GDN 392 ฟื้นคืนชีพ!

แปลโดย ข้าแปลเจ้าอ่าน 

ให้กำลังใจผู้แปลโดยงด การกอปปี้ งดแชร์ 
แล้วมาอ่านด้วยกันที่ https://imakeuread.blogspot.com/

เขี้ยวหมาป่าพุ่งเข้าไปจัดการ เลือดเริ่มสาดกระเซ็นไปทั่วพื้นดินของเผ่ากริฟฟอน

จำนวนของนักรบในเผ่ามีมากมาย พวกเขามีห้าสิบกองทัพและนักรบที่มีทักษะสูงมากกว่าห้าแสนคน นอกจากนี้นี่เป็นเพียงหนึ่งในสามของกำลังคนทั้งหมดของเผ่ากริฟฟอน เมื่อสิ่งต่าง ๆ กลายเป็นเรื่องยาก กองทัพจากดินแดนอื่น ๆ สามารถทำหน้าที่เป็นกองกำลังเสริมได้อย่างรวดเร็ว

แม้ว่ากลุ่มของฮั่นหลางจะมีความแข็งแกร่งมาก แต่พวกเขามีแค่ 300 คน หลังจากที่ตัดหัวคนมาเป็นเวลาหลายชั่วโมง แม้แต่ข้อมือเหล็กก็จะต้องรู้สึกเหนื่อย

ดังนั้นทางเลือกของฮั่นหลางจึงง่ายมาก พวกเขามุ่งเข้าต่อสู้กับสิงโตหนุ่มโดยตรง พวกเขาเป็นผู้บัญชาการและหัวหอกของชนเผ่า ถ้าหากเขี้ยวหมาป่าสามารถจัดการเหล่าสิงโตหนุ่มได้อย่างรวดเร็ว มันก็จะบั่นทอนกำลังใจในการต่อสู้ของเหล่านักรบของชนเผ่า

ดังนั้นเขี้ยวหมาป่าจึงเริ่มเร่งความเร็วขึ้น เหมือนมีดคมที่เจาะผ่านกองทัพของเผ่ากริฟฟอนไปสู่กลุ่มของสิงโตหนุ่ม ถ้านักรบของเผ่ากริฟฟอนต่อต้านพวกเขา พวกเขาก็จะก้าวข้ามศพของเหล่านักรบเดินหน้าต่อไป!

คลืนน ~

...

ในขณะที่ฮั่นหลางและคนอื่น ๆ ได้เริ่มประกาศสงครามกับเผ่ากริฟฟอน ใครบางคนในเสื้อคลุมได้ปรากฏใต้ต้นไม้ขนาดใหญ่ในมุมมืดของการต่อสู้

มันเป็นเสื้อคลุมพิเศษ ผ้าไม่ได้ทำมาจากขนสัตว์ปกติหรือขนอูฐ แต่เป็นเถาไม้บางเฉียบ มีใบไม้อยู่บนเสื้อคลุมที่ดูเหมือนมีชีวิตชีวา ถ้าเสื้อคลุมถูกฝังอยู่ในพื้นดิน มันจะไม่ใช้เวลานานก่อนที่เถาจะเติบโต

การใช้เส้นใยพืชและเถาเพื่อทำเสื้อคลุมเป็นภาพที่หาได้ยาก เสื้อคลุมอนุญาตให้ผู้ใช้สามารถซ่อนตัวอยู่ภายในป่า จากระยะไกลแม้แต่นักแกะรอยที่มีทักษะมากที่สุดก็จะเชื่อว่าผู้สวมใส่เป็นเพียงพุ่มไม้

คนกลุ่มเล็ก ๆ ถูกซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อคลุมและสังเกตการสู้รบอย่างเงียบ ๆ

ในหมู่พวกเขามีหญิงสาวที่ดูสง่างาม เธอคือลินดา สัตว์จิตวิญญาณหญิงที่อยู่ในร่างมนุษย์

ชายผิวดำคนหนึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ เธอ ผิวของเขาดูหมองคล้ำเหมือนถ่านหิน ดวงตาของเขาเป็นสีทองเหมือนเสือดาวและมีรอยแผลเป็นรูปกางเขนบนหน้าผากของเขา เขาเป็นหัวหน้ากลุ่ม

