GDN 332 นี่คือดาร์คเน็ต

แปลโดย ข้าแปลเจ้าอ่าน 

ให้กำลังใจผู้แปลโดยงด การกอปปี้ งดแชร์ 
แล้วมาอ่านด้วยกันที่ https://imakeuread.blogspot.com/

กลุ่มของฮั่นหลางพบว่าดาร์คเน็ตมีลักษณะเป็นตาข่ายสีเข้ม แต่ละเส้นที่ถักทอเป็นตาข่ายมีลักษะเป็นท่อขนาดใหญ่ ขนาดของลำท่อเหล่านี้ขนาดของโลกรังผึ้งหรือโลกสัตว์จิตวิญญาณไม่อาจที่จะเทียบได้

ความกว้างของท่อมีเส้นผ่านศูนย์กลางที่มากกว่าระบบสุริยะจักรวาล และเพียงพอที่จะบรรจุเรือรบขนาดใหญ่สุดได้นับแสนลำ  ส่วนความยาวของท่อก็เป็นไปไม่ได้ที่จะบอกได้ว่ายาวมากเพียงไหน เช่นเดียวกับที่ไม่มีใครรู้ว่าจักวาลนั้นมีขนาดใหญ่แค่ไหน

ในท่อขนาดใหญ่เหล่านี้ที่ด้านหลังของจักรวาล มีทางเข้านับไม่ถ้วน ถ้ามีสถานที่เช่นโลกสัตว์จิตวิญญาณอยู่เบื้องหลังทางเข้า ความน่ากลัวของมันจะมากขนาดไหน แม้แต่ในที่มืดก็มีสัตว์ประหลาดที่ซ่อนตัวอยู่นับไม่ถ้วน

ลินดายิ้มก่อนกล่าวออกมาว่า "สิ่งที่เจ้าเห็นอยู่นี้เป็นดาร์คเน็ต มันมีกฎพื้นที่ จงอย่ามองว่ามันมีความยาวหลายพันล้านปีแสง ถ้าเจ้าเข้าใจความจริงของกฎพื้นที่ เจ้าก็จะสามารถเดินทางไปได้ในทุกที่ภายในไม่กี่วินาที"

"ดาร์คเน็ตอยู่ห่างจากจักรวาลมากแค่ไหน?

"ข้าจะยกรังไหมอนุภาคที่เจ้าใช้เป็นตัวอย่าง เมื่อเจ้าเริ่มต้นใช้งาน เจ้าจะถูกนำเข้าสู่ดาร์คเน็ต รังไหมอนุภาคจะปฏิบัติตามกฎพื้นที่และเมื่อเจ้าเปิดแคปซูลรังไหมอนุภาค เจ้าจะพบว่าเจ้าได้เดินทางนับล้านล้านปีแสงห่างจากบ้านของเจ้า”

"แล้วเจ้าจะไม่รู้สึกทึ่งเมื่อประสบกับเหตุการณ์นี้ได้อย่างไร? แต่ในความเป็นจริงแล้วนี่เป็นเพียงการประยุกต์ใช้กฎง่าย ๆ เท่านั้น..หัวหน้าขององค์กรขนาดใหญ่เหล่านี้เป็นเพียงกลุ่มคนที่เข้าใจกฎพื้นที่ จากนั้นพวกเขาเรียกตัวเองว่าเหล่าเทพเจ้าหรือเหล่าปีศาจ วางตัวเองอยู่เหนือผู้คนที่ไม่เข้าใจกฎพื้นที่ เพื่อให้พวกเขาเคารพบูชานอบน้อม

ทันใดนั้น ปรากฏแสงสีขาวสว่างวาบออกมาต่อหน้ากลุ่มของฮั่นหลางและหายไปอย่างรวดเร็ว

"เจ้าเห็นแสงนั่นหรือไม่" ลินดาชี้ไปที่แสง "นั่นคือรังไหมอนุภาคหรือไม่ก็สถานีอวกาศที่ใช้กฏพื้นที่เพื่อเดินทาง..คนที่อยู่บนเรืออาจคิดไม่ถึงว่าสิ่งที่เรียกว่าเทคโนโลยีโมเลกุลแบบใหม่นั้นไม่เคยมีอยู่จริง จริง ๆ แล้วพวกเขาเพียงแค่เดินทางระยะทางไกล ๆ ด้วยการใช้กฎพื้นที่ของดาร์คเน็ต"

