอียด ศพเหล่านั้นที่ยืนขึ้นอีกครั้งก็ยังคงเหมือนศพที่มีใบหน้าสีเทาเย็น ราวกับว่าพวกเขาเป็นกลุ่มของซากศพผีดิบ

ฮ่า ฮ่า ฮ่า ~

สิงโตปีกอินทรีกำลังหัวเราะอยู่บนท้องฟ้า "เจ้ามีทักษะการสังเกตที่ละเอียดมาก แต่น่าเสียดายที่มันไม่ใช่สิ่งที่เจ้าจะสามารถป้องกันหรือหยุดข้าได้"

"ข้าจะบอกอะไรให้ ชื่อของข้าคือ สิงโต แต่ที่ถูกแล้วมันคือผีดิบ (TL: ในภาษาจีน สิงโตและผีดิบ มีการออกเสียงแบบเดียวกัน แต่มีการเขียนแตกต่างกัน)!"

"ข้าอาศัยอยู่ในความสันโดษมาเป็นเวลาหลายปีแล้ว เพราะความสามารถของข้านี้ไม่ใช่สิ่งที่น่าภาคภูมิใจ ..ข้ากลัวคนอื่น ๆ จะพูดเรื่องของข้าและข้าอยากจะให้ลูกชายของข้าเป็นอนาคตที่ข้าอยากจะเป็น แต่มันน่าผิดหวังจริง ๆ"

"แต่วันนี้ มันเป็นเจ้าที่บังคับให้ข้าทำเช่นนี้! ด้วยความอาฆาต! ข้าต้องการที่จะแก้แค้น!"

บูมมม ~

ร่างของสิงโตปีกอินทรีพองตัวขึ้น ร่างสีทองของเขาก็เริ่มลอยขึ้นพร้อมกับปลดปล่อยแสงสีทองที่สว่างออกมา

ร่างกายของเขาดูเหมือนจะอยู่เหนือการรควบคุม ข้อต่อของเขากำลังส่งเสียงดังออกมาอย่างต่อเนื่อง เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการที่จะใช้พลังของเขาอย่างเต็มศักยภาพ และในขณะที่พลังอำนาจดังกล่าวก็เริ่มมีผลต่อศพที่ยืนขึ้นทั้งหมด พวกมันยกศีรษะตั้งตรง ดวงตาของพวกมันเปลี่ยนเป็นสีแดง และเล็บสีดำเริ่มยื่นยาวออกมาจากนิ้วของพวกเขา

"ทำไม เขาถึงได้ดูหยิ่งยโส! นี่เป็นความโชคร้ายของเขาที่วิ่งเข้ามาหาเจ้า! ใช้พลังสูญสิ้นของเจ้าริบพลังทั้งหมดของเขา!" ผู้เล่นยามค่ำคืนกล่าวออกไป

"แต่ เดี๋ยวก่อน" ฮั่นหลางกล่าวออกมาว่า "พลังของสิงโตปีกอินทรีมีมากเหมือนกับตำนานที่ข้าเคยได้ยินมา"

"ตำนาน?" ผู้เล่นยามค่ำคืนรู้สึกสับสนมาก

"ใช่แล้ว ลูเอียวได้ทิ้งความทรงจำไว้มากมายให้ข้า หนึ่งในนั้นเป็นเรื่องเกี่ยวกับศพที่ถูกครอบงำโดยวิญญาณชั่วร้าย ..ตามตำนาน นักรบบางคนที่มีพลังแห่งความมืดที่สะสมในร่างในระดับสูง จนสามารถทำสัญญากับปีศาจได้หลังจากมีศักยภาพสูงสุดแล้วมันจะสร้างปรากฏการณ์ที่หาได้ยากมาก"

ราชาแห่งความมืดลูเอียวได้ทิ้งข้อมูลจำนวนมากไว้ให้กับฮั่นหลางและข้อมูลนี้ถูกปิดผนึกไว้ในสมองของฮั่นหลาง โดยปกติแล้วข้อมูลดังกล่าวไม่เป็นประโยชน์กับฮั่นหลางตั้งแต่แรก ประการแรกเขาไม่มีร่างกายที่เต็มไปพลังแห่งความมืด ประการที่สองฮั่นหลางไม่ได้อาศัยอยู่ในโลกของดาร์คเน็ตเช่นที่ลูเอียวจากมา ดังนั้นจึงเป็นไปได้ยากที่เขาจะได้สัมผัสกับสิ่งแปลกประหลาดเช่นที่ลูเอียวอธิบายไว้

