GDN 394 สายเลือดทองคำ

แปลโดย ข้าแปลเจ้าอ่าน 

ให้กำลังใจผู้แปลโดยงด การกอปปี้ งดแชร์ 
แล้วมาอ่านด้วยกันที่ https://imakeuread.blogspot.com/

ฮั่นหลางและทีมของเขาวิ่งออกมาจากมิติและมุ่งหน้าไปยังกลุ่มพันธมิตรเผ่า แต่ในช่องหลักในดาร์คเน็ต เรือดาร์กเน็ตแปลกประหลาดลำหนึ่งก็กำลังบินออกไป

ในห้องแพทย์ มีการผ่าตัดด้วยอุปกรณ์เลเซอร์โดยอัตโนมัติ คันธนูขนนกเวหาของฮั่นหลางไม่ใช่อาวุธธรรมดา ที่เอาไว้ยิงสัตว์เล็ก ๆ แต่มันเป็นอาวุธเทพเจ้า ที่เป็นเหมือนมังกร ความเร็วเหมือนฟ้าผ่า และมันได้สร้างความเจ็บปวดไว้ที่แขนของนักรบผิวดำ

เลือดสีทองกองอยู่บนพื้น ฮั่นหลางไม่เคยคิดเลยว่านักรบผิวดำคนนี้จะมีสายเลือดทองคำ ในความคิดของฮั่นหลาง สายเลือดทองคำจะได้เห็นเฉพาะในสัตว์ มันไม่น่าที่จะมีอยู่ในสิ่งชีวิตอัจฉริยะเช่นมนุษย์

ลินดายังคงยืนอยู่ข้างนักรบผิวดำคนนี้ เธอเปลี่ยนร่างจากสัตว์ป่ามาเป็นหญิงสาวเช่นในปัจจุบัน นี่เป็นเรื่องที่หาได้ยากมาก ลินดาเข้มงวดมากกับการแสดงท่าทางของเธอ เธอควบคุมการกระทำของเธอทุกอย่างเพื่อพิสูจน์ว่าสัตว์ป่านั้นก็อาจดูสง่างามได้เหมือนมนุษย์

ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความโลภและความปรารถนา ในขณะที่มองไปที่สระเลือดทองคำ

"อย่าให้เสียของ" นักรบผิวดำชี้ไปที่เลือดทองคำบนพื้นดิน

ลินดาก็หยุดลงและเธอเริ่มกลืนน้ำลาย

เธอโยนท่าทางที่สง่างามทั้งหมดของเธอออกไปในทันที พร้อมกับคุกเข่าลงบนพื้นดินโดยใช้ลิ้นของเธอเพื่อที่จะเลียซับเลือดทองคำทุกหยดบนพื้น จนพื้นสะอาดหมดจด เธอไม่พลาดเหลือหยดเลือดไว้บนพื้นแม้แต่หยดเดียว

นักรบผิวดำยิ้มออกมาบาง ๆ และเอามือจับบนศีรษะของลินดา ในขณะที่เธอหมอบแทบเท้าของเขาเหมือนสัตว์เลี้ยง

"เจ้าทำได้ดี ตั้งแต่วันนี้ ข้ายอมรับเจ้าเป็นส่วนหนึ่งของตระกูดเลือดทองคำ" นักรบผิวดำกล่าว

ลินดากำลังขยับตัว ดูเหมือนว่าเธอจะมีปัญหาในการบังคับตัวเอง

"ข้ารู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้เข้าร่วมกับสายเลือดทองคำ" ลินดากล่าว

"เจ้าลุกขึ้นได้" นักรบผิวดำโบกมือและพูดว่า "โดยไม่คำนึงว่าเราอยู่ที่ด้านปกติหรือด้านหลังของจักรวาล สายเลือดของเราเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ..หากจะพูดไปสายเลือดของเจ้าก็ไม่เลวร้ายมากนัก ดังนั้นการมีเจ้าเป็นส่วนหนึ่งของทีมของข้า มันจึงไม่เป็นการลดต่ำลงไป"

"โอ้ใช่ คนที่ยิงข้าในวันนี้ ชื่อของเขาคือฮั่นหลาง?"

