“ฮั่นหลาง!”
อี่เว่ยเว่ยโบกมือให้อย่างตื่นเต้นจากหน้าต่าง
หน้าเธอแดงนิดหน่อย
ฮั่นหลางยิ้มและโบกมือให้กับอี่เว่ยเว่ยด้วยเช่นกัน
บูมม~
ทันใดนั้นสายฟ้าแลบพุ่งลงมาจากฟากฟ้าและลงสู่พื้น
ต้นไม้เมเปิ้ลข้างคฤหาสน์ถูกฟ้าผ่าและลุกไหม้ในทันที
ยามสองสามคนของครอบครัวอี่กระโดดออกไปเพื่อดับไฟ
มันเหมือนกับไก่บินและสุนัขกระโดด ขณะที่อี่เว่ยเว่ยก็เหมือนเด็กที่ทำอะไรผิดแล้วได้แต่พูดขอโทษ
ก่อนที่จะรีบซ่อนตัวเองกลับเข้าไปในห้อง
ฮั่นหลางรู้สึกทึ่งมากเพราะดูเหมือนว่าฟ้าผ่านี้เกิดมาจากอี่เว่ยเว่ย
เขาเงยหน้าขึ้นมองดวงอาทิตย์ดวงใหญ่บนท้องฟ้า ดูไม่ออกเลยว่าสายฟ้าแลบนั้นมาจากไหนในก่อนหน้านี้
พ่อบ้านอาวุโส อี่หัว
ได้เชิญฮั่นหลางเข้าไปในห้องนั่งเล่น การตกแต่งที่หรูหราของคฤหาสน์ของครอบครัวอี่ ยังทำให้ฮั่นหลางรู้สึกประหลาดใจ
โคมไฟระย้าคริสตัลไปจนถึงเฟอร์นิเจอร์ที่ประณีต
พื้นหินอ่อนที่ปูพื้น ทุกอย่างเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยม
สาวใช้กำลังบริการน้ำชาและแอบมองฮั่นหลาง
บางคนแอบกระซิบกระซาบที่ด้านหลัง มันเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ฮั่นหลางเคยชินกับมันแล้ว
ดูเหมือนทุกคนในครอบครัวอี่จะรู้จักเขา
เมื่อคิดอยู่ครู่หนึ่ง ฮั่นหลางถามอี่หัวออกไปว่า
"ฟ้าผ่านั้นมาจากไหน?"
อี่หัวถอนหายใจและพูดออกไปตรงๆว่า
"นั่นมาจากความสามารถของ คุณหนู พายุสายฟ้าฟาด"
"พายุสายฟ้าฟาด
นั้นอยู่ในระดับสูงสุดของความสามารถในการป้องกัน คุณหนูเว่ยเว่ยมีทั้งสายฟ้าและพายุ
มีความสามารถในตอบโต้ผู้ที่ต้องการโจมตีคุณหนู พวกเขาจะถูกทำลