คนที่มีส่วนร่วมในการทำธุรกิจบนเน็ตมักจะระมัดระวังมาก
แม้ว่าฮั่นหลางจะมาหาฮอร์ตันผู้ค้ามนุษย์ภายใต้การแนะนำของผู้เล่นยามค่ำคืน
ศาสตราจารย์ฮอร์ตัน ซึ่งเป็นชื่อในวงการค้าทาส เขาก็ยังคงระมัดระวังและบอกคนของเขาให้พาฮั่นหลางบินวนรอบๆหนึ่งชั่วโมงเต็มก่อนที่จะลงจอดที่ฐานของเขา
ชูววว ~
หลังจากที่เปิดตาแล้ว ฮั่นหลางก็กะพริบตาสองสามครั้งเพื่อปรับแสง
เขาพบว่าตัวเองอยู่ในห้องใต้ทะเล
เผชิญหน้ากับชายชราคนหนึ่งที่มีผมสีขาว สวมแว่นตา คิ้วสีดำและมีหนวด เขามีตาแหลมคมและมีจมูกเป็นตะขอเหมือนกับนกอินทรีหัวล้าน
ฮั่นหลางสันนิษฐานว่านี่คือฮอร์ตัน
เบื้องหลังฮอร์ตันเป็นหน้าต่างโปร่งใสที่ยื่นออกไปสู่พื้นดิน
และนอกหน้าต่างนั้นเป็นทะเลลึก กลุ่มแมงกะพรุนสีชมพูกำลังว่ายข้ามมหาสมุทรจากหน้าต่าง
พวกมันดูเหมือนกับกลุ่มของร่มชูชีพ
ฮั่นหลางหลันยิ้มและพูดว่า
"ดีใจที่ได้พบศาสตราจารย์ ข้าชื่นชมท่านมานานแล้ว"
ฮอร์ตันมองตาของเขาและพูดว่า
"ผู้รายงานสายลม ข้าได้ยินชื่อเจ้ามาก่อนแล้วเช่นกัน"
"จริง?
เป็นไปได้อย่างไรที่คนที่ไร้ชื่อเสียงเช่นข้าจะได้รับการยอมรับจากศาสตราจารย์?"
"ฮ่าฮ่า
ข้าทำธุรกิจเกี่ยวกับคนและคนต้องใช้ยา นี่เป็นเหตุผลที่ข้าสนิทกับ
ผู้เล่นยามค่ำคืนเป็นอย่างมาก สำหรับเจ้า ข้าได้อ่านดัชนียาที่เจ้าได้ทำสักสองสามครั้งในก่อนหน้านี้แล้ว
แม้แต่ผู้เล่นยามค่ำคืนก็บอกว่าเจ้าเป็นคนขยันและเขาไม่เคยโกหก"
ฮั่นหลางรีบโบกมือและตอบว่า
"ข้าก็แค่นักธุรกิจที่ไม่ประสบความสำเร็จในดาร์คเน็ต ข้าได้โอนธุรกิจดัชนียาไปให้คนอื่นมานานแล้ว
มันไม่มีทางเลือกอื่น เวลาของข้ามีจำกัด"
ฮอร์ตันกล่าวว่า "อย่างไรก็ตามเจ้าก็เป็นผู้นำในการเขียนดัชนียา
และในตอนนี้ในดาร์คเน็ตไม่ได้มีแต่ดัชนียาเสพติด แต่ดัชนีแขนไฟ ดัชนียานอวกาศ ดัชนีโลหะมีค่า
และมีแม้กระทั่งดัชนีทาส ดังนั้นข้าจึงจำเจ้าได้"
"ภายใต้สถานการณ์ปกติ
ข้าจะไม่พบกับคนที่ไม่คุ้นเคย เพราะมันทำให้การค้าในดาร์คเน็ตมีความปลอดภัยมากขึ้น
แต่ข้ารู้จักชื่อของเจ้าและผู้เล่นยามค่ำคืนยังรับประกันเจ้า นี่คือเหตุผลที่ข้ามาพบกับเจ้าเป็นการส่วนตัว
เอาละ สินค้าชนิดใดที่เจ้ากำลังมองหาอยู่ในเวลานี้?"