"ใช่" ลินดาตอบอย่างรวดเร็วว่า "พื้นหลังของฮั่นหลางไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เขาเป็นแค่สิ่งมีชีวิตที่ชาญฉลาดในระดับเฉลี่ยทั่ว ๆ ไปที่มีสายเลือดแดง ..แต่เขาก็โชคดีมาก เขามีความสามารถพิเศษบางอย่าง และได้เรียนรู้ทักษะที่ดีมากมาย เขามีอาวุธที่ยอดเยี่ยมและเขาก็มีสัตว์ต่อสู้ที่มีตาคู่ทองคำ ทุกอย่างรวมกันเป็นสิ่งที่ทำให้เขาโดดเด่นขึ้นมา"

นักรบผิวดำส่ายหัวและพูดว่า "นี่คือสิ่งที่เจ้าไม่เข้าใจ สายเลือดแดงไม่จำเป็นต้องอ่อนแอ เพราะมีความแตกต่างกันมากระหว่างสายเลือดแดง ..เช่น มังกรบินแดง มังกรปฐพีแดง มังกรปีศาจดาวแดง พวกมันต่างล้วนมาจากสายเลือดแดงทั้งหมด แต่ในขณะเดียวกันพวกมันก็มีพลังอำนาจมากไม่น้อยกว่าสายเลือดทองคำเช่นพวกเรา"

"นอกจากนี้ ยังมีกฏในจักรวาล เผ่าพันธุ์ที่อ่อนแอกว่า ย่อมจะมีผู้เชี่ยวชาญระดับสูง ยกตัวอย่างเช่นสายเลือดแดงที่พวกเขามักจะอ่อนแอ ดังนั้นจึงน่าที่จะมีสักคนสองคนที่โดดเด่นท่ามกลางคนที่มีสายเลือดแดง เพื่อความสมดุลทางธรรมชาติ"

"สายเลือดทองคำหรือแม้แต่สายเลือดมืด ลูกหลานที่มาจากสายเลือดมืดเหล่านี้มักจะแข็งแกร่งมาก แต่ถ้าเราจะพูดถึงนักรบระดับชั้นสูง เราอาจจะไม่ได้แข็งแกร่งไปกว่าสายเลือดแดง แน่นอนนี่อาจเป็นเพราะความจริงที่ว่าพวกเขามีคนจำนวนมากในเผ่าพันธุ์ของพวกเขา และจุดเด่นของพวกเขาคือการผลิตลูกหลานได้มาก จึงเป็นผลให้พวกเขามีประชากรเป็นจำนวนมาก ดังนั้นน่าจะมีบางคนที่แตกต่างจากพวกเขา”

"ในอนาคต เมื่อเจ้าอยู่กับข้า เจ้าอย่าคิดว่าทุกอย่างขึ้นอยู่กับสายเลือด เจ้าอย่าได้ประมาทศัตรู เพียงแค่ภูมิหลังของเขา เราไม่สามารถดูเบาพวกเขาได้"

"จากลำดับสายเลือดทองคำ เหตุผลที่ว่าทำไมเรายังสามารถที่จะอยู่รอดในดาร์คเน็ตได้หลายยุค ไม่ได้เป็นเพราะเราแข็งแกร่งกว่าคนอื่น ๆ แต่เราให้ความเคารพแก่ศัตรูของเรามากพอ"

คำพูดสั้น ๆ ของเขาทำให้ลินดาตกใจ เธอนึกถึงตัวเอง ในที่สุดเธอก็ได้พบกับเจ้านายที่อัจฉริยะ ดังนั้นเธอจึงพยักหน้าและพูดว่า "โอเค ข้าจะจำมันไว้"

"ดี พาข้าเข้าไปที่ห้อง" นักรบผิวดำสั่งออกไป

ในอีกห้องหนึ่งของเรือรบดาร์คเน็ต ลินดาและชายผิวดำมองสิงโตปีกอินทรีที่นั่งคุกเข่าอยู่บนพื้น ขณะที่สิงโตปีกอินทรีก้มหน้าลง เขาดูเหนื่อยมาก

"เจ้าสามารถไปได้" ชายผิวดำโบกมือไล่ยามออกไป

ยามสองคนออกไปและมีเพียงสามคนที่เหลืออยู่ในห้องเท่านั้น

ลินดาถือถ้วยชามาให้ชายผิวดำ เขาจิบขณะพูดว่า "ปกติเจ้าจะซ่อนตัวอยู่ในเขตชนเผ่าโบราณ อาศัยอยู่กับกลุ่มชนเผ่าและแม้กระทั่งลูกชายของเจ้า"