"แน่นอนนอกจากพื้นที่และเวลาที่แตกต่างกัน การขนส่งของดาร์คเน็ต แตกต่างจากจักรวาลปกติ ความเร็วในการขนส่งสัญญาณไร้สายผ่านสถานีรีเลย์ จะได้รับผลกระทบจากรอยแยกพื้นที่ แต่ในดาร์คเน็ต สัญญาณไร้สายมีความสามารถในการรับส่งข้อมูลได้ไม่จำกัด ไร้ข้อจำกัดของระยะทางและไม่มีการสลายตัว"

"ดังนั้นเครือข่ายของดาร์คเน็ตอาจกล่าวได้ว่าคือชุดของอุปกรณ์ที่เข้าถึงด้านหลังของจักรวาลที่เป็นเครือข่ายขนส่งข้อมูล เนื่องจากสถานีถูกตั้งในดาร์คเน็ต เครือข่ายจักรวาลปกติจึงไม่สามารถเข้าถึงมันได้ แต่ช่างเทคนิคดาร์คเน็ตจะสามารถใช้กฎพื้นที่เพื่อเดินทางระหว่างจักรวาลย้อนกลับกับจักรวาลปกติซึ่งก็คือดาร์คเน็ตได้"

"ตอนนี้เจ้าควรจะเข้าใจแล้ว..ดาร์คเน็ตมีกฎที่แตกต่างกัน ดังนั้นการควบคุมดาร์คเน็ต ซึ่งเป็นด้านหลังของจักรวาลจะเท่ากับการควบคุมจักรวาลทั้งหมด ตรงกันข้ามแม้ว่าเจ้าจะกลายเป็นเจ้าเหนือหัวของจักรวาล หากแต่ไม่เข้าใจจักรวาลย้อนกลับที่เป็นพื้นที่ของดาร์คเน็ตที่ไร้ที่สิ้นสุดนี้ เจ้าก็ยังคงไม่สามารถครอบครองพื้นที่ใด ๆ ได้ ผู้ครอบครองดาร์คเน็ตจะสามารถทำลายทุกสิ่งทุกอย่างในจักรวาลปกติ เพียงแค่คิดเกี่ยวกับมันผู้ครอบครองดาร์คเน็ตจะสามารถใช้กฎพื้นที่ ขนส่งกองทัพเรือของพวกเขาไปได้ทุกที่ในจักรวาลปกติในเวลาไม่กี่วินาที เหล่าผู้ที่อาศัยอยู่ในจักรวาลปกติจะต่อสู้กับคนที่ควบคุมดาร์คเน็ตได้อย่างไร? "

เพียงแค่นึกตามคำพูด มันก็ทำให้ฮั่นหลางตกใจ

"ความทะเยอทะยานของเผ่าพันธุ์สามตาในการพิชิตดาร์คเน็ตไม่ได้ผิด หากแต่ความผิดพลาดเพียงอย่างเดียวของพวกเขาก็คือพวกเขาไม่พบทางเข้าดาร์คเน็ต..มันไม่ใช่จุดจบของจักรวาล หากแต่มันอยู่ทางด้านขวาของเรานี่เอง"

"ข้าไม่ทราบว่าเจ้าหมายถึงใคร เผ่าพันธุ์สามตา" ลินดากล่าว "แต่ถ้าพวกเขาเดินทางไปทั่วทุกมุมของจักรวาลเพียงเพื่อหาทางเข้าสู่ดาร์คเน็ต พวกเขาก็เป็นเพียงกลุ่มคนโง่เขลาที่ไม่เข้าใจดาร์คเน็ต..ก่อนหน้านี้จักรวาลและดาร์คเน็ตมีเพียงความหนาของกระดาษที่ขวางกั้นกัน แต่ถ้าต้องการผ่านชั้นกระดาษนี้เจ้าต้องเข้าใจวิธีการใช้กฎพื้นที่"

ฮั่นหลางถามออกไปด้วยความอยากรู้ว่า "จะทำอย่างไรถ้าไม่มีใครเข้าใจกฎพื้นที่?"

"ในกรณีนี้ จ้าต้องมียานอวกาศที่เข้าใจเกี่ยวกับกฎพื้นที่ ไม่ใช่รังไหมอนุภาคที่ควบคุมโดยองค์กรขนาดใหญ่ มีโจรสลัดและกลุ่มอิสระที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งขององค์กรขนาดใหญ่" ลินดาอธิบายต่อไปว่า "พวกเขาเป็นกลุ่มคนที่เป็นอิสระอย่างแท้จริง และถ้าเจ้ามีโอกาส เจ้าสามารถซื้อยานอวกาศที่สามารถเดินทางผ่านดาร์คเน็ตจากพวกเขาได้ ด้วยวิธีนี้เจ้าจะไม่ถูกควบคุมโดยองค์กรบ้าและจะสามารถไปได้ทุกที่ที่เจ้าต้องการ"

"แน่นอนว่าการเป็นคนอิสระในดาร์คเน็ต มันยากที่จะถูกจับโดยหน่วยลาดตระเวนขององค์กรขนาดใหญ่ กลุ่มคนที่เป็นอิสระที่เข้าใจดาร์คเน็ตจะถือว่าเป็นไวรัส และเหล่าองค์กรขนาดใหญ่จะทำทุกอย่างที่สามารถทำได้เพื่อที่จะฆ่าเจ้า"

ฮั่นหลางถามอีกครั้งว่า "ดาร์คเน็ตมีจุดสิ้นสุดหรือมีปลายทางเชื่อมต่อกับอะไรหรือไม่?"