"เผ่ากริฟฟอน ใกล้สูญสลายแล้ว" ชายผิวดำเหมือนถ่านหินกล่าวออกมา

คนอื่น ๆ ก็มึนงง ลินดาพูดว่า "ยังพูดเช่นนั้นไม่ได้ การสู้รบเพิ่งเริ่มต้นขึ้น ยังมีนักรบห้าแสนคนจากเผ่ากริฟฟอน ..ไม่ว่าฮั่นหลางและคนอื่น ๆ จะแข็งแกร่งแค่ไหนก็คงต้องใช้เวลาสักระยะ"

"การสู้รบเพิ่งเริ่มขึ้น แต่มันจะจบลงในไม่ช้า ดูมนุษย์คนนั้นสิ เขากำลังกระจายพิษ ข้าเชื่อว่านี่เป็นอำนาจควบคุมหลัก เมื่อบรรดานักรบของเผ่ากริฟฟอน ถูกปนเปื้อนด้วยพิษแล้ว เขาเพียงแค่ยกนิ้วขึ้นและนักรบทั้งห้าแสนคนก็จะพังพินาศ"

ลินดาส่ายหัวและพูดว่า "เผ่ากริฟฟอน เป็นหนึ่งในกองกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดที่นี่ ..แม้ว่านักรบธรรมดาจะเสียชีวิต แต่ก็ยังมีขุนศึกอยู่หลายคน"

"ข้าหมายถึงขุนศึก เห็นได้ชัดว่ายาพิษของคนนี้สามารถตัดพลังของขุนศึกได้" ชายผิวดำพูดอย่างเย็นชา

ตัดพลังอำนาจของขุนศึก? ลินดาขมวดคิ้ว

ในความเป็นจริง มีผู้เชี่ยวชาญยาพิษอยู่ในกลุ่มของฮั่นหลาง เขาเป็นหนึ่งในอาจารย์ของฮั่นหลาง ผู้เล่นยามค่ำคืน

เหตุผลที่ผู้เล่นยามค่ำคืน สามารถวิ่งไปบนทางช้างเผือกได้เนื่องจากยาพิษของเขา ยาพิษแปลก ๆ ของเขา ที่ถูกเรียกว่า ทะลายขุนศึก นั่นเป็นเหตุผลที่เขามีชื่อจริงว่า "คืนทะลาย"

ชวูววว ~

กลุ่มของฮั่นหลางมีเพียงไม่กี่คนที่แอบออกจากสนามรบ แลนซ์และคลาร์ก นำนักรบไม่กี่คนที่มีพลังอำนาจในการสำรวจพิเศษ พวกเขาจะเจาะเข้าไปในอาณาเขตของเผ่ากริฟฟอน เพื่อตรวจสอบดูว่าเหล่าสิงโตหนุ่มโกหกหรือไม่

แม้ว่าลินดาจะเชื่อว่าฮั่นหลางจะชนะ แต่เธอก็ไม่ได้คิดว่าฮั่นหลางจะเอาชนะได้อย่างง่ายดาย พวกเขาถูกล้อมรอบ แต่ยังคงสามารถที่จะส่งคนบางส่วนไปตรวจสอบ? สิ่งนี้พิสูจน์ได้ว่าพวกเขาไม่ได้ต่อสู้ด้วยความแกร่งเต็มรูปแบบของพวกเขา

บางทีพวกเขากำลังรอยาพิษของผู้เล่นยามค่ำคืน ที่รอการปลดปล่อยอย่างเต็มที่ จากนั้นพวกเขาก็จะจบชีวิตของศัตรูอย่างรวดเร็ว

การรบเป็นเรื่องที่น่าสนใจ นักรบของเผ่ากริฟฟอน เป็นเหมือนทะเลที่ล้อมรอบกลุ่มของฮั่นหลางที่มีจำนวนน้อย พวกเขามีเพียงสามร้อยคน ฮั่นหลางและคนอื่น ๆ ก็เหมือนแพที่ลอยอยู่ในมหาสมุทร ล่องแก่ง พวกเขาปฏิเสธที่จะจม ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม เมื่อแพปรากฏในที่ใด บริเวณแห่งนั้นก็จะปรากฏภูเขาซากศพขนาดเล็ก

ความสำคัญในสนามรบคือความสามารถในการทนต่อแรงกดดัน

ความสามารถนี้ต้องรวมถึงระยะเวลาที่กองทัพสามารถต้านทานเมื่อพวกเขาต้องเผชิญกับการโจมตีของศัตรู

