GDN 352 ขุนศึกขั้นกลาง

แปลโดย ข้าแปลเจ้าอ่าน 

ให้กำลังใจผู้แปลโดยงด การกอปปี้ งดแชร์ 
แล้วมาอ่านด้วยกันที่ https://imakeuread.blogspot.com/

ภายในสถานีอวกาศของ 9257

ฮั่นหลางได้เริ่มต่อสู้กับไข่ดำอีกครั้ง แต่นี่ไม่ใช่การต่อสู้อย่างฉับพลัน ฮั่นหลางจงใจนำไข่ดำเข้าไปในห้องฝึกซ้อม และกระตุ้นมันเพียงเพื่อที่จะสามารถต่อสู้กับมันได้ นี่เป็นเพราะฮั่นหลางได้สังเกตเห็นว่าการต่อสู้กับ ไข่ดำนั้นเป็นเรื่องที่ดีมาก

9257 ยืนอยู่นอกห้องฝึกซ้อมและเฝ้าดูการต่อสู้ระหว่างทั้งสองผ่านหน้าจอขนาดใหญ่พร้อมกับหยวนหยวน

9257 ขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า "หยวนหยวน เป็นแค่ข้าคิดไปเองหรือไม่ ไข่ดำดูเหมือนจะแข็งแกร่งกว่าครั้งที่แล้วที่เราเจอในก่อนหน้านี้?"

หยวนหยวนกล่าวว่า "ไม่นานมานี้เขาแข็งแกร่งขึ้น เมื่อเราไปที่อาณาจักรสาบสูญของเผ่าพันธุ์สามตา ไข่ดำได้กินตาที่สาม หลังจากนั้นสีผิวของมันก็เข้มขึ้นและดวงตาของมันก็มีประกายสีทองมากขึ้น พลังโจมตีของมันก็แข็งแกร่งมากขึ้นด้วย"

"เจ้านายของข้าฝึกหนักมาตลอด ในตอนแรกเขามักจะแพ้ให้กับไข่ดำ แต่เมื่อเวลาผ่านไป เจ้านายก็เริ่มเข้มแข็งขึ้น ในตอนนี้เวลาที่ไข่ดำใช้เพื่อเอาชนะเจ้านายก็นานขึ้น จากเดิมไม่ถึงหนึ่งนาที ตอนนี้มันต้องใช้เวลาถึงสิบนาที ถ้าไข่ดำไม่ได้เสริมกำลังของมัน มันก็อาจที่จะเผชิญความยากลำบากมากกว่านี้"

"แต่ตอนนี้เจ้านายกำลังจะแพ้ไข่ดำอีกครั้ง นับตั้งแต่ที่ไข่ดำกินตาที่สาม เขาก็มีพลังมากขึ้นเช่นกัน"

9257 ยิ้มเล็กน้อย เขามองไปที่การต่อสู้ที่รุนแรงภายในห้องและพูดว่า "ตอนนี้มันก็ไม่ได้เลวร้ายนัก แม้ว่าฮั่นหลางจะพ่ายแพ้ให้กับไข่ดำ แต่เขาก็ยังสามารถโจมตีไข่ดำได้ครั้งหนึ่ง มันดีเกินกว่าที่ข้าคาดไว้ ดูเหมือนว่าฮั่นหลางก็มีพัฒนาการมากขึ้นด้วยเช่นกัน"

"ถ้านักรบต้องการที่จะไปถึงจุดสูงสุดก็จำเป็นต้องต่อสู้กับฝ่ายตรงข้ามที่แข็งแกร่ง ..เห็นได้ชัดว่าไข่ดำแข็งแกร่ง อีกทั้งไข่ดำไม่ใช่มนุษย์ การโจมตีของมนุษย์เช่นฮั่นหลางในก่อนหน้านี้ ไม่สามารถใช้กับมันได้อีกต่อไป ดังนั้นฮั่นหลางจึงต้องเรียนรู้และพัฒนาตัวเองต่อไป"