โดยรวมเพื่อหลีกเลี่ยงการเปิดเผยใดๆ
ระบบพื้นฐานในการซื้อขายบนดาร์คเน็ตเป็นที่คุ้นเคยกันดี มันเป็นสิ่งที่ดีถ้าใครก็ตามที่ต้องการที่จะค้าขาย
แต่เขาจำเป็นต้องแจ้งชื่อและหาผู้ค้ำประกัน
ฮั่นหลางมีชื่อเสียงใน ดาร์คเน็ต
อยู่แล้ว และยังมี ผู้เล่นยามค่ำคืน
ซึ่งเป็นแกรนด์มาสเตอร์ด้านเภสัชกรรมในฐานะผู้ค้ำประกัน
มันจึงทำให้ฮั่นหลลางสามารถพบกับฮอร์ตันได้อย่างง่ายดาย ตามที่ผู้เล่นยามค่ำคืนบอกไว้ว่า
ฮอร์ตันเป็นหนึ่งในผู้ค้าทาสที่ใหญ่ที่สุดในทางช้างเผือก ตัวอย่างมนุษย์จำนวนมากที่ผู้เล่นยามค่ำคืนได้ซื้อมาจากฮอร์ตัน
และนั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้ทั้งสองคนคุ้นเคยกันดี
ฮั่นหลางพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูจริงจังว่า
"ข้ามาที่นี่เพื่อซื้อนักรบ"
"โอ้นักรบเป็นสินค้าหลักของข้า"
ฮอร์ตันพยักหน้าและพูดว่า "แต่เจ้าต้องรู้ว่าราคาของนักรบนั้นราคาแพงมาก มันจะขึ้นอยู่กับระดับ
ประเภทของพลัง และเผ่าพันธุ์ เจ้ากำลังมองหานักรบระดับไหน?"
ฮั่นหลางพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ
"ระดับสูง"
"สูงเท่าไร?"
"ยิ่งสูงยิ่งดี"
"เท่าไหร่?"
"ยิ่งมากยิ่งดี"
ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ~
ศาสตราจารย์รู้สึกขบขันกับคำพูดของฮั่นหลาง
เขาส่ายหน้าและพูดว่า "น้องชาย เจ้ามีความต้องการมาก ข้าไม่สามารถให้คำมั่นสัญญาเกี่ยวกับสินค้าชนิดอื่นได้
แต่นักรบที่เป็นทาสนั่นเป็นสินค้าที่ขึ้นชื่อของข้า ข้ามีสินค้าอยู่แล้ว
ข้าเกรงว่าเจ้าจะไม่สามารถพาพวกเขาไปได้ทั้งหมด"
ชูวววว ~
นิ้วของฮั่นหลางสัมผัสเบาๆกับแหวนมิติ
เขาหยิบเอาพิมพ์เขียวชิ้นหนึ่งออกมาและวางไว้บนโต๊ะของฮอร์ตันเบาๆโดยไม่พูดอะไรออกมา
ธุรกิจ สิ่งที่คนมองหาคืออำนาจในการซื้อ
ตอนที่พิมพ์เขียวถูกนำออกมาดวงตาของ ฮอร์ตัน สว่างขึ้นเล็กน้อยและเขาเคาะเบาๆสองสามครั้งบนโต๊ะ
"ตรงไปตรงมา!"
ฮอร์ตันหันกลับมาและสั่งการไปที่คนของเขาด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ "เอาทุกคนที่อยู่ในระดับสี่ดาวขึ้นไปออกมา
ให้น้องชายคนเล็กของเราตรวจสอบสินค้า!"
ฮั่นหลางลังเล
ก่อนจะกล่าวออกมาด้วยความงงงวยว่า "เอานักรบระดับสูงทั้งหมดออกมาในเวลาเดียวกัน
ศาสตราจารย์ไม่กลัวว่าพวกเขาจะก่อความวุ่นวาย?"
ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ~
ฮอร์ตันระเบิดหัวเราะออกมาอีกครั้ง
"เจ้าอาจจะยังไม่เข้าใจ เหตุผลที่ชื่อในวงการของข้าถูกเรียกว่าศาสตราจารย์
นั่นก็คือข้าได้คิดค้นระบบผูกดีเอ็นเอที่สามารถควบคุมนักรบได้ ถ้าพวกเขากล้าที่จะก่อการกบฏ
บอดี้การ์ดที่ดูแลข้าก็เพียงพอที่จะเอาชีวิตของพวกเขา"
ฮั่นหลางพยักหน้า ไม่ต้องสงสัยเลยว่า
ผลิตภัณฑ์หลักของฮอร์ตันคือนักรบ เนื่องจากเขากล้าหาญที่จะขายนักรบเป็นทาส เขาย่อมต้องมีไพ่บางใบในแขนเสื้อของเขา
ฮั่นหลางเดินตามฮอร์ตันออกจากออฟฟิศของเขา
และเขาก็เห็นฐานของฮอร์ตันที่ดูเหมือนปริซึมขนาดยักษ์ บริเวณจัตุรัสตรงกลางมันถูกล้อมรอบด้วยเซลล์ที่เป็นช่องเล็กๆอย่างสมบูรณ์
หลายคนของฮอร์ตันดูแลทาสเหล่านี้
ที่จัตุรัสกลางมีทาสมากกว่าหนึ่งร้อยคน
ส่วนใหญ่มีรูปร่างใหญ่และมีกุญแจมืออิเล็กทรอนิกส์
นอกจากนี้รอบคอของทาสทุกคนมีป้ายระบุรายละเอียด
อธิบาย เผ่าพันธุ์ อายุ และประเภทของพลังงาน
นักรบเหล่านี้เป็นเผ่าพันธุ์ต่างดาวไม่ว่าจะเป็น
กุย มายา ฮีหยวน มังกรแดงและอื่นๆ
ไม่น่าแปลกใจ ถ้ามนุษย์ถูกจับเป็นทาส
มันก็จะมีความเสี่ยงสูงมาก โดยเฉพาะนักรบระดับสูง ระดับสี่ดาวของมนุษย์เป็นนักรบระดับหลักในการต่อสู้ภายในดาวเคราะห์
และหากดักจับเครื่องบินรบหลักของดาวเคราะห์และนำพวกเขามาเป็นทาส มันก็จะเป็นการดูถูกมาก
นอกจากนี้นักรบมนุษย์ไม่สามารถซื้อขายได้ง่าย
เพราะเมื่อมีคนค้นพบในเรื่องนี้ ทุกคนแม้กระทั่งผู้ซื้อก็อาจถูกลากเข้าไปสู่ความยุ่งเหยิง
ดังนั้นฮอร์ตันมักจะไปในที่ห่างไกลแล้วใช้กำลังจับพวกชนกลุ่มน้อยเหล่านี้
ซึ่งอาจเป็นการจับกลับมาพร้อมกันทั้งหมู่บ้าน และจากนั้นก็ขายพวกเขาเป็นกลุ่มๆ
มนุษย์ควบคุมทางช้างเผือกได้อย่างไร?
สิ่งนี้มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับผู้ค้าทาสเช่นฮอร์ตัน
ในทศวรรษที่ผ่านมาการจับเผ่าพันธุ์ของมนุษย์ต่างดาวเป็นทาสไม่เพียงแต่ถูกกฎหมาย
แต่ยังได้รับการสนับสนุน
หลังจากที่กลุ่มพันธมิตรทางช้างเผือกได้ก่อตั้งขึ้น
มนุษย์ในระดับผู้บริหารต้องการปกป้องชื่อเสียงของพวกเขา จึงได้ออกกฏหมายใหม่ การค้าทาสนั้นถือว่าผิดกฎหมาย
และให้อำนาจแก่คนกลุ่มน้อย นั่นคือเหตุผลที่คนอย่างฮอร์ตัน
ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องย้ายไปอยู่ใต้ดินและดำเนินธุรกิจของพวกเขาต่อไปในที่ดาร์คเน็ต
"ทาสทั้งหมดที่เรามีก็ตามนี้
ทาสระดับสูง 183 คนซึ่งในจำนวนนี้มี 175 คนอยู่ในระดับ 4 ดาว อีก 8
คนอยู่ในระดับ 5 ดาว เลือกคนที่เจ้าต้องการ" ฮอร์ตันไม่ได้เห็นเผ่าพันธุ์ต่างดาวเหล่านี้เช่นเดียวกับผู้ที่อยู่ข้างนอก
ราวกับว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่
อย่างที่เห็นว่าโลกนั้นอ่อนแอมากแค่ไหน
เราสามารถบอกได้จากการมองไปที่เหล่าทาสเหล่านี้ ไม่ว่าอะไรจะอย่างไรก็ตาม โลกก็ยังคงเป็นดาวเคราห์ะแห่งทางช้างเผือก
ซึ่งมีเอสเปอร์เพียงสิบกว่าคนที่เข้าถึงระดับ 4 ดาว และยังไม่มีแม้แต่ระดับ
5 ดาว
ธุรกิจค้าทาสของฮอร์ตันสามารถจับนักรบระดับสี่ดาว
ได้เกือบ 200 คน เมื่อเทียบกับความแข็งแกร่งของโลก โลกจึงจึงดูอ่อนแอมาก
ฮั่นหลางสแกนเหล่านักรบต่างดาว
คิ้วของเขายกขึ้นอย่างภาคภูมิใจ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ถึงแม้ว่าโลกจะยังคงอ่อนแอ
แต่ที่สำคัญคืออนาคต! ในวันหนึ่งโลกใบเล็กๆก็จะสามารถภาคภูมิใจและยืนด้วยตัวเองได้!
“จิโร่! จิโร่!”