แต่ตอนนี้สิงโตปีกอินทรีสามารถเรียกความทรงจำของฮั่นหลางได้ เขาจำได้ว่า การครอบงำโดยวิญญาณชั่วร้ายเป็นความสามารถที่มีประสิทธิภาพมากในระบบดาร์คเน็ต ในความทรงจำที่ทิ้งไว้ข้างหลัง ดูเหมือนว่าจะมีวิธีที่จะดึงพลังงานที่เป็นเอกลักษณ์ออกมาจากปีศาจที่ผ่านวิวัฒนาการพิเศษบางอย่าง

การต่อสู้เป็นเรื่องที่เรียบง่าย การฆ่าสิงโตปีกอินทรีไม่ควรที่จะเป็นเรื่องยาก เพียงแค่ว่าฮั่นหลางลังเลว่าเขาควรพยายามที่จะใช้ทักษะที่ลูเอียว ได้ทิ้งไว้ข้างหลัง ถ้าเขาประสบความสำเร็จเขาจะสามารถได้รับพลังแห่งความชั่วร้ายแบบใหม่ที่อาจมีประโยชน์ในภายหลัง

ขณะที่ฮั่นหลางลังเล บรรยากาศก็เปลี่ยนไป!

ทันใดนั้นร่างกายสิงโตปีกอินทรีก็ระเบิด!

ผิวมนุษย์ของเขาแตกออกเป็นล้านชิ้น โครงร่างของเขาลอยขึ้นไปในอากาศและในเวลาเดียวกันเขาได้เผยสิ่งอื่นที่ซ่อนอยู่ภายใต้ผิวหนังของมนุษย์

ชายผิวดำที่มีดวงตาสีแดงเลือดลึกลับ ที่บนหัวล้านของเขามีเขาอยู่สองข้าง เขามีฟันที่เป็นเหมือนเล็บเหล็ก ส่วนเล็บของเขามีความยาวอย่างน้อยครึ่งเมตรเช่นเดียวกับเคียวแห่งความตาย

นี่คือร่างกายเดิมของสิงโตปีกอินทรี! ที่ซ่อนอยู่ใต้ผิวหนังของมนุษย์ คนธรรมดา!

ร่างกายสิงโตปีกอินทรีสว่างไสวด้วยแสงสีดำ แม้แต่ลูกชายของเขาก็ตะลึงกับเหตุการณ์ครั้งนี้ พวกเขาไม่เคยคิดว่าพ่อของพวกเขาจะมีลักษณะเช่นนี้

ถ้านี่เป็นพ่อของพวกเขา แล้วใครที่เป็นคนดูแลพวกเขาจนเติบโตขึ้นมาในช่วงหลายปีที่ผ่านมา?

สิงโตปีกอินทรีดูเหมือนจะกลายเป็นอวตารของปีศาจ ในบางแง่มุม สิ่งนี้จะอธิบายได้ว่าเขาสามารถฟื้นจากความตายและมีอำนาจชั่วร้ายได้อย่างไร

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ สิงโตปีกอินทรีเป็นผีดิบปีกอินทรี และชื่อนี้ไม่เพียงแต่แปลก แต่ยังมีร่องรอยของความผิดปกติ

"ข้าต้องจับเป็นเขา!" ฮั่นหลางคิดกับตัวเอง

สิงโตปีกอินทรีก็แค่เล่นไพ่ใบหนึ่งของเขาและสิ่งนี้ก็ทำให้ฮั่นหลางอยากรู้อยากเห็นมาก เขาเริ่มสงสัยว่าลูเอียวทิ้งอะไรไว้ให้เขา? มันเกี่ยวกับความทรงจำของความมืด? บางทีลูเอียวต้องการที่จะเป็นเช่นสิงโตปีกอินทรีในตอนนี้?