"ในความเห็นของข้า ฮั่นหลางต่อสู้กับไข่ดำ มีส่วนสำคัญในการพัฒนาความสามารถของเขาเอง ..เขาได้เรียนรู้การเปลี่ยนแปลงกระบวนการทางตรรกะแล้ว นอกจากนี้การตอบสนองของฮั่นหลางก็ต้องพัฒนาอีกมากเพื่อที่จะตามการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วของไข่ดำ"

หลังจากการจู่โจมสองครั้ง ไข่ดำโยนฮั่นหลางลงไปบนพื้นอย่างรุนแรง ก่อให้เกิดเสียงดังที่รุนแรง

"พอแล้ว พอแล้ว!" ฮั่นหลางโบกมือ ก่อนจะกล่าวต่อไปว่า "ความเร็วของเจ้าเร็วเกินไป การต่อสู้กับเจ้าเพียงแค่นาทีเดียวก็ทำให้ข้าเหนื่อยมากกว่าการต่อสู้กับคนอื่นเกือบชั่วโมง"

ไข่ดำดูไม่แยแส อาจเป็นเพราะเขาชนะ และผู้ชนะมักจะอยู่ในอารมณ์ที่ดีอยู่เสมอ

ฮั่นหลางเดินออกจากห้องซ้อม เมื่อ 9527 เห็นฮั่นหลางเดินออกมาเขาคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดกับฮั่นหลางว่า "สักพักแล้วที่เราทำการทดสอบแหล่งพลังงานต้นกำเนิดของเจ้า เจ้าน่าที่จะทดสอบมันดูอีกครั้ง"

ฮั่นหลางไม่ได้คัดค้าน ดังนั้นพวกเขาจึงเดินไปยังเครื่องวัดทดสอบแหล่งพลังงานต้นกำเนิดขนาดยักษ์ที่ด้านนอกของห้องฝึก ฮั่นหลางหลับตาลงดึงพลังของเขาออกมาและชกลงไป

บูม!

เมื่อกำปั้นเหล็กของฮั่นหลางชกลงไป หมอกมืดพุ่งตามไป หมอกที่เกิดขึ้นเนื่องมาจากพลังของฮั่นหลาง มันกลายเป็นเรื่องที่ซับซ้อนมากขึ้น นอกจากพลังจากแหล่งต้นกำเนิดที่มีอยู่ในร่างกายมนุษย์แล้วเขายังมีพลังแห่งความมืดอีกด้วย

พลังงาน: 57,144 ล้าน!

9257 พยักหน้าและพูดว่า "เจ้ามีพัฒนาการที่เพิ่มมากขึ้น เพียงแค่สองเดือนเท่านั้น จากเดิมที่เจ้าได้เข้าสู่ระดับขุนศึกขั้นต้น แต่ตอนนี้เจ้าเข้าถึงระดับขุนศึกขั้นกลางแล้ว อีกไม่นานเจ้าจะสามารถท้าทายขั้นสูงสุดของระดับขุนศึก"

"ความเร็วในการพัฒนาของเจ้าเป็นไปอย่างรวดเร็วเกินกว่าจะเป็นการพัฒนาของมนุษย์ ยิ่งระดับสูงขึ้นมันก็ยิ่งยากที่จะพัฒนาขึ้นนั่นคือกฎของธรรมชาติ แต่จากสิ่งที่ข้าสังเกตดู ระดับขุนศึกอาจไม่ใช่ขีดจำกัดของเจ้า"

"โอ้จริงสิ เจ้าได้รับชิ้นส่วนสุดท้ายของผลึกแห่งความมืด? เจ้าวางแผนจะใช้งานมันเมื่อไหร่?"

