แปลโดย ข้าแปลเจ้าอ่าน
"ช้าก่อน ข้าก็ต้องการเหล่านักรบเช่นกัน!"
เมื่อฮั่นหลางพูดเสร็จแล้ว เขาไม่สนใจทุกคนที่กำลังทำท่าทางประหลาดใจ
และจ้องมองมาที่เขา ฮั่นหลางเดินเข้าไปหานักรบเหล่านั้น ค่อยๆแตะบนบ่าของนักรบเผ่ามายาเบา
ๆ พร้อมด้วยรอยยิ้มและกล่าวออกไปว่า "ถ้าเราจะพูดถึงเรื่องธุรกิจ
มันก็ควรที่จะแข่งขันกันอย่างเป็นธรรม ถ้าข้าจะซื้อคนเหล่านี้ ค่าใช้จ่ายเท่าไหร่?"
นั่นดูโอ้ หนึ่งในที่ปรึกษาที่น่าเชื่อถือของ ราชาแฟนตาซีเนปจูน
กล่าวเยาะเย้ยออกมาว่า "ข้าเกรงว่าจะไม่สามารถทำได้ด้วยเงิน อู่เติ้งเฟิง
เป็นแขก VIP ของ ราชาแฟนตาซีเนปจูน
ดังนั้นนักรบเหล่านี้จึงเป็นของขวัญให้แก่ท่านอู่"
ฮั่นหลางตกใจมองไปที่ชายผิวดำที่มีคิ้วหนาและพูดว่า
"คนเหล่านี้เป็นของท่านอู่เรียบร้อยแล้วใช่หรือไม่?"
"ถูกต้อง" นั่นดูโอ้พยักหน้า
"ยุติธรรมดี" ฮั่นหลางหันหน้ากลับอย่างสุภาพ "ตอนนี้
จะเป็นไรไหม ถ้าข้าจะขอคุยเรื่องธุรกิจกับท่านอู่"
นั่นดูโอ้ ดูลำบากมาก เขาไม่เคยคิดว่าหลังจากที่ฮั่นหลางยอมเลิกลาแล้วจะหันไปทาง
อู่เติ้งเฟิง เพื่อซื้อทาสเหล่านี้ ในขณะที่สถานการณ์เปลี่ยนไป ตอนนี้มันเป็นเรื่องยากมากที่เขาจะเข้ามาเกี่ยวข้องอีกครั้ง
อู่เติ้งเฟิง คิดว่าฮั่นหลางเป็นบุคคลที่น่าสนใจมากและยิ้ม
"เจ้าฉลาดมาก แต่ถ้าเจ้าต้องการพาคนเหล่านี้ไปจากข้า เจ้าจะต้องมีเหตุผลที่ดีพอ"
ฮั่นหลาง กล่าวว่า "ข้าเคยได้ยินเกี่ยวกับช่างในตำนานแห่งการหลอมเช่น
ท่านอู่มานานแล้ว ข้ามีชิ้นส่วนของโลหะที่ไม่เหมือนใคร
ไม่ทราบว่าท่านอู่สนใจหรือไม่?"
"โลหะ? ให้ข้าดูหน่อย" อู่เติ้งเฟิงเป็นผู้เชี่ยวชาญการหลอม ดังนั้นความสนใจของเขาเกี่ยวกับโลหะต้องมากกว่านักรบเหล่านี้
แต่เขายังกล่าวเตือนฮั่นหลาง "ข้าได้เห็นโลหะมาเกือบทุกชนิดตลอดในชีวิตของข้า
ดังนั้นถ้าเจ้ากำลังพยายามที่จะหลอกข้า โดยการนำโลหะชั้นต่ำมา
ก็อย่ามาหาว่าข้าไม่ได้เตือนเจ้าเกี่ยวกับผลที่จะตามมา"
"ดูนี่สิ"
ฮั่นหลางยื่นชิ้นส่วนของโลหะสีดำแดงที่มีทองคำขาวฝังอยู่ภายในให้กับมือของอู่เติ้งเฟิง
นี่คือมังกรไฟหลอมทองคำ ฮั่นหลางทำให้มังกรไฟเปลี่ยนร่างและฆ่ามัน จนได้โลหะหลอมที่หาได้ยาก
อู่เติ้งเฟิงรู้สึกตกใจมาก เขาคว้ามังกรไฟหลอมทองคำไว้ในมือของเขา
และเอามาตรวจสอบอย่างรอบคอบ ก่อนที่เขาจะปล่อยลมหายใจยาวออกมา
"ชนิดของโลหะชิ้นนี้แน่นอนว่าข้าไม่เคยเห็นมาก่อนมันช่างงดงาม!