เห็นได้ชัดว่ากลุ่มฮั่นหลางและเขี้ยวหมาป่ามีความสามารถในการทนต่อความกดดัน พวกเขาเหมือนกลุ่มแมลงสาบที่ไม่ยอมตาย! อย่างเห็นได้ชัดพวกเขาจะกัดตัวเอง เพือตอบกลับไปที่ศัตรู

ชายผิวดำผู้บัญชาการก็หัวเราะและพูดออกมาด้วยเสียงต่ำว่า "ดี ดีมาก ข้าไม่ได้คาดหวังว่า เขี้ยวหมาป่าจะมีทักษะในการสู้รบที่ดีเช่นนี้ แผนของเราสำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง เตรียมตัวให้ดี เมื่อเขามาถึง ข้าสามารถให้เวลาได้มากที่สุด 5 วินาที"

ลินดาตะลึงและถามชายผิวดำสับสนว่า "เจ้าหมายถึงอะไร เราไม่ได้กำลังตรวจสอบพลังของกลุ่มฮั่นหลาง?"

ตรวจสอบ?

ชายผิวดำหัวเราะ เสียงของเขาน่ากลัวและทำให้ลินดาเกิดอาการขนลุก

ชายผิวดำพูดออกมาด้วยน้ำเสียงต่ำ ๆ ว่า "เจ้าเชื่อจริง ๆ หรือว่าข้าจะทำข้อตกลงกับสิงโตหก เขาไม่มีคุณสมบัติ!"

"แต่ข้าสัญญากับสิงโตหก นั่นเป็นเหตุผลที่เขาสัญญาว่าจะทำงานให้เรา" ลินดาพูดออกไปอย่างขุ่นเคือง

"เจ้าสัญญา แต่ข้าไม่ได้สัญญาอะไรกับเขา" ชายผิวดำพูดอย่างเย็นชา "วัตถุประสงค์ที่เราต้องการจริง ๆ อยู่ที่นี่ในวันนี้ และวันนี้เรามีโอกาสที่จะได้รับมัน"

"กระจายคำสั่งของข้าออกไป! ทุกคนเตรียมพร้อม! คนนั้นใกล้จะมาที่นี่แล้ว!"

... ..

ในสนามรบยังมีการสังหารหมู่อย่างต่อเนื่อง

สิงโตหนุ่มรู้สึกหวาดกลัว เมื่อพวกเขาตระหนักว่า แม้กองทัพขนาดใหญ่ของพวกเขาได้ล้อมรอบกลุ่มของฮั่นหลางเอาไว้ แต่จนกระทั่งบัดนี้ก็ยังไม่มีใครในกลุ่มของฮั่นหลางเสียชีวิต ในทางกลับกันนักรบหลายคนจากเผ่าของพวกเขาได้ลดน้อยลงไปมาก

กลุ่มเขี้ยวหมาป่า กำลังตัดผ่านร่างของนักรบเผ่ากริฟฟอนด้วยมีดและเลือดฉีดออกมาก่อนที่พวกเขาจะตาย!

นั่นเป็นวิธีที่โหดร้าย ที่นำไปสู่ความตาย

ทันใดนั้น

กลุ่มเขี้ยวหมาป่าที่ได้เปรียบในการโจมตี นักรบของเผ่ากริฟฟอนก้าวข้ามร่างเพื่อน ๆ ของพวกเขาและหายใจไม่ออก ขณะที่มองกลุ่มคนบ้าเหล่านี้ พวกเขาไม่เข้าใจว่าวันนี้มีอะไรที่ผิดปกติ พวกเขาไม่สามารถชิงความได้เปรียบในสนามรบนี้ได้ ยิ่งพวกเขาโจมตีมากขึ้น นักรบของพวกเขาก็เสียชีวิตมากขึ้น

“อย่ากลัว! สู้ต่อไป!" สิงโตหนึ่งยกแขนขวาของเขาขึ้นและตะโกนออกไปว่า "จัดการพวกเขาพร้อมกันเลย!"

ในขณะนี้มีเสียงโหดเหี้ยมปะทุขึ้นจากกลุ่มเขี้ยวหมาป่า เสียงแหบเล็กน้อย มันเป็นผู้เล่นยามค่ำคืน!

"เทคนิคยาพิษ! สัตว์ร้ายหน้ากากเขียว!"

