GDN 353 เหตุการณ์ใหญ่!

แปลโดย ข้าแปลเจ้าอ่าน 

ให้กำลังใจผู้แปลโดยงด การกอปปี้ งดแชร์ 
แล้วมาอ่านด้วยกันที่ https://imakeuread.blogspot.com/

ด้านหลังของจักรวาลหรือที่เรียกว่า ดาร์คเน็ต ภายในโลกที่ว่างเปล่าหลังจากที่สัตว์จิตวิญญาณลินดาได้จากไป

หลังจากอธิบายและคลายปมปัญหาแล้ว ฮั่นหลางและเจียนเจียได้ออกจากสถานีอวกาศของ 9527 ไปที่เมืองลอร์ดดาว ลั่วอิ๋งอยากตามฮั่นหลางไปด้วย อย่างไรก็ตามฮั่นหลางกำลังกลับไปที่องค์กรเหล่าเทพเจ้า ซึ่งเป็นคู่ปรับขององค์กรเหล่าปีศาจ ดังนั้นลั่วอิ๋งจึงสามารถอยู่บนสถานีอวกาศ # 9257 ได้เท่านั้น

ก่อนอำลา ลั่วอิ๋งบอกให้ฮั่นหลางกลับมาเยี่ยมเธอบ่อย ๆ ลั่วอิ๋งรู้สึกไม่พอใจและไม่เต็มใจที่จะบอกลา ถึงแม้ฮั่นหลางและลั่วอิ๋งจะรู้จักกันมาไม่นาน แต่ลั่วอิ๋งก็รู้สึกอุ่นใจเมื่ออยู่ใกล้ ๆ ฮั่นหลาง

ไข่ดำซึ่งเป็นสัตว์ติดตามฮั่นหลาง มันควรที่จะทำตามคำสั่งของฮั่นหลาง ในขณะนี้ฮั่นหลางต้องใช้กำลังบังคับมันด้วยความยากลำบากอย่างยิ่งที่จะบีบไข่ดำให้เข้าไปอยู่ในจันทราทมิฬ

"เอาล่ะส่งสัญญาณและกลับไปที่เมืองลอร์ดดาว" ฮั่นหลางพูดกับเจียนเจีย อุปกรณ์การขนส่งของเขาคือรังไหมอนุภาค แต่ลินดาได้ยึดไปแล้ว เพราะฉะนั้นฮั่นหลางจึงไม่สามารถกลับไปที่เมืองลอร์ดดาวได้อีก แม้ว่าเขาจะต้องการ ในตอนนี้เขาต้องพึ่งพาอุปกรณ์สื่อสารฉุกเฉินของเจียนเจีย

เจียนเจียขมวดคิ้วแล้วพูดกับฮั่นหลางว่า "เจ้าต้องจำคำพูดของข้าไว้ให้ดี อย่าได้พูดถึง 9627 และลั่วอิ๋งให้ใครรู้เด็ดขาด แม้แต่พ่อของข้า ถ้าพ่อถามอะไรเจ้า เจ้าก็บอกตามสิ่งที่เราซ้อมกัน”

ฮั่นหลางรู้สึกงงเล็กน้อยและกล่าวว่า "ไม่ต้องกังวล เจ้าได้บอกข้าร้อยครั้งแล้ว แต่ข้าก็ยังไม่เข้าใจจริง ๆ พื้นหลังของลั่วอิ๋งมีความเป็นพิเศษ มันก็สมเหตุสมผลที่จะไม่ให้ข้าพูดถึงเธอได้ แต่ทำไม 9527 ถึงไม่สามารถพูดถึงได้ เขาเป็นเพียงคนเฝ้าสถานีเปลี่ยนขององค์กรเหล่าเทพเจ้าแค่นั้น เขาต้องเสี่ยงต่อความปลอดภัยของตัวเองเพื่อมาหาเราเพราะเราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน มีอะไรที่ผิดพลาดหรือไม่?"

เจียนเจียกลอกตาของเธอก่อนมองไปที่ฮั่นหลาง เธออยากจะบอกฮั่นหลางว่า 9527 เป็นสถานีเปลี่ยนก็จริงแต่เขาเป็นคนทรยศขององค์กรเหล่าเทพเจ้า! สถานีเปลี่ยนหมายเลข 9527 ถูกเรียกว่า สถานีเปลี่ยนผี และหมายเลขซีเรียลของมันถูกยกเลิกไปนานแล้ว!

มันเป็นเพียงเพราะว่า 9527 มีทักษะที่แข็งแกร่ง เขาสามารถควบคุมสถานีเปลี่ยนผี เขาจึงเป็นศัตรูและถูกหมายหัวจากองค์กรเหล่าเทพเจ้า มาเป็นเวลานานแล้ว

ถ้าใครรู้ว่าฮั่นหลางเกี่ยวข้องกับสถานีเปลี่ยนผี มันก็จะเป็นจุดจบที่ไม่ดีอย่างแน่นอน

เจียนเจียกล่าวออกไปอย่างอดทนว่า "จำคำพูดของข้าไว้ ข้าไม่สามารถบอกเหตุผลได้ แต่ถ้าเจ้าไม่รับปากที่จะทำตาม เราจะอยู่ที่นี่และจะไม่กลับไปที่นั่นอีก!"

ฮั่นหลางรีบพยักหน้าเห็นด้วยหลังจากที่เขาเห็นว่าเจียนเจียเป็นอย่างไร เขาต้องการกลับไปที่เมืองลอร์ดดาว เขามีพี่น้องมากมายรอเขาที่นั่น

หลังจากนั้นแล้วเจียนเจียก็หยิบแหวนสีชมพูแปลก ๆ ขึ้นมาแล้วค่อยๆกดลงไปที่อัญมณีสีชมพูที่อยู่ด้านบน จนมันเริ่มกระพริบแสงออกมา

"รอ พ่อของข้าจะมารับเราที่นี่" เจียนเจียกล่าวออกมา

บูม ~

ไม่นานหลังจากนั้นไฟสีขาวก็ปรากฏขึ้นในระยะไกล มันเป็นยานอวกาศที่พบมากที่สุดของระบบการขนส่งในดาร์คเน็ต

แสงสว่างจู่ ๆ ก็ระเบิดขึ้นในพื้นที่ไม่ไกลจากฮั่นหลางและเจียนเจีย เรือดวงดาวปรากฏขึ้น ซึ่งแตกต่างจากเรือดวงดาวก่อนหน้านี้ที่ฮั่นหลางเห็น เรือดวงดาวนี้มีอุปกรณ์ขับเคลื่อนที่ด้านหลังและมีขนาดเท่ากับเรือรบ

ประตูเปิดออก ท่านชุ่ยรีบวิ่งออกมาและกอดเจียนเจียไว้ในอ้อมแขน ตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่พวกเขาได้พบกัน เขาดูเหมือนจะอายุมากขึ้น ร่างของเขาเริ่มสั่นหลังจากที่ได้เห็นลูกรักของเขา

"ขอบคุณพระเจ้าที่เจ้าปลอดภัย เจ้าทำให้พ่อกลัวจริง ๆ" ท่านชุ่ยมองไปที่ลูกสาวของเขาและพูดออกมาว่า "เกิดอะไรขึ้น ทำไมเจ้าถึงพยายามหลบซ่อนจากข้า มันมีปัญหากับเครื่องส่งสัญญาณหรือไม่? หรือมีเหตุผลอะไร"

เจียนเจียรู้ได้อย่างชัดเจนว่าจะจัดการกับพ่อของเธออย่างไรเธอจึงกล่าวอ้อน ๆ ออกไปว่า "ทำไมท่านถึงถามคำถามเหล่านี้ในทันทีที่พบกัน ข้าและฮั่นหลางต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่จะหลบหนี แต่ดูท่านพ่อจะไม่สนใจ"

ท่านชุ่ยรีบบอกว่า "ข้าจะไม่สนใจเจ้าได้อย่างไร ข้าต้องต่อสู้กับคาร์บรี่ ทั้งหมดก็เพราะเจ้า ข้ายังต่อสู้กับบรรดาเจ้าหน้าที่ในแผนกป้องกัน! ขอบคุณพระเจ้าที่เจ้ากลับมาอย่างปลอดภัย มิฉะนั้นข้าจะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไปง่าย ๆ!"