สิงโตปีกอินทรีไม่ตอบสนอง เขาก้มหน้าต่ำลงและยังคงสั่นสะท้าน

นักรบผิวดำยังคงพูดต่อไป "ข้ารู้ว่าเจ้ามาจากไหน ข้าอ่านมันในพงศาวดารของสายเลือดมืด สายเลือดของเจ้าเป็นเรื่องพิเศษ มันพิเศษ เพราะความสามารถที่เจ้าพกติดตัว"

"สายเลือดที่โชคร้ายมากเช่นเดียวกับอสูรใต้น้ำสายเลือดสีน้ำเงิน ยีนของเจ้าทั้งสองมีข้อบกพร่องขนาดใหญ่ และนั่นคืออำนาจของเจ้าอาจถูกลิดรอน"

“ดังนั้นในการดำรงอยู่ของเจ้าในยุคที่ผ่านมา ภารกิจที่สำคัญที่สุดของเจ้าไม่ใช่การต่อสู้ แต่เพื่อสร้างต้นแบบยีนที่เป็นเอกลักษณ์และพลังงานของเจ้าเอง”

"ข้าจำได้บางสิ่งที่ถูกบันทึกได้ มันเป็นอะไรที่น่าสนใจมาก สมองของเจ้าสามารถผลิตเป็นยาได้ และในระหว่างการต่อสู้ สายเลือดมืดของเจ้าสามารถกลืนยานี้เพื่อให้มีความสามารถในการควบคุมศพชั่วคราวได้"

"ผู้เชี่ยวชาญเผ่าผีดิบเช่นเจ้า อาจจะทำเป็นยาผีดิบได้ 19-21 เม็ด ถ้าข้าจำไม่ผิด"

สิงโตปีกอินทรี เริ่มเหงื่อออกด้วยความกลัว

กระบวนการทำยาเม็ด กระบวนการฆ่านี้ มันน่ากลัวอย่างสุดขีด

คนรุ่นหลังจากรุ่นเผ่าพันธุ์ผีดิบถูกนำมาใช้เพื่อผลิตยา เนื่องจากสิงโตปีกอินทรีเข้าใจในโชคชะตาของเขา เขาจึงตัดสินใจที่จะปิดบังตัวตน ชื่อของเขา และไปอาศัยอยู่ในเขตชนเผ่า เพื่อหวังที่จะหนีอดีตของเขา ด้วยหวังว่าคงไม่มีใครที่รู้เรื่องสายเลือดและอดีตของเขา

โชคร้าย แม้ว่าเขาจะใช้ชีวิตแบบคนที่ไม่สำคัญมากในหมู่บ้าน และเขาได้มอบอำนาจให้ลูกชายของเขาดูแลทุกสิ่งทุกอย่าง เนื่องจากพวกเขามีเลือดผสมและมีโอกาสต่ำกว่าที่จะถูกค้นพบ สิงโตปีกอินทรีก็ยังคงถูกค้นพบและถูกจับได้

แม้ว่าสิงโตปีกอินทรีได้ระมัดระวังเป็นอย่างมาก แต่เขายังคงถูกจับได้โดยนักรบผิวดำลึกลับคนนี้ที่มีสายเลือดทองคำ บางทีเขาอาจถูกกำหนดไว้ว่าจะต้องกลายเป็นยา

ชะตากรรมที่น่าเศร้าของเผ่าพันธุ์ผีดิบ ไม่ได้เกิดจากความสามารถของพวกเขา แต่มาจากที่พวกเขาขาดความแข็งแกร่ง พวกเขาไม่มีพลังอำนาจพอที่จะเปลี่ยนความจริงที่ว่าพวกเขาจะกลายเป็นเหยื่อของคนอื่น

เมื่อมองไปที่ท่าทางของสิงโตปีกอินทรี นักรบผิวดำก็เริ่มหัวเราะออกมาก่อนกล่าวว่า "อย่ากังวลใจไป ข้าไม่ได้ตั้งใจจับเจ้าทำเป็นยา หากทำเช่นนั้นมันก็จะเป็นการสูญเสียความสามารถของเจ้า ..สิ่งที่ข้าจะทำกับเจ้านั้นจะอ่อนโยนเป็นอย่างมาก เจ้าจะไม่ตาย"

สิงโตปีกอินทรีเงยหน้าขึ้นและมองไปที่นักรบผิวดำด้วยความอยากรู้อยากเห็น ถ้าคนจากเผ่าพันธุ์ผีดิบไม่ได้ถูกทำเป็นยาเม็ด คนอื่นจะได้รับความสามารถในการควบคุมคนตายได้อย่างไร?