ฮั่นหลางหยิบผลึกแห่งความมืดออกจากจันทราทมิฬและพูดว่า "เจ้ากำลังพูดถึงสิ่งนี้? ถ้าข้าดูดกลืนมัน ข้าจะได้รับพลังอันสมบูรณ์แบบของลูเอียว ..แต่ก่อนที่เขาจะจากไป ลูเอียวได้ทิ้งข้อความไว้และบอกข้าถึงสิ่งต่าง ๆ มากมาย"

"ข้ารู้ว่า ลูเอียวเคยเป็นขุนศึกชั้นยอดขององค์กรเหล่าปีศาจ พลังของเขาต้องเข้มแข็งมากแต่ข้าไม่แน่ใจว่ามันจะมีความขัดแย้งกันระหว่างพลังอำนาจของข้ากับลูเอียวหรือไม่ ลูเอียวเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน"

"คนที่มาจากองค์กรเหล่าปีศาจ ซึ่งมีแหล่งกำเนิดที่แตกต่างกัน ดังนั้นโครงสร้างพลังงานของพวกเขาจึงมีแนวโน้มไปทางความมืดมากขึ้น นั่นเป็นความจริง เช่นโครงสร้างพลังงานของลั่วอิ๋งและลูเอียว"

9527 พยักหน้าและกล่าวว่า "เจ้าเป็นคนที่มีความหนักแน่นอย่างมาก พลังแห่งความมืดมหาศาลไม่สามารถชักนำเจ้าได้ ถ้าข้อสังเกตของข้าถูกต้อง ผลึกชิ้นนี้เป็นชิ้นพิเศษสุดจากทั้งหมดเจ็ดชิ้นที่ลูเอียวได้ทิ้งไว้ เห็นได้จากความผันผวนพลังงานของมันที่แผ่ออกมาค่อนข้างรุนแรง"

ฮั่นหลางยิ้มและพูดว่า "ถูกต้อง ลูเอียวได้พูดถึงในความทรงจำของเขาเป็นพิเศษว่า เมื่อข้าได้รับพลังอันสมบูรณ์ของเขาแล้ว มันอาจเป็นไปได้ว่าข้าจะถูกตรวจจับได้จากตาข่ายสแกนที่แข็งแกร่งขององค์กรเหล่าปีศาจ และพวกเขาก็จะตามจับข้า เมื่อเป็นเช่นนี้ข้าต้องระมัดระวังในการตัดสินใจที่จะใช้มัน”

9527 เลิกคิ้วขึ้นและถามออกไปว่า "ลูเอียวทิ้งอะไรไว้ให้เจ้า?"

ฮั่นหลางพูดออกมาพร้อมด้วยเสียงหนักแน่นว่า "เยอะมาก ไม่ว่าจะเป็นแผนที่ขององค์กรเหล่าปีศาจไปจนถึงข้อมูลลับทั้งหมดที่เขารู้ ..เขาทิ้งความทรงจำตลอดในชีวิตของเขาไว้ให้กับข้า จนถึงตอนนี้ข้ายังไม่ได้จัดระเบียบและซึมซับความทรงจำทั้งหมดเหล่านี้"

9527 กล่าวว่า "ความทรงจำเป็นเรื่องที่ลำบากจริง ๆ เจ้าไม่ใช่ลูเอียว ดังนั้นเจ้าอาจจะไม่สามารถดูดซับความทรงจำทั้งหมดของเขาได้ จริงสิหลังจากเกิดเหตุการณ์แปลก ๆ เหล่านี้ พลังของเจ้าเองก็โตขึ้นอย่างมาก โดยรวมแล้วมันเป็นผลดีทีเดียว"

"เจ้าจะทำอะไรต่อไป?

ฮั่นหลางยักไหล่ของนาย "แน่นอนเราต้องกลับไปที่เมืองลอร์ดดาวเนื่องจากวิกฤตการณ์ทางช้างเผือกสิ้นสุดลง งานที่เหลือคือการปรับโครงสร้างของกองทัพโลกและกองทัพหุ่นยนต์ตลอดจนความมั่นคงและการพัฒนาของกาแลคซีม้าคู่"