เจียนเจียโกรธและพูดว่า "ไม่มีอะไรที่ท่านจะต้องโกรธ ท่านกำลังจะโยนความโกรธเคืองทุกอย่างไปให้กับฮั่นหลาง ถ้าไม่ใช่เพราะเขา ท่านก็จะไม่ได้พบข้าอีก"

"โอ้ฮั่นหลาง! ขอบคุณ! ขอบคุณมาก!" ท่านชุ่ยกล่าวกับฮั่นหลาง

ฮั่นหลางตอบกลับอย่างสุภาพ แต่ด้วยเหตุผลบางประการ ฮั่นหลางรู้สึกว่าท่านชุ่ยมีท่าทางแปลก ๆ สายตาของเขาดูเย็นชา

"เราจะพูดคุยกัน เมื่อเรากลับไปที่พัก" ท่านชุ่ยกล่าว

นายชุ่ยนำเจียนเจียและฮั่นหลางขึ้นไปบนยานอวกาศ เจียนเจียจับแขนพ่อของเธอ และไม่ได้หยุดพูดชมเกี่ยวกับฮั่นหลาง สีหน้าการแสดงออกของท่านชุ่ยดูแปลกมากขึ้นเรื่อย ๆ

“ฮั่นหลางไปไหน?” เจียนเจียหันไปรอบ ๆ และรีบถามเมื่อเธอตระหนักว่าฮั่นหลางหายตัวไป

ท่านชุ่ยยิ้มและพูดว่า "เขาอาจจะมีเรื่องอื่น ๆ ที่จะต้องทำ?”

“เรื่องสำคัญขนาดไหนที่ต้องรีบไปทำ? แม้ว่าเขาจะมีอะไรบางอย่างที่จะต้องทำ เขาก็ควรที่จะบอกข้า" เจียนเจียขมวดคิ้วและพูดกับยามใกล้ ๆ ว่า "ไปหาฮั่นหลาง"

"อืม... " ยามมองท่านชุ่ยด้วยความลังเลใจ

"เจ้าไม่ได้ยินคำสั่งของข้าหรือไง!" เจียนเจียตะโกนออกไปด้วยความโกรธ

ชูวว ~

ในขณะนี้ เจียนเจียเห็นยานอวกาศขนาดเล็กจากหน้าต่างด้านข้าง มันบินออกจากยานอวกาศลำใหญ่ที่พวกเขาอยู่ ยานอวกาศเปิดการกระโดดข้ามช่องว่างกลายเป็นแสงแฟลชและหายตัวไปในความมืด

เธอมองไปที่พ่อของเธอ ท่านชุ่ยรู้สึกโกรธอย่างเห็นได้ชัดดูเหมือนเขาจะตำหนิผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาที่ไม่ได้ระมัดระวัง

"ท่านพ่อเกิดอะไรขึ้น?" เจียนเจียถาม

"ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น พวกเรารีบกลับกันเถอะ ปู่ของเจ้ากำลังรอที่จะพบเจ้าอย่างใจจดใจจ่อ" ท่านชุ่ยกล่าว

เจียนเจียส่ายหน้าและพูดว่า "ไม่ ข้าจะไม่ไปไหนทั้งนั้น ถ้าข้าไม่เห็นฮั่นหลาง ข้าพาเขามาที่นี่ เขาเป็นแขกของข้า ท่านพ่อท่านคงไม่ได้..."