เช่นเดียวกับที่ฮั่นหลางตั้งใจแน่วแน่ที่จะดูดซับพลังอันยิ่งใหญ่ของสิงโตปีกอินทรี ทันใดนั้นรัศมีแสงก็ถูกลดทอนลงไปครึ่ง

ท่ามกลางรัศมีแสง ปรากฏโลงศพขนาดใหญ่ขึ้นอย่างฉับพลัน โลงศพสีดำมีหัวกะโหลกฝังอยู่จำนวนมาก มันบินตรงไปยังสิงโตปีกอินทรีราวกับว่ามันต้องการจะจับตัวเขา

อ่า !!

สิงโตปีกอินทรีร้องออกมาอย่างน่าสะพรึงกลัว ดวงตาสองข้างของเขากลอกไปมา และมองไปที่โลงศพสีดำและริมฝีปากของเขาเปลี่ยนเป็นสีม่วง

เกือบจะดูเหมือนว่าเขารู้จักโลงศพนี้และรู้สึกกลัวมาก

สิงโตปีกอินทรีดูเหมือนว่าเขาถูกตรึงด้วยพลังงานที่หาได้ยาก เขาไม่ได้ต่อสู้ แต่กลับอยู่ในสภาพที่สั่นไหว ขณะที่โลงศพพาเขาเข้าไปและล็อกตัวเขาเอาไว้

บูม ~

โลงศพใหญ่หล่นลงไปที่พื้นตรงหน้าฮั่นหลาง ฝุ่นคลุ้งไปทั่วบริเวณ

เมื่อฝุ่นละอองหายไป ฮั่นหลางก็สังเกตเห็นโลงศพหายไป และแทนที่จะเป็นโลงศพ กลับมีกลุ่มคนที่สวมด้วยเสื้อคลุมสีดำ พวกเขาไม่ได้แสดงใบหน้าที่แท้จริงของพวกเขาออกมา แต่พวกเขากำลังแผ่กระจายความเย็นออกไปทั่วบริเวณรอบ ๆ

ชูวว ~

นักรบผิวดำถือโลงศพขนาดเล็กไว้ในมือเกือบราวกับว่ามันเป็นโลงศพที่ถูกหดตัวในก่อนหน้านี้ เขายิ้มเล็กน้อยและเก็บโลงศพลงบนสร้อยคอที่สวมอยู่บนคอ

"ขอบคุณมาก ถ้าไม่ใช่พวกเจ้าที่ดึงดูดความสนใจของพวกเขา เราก็คงจะไม่สามารถจับตัวเขาได้อย่างง่ายดาย" นักรบผิวดำยิ้มและพูดออกมา

ฮั่นหลางมองลูกชายของสิงโตปีกอินทรี พวกเขาทั้งหมดเสียชีวิตด้วยเหตุผลบางอย่าง เลือดไหลออกจากปากของพวกเขา และศพที่ฟื้นขึ้นมาจากเทคนิคของสิงโตปีกอินทรีในก่อนหน้านี้ พวกมันก็ล้มลงไปทีละศพ ตอนนี้พวกมันตายไปแล้ว

พวกเขาได้ยินเสียงร้องไห้ของความเศร้าโศกดังออกมาจากระยะไกล นั่นคือชนเผ่ากริฟฟอน พวกเขาเฝ้าดูสงครามจากด้านหลัง แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง พวกเขาก็เริ่มล้มลงไปทีละคน ปากของพวกเขามีเลือดออกเป็นเลือดดำเช่นเดียวกับลูกชายของสิงโตปีกอินทรี

ชายผิวดำเริ่มหัวเราะอีกครั้ง เขากล่าวออกมาว่า "แทนคำขอบคุณจากใจของข้า ข้าได้ช่วยพวกเจ้าจัดการกวาดล้างเผ่านี้ เอาละ ไม่ใช่ว่าพวกเจ้ากำลังมองหาอสูรใต้น้ำ? พวกเจ้ารีบไปซะ จากสิ่งที่ข้ารู้ อสูรใต้น้ำตัวเล็กเพียงตัวเดียวเท่านั้นที่ถูกกักขังไว้ที่เผ่ากริฟฟอน อีกสองตัว พวกมันถูกส่งไปยังกลุ่มพันธมิตรเผ่า"