ผู้เล่นยามค่ำคืนทำท่าทางร่าเริง ใช้นิ้วปาดคอ พร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

แปะ ~

ทันใดนั้น สิงโตหนึ่งก็รู้สึกว่าลำคอของเขาถูกปิดกั้นด้วยบางสิ่งบางอย่าง เขาไม่สามารถปล่อยเสียงออกมาได้ หัวใจของเขาสูบฉีดอย่างรุนแรงและสายตาของเขาเริ่มเบลอ

เขาล้มลงไปกับพื้นดินพร้อมด้วยเสียงแหบและดวงตาของเขาเริ่มพร่ามัว นักรบของเผ่ากริฟฟอน เริ่มทรุดตัวลงไปที่พื้น ใบหน้าของพวกเขาเริ่มเป็นขี้เถ้า และหลอดเลือดของพวกเขาเต็มไปด้วยของเหลวสีดำ หลอดเลือดดำเริ่มปรากฏออกมาบนผิวของพวกเขา มันแผ่ลามออกไปเหมือนแมงมุมที่ปกคลุมร่างกายของพวกเขา

เทคนิคของผู้เล่นยามค่ำคืนที่แข็งแกร่งที่สุด สัตว์ร้ายหน้ากากเขียว แม้แต่ข้าศึกระดับขุนศึกก็จะสูญเสียกำลังรบทั้งหมด และสำหรับผู้ที่มีระดับต่ำกว่าระดับขุนศึกพวกเขาอาจตายหรือกลายเป็นคนพิการอย่างถาวร

สิงโตหนึ่งอยู่ในระดับขุนศึกระดับกลางดังนั้นสถานการณ์ของเขาจึงดีที่สุดในหมู่เพื่อนของเขา ดวงตาของเขายังคงโฟกัสและจิตสำนึกของเขายังคงอยู่ที่นั่น ส่วนพี่น้องของเขามีฟองสีขาวฟูมออกมาจากปาก เมื่อร่างกายของพวกเขาสั่นสะท้าน ใบหน้าของพวกเขากลายเป็นสีเขียว เช่นเดียวกับสัตว์หน้ากากเขียวที่มีอาการชัก

พรึบ ~

ในพริบตานักรบนับหมื่นล้มลงไปกับพื้นอย่างต่อเนื่อง!

นี่คือทักษะของผู้เล่นยามค่ำคืน!

"ขอโทษ ข้ามีคนค่อนข้างน้อย ดังนั้นจึงต้องใช้เวลานานไปหน่อย" ผู้เล่นยามค่ำคืนกล่าวออกมาพร้อมด้วยร้อยยิ้ม

เทคนิคพิษที่แข็งแกร่งนี้ ไม่เพียงแต่ฆ่าศัตรู แต่มันยังมีผลออกไปเป็นบริเวณกว้าง ความจริงที่ว่าผู้เล่นยามค่ำคืน สามารถปล่อยยาพิษให้กับคนได้มากกว่าห้าหมื่นคนในระยะเวลาอันสั้นนี้ เป็นข้อพิสูจน์ถึงความแข็งแกร่งของเทคนิคยาพิษ สัตว์ร้ายหน้ากากเขียวของเขา

สิ่งที่น่าอัศจรรย์ยิ่งกว่านั้นคือพิษที่ฆ่าศัตรู แต่กลับไม่ได้ทำร้ายฮั่นหลางหรือคนอื่นในฝั่งเดียวกับเขา

"ข้าบอกแล้วว่าเจ้าควรจะปล่อยให้ข้าใช้ เถาราชาสวรรค์ ถ้าข้าปล่อยออกไปสักพันต้น ข้าสามารถฉีกมิตินี้ออกจากกันได้!" เฟิงไทจีถุยปากและพูดออกมา

เขาไม่โอ้อวด เฟิงไทจีมีพลังที่สามารถจัดการกับศัตรูขนาดใหญ่ แน่นอนว่ากองทัพสัตว์พันธุกรรมของ อู้หวิน อาจทำให้ศัตรูหลายพันคนถูกกำจัดออกไป

นี่เป็นจุดแข็งที่แท้จริงของกลุ่มฮั่นหลาง แม้ว่าจะเป็นกลุ่มเล็ก ๆ แต่กลุ่มคนเหล่านี้ประกอบด้วยนักรบที่เข้มแข็งทุกสายพันธุ์ ไม่ว่าจะเป็นการต่อสู้เดี่ยวหรือกลุ่ม ศัตรูขนาดใหญ่ก็ตาม พวกเขาก็ไม่มีอะไรที่จะต้องกลัว นั่นเป็นส่วนที่น่ากลัว พวกเขาเป็นทีมที่เก่งมาก