"มากับข้า" นักรบผิวดำผายมือออก

ดังนั้นสิงโตปีกอินทรีและลินดาตามเขาไปด้วยกันในห้องมืดที่ด้านล่างของเรือรบดาร์คเน็ต มันเงียบสงบมาก ภายในห้องมืดมีแถวของอัญมณีสีเขียวที่เปล่งประกายแสงสีเขียวออกมา

"พยายามเปิดปากและสูดหายใจเข้าไป มันจะดีสำหรับร่างกายของเจ้า" นักรบผิวดำกล่าว

สิงโตปีกอินทรีไม่กล้าต้านทาน ดังนั้นเขาจึงทำตามคำสั่ง เขาเปิดปากและพยายามสูดอากาศเข้าไปในปอดของเขา

ฟึบ ~

ทันใดนั้น ~

วัตถุลึกลับที่นิ่มแปลก ๆ บินออมาจากที่มืด มันเข้าไปในปากสิงโตปีกอินทรี มันก็เหมือนลิ้นของสัตว์ประหลาดอะไรบางอย่าง

วัตถุประหลาดผ่านหลอดอาหารและตรงเข้าไปในกระเพาะอาหารของเขา

แล้วสิ่งที่นุ่มนิ่มนี้ก็ปลดปล่อยหนวดขนาดเล็กจำนวนมากออกมา พวกมันเจาะผ่านอวัยวะ เส้นเลือด กระดูกและสมองของเขาจนเขามันเชื่อมต่อกันอย่างสมบูรณ์ผ่านหนวดเล็ก ๆ เหล่านี้

"โง่จริง" นักรบผิวดำบ่นและโบกมือเบา ๆ

ฟึบ ~

ไฟในห้องเปิดขึ้น ลินดาเห็นสิ่งที่อยู่ในห้องและปล่อยเสียงกรีดร้องออกมาอย่างไม่สามารถควบคุมได้

เธอเห็นว่าในห้องมีคางคกสองสามตัวและสิ่งที่บินเข้าไปในลำคอของสิงโตปีกอินทรี เป็นลิ้นจากคางคกตัวหนึ่ง!

และอัญมณีสีเขียวเหล่านั้นไม่ใช่อัญมณีจริง พวกมันเป็นดวงตาของคางคก

สีทองในดวงตาของ สิงโตปีกอินทรี ค่อยๆซีดลง และเปลี่ยนเป็นสีเขียว สีเขียวเข้มถ้าหากมองในความมืด

ส่วนอีกสามคน พวกเขาไม่เหมือนมนุษย์ พวกเขาดูเหมือนสิงโตปีกอินทรี นักรบที่มีสายเลือดมืด ไม่มีใครทราบว่านักรบผิวดำค้นพบพวกเขาจากที่ลึกลับที่ไหน และเมื่อไหร่ที่เขาเริ่มใช้วิธีประหลาดในการดูดซับพลังงานจากพวกเขา

ห้องเงียบมาก สี่นักรบที่มีสายเลือดมืดและสี่คางคกดำรวมเข้าด้วยกัน

"ดูสิ ข้าไม่ได้โกหกเจ้า ข้าจะไม่ฆ่าเจ้า แต่เจ้าจะต้องการที่จะตายเอง" นักรบผิวดำพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น แม้กระทั่งลินดาก็รู้สึกสะท้านด้วยความหวาดกลัว เธอก็ไม่รู้ว่าจะมีวันไหนที่เขาจะทำแบบเดียวกันกับเธอ

"นี่คืออะไร?" ลินดาถามออกไปอย่างระมัดระวัง

"เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้ว่านี่คืออะไร เจ้าเพียงแค่ต้องรู้ว่านี่เป็นขั้นตอนที่สำคัญมากในแผนของข้า" นักรบผิวดำกล่าว

"ขอโทษที่ข้าพูดมากเกินไป ถ้าเจ้าต้องการดูดซับพลัง ดินแดนชนเผ่านั้นมีอสูรใต้น้ำรุ่นที่เก้า ที่เรียกว่าเป็นสิ่งมีชีวิตสายเลือดสีฟ้าแห่งโชคชะตา มันเป็นเรื่องยากที่จะให้กำเนิดอสูรใต้น้ำรุ่นที่เก้า อสูรใต้น้ำนั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าสิงโตปีกอินทรี ถ้าเจ้าต้องการ ข้าก็ช่วยนำมันมาให้เจ้า" เยวียลินดาพูดติดอ่าง