"เลือดของสิ่งมีชีวิตแห่งโชคชะตา อสูรใต้น้ำ คือสิ่งที่พวกเขาเรียกว่าฟ้าทองคำ มันมีประโยชน์ต่อสิ่งมีชีวิต ดังนั้นข้าคิดว่า กลุ่มพันธมิตรเผ่าจะไม่มอบพวกมันให้กับพวกเจ้าง่าย ๆ ถ้าพวกเจ้าต้องการพวกมันคืน การสู้รบย่อมต้องเกิดขึ้นอีกครั้ง"

ฮั่นหลางยังคงไม่ตอบอะไรออกมา ชายผิวดำเอียงศีรษะของเขาและพูดว่า "อะไร? เจ้าไม่ยอมไป? ถ้าเจ้าจะไปช่วยอสูรใต้น้ำหลังจากที่เราต่อสู้ เจ้าคิดว่าเจ้าจะสามารถเอาชนะพันธมิตรเผ่าทั้งหมดได้?

ฮั่นหลางยังไม่ได้พูดอะไรออกไป เขาคิดว่าเรื่องนี้แปลกมาก สิงโตปีกอินทรีมีความสามารถในการชุบชีวิตคนตาย ซึ่งสอดคล้องกับตำนานที่ลูเอียวได้ทิ้งไว้เบื้องหลัง เมื่อถึงเวลาที่ฮั่นหลางต้องการจะจัดการสิงโตปีกอินทรี กลุ่มบุคคลที่สวมที่สวมหน้ากากกลับพาเขาไปต่อหน้าต่อตาของฮั่นหลาง

พวกเขาเป็นใคร?

แล้วใครคือ สิงโตปีกอินทรี?

"อย่าตกหลุมกับดักของพวกมัน!" ผู้เล่นยามค่ำคืนดึงฮั่นหลางกลับมาและกระซิบกระซาบที่หู "คนเหล่านี้ใช้พิษได้เป็นอย่างดี และทักษะพิษของพวกเขาอยู่ในเกณฑ์ดีและมันก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าข้า"

ฮั่นหลางเข้าใจในสิ่งที่ผู้เล่นยามค่ำคืนกำลังพยายามจะพูดอะไร เลือดสีดำที่ไหลออกจากปากของคนตายเหล่านี้เป็นหลักฐานที่ดีที่สุด ถ้าไม่ใช่เพราะกลัวการโจมตีด้วยพิษของพวกเขา ฮั่นหลางจะขึ้นไปสู้กับพวกเขาในทันที

ในเวลานี้ชายผิวดำหัวเราะอย่างเย็นชาอีกครั้ง ด้วยเสียงของเขามันทำให้คนขนลุกได้

"เจ้าก็น่าที่จะฟังเขา เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญในเรื่องยาพิษ หลังจากทั้งหมดยาพิษของข้าก็ไม่ได้ดีไปกว่าเขา เราอาจจะเสมอกัน เหตุผลเดียวที่ข้าสามารถฆ่าสิงโตเหล่านั้นได้เป็นเพราะพวกเจ้าได้วางยาพิษไว้ก่อน"

"แต่มีความแตกต่างกันมากระหว่างยาพิษที่แตกต่างกัน ถ้าเจ้ายังคงต้องการที่จะหยุดข้า เราทั้งสองจะสูญเสีย ข้าจะแนะนำให้เจ้าไปช่วยเพื่อนของเจ้า สองอสูรใต้น้ำ อย่ามาเสียเวลาของเจ้ากับข้า รีบหน่อยก็ดี พวกมันอาจถูกกินโดยคนเหล่านั้นถ้าพวกเจ้าไปสายเกินไป ..เจ้าควรเข้าใจความโลภของมนุษย์ที่มีปัญญาที่ดีกว่าข้า”

เห็นได้ชัดว่านักรบผิวดำคนนี้ฉลาด เขาคำนวนว่าพวกเขาจะไม่สามารถต่อสู้ได้ เพราะถ้าทั้งคู่ต่อสู้กันด้วยยาพิษ ยาพิษของตัวเองก็อาจจะไม่สามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้

ดังนั้นเขาขโมย สิงโตปีกอินทรี ต่อหน้าฮั่นหลาง

ทันใดนั้น ~

โดยไม่มีคำเตือน คันธนูปรากฏในมือของฮั่นหลาง ลูกธนูบินพุ่งออกไป!