"ไม่มีเวลา เราไปฆ่าสิงโตหนุ่มเหล่านี้กันได้แล้ว จากนั้นไปหากลุ่มพันธมิตร" ฮั่นหลางพูดอกไปด้วยเสียงหนักแน่น

ในตอนท้ายของคำพูดของเขา บางคนได้เริ่มเคลื่อนไปทางสิงโตหนุ่มด้วยอาวุธที่มีอยู่ในมือ สิงโตหนุ่มกำลังตกตะลึงและไม่สามารถพูดออกมาได้ ตาของพวกเขาเบิกกว้างด้วยความกลัว

ในขณะนั้นเอง เกิดเสียงดังออกมาจากระยะไกล

เมื่อฮั่นหลางเงยหน้าขึ้นเขาเห็นคลาร์กที่บินอยู่ในอากาศ และอยู่ใกล้กับคลาร์กมีร่างของชายคนหนึ่ง คลาร์กพยายามใช้ความสามารถในการบินของเขาเพื่อสกัดชายคนนั้น และป้องกันไม่ให้ชายคนนั้นตามแลนซ์ที่กำลังพยายามที่จะรีบกลับมาที่กลุ่ม

"เราพบเสี่ยวบ่าวแล้ว!" แลนซ์ตะโกนออกไป

สถานการณ์เป็นเรื่องที่อันตรายมาก คลาร์กได้ใช้กำลังทั้งหมดของเขา แต่ไม่สามารถหยุดชายคนนั้นได้ มันเป็นชายชราที่มีผมสีบลอนด์ยุ่งเหยิง เขาสามารถบินได้เหมือนคลาร์ก แต่ความเร็วของเขาช้ากว่าเนื่องจากคลาร์กอาศัยเส้นทางคดเคี้ยวเพื่อชะลอความเร็วของเขา

ฮู ~

ทุกคนตะลึง พวกเขาทั้งหมดรู้ถึงพลังของคลาร์ก ชายคนนี้เป็นนักรบที่เข้มแข็งที่สามารถต่อสู้กับคลาร์ก ที่ต้องซุ่มโจมตีเขาแทนที่จะต่อสู้ตัวต่อตัว

ทันใดนั้นชายแก่ผมบลอนด์แกล้งอ่อนแอ คลาร์กพยายามที่จะซุ่มโจมตีเขา แต่ก่อนที่เขาจะสามารถทำได้เขาเห็นดวงตาที่โกรธของชายชรา และตระหนักว่าเขาตกหลุมพรางกับดักของเขา นักรบที่แข็งแกร่งจะสามารถเปิดเผยจุดอ่อนของเขาได้อย่างไร?

คลาร์กรีบถอยหลังไปในอากาศ แต่มือของชายผมบลอนซ์คว้าไปที่ลำคอของเขา

ฟึบ ~

ในช่วงเวลาที่สำคัญนี้ แสงสีขาวจู่ ๆ ก็พุ่งออกไป!

มันเป็นลูกธนูที่ถูกยิงมาจากคันธนูขนนกเวหาของ ฮั่นหลาง!

แสงสีขาวเหมือนมังกรที่พุ่งผ่านคลาร์กและชายชราผมบลอนด์ มันบังคับให้ชายชราละทิ้งการโจมตีของเขา สิ่งนี้ทำให้ คลาร์กสามารถหลีกเลี่ยงนาทีวิกฤตได้ เขาถอยหลังจากการต่อสู้ คว้าแลนซ์และพาเขาไปหาฮั่นหลาง ไม่นานหลังจากนั้นชายชราคนนั้นก็มาถึง

"พ่อ ... " สิงโตหนึ่งโบกมือไปทางอากาศและร้องไห้ออกมาด้วยความสิ้นหวัง

มันเป็นสิงโตเฒ่า สิงโตปีกอินทรี!

จากประวัติศาสตร์ของชนเผ่า สิงโตปีกอินทรีควรจะแก่ชรามากแล้ว เขาเป็นผู้นำยุคแรก ๆ ของเผ่า

ในความเป็นจริงนี้ ชายชราที่มีชื่อเสียง รูปร่างของเขายังดูดี ไม่มีสัญญาณของความอ้วน กล้ามเนื้อแต่ละหมัดยังแน่น คางของเขาคมมากและสายตาของเขาก็สุกใสเหมือนไพลิน

เฮ้อ ~

สิงโตปีกอินทรีมองไปที่นักรบของเผ่าและลูกชายที่ได้รับพิษและถอนหายใจหนักออกมา

"ข้าคิดว่าเจ้าจะเป็นคนที่มีพรสวรรค์มากที่สุดที่จะสามารถเป็นผู้นำเผ่าได้ ข้ารู้สึกผิดหวัง เจ้ายังเด็กนัก" สิงโตปีกอินทรีกล่าวออกมาด้วยเสียงหนักแน่นว่า "สิงโตหกอยู่ที่ไหน?"