ลินดาหัวเราะก่อนกล่าวออกไปว่า "เจ้าเป็นคนที่อยากรู้อยากเห็นจริง ๆ เจ้าอยากรู้ว่าจุดสิ้นสุดของดาร์คเน็ตคืออะไร ง่ายมากเอารังไหมอนุภาคออกมา ถอดวงจรควบคุมออกจากการควบคุมขององค์กรใหญ่ ตอนนี้ถ้าเจ้าต้องการไปยังจุดสิ้นสุดของดาร์คเน็ต เจ้าก็สามารถไปได้"

เมื่อได้ยินเรื่องนี้ฮั่นหลางรู้สึกท้อแท้เพราะเขาได้ศึกษากลศาสตร์และอิเล็กทรอนิกส์ก่อนหน้านี้มาแล้วจึงได้ตรวจสอบโครงสร้างรังไหมอนุภาคแล้ว มันป้องกันได้อย่างสมบูรณ์ มันถูกสร้างขึ้นมาจากโลหะชิ้นเดียว เว้นเสียแต่ว่าจะทุบมันและเปิดออกมา

"หรือบางทีลินดาอาจจะรู้เคล็ดลับ"

แม้ว่าฮั่นหลางจะไม่เชื่อใจลินดา แต่ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของเขา เขานำรังไหมอนุภาคของเขาออกมา ลั่วอิ๋งและเจียนเจียก็ไม่ได้คิดมากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพียงแค่ได้ยินว่าหากทำการปรับเปลี่ยนรังไหมอนุภาคเล็กน้อยก็สามารถช่วยให้พวกเขาเดินทางไปยังจุดสิ้นสุดของดาร์คเน็ตได้ มันทำให้อารมณ์ของพวกเขาสดใส

หวืด ~

รังไหมอนุภาคสามอันวางเรียงข้างกัน รังไหมอนุภาคของลั่วอิ๋งเป็นขององค์กรเหล่าปีศาจดังนั้นรูปร่างจึงแตกต่างกัน แต่หลักการก็เหมือนกัน เพื่อเป้าหมายในการใช้กฎพื้นที่ ไม่จำเป็นที่จะต้องสนใจว่ามันมีรูปลักษณ์อย่างไรหากมันยังใช้งานได้

"ดูนั่นสิ!" ลินดาพูดออกมาอย่างฉับพลัน พร้อมกับชี้ออกไปในระยะไกล

ฮั่นหลางและคนอื่น ๆ หันไปมองตามทีละคนตามที่ลินดาชี้ออกไป

ในตอนนี้ ลินดาทำการเก็บรังไหมอนุภาคทั้งสามไว้ในแหวนมิติของตัวเธออย่างรวดเร็ว จากนั้นเธอก็รีบถอยหลังกลับไปสองสามก้าว เนื่องจากประตูมิติที่พวกเขาทิ้งโลกสัตว์จิตวิญญาณห่างออกไปเพียงไม่กี่เมตร แม้ว่าฮั่นหลางจะสังเกตเห็นก่อนหน้านี้ แต่ก็ไม่มีทางที่จะหยุดเธอได้ทันเวลา

หากจะพูดถึงไข่ดำ มันมีความสามารถที่จะหยุดเธอได้ แต่มันก็ยังขี้เกียจและไม่แยแสสิ่งใด ๆ

"เจ้ากำลังทำอะไร?" ฮั่นหลางหันกลับมาและถามออกไปอย่างเย็นชา

ลินดายังคงมีน้ำใจมาก ๆ เธอยิ้มและพูดว่า "แน่นอนว่า ข้าจะทิ้งพวกเจ้าให้ตายอยู่ที่นี่ แม้ว่าดาร์คเน็ตจะมีโครงสร้างท่อ แต่มันก็กว้างกว่าท่อของกาแลคซี โดยไม่มีอุปกรณ์ช่วยในการขนส่งและไม่มีความเข้าใจในกฎพื้น เจ้าจะถูกขังอยู่ที่นี่และรอความตาย"