เจ้าได้รับสิ่งนี้มาจากที่ไหน?"
ฮั่นหลางไม่ได้พูดอะไรออกไป แต่มองไปรอบ ๆ อู่เติ้งเฟิงเข้าใจความต้องการของเขา
อู่เติ้งเฟิงลากฮั่นหลางมาใกล้และกล่าวว่า
"นี่ไม่ใช่สถานที่ที่เหมาะที่จะพูด ตามข้ามา!"
อู่เติ้งเฟิงพาฮั่นหลางกลับไปที่โรงแรมของเขาที่ใช้ต้อนรับแขกผู้มีเกียรติและเขาเป็นแขกพิเศษดังกล่าว
โรงแรมแห่งนี้ถูกปิดอย่างสมบูรณ์ให้กับบุคคลภายนอกเพียงคนเดียวที่อาศัยอยู่ในที่นี้
ซึ่งก็คือ อู่เติ้งเฟิง และคนของเขา
อู่เติ้งเฟิงบอกกับเด็กฝึกงานของเขาเพื่อติดตั้งเครื่องวิเคราะห์การตรวจจับโลหะ
และไม่ว่างเป็นเวลาอีกหลายชั่วโมงภายในห้องของเขา ก่อนที่จะปรากฏตัวในห้องนั่งเล่น
พร้อมด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสุข
อู่เติ้งเฟิงรู้สึกผิดหวังมาก "ชิ้นโลหะของเจ้าน่าอัศจรรย์มาก แต่มันมีน้อยไป"
ฮั่นหลางกล่าวออกมาพร้อมด้วยรอยยิ้ม อู่เติ้งเฟิงไม่สามารถระบุได้ว่าเป็น
มังกรไฟหลอมทองคำ และเห็นได้ชัดว่าไม่ต้องการส่งมันกลับไปให้ฮั่นหลาง
ฮั่นหลางพูดอย่างสุภาพ "ท่านอู่ข้าขอพูดอย่างตรงไปตรงมากับท่าน
ถ้าท่านต้องการชิ้นส่วนโลหะนี้ ท่านต้องมอบนักรบทาสทุกคนที่ท่านนำมาในวันนี้ให้ข้า
แล้วข้าจะบอกท่านเกี่ยวกับแหล่งที่มาของโลหะชิ้นนี้"
อู่เติ้งเฟิงมองฮั่นหลางอย่างลังเลและถามออกมาว่า "ที่ไหน? เจ้าได้มันมาจากที่ไหน?"
"นักรบเหล่านั้น?"
อู่เติ้งเฟิงโบกมือของเขาและกล่าวว่า "เฮ้อ มันก็เป็นเพียงนักรบ
พวกเขาทั้งหมดเป็นของเจ้า! ตอนนี้โลหะนี้มีต้นกำเนิดมาจากไหน?"
ความปรารถนาแรกของฮั่นหลางได้รับการเติมเต็มแล้ว
ก่อนที่เขาจะพูดออกมาอย่างเป็นทางการว่า "ข้าต้องบอกความจริงกับท่าน
เหตุผลที่ข้ามาที่เดลี่เฟส คือการหาแหล่งกำเนิดของโลหะนี้"
อู่เติ้งเฟิงถามออกไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น "อย่างไร? เจ้ากำลังบอกว่าโลหะนี้มาจากเดลี่เฟสหรือ?"