"เนื่องจากข้ามีหลงฉวนและคนอื่น ๆ ข้าไม่จำเป็นต้องกังวลกับเรื่องเหล่านี้มากนัก ..กลยุทธ์ปัจจุบันสำหรับโลกนี้ง่ายมาก เราจำเป็นต้องพัฒนาตัวเองอย่างช้า ๆ และต่อเนื่องในเรื่องของฐานพลังอำนาจ ด้วยขนาดและทรัพยากรของกาแลคซี่ม้าคู่ มันไม่ได้ด้อยไปกว่าทางช้างเผือก นอกจากมนุษย์ที่อาศัยอยู่ในกาแล็กซีม้าคู่แล้วคนส่วนใหญ่ก็เป็นคนจากอาณาจักรที่ถูกลืมเท่านั้น”

"ตอนนี้อาณาจักรที่ถูกลืมมีสัมพันธภาพที่ดีกับซือหม่าฮันเฟิงแล้ว พวกเขาต่างเข้าสู่ดาร์คเน็ตเป็นส่วนใหญ่และฝึกฝนที่นั่น ..ดังนั้นฐานพลังที่แท้จริงที่หลงเหลืออยู่ในกาแลคซี่ม้าคู่ ก็จะมีแค่โลกเท่านั้น"

"กาแลคซีม้าคู่ที่กว้างใหญ่เป็นฐานของเรา หัวหน้าเผ่าเฮดฮันเตอร์ได้ย้ายเผ่าของเขาไปยังกาแลคซี่ม้าคู่ และนอกจากนี้ยังมีตระกูลของอี่เว่ยเว่ย และเผ่าพันธุ์ต่าง ๆ ที่โลกยอมรับ ข้าเชื่อว่าจะไม่มีปัญหาในการสร้างสหพันธ์ที่มีขนาดประชากรราว ๆ 20 พันล้านคนภายในกาแลคซี่ม้าคู่"

“อีกอย่าง อย่าลืมว่าข้ายังมีหุ่นยนต์ ..พวกเขาเป็นกองกำลังหลักของกาแลคซี่ม้าคู่ ข้าจะหาวิธีที่จะทำให้พันธมิตรทางช้างเผือกมอบชิปตรรกะที่พวกเขาปิดผนึกไว้ แล้วข้าจะเริ่มผลิตหุ่นยนต์จำนวนมากและดึงดาวเคราะห์หรือเผ่าพันธุ์ขนาดเล็กที่ถูกรังแกในทางช้างเผือก และสร้างกองทัพมนุษย์และหุ่นยนต์ขึ้น พวกเขาทั้งสองจะเป็นสองเผ่าพันธุ์หลักของกาแลคซี่ม้าคู่ ในวันหนึ่ง เราจะสามารถยืนหยัดอยู่ได้อย่างเท่าเทียมกับกลุ่มพันธมิตรทางช้างเผือก นั่นคือความหวังของข้าสำหรับกาแลคซี่ม้าคู่"

9527 ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า "เจ้ามีความเชื่อมั่นในหุ่นยนต์มากจริง ๆ? ไม่เพียง แต่ในจักรวาลปกติ แม้แต่ในด้านหลังจักรวาล หุ่นยนต์ล้วนเป็นข้อห้าม กองทัพไม่อนุญาตให้มีหุ่นยนต์"

ฮั่นหลางกล่าวแบบไม่ใส่ใจ "นั่นเป็นปัญหาของพวกเขา มันไม่ใช่ความกังวลของข้า ในความคิดของข้า หุ่นยนต์เหมือนผ้าใบสีขาว พวกมันจะกลายเป็นสีที่เจ้าวาดลงไป การก่อจลาจลจากหุ่นยนต์นั้นข้าแทบจะไม่กังวลแม้แต่น้อย ..ข้าไม่เชื่อว่า ถ้าข้าปฏิบัติกับพวกมันเช่นสหายของข้า แล้วพวกมันจะก่อกบฏ มันเป็นไปได้มากกว่าที่ข้าจะกบฏร่วมกับพวกมัน"

"ข้าคิดว่าหุ่นยนต์มีความภักดีมากกว่ามนุษย์และความจงรักภักดีคือสิ่งที่ข้าให้ความสำคัญที่สุด ..ดังนั้นข้าจะใช้ความพยายามทั้งหมดในการพัฒนากองทัพหุ่นยนต์ขนาดใหญ่ ในทางตรงกันข้าม ข้าจะระมัดระวังในการอพยพมนุษย์จากกาแลคซี ข้าจะนำมนุษย์มาไม่มาก ลดคนที่มีเจตนาร้ายมาไว้บนกาแลคซี่ม้าคู่ "