เซลล์ชั้นบนมีเสียงผู้หญิงตะโกนเรียกชื่อลูกชายของเธอ
นักรบคนหนึ่งในกลุ่มที่มีรอยสักบนหน้า เงยหน้าขึ้นมองไปตามเสียง เขามองเห็นใบหน้ามารดาที่แก่ชราของเขา
นักรบหนุ่มที่ชื่อจิโร่ก้มหน้าลงด้วยความอับอาย พร้อมกับกำหมัดแน่น
เสียงร้องคล้ายๆกันดังขึ้นทุกหนทุกแห่ง
และนักรบที่อยู่บริเวณจตุรัสเริ่มมีความวุ่นวายมากขึ้น คนของฮอร์ตันก็รีบหวดพวกทาสด้วยส้อมแม่เหล็กไฟฟ้าเพื่อไม่ให้พวกเขาตะโกน
ฮั่นหลางขมวดคิ้วและถามฮอร์ตันว่า
"ศาสตราจารย์ ทาสในเซลล์อื่นๆเป็นครอบครัวของนักรบเหล่านี้ด้วยหรือ?"
ฮอร์ตันพยักหน้าและพูดว่า
"เรามักจะเอามาทั้งหม้อ (TL: เป็นสำนวนที่หมายความว่าพวกเขาเอามาทั้งหมู่บ้าน)
สินค้าชุดนี้ส่วนใหญ่มาจากเผ่ามังกรแดงรวมประมาณ 70,000-80,000 คน เผ่าพันธุ์ต่างดาวนี้เป็นที่น่ารำคาญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกเขาทุกคนเป็นนักรบ
และเราใช้ความพยายามอย่างมากที่จะจับพวกเขา"
ฮั่นหลางพยักหน้าเขามีความคิด
แต่เขาไม่ได้เปิดเผยมันออกมาทางสีหน้า
"ข้าสงสัยว่าท่านมีฐานย่อยอื่นอีกหรือไม่"
ฮั่นหลางถาม
ฮอร์ตันรู้สึกตกใจครู่หนึ่งและถามด้วยความประหลาดใจว่า
"น้องชาย นักรบ 183 คน ระดับสี่และระดับห้าไม่เพียงพอที่เจ้าจะเลือกได้?
นักรบระดับสูงไม่ได้เหมือนคนทั่วๆไป พวกเขาไม่ได้มีอยู่ทุกหนทุกแห่ง
แม้แต่ดาวเคราะห์ที่ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยในทางช้างเผือก ก็อาจจะไม่สามารถจัดการกับนักรบระดับสูงจำนวนมากนี้ได้"
"แต่ถ้าเจ้าอยากเห็นจริงๆ
ข้าคิดว่าข้าสามารถขูดบางส่วนให้กับเจ้าได้ แต่จะมีไม่เกิน 70 หรือ 80 คนในระดับสูง"
ฮั่นหลางคำนวนหลังจากที่ได้ยิน
เพิ่มมาอีก 70 หรือ 70 นักรบระดับสูง
นั่นหมายความว่าเขาก็จะมีอย่างน้อย 250 เอสเปอร์ที่อยู่เหนือระดับ
4 ดาวและมันก็ควรที่จะเพียงพอที่จะปกป้องและเปิดใช้งานอาณาจักรสาบสูญระดับ
B
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ฮั่นหลางพูดด้วยน้ำเสียงต่ำๆว่า
"มันก็ดี พาพวกเขาออกมา รวมถึงนักรบเผ่าอื่นๆ และศาสตราจารย์มีทาสระดับ 6 ดาวหรือไม่?"
ชิ้งงง ~
ตาของฮอร์ตันเปิดกว้างและเกือบจะกระอักเลือดออกมา...
ฮั่นหลางต้องการทุกอย่าง!
เขาตั้งใจวางแผนที่จะทำบ้าอะไร? ใช้นักรบทั้งหมดนี้ มันเพียงพอที่จะทำลายดาวเคราะห์เล็กๆได้!
"น้องชาย
ระดับ 6 ดาวเป็นระดับเสมือนขุนศึก!
ชนชั้นสูงที่อยู่ห่างจากการเป็นขุนศึกเพียงไม่กี่ขั้น!"
"ข้ารู้"
ฮั่นหลางตอบออกมาราวกับว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
"และชนชั้นสูงที่อยู่ในระดับเสมือนขุนศึก
หากให้พวกเขาเข้าไปในดาวเคราะห์ใดๆพวกเขาจะได้รับการพิจารณาว่าเป็นผู้พิทักษ์แห่งชาติ!"
"ข้ารู้"
เอ่อ
ฮอร์ตันกลืนน้ำลายเป็นเวลานานและในที่สุดก็พูดว่า
"มีอยู่คน แต่เขามีปัญหาเล็กน้อย"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น