ฮั่นหลางพูดอย่างลึกลับว่า "นี่เป็นเรื่องที่นานมาแล้ว
ต้องย้อนกลับตั้งแต่สมัยคุณปู่ของข้า"
กฎข้อแรกของการค้ากำไร การขอเพิ่มมูลค่าของราคาสินค้า
สินค้าคุณภาพดีไม่เพียงพอ มันต้องมีเรื่องราวที่น่าตกใจของผู้คนรุ่นต่อรุ่น
นานหลายศตวรรษ
เก้าอี้มีมูลค่า 100
เก้าอี้ทำจากไม้สนสีเหลืองสามารถขายได้ 1,000
เก้าอี้ไม้สนสีเหลืองนั่งโดยสมเด็จพระราชินีตอนนี้มีมูลค่า 10,000
สมมติว่าเก้าอี้นี้ไม่เพียงแต่ทำจากไม้สนสีเหลืองที่นั่งโดยราชินีและราชินีก็ซนมาก
เธอมีความสนิทสนมกับคนรับใช้ จนตั้งท้องและเด็กทารกก็สำลักตายคาบนเก้าอี้ตัวนี้
ด้วยเรื่องราวที่โหดร้ายและน่าตกใจที่อยู่เบื้องหลังเก้าอี้ตัวนี้ มันทำให้ราคาเพิ่มขึ้นจนนับไม่ถ้วน
แม้ว่าฮั่นหลางไม่ได้ทำร้ายตัวเอง
แต่เขาเข้าใจกลไกที่อยู่เบื้องหลังการปฏิบัติเช่นนี้อย่างเต็มที่ ดังนั้นเขาจึงสร้างเรื่องราวเกี่ยวกับวิธีที่ปู่ของเขาได้ทุ่มเทความพยายามในการค้นหาชิ้นส่วนโลหะชิ้นนี้ทำให้ครอบครัวต้องถูกไล่ล่าในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา
ฮั่นหลางอธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับความทุกข์ทรมาน "ครอบครัว"
ของเขาที่ต้องทนตลอดหลายปีที่ผ่านมา และท้ายที่สุดก็ค้นพบว่าต้นกำเนิดอยู่ในระบบดาวเดลี่เฟส
ในกลุ่มดาวเคราะห์ที่ 13
เมื่อเขาได้ติดตามตำแหน่งนี้ลงไปแล้วเขาพบว่ากลุ่มดาวเคราะห์ที่ 13
เป็นพื้นที่จำกัดและไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้ามาได้
เรื่องราวนี้มีจุดหักเหมากมายที่ทำให้ อู่เติ้งเฟิงตกใจอย่างต่อเนื่องและแม้กระทั่งสับสน
พูดได้เต็มปากว่าเรื่องราวของฮั่นหลางนั้นแต่งขึ้นมาทั้งหมด มันดูไร้ที่ติ
และที่ฉลาดมากกว่านั้นก็คือกลุ่มดาวเคราะห์ที่ 13 เป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของเผ่ามายา
ซึ่งเป็นพื้นที่จำกัด และเป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นที่มาของปรากฏการณ์ของแปลก ๆ
ทุกชนิด นี่เป็นเหตุผลที่ อู่เติ้งเฟิงเชื่อเรื่องนี้และคิดว่ามันเป็นไปได้
อู่เติ้งเฟิงถอนหายใจยาวออกมา "สิ่งที่เกิดขึ้นกับครอบครัวของเจ้าในการ
พยายามค้นหาโลหะนี้มาเป็นเวลาหลายร้อยปี และเพื่อเอาชนะอุปสรรคเหล่านั้น
มันก็น่าที่จะเป็นเรื่องที่ยากลำบากมากจริง ๆ"
ในขณะที่สอบถามข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับโลหะ อู่เติ้งเฟิงกล่าวว่า "ราชาแฟนตาซีเนปจูนได้เชิญข้าไปที่กลุ่มดาวเคราะห์ที่
13 เพื่อสร้างอาวุธใหม่ ก่อนที่ชายจากเผ่ามายาจะตาย
เขาได้บอกตำแหน่งที่แน่นอนว่าจะหาโลหะนี้ได้ที่จากไหน? กลุ่มดาวเคราะห์ที่ 13 ไม่ได้เป็นสถานที่เล็ก
ๆ มันเป็นดาวเคราะห์ทั้งใบ"
"เขาพูดถึงมัน"
“ที่ไหน?”
ฮั่นหลางส่ายหน้าอย่างเงียบ ๆ
อู่เติ้งเฟิงได้ตระหนักอย่างรวดเร็วและเสริมว่า "ข้านี่โง่จริง
เจ้าจะบอกความลับของครอบครัวเจ้าให้ข้ารับรู้ง่าย ๆ ได้อย่างไร
มันเป็นความลับที่ครอบครัวของเจ้าได้รับการค้นหามานานหลายร้อยปี"
ฮั่นหลางกลอกตาและกระซิบออกไปว่า "จริง ๆ ข้าสามารถบอกท่านได้"
อู่เติ้งเฟิงพูดออกมาด้วยความมั่นใจว่า "โอ้? ถ้าเจ้าสามารถบอกตำแหน่งที่แน่นอนของโลหะนี้
ข้าจะคิดหาวิธีที่จะระเบิดค้นหามัน!”
ฮั่นหลางกล่าวว่า "ท่านอู่ ข้าเชื่อใจท่าน แต่ท้ายที่สุดแล้วมันก็ก็ยังเป็นเรื่องของธุรกิจอยู่"
หลังจากที่เสียงหัวเราะท่านอู่ดังออกไป อู่เติ้งเฟิงก็ลดเสียงของเขาลงและกล่าวว่า
"ถูกต้อง เมื่อเสร็จแล้ว เจ้าสามารถได้รับ 30% ของโลหะทั้งหมด"
ฮั่นหลางยังคงนิ่งเงียบ
“40%?”