เขาดึงคันธนูเพื่อปล่อยลูกธนู!

แสงสีขาวเปล่งประกายและเล็งไปที่นักรบผิวดำที่ยังคงหัวเราะอยู่

เขาเกือบจะลืมไปแล้ว ฮั่นหลางไม่ใช่แค่ผู้บัญชาการของกลุ่มเขี้ยวหมาป่า แต่เขายังมีความเชี่ยวชาญในการโจมตีจากระยะไกล

ฟิ้ว ~

ลูกธนูเหมือนจะกระทบอะไรบางอย่าง แต่ฮั่นหลางไม่แน่ใจ เนื่องจากควันสีเหลืองเริ่มพวยพุ่งขึ้นจากพื้นดินที่ยืนอยู่รอบ ๆ ตัวเอง

“อย่าเข้าใกล้พวกเขา อย่าเข้าใกล้พวกเขา พวกเขารู้วิธีใช้ยาพิษ!" ผู้เล่นยามค่ำคืนตะโกนเสียงดังออกไปเพื่อพยายามที่จะดึงทุกคนที่เริ่มโกรธให้กลับมามีสติ

"ฮั่นหลาง? ตกลง ข้าจะจดจำชื่อของเจ้า เจ้าเป็นคนแรกที่กล้าที่ลอบโจมตีข้า ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้" เสียงของชายผิวคนดำลอยมาจากที่ไกล ๆ พวกเขาได้หลบหนีไปแล้วภายใต้ควันที่หนาแน่น

ฮั่นหลางหันหลังกลับก่อนจะหันไปอุ้มเสี่ยวบ่าวขึ้นมา ทุกคนตามฮั่นหลางเพราะรู้ว่าสงครามสิ้นสุดลงแล้ว พวกเขายังต้องเร่งรีบไปที่กลุ่มพันธมิตรเผ่าเพื่อช่วยพ่อแม่ของเสี่ยวบ่าว

ซือหม่าฮันเฟิง ใช้โอกาสนี้เข้ามาใกล้กับฮั่นหลางและกล่าวว่า "เจ้าห่ามเกินไป กลยุทธ์ที่ดีที่สุดคือการปล่อยให้พวกเขาไป ไม่มีใครจะชนะจากการต่อสู้แบบนั้น"

เหตุผลที่ ซือหม่าฮันเฟิง กล่าวอย่างเงียบ ๆ กับ ฮั่นหลาง เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่ทำร้ายอัตตาของฮั่นหลาง อัตตาอาจเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับผู้บัญชาการสงคราม

ฮั่นหลางไม่ตอบสนอง เขาเช็ดแผลที่ด้านหลังของ เสี่ยวบ่าว เบา ๆ ท่อถูกฝังลึกเข้าไปในร่างกายของมัน เลือดออกมาก เจ้าตัวเล็กอ่อนแอมาก ในตอนนี้มันยังคงกระตุกอยู่ใกล้ ๆ กับแขนของฮั่นหลาง

ฮั่นหลางขยับริมฝีปากว่า "ข้าไม่ชอบท่าทีที่หยิ่งยโสของเขา เขาทำตัวเหมือนว่าเขารู้ทุกสิ่งทุกอย่าง และสามารถควบคุมชีวิตของทุกคนได้ เขาคิดว่าเขาเป็นใคร? ทุกคนสามารถกำหนดชีวิตของตัวเองได้!"

ซือหม่าฮันเฟิง รู้สึกตกใจเล็กน้อยเมื่อรู้ถึงสิ่งที่ทำให้ฮั่นหลางหงุดหงิด ยิ่งพวกเขาใช้ชีวิตร่วมกันนาน เขาก็ยิ่งมองเห็นด้านกบฏของฮั่นหลางมากขึ้นเท่านั้น

"ไปกันเถอะ ไปหากลุ่มพันธมิตรเผ่า!" ฮั่นหลางกระโดดขึ้นไปบนเรือรบดาร์คเน็ตในขณะที่ตะโกนออกไปว่า "ไปฆ่าคนที่ชอบกักขังอิสรภาพของผู้อื่น!"