สิงโตหนึ่ง ไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้ เขาสามารถส่งสัญญาณด้วยมือเท่านั้น

"ดี ที่เขายังไม่ตาย" เขามองไปที่ฮั่นหลางและคนอื่น ๆ และถามหนักว่า "ทำไมเจ้าจึงไร้ความปราณี?"

ในเวลานี้แลนซ์เอาเสี่ยวบ่าวออกมาจากแหวนมิติของเขา

เมื่อทุกคนได้เห็นเสี่ยวบ่าว ความโกรธของคนในทีมก็มากขึ้น

เพื่อนตัวเล็กได้รับบาดเจ็บทั่วร่างกาย ท่อดูดเลือดสีเงินเสียบอยู่ทั่วร่างกายของมัน อีกด้านหนึ่งของท่อถูกเชื่อมต่อกับภาชนะที่หุ้มฉนวนทางเคมี

พวกเผ่ากริฟฟอนเหล่านี้ พวกเขากล้าที่จะเก็บเลือดจากเสี่ยวบ่าว!

งี๊ด... ~

เสี่ยวบ่าวมองไปที่ฮั่นหลางและนอนอยู่ในอ้อมแขน เขาบังเอิญสัมผัสหลอดเก็บเลือดบนร่างกายของเขา สีหน้าของฮั่นหลางเริ่มบูดเบี้ยว

"เกิดอะไรขึ้น?" ฮั่นหลางเงยหน้าขึ้น มองไปที่สิงโตเฒ่าพร้อมสายตาเย็นเหยียบ "เจ้าคิดว่าเราเป็นคนไร้ความปราณี? มันไม่สามารถถือว่าไร้ความปราณี! พวกเราฆ่าพวกเขาทุกคน! อย่าปล่อยให้ใครรอดชีวิตออกไป!"

"ใช่!"

"ทุกคน!"

"ฆ่าทุกคน!"

สมาชิกทั้งกลุ่มตะโกนออกมา เมื่อพวกเขาได้เห็นเสี่ยวบ่าว มันทำให้พวกเขากลายเป็นเผ่าพันธุ์ที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้น สำหรับนักรบ มันจำเป็นต้องใช้เลือดเพื่อระบายความโกรธ

"ข้าควรจะเป็นคนที่จะพูดคำเหล่านี้!" สิงโตเฒ่าตะโกนออกมา

เขาตวัดสายตาที่ผิดหวังไปลูกชายของเขาอย่างรวดเร็ว และกล่าวออกมาด้วยความทุกข์ทรมานอะไรบางอย่าง "ในท้ายที่สุดข้าก็ยังคงต้องเช็ดตูดของเจ้า หลังจากที่เจ้าอึ"

สิงโตหนุ่มบางคนทิ้งศีรษะของพวกเขาลงบนพื้น และไม่กล้ามองไปที่พ่อที่กำลังโกรธจนควันออกหู

แต่ฮั่นหลางไม่เข้าใจ ทำไมสิงโตปีกอินทรีจึงมีความมั่นใจ? เขาไม่เห็นหรือว่ากลุ่มคนของฮั่นหลางเป็นแบบกลุ่มคนไหน?

กะ กะ กะ ~

ทันใดนั้นสิงโตปีกอินทรีก็เริ่มสั่น แล้วผิวของเขาค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีดำและแสงสีดำสาดส่องออกมาจากภายในร่างกาย

แสงส่องสว่างราวกับว่านรกกำลังจ้องมอง

ชูวว ~

ศพแรกเริ่มลุกขึ้นยืน ร่างกายของนักรบเผ่ากริฟฟอนที่ได้รับพิษจาก ผู้เล่นยามค่ำคืน ใบหน้าของเขายังคงเป็นขี้เถ้าและเลือดดำยังไหลออกมาจากดวงตาของเขา

ศพที่สองลุกขึ้นยืนและศพอื่น ๆ ก็เริ่มยืนขึ้นอย่างต่อเนื่อง!

สิงโตปีกอินทรี!

ชายชราคนนี้ สามารถทำให้คนตายฟื้นคืนชีพ!