ฮั่นหลางขมวดคิ้วและเงียบ
อู่เติ้งเฟิงยิ้มจนเห็นฟัน ก่อนกล่าวว่า
"ในเมื่อโชคชะตานำพาเรามาพบกัน น้องชายของข้า ข้าจะแบ่งให้เจ้าครึ่งหนึ่ง!
มันดีพอสำหรับเจ้าหรือไม่?"
"ตกลง” ฮั่นหลางยื่นแขนขวาของเขาออกไปพร้อมด้วยรอยยิ้ม "แต่ข้ายังต้องไปที่ กลุ่มดาวเคราะห์ที่
13 เพื่อเป็นพยานในการทำเหมืองแร่ที่มีค่าและงดงามเช่นนี้
หรือจะไม่บอกสถานที่นั้นแม้ว่าเจ้าจะฆ่าข้าก็ตาม"
อู่เติ้งเฟิงยืนขึ้นด้วยความประหลาดใจ เขาเดินไปมาภายในห้องนั่งเล่น
ในที่สุดความปรารถนาในมังกรไฟหลอมทองคำของเขาก็เอาชนะทุกเหตุผล
ก่อนที่อู่เติ้งเฟิงจะกล่าวตอบรับออกมาว่า "สามารถทำได้
แต่อย่างไรก็ตามเจ้าต้องทำตามคำสั่งของข้า"
"ไม่มีปัญหา" ขณะที่ฮั่นหลางพยักหน้า
กลุ่มดาวเคราะห์เดลี่เฟส ที่ 1 ณ ปราสาทของราชาแฟนตาซีเนปจูน
นั่นดูโอ้ กำลังรายงานข้อเรียกร้องล่าสุดของ อู่เติ้งเฟิงให้ราชาแฟนตาซีเนปจูนรับทราบ
ราชาแฟนตาซีดาวเนปจูนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เยียบเย็นว่า "ท่านอู่อยากจะพาคนแปลกหน้าเข้าสู่ดินแดนอันบริสุทธิ์?"
นั่นดูโอ้ตอบออกมาว่า "ใช่ เขาบอกว่าเขาได้พบกับมนุษย์คนนี้โดยที่ท่านอู่
อ้างว่าเขามีพรสวรรค์ในการหลอมอาวุธใหม่ให้กับท่าน ผู้ชายคนนี้ต้องเป็นผู้ช่วยของเขา"
ราชาแฟนตาซีเนปจูนหัวเราะเยาะ "เจ้าคิดเห็นอย่างไร?"
“ข้อแก้ตัว! ข้ออ้างไร้สาระ!" นั่นดูโอ้บ่นออกมาด้วยความโกรธ
"คนแปลกหน้าซึ่งเขาเพิ่งพบเจอ สามารถเป็นผู้ช่วยของอู่เติ้งเฟิงได้? พวกเขากำลังปฏิบัติกับเราอย่างคนโง่
เป็นที่ชัดเจนว่าเขาต้องการที่จะนำฮั่นหลางเข้าไปด้วยเหตุผลบางอย่างที่เราไม่รู้
เราควรปฏิเสธเขา!"
ราชาแฟนตาซีเนปจูนสั่นศีรษะ "ไม่ อนุญาตเขาไป"
"เจ้านาย! ถ้าท่านยอมรับข้อตกลงของเขา ข้าเกรงว่าอู่เติ้งเฟิง จะเรียกร้องมากยิ่งขึ้น"
"เขาสามารถทำได้! ตอนนี้เราต้องการความช่วยเหลือจากเขา
ดังนั้นเราจะต้องไม่ทำลายความสัมพันธ์ของอู่เติ้งเฟิง มิฉะนั้นมันจะเป็นการทำลายแผนการใหญ่ของข้า
ไป...ไปทำตามที่ข้าพูด โดยไม่ต้องคำนึงถึงความต้องการที่อุกฉกรรจ์ของอู่เติ้งเฟิง
อนุญาตเขา ตราบเท่าที่เขาสามารถทำสิ่งที่ข้าต้องการได้!"
ดวงตาของนั่นดูโอ้ก็สว่างขึ้นและกระซิบออกมา
"หลังจากที่ทำงานเสร็จแล้วเราจะกำจัดพวกเขาทั้งสองคน"
ราชาแฟนตาซีเนปจูนกล่าวต่อมาโดยไม่ลังเล "นี่เป็นเรื่องระหว่างเจ้าและข้า
ตอนนี้ไปทำให้ท่านอู่พอใจ"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น