"และข้าก็กำลังจะกลับไปที่โลกของข้า ข้าถูกปิดผนึกมาเป็นเวลาหลายปี และในที่สุดข้าก็ได้รับอิสรภาพของข้าคืน ข้าต้องขอบคุณเจ้า..เพื่อตอบแทนเจ้า ข้าจะไม่ฆ่าพวกเจ้า แต่จะปล่อยให้พวกเจ้าถูกขังอยู่ที่นี่จนกว่าพวกเจ้าจะตายตามอายุขัย นี่เป็นความเมตตาพิเศษจากข้า"

"แม้ว่ามันจะเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ แต่ข้ามีความสุขมากที่ได้พบเจ้า เอาละเห็นทีข้าต้องกล่าวอำลา!"

หวืด ~

หลังจากบอกลา ลินดาหายตัวไปผ่านประตูมิติ ฮั่นหลางก้าวเดินไล่ตามเธอ แต่ถูกปิดกั้นโดยประตูมิติ

"ไข่ดำ! ทำไมเจ้าไม่หยุดเธอ? เห็นได้ชัดว่าเจ้าสามารถทำได้!" ฮั่นหลางตะโกนใส่ไข่ดำ

เจ้าตะคอกข้ารึ?!

ดูถูกข้ารึ!?

ไข่ดำที่ลอยอยู่ในอากาศรู้สึกโกรธขึ้นมาในทันที

เจียนเจียและลั่วอิ๋งต่างพากันเงียบอีกครั้ง ในขณะที่ไข่ดำและฮั่นหลาง เริ่มที่จะต่อสู้อีกครั้ง!

หนึ่งคนและหนึ่งสิ่งมีชีวิตที่ออกมาจากไข่ พวกเขาถูกกำหนดมาให้เป็นคู่หูกันอย่างแน่นอน! ไม่กี่วันหลังจากพบกัน ทั้งสองได้ต่อสู้กันไปแล้วสองครั้ง!

เวลาผ่านไปไม่นานนัก ฮั่นหลางก็พ่ายแพ้อีกครั้ง เขาไม่สามารถเอาชนะ ไข่ดำได้

แต่คราวนี้ฮั่นหลางแพ้ด้วยแต้มต่อที่น้อยลง หลังจากการฟื้นพลังกลับมาได้ทั้งหมด ฮั่นหลางมีวิธีจัดการกับทักษะการโจมตีทางกายภาพที่สมบูรณ์แบบของไข่ดำได้บ้างบางส่วน

ดูเหมือนว่าทักษะการต่อสู้ของฮั่นหลางจะพัฒนาดีขึ้นไปอีกระดับ

ในขณะที่ฮั่นหลางนั่งอยู่บนพื้นดิน เจียนเจียและลั่วอิ๋งก็หดหู่มาก

"ถ้าไม่มีรังไหมอนุภาค เราคงไม่ติดอยู่ที่นี่จริง ๆ ใช่ไหม?" เจียนเจีย พึมพำออกมา

"ข้ายังไม่อยากตาย ข้ายังต้องการที่จะลองรสชาติของการตกอยู่ในห้วงความรักเช่นเดียวกับพี่สาวของข้า" ลั่วอิ๋งกล่าวออกมาอย่างมุ่งมั่น

เมื่อลั่วอิ๋งพูดถึงพี่สาวของเธอ เธอก็ดึงแขนข้างหนึ่งของฮั่นหลางไปถือไว้ ฉากนี้ไม่เพียงแต่ทำให้ฮั่นหลางขมวดคิ้ว แต่มันยังทำให้ใบหน้าของเจียนเจียกลายเป็นสีแดง

ในระยะเวลาอันสั้นนี้ฮั่นหลางและสองสาวต่างได้รับประสบการณ์แปลก ๆ หลากหลายมากกว่าคนจำนวนมากจะเคยได้รับตลอดชีวิตของพวกเขา วันนี้ในขณะที่ชีวิตและความตายของพวกเขาต่างขึ้นอยู่กับสหายที่ร่วมเผชิญชะตากรรม มันส่งผลให้เกิดความไว้วางใจและความรู้สึกระหว่างพวกเขา

ในขณะที่ใบหน้าของเจียนเจียกำลังร้อนขึ้น รังสีแสงได้พุ่งเข้ามาหาพวกเขาอย่างรวดเร็ว มันควรจะเป็นรังไหมอนุภาคที่พุ่งผ่านเลยไป

แต่สิ่งที่แปลกก็คือความเร็วของแสงได้ชะลอตัวลงมากขึ้นในที่สุดก็หยุดอยู่ที่ด้านหน้าของฮั่นหลาง

บูม ~