"ไม่จำเป็น" นักรบผิวดำกล่าว "ข้าไม่ต้องการพลังของสายเลือดสีน้ำเงิน ..สายเลือดควรที่จะทำให้บริสุทธิ์มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ถ้าข้าโชคดีและมีความสามารถเฉพาะตัว ข้าก็จะไม่ใช้สายเลือดมืดและจะรักษาสายเลือดทองคำบริสุทธิ์ของข้าเอาไว้"

"สำหรับฮั่นหลางที่ทำร้ายข้า เจ้าก็ไม่ต้องห่วงมากเกินไป ..เขาเดินไปไกลบนเส้นทางแห่งความชั่วร้ายและไม่สามารถหันกลับมาได้อีกต่อไป ข้ารู้ตั้งแต่ช่วงแรกที่ข้าเห็นเขา เขามีสายเลือดแดงที่ได้ดูดซับพลังงานความมืดเป็นจำนวนมาก อีกทั้งมีสัตว์ตาคู่ทองคำ และกำลังจะไปช่วยอสูรใต้น้ำสายเลือดสีฟ้า"

"ชายหนุ่มคนนี้แปลกมาก เขาไม่เข้าใจความสำคัญของสายเลือดของเขา ..ทุกเส้นเลือดวิวัฒนาการมาจากสปอร์ที่แตกต่างกัน วิธีที่เขาได้รับการผสม มันจะทำให้เขาอยู่บนเส้นทางที่ทำลายตนเอง"

"อะไรก็ตามการที่เขาทำให้ข้าเลือดออกเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ใช่ว่าจะเป็นสิ่งที่ไม่ดี อย่างน้อยมันก็ทำให้ข้าให้ความสนใจกับศัตรูของข้า ..ต่อไปในดินแดนชนเผ่าจะวุ่นวายมากขึ้น เจ้าไม่จำเป็นต้องกลับไปที่นั่นอีก”

“สถานการณ์ปัจจุบันเป็นอะไรที่น่าสนใจมาก องค์กรใหญ่ของสายเลือดแดงกำลังต่อสู้กันอยู่ และในขณะเดียวกันพวกเขาจะบุกเข้าไปในพรมแดนของสายเลือดมืด มีความเป็นไปได้ที่จะมีสงครามระหว่างสองสายเลือด และถ้าเป็นเช่นนั้น สายเลือดทองคำของเราจะชนะได้โดยไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลย"

"แต่ก่อนหน้านั้น เรายังคงมีงานที่สำคัญมากมายที่ต้องทำ และมันต้องใช้ความสามารถของเจ้า"

ลินดาชะงักก่อนกล่าวออกไปด้วยความตื่นเต้นว่า "ตราบเท่าที่ข้าสามารถแก้แค้นกับลูกธนูในอดีตที่ผ่านมา ข้ายินดีที่จะช่วยเจ้าในสิ่งที่เจ้าต้องการ!"

นักรบผิวดำพยักหน้า "ข้ารู้ว่าศัตรูของเจ้า โจรสลัดประตูมังกรขนนกเวหา เป็นกลุ่มคนที่น่าสนใจมากในดาร์คเน็ต มันแย่มาก ๆ ที่ตอนนี้ ขนนกเวหา ตายไปแล้ว เหลือเพียงประตูมังกรคนเดียวเท่านั้นที่จะต้องดูแลทุกสิ่งทุกอย่าง"

"ไม่จำเป็นต้องเร่งรีบ ถ้ามีโอกาสที่เหมาะสม ข้าจะมอบของขวัญให้กับเจ้า หัวของประตูมังกร"

"อืม นั่นคือเหตุผลเดียวที่ข้ายังต้องมีชีวิตอยู่ ข้าต้องการเห็นความตายของประตูมังกรและขนนกเวหา!" เยวียลินดากัดฟันและพูดออกไป

"ดีมากพลังแห่งความเกลียดชังคือพลังที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก ..ไปกันเถอะเราจำเป็นต้องได้รับพลังแห่งความมืดประเภทที่ห้าโดยเร็วที่สุด บรรยากาศในดาร์คเน็ตกำลังทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ" นักรบผิวดำถอนหายใจยาวและกล่าวออกมา