"ข้าจะทำอะไรได้ เจ้าไม่ได้บอกข้าหรือไงว่า ฮั่นหลางช่วยชีวิตเจ้า? เขาเป็นผู้มีพระคุณที่ยิ่งใหญ่ของตระกูลของเรา" ท่านชุ่ยอธิบายออกไป

"ท่านพ่อ นิ้วซ้ายของท่านจะกระดิกเสมอ เมื่อใดก็ตามที่ท่านกำลังโกหก อย่าโกหกข้า ท่านปกปิดอะไรบางอย่างที่ข้าไม่รู้" เจียนเจียถามออกไปด้วยท่าทางที่เปลี่ยนไป

"ข้า.. ข้า.." ท่านชุ่ยมีท่าทางตะกุกตะกักเพราะเขาปกปิดอะไรบางอย่างไม่ให้ลูกสาวของเขารับรู้

"จะบอกข้าหรือไม่ ไม่อย่างนั้นข้าจะไม่พูดกับท่านอีกต่อไป" เจียนเจียกล่าวออกไปด้วยเสียงหนักแน่น

"เฮ้อ..." ท่านชุ่ยถอนหายใจยาวออกมา "มันเป็นความผิดของจูยานาน ที่ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นแบบนี้!"

"เยาวชนหลายคนจากตระกูลที่มีอิทธิพลได้หลบหนีไประหว่างการสู้รบที่ หุบเขาลี้ลับ แม้แต่หลานชายของคาร์บรี่ คาร์แมน แม้ว่าเขาจะกลับมาเพื่อต่อสู้หลังจากที่หนีไป คาร์บรี่ก็ยังคงโกรธและแทบจะหักขาของหลานชายของเขา"

"ชะตากรรมของคนอื่นยิ่งแย่ไปอีก โดยเฉพาะอย่างยิ่งจูยานาน เมื่อแผนกป้องกันเปิดวิดีโอที่บันทึกเอาไว้ พวกเขาตระหนักว่าจูยานานเป็นคนขี้ขลาด จูอู่ไท (TL: พ่อของจูยานาน) ต้องการที่จะฆ่าเขาเพื่อแสดงความรับผิดชอบ"

"จูยานานขี้ขลาดตาขาว เขากลัวพ่อของเขา เขาจึงเปิดเผยข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับหุบเขาลี้ลับ หนึ่งในนั้นคือเขาเคยส่งฆาตกรเพื่อไปสังหารฮั่่นหลาง แม้ว่าเขาจะไม่ประสบความสำเร็จ แต่จูยานานก็ค้นพบว่าฮั่นหลางได้ขึ้นไปบนสถานีเปลี่ยนที่ไม่มีอยู่จริง...สถานีเปลี่ยนผี หมายเลข 9527"

ฮั่นหลางไม่เพียงแต่ไปยังสถานีเปลี่ยนผีหมายเลข 9527 เขายังสามารถกลับออกมาได้อย่างปลอดภัย มันทำให้คณะผู้บริการองค์กรเกิดความสงสัยว่าฮั่นหลางมีความผูกพันกับสถานีเปลี่ยนผีหมายเลข 9527 ดังนั้นพวกเขาจึงพาฮั่นหลางกลับไปเพื่อสอบสวน"

"โปรดอย่าตำหนิพ่อของเจ้า มันเป็นการตัดสินใจของคณะกรรมการ แม้แต่ปู่ของเจ้าก็ไม่สามารถทำอะไรได้"

พรึบ ~

เจียนเจียสั่นไปทั้งตัว ใบหน้าของเธอซีดเผือด เธอเกือบจะเป็นลมลงไปกับพื้น

เธอได้คิดถึงทุกสิ่งทุกอย่างและได้ซ้อมคำพูดกับฮั่นหลางว่าจะพูดอย่างไร แต่โชคร้ายที่จูยานานได้เปิดเผยข้อมูลของฮั่นหลาง

"มันจบลงแล้วล่ะ" เจียนเจียคุกเข่าลงบนพื้นและพึมพำออกมา ใบหน้าของเธอซีดราวกับหิมะสีขาว