9527 ส่ายหน้าและกล่าวว่า "ถ้าเจ้าทำอย่างนี้ไม่ช้าก็เร็ว กาแลคซี่ม้าคู่ จะกลายเป็นอาณาจักรหุ่นยนต์"

ฮั่นหลางแก้ไขสิ่งที่ได้ยินว่า "ไม่ใช่อาณาจักร หากแต่เป็นสหพันธรัฐ ข้าไม่อยากเป็นจักรพรรดิที่ลำบากมากเกินไป"

“เห็นได้ชัดว่าปัญหาหลักของกาแลคซี่ม้าคู่ คือยุทธศาสตร์การพัฒนา แต่นี่เป็นเรื่องง่ายที่จะแก้ปัญหาได้ แต่เรื่องดาร์คเน็ตมีความซับซ้อนมาก ข้าเข้าใจว่าผู้ครอบครองดาร์คเน็ตนั้นนับได้ว่าเป็นผู้ครอบครองจักรวาล ด้านหลังของจักรวาลมีความสำคัญมากกว่า "ด้านหน้า" นี่คือเหตุผลที่ข้าต้องการกลับไปยัง เมืองลอร์ดดาว และต่อสู้ที่นั่นต่อไป ข้าสงสัยว่า องค์กรเหล่าเทพเจ้า จะมอบตำแหน่ง "ลอร์ดดาว" ให้แก่ข้าหรือไม่ ถ้าได้ข้าก็จะสามารถไปที่เมืองระดับสูงขึ้นไปได้”

"เจ้ายังคงต้องการที่จะอยู่ในองค์กรเหล่าเทพเจ้า?"

ฮั่นหลางพยักหน้า "แน่นอน มันเป็นเรื่องง่ายที่จะอยู่รอดได้หากยืนอยู่ข้างหลังคนที่มีพลังอำนาจ ด้วยสถานการณ์เช่นนี้ องค์กรเหล่าเทพเจ้านับได้ว่ามีพลังอำนาจ และข้าคิดว่าองค์กรเหล่าเทพเจ้า ไม่เลวร้ายอะไร ..นักรบชายแดนเช่นนายพลคาร์บรี่ พวกเขาก็ไม่ได้แย่อะไร"

แววตาของ 9527 เปล่งประกายออกมาแวบหนึ่ง ดูเหมือนเขาก็อยากจะพูดอะไรบางอย่างออกมา แต่ก็หยุดตัวเองเอาไว้

ไม่นานนัก 9527 ถอนหายใจยาวออกมาและพูดกับฮั่นหลางว่า "นี่เป็นเส้นทางของเจ้าเอง ..มันจะดีกว่าถ้าเจ้าเลือกด้วยตัวเจ้าเอง แต่ข้าต้องเตือนเจ้าว่า เจ้าอาจคิดว่าเจ้าจะได้รับการต้อนรับเช่นวีรบุรุษเมื่อเจ้ากลับไปที่เมืองลอร์ดดาว แต่สถานการณ์อาจเป็นสิ่งตรงกันข้ามกับสิ่งที่เจ้าคิด”

"ทำไมเจ้าพูดแบบนั้น?" ฮั่นหลาง ถามงงงวยออกไปว่า "ในเมื่อองค์กรเหล่าปีศาจบุกเข้ามา ข้าต่อสู้กับเหล่าผู้บุกรุกด้วยชีวิตเพื่อปกป้อง แม้แต่หลานชายของคาร์บรี่ ก็หนีไป แล้วมันจะเป็นได้อย่างไรที่จะไม่ได้รับการพิจารณาว่ามีความดีความชอบ?"

9527 เงียบครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวออกมาว่าและไม่ซับซ้อน "เจ้าจะเข้าใจหลังจากที่เจ้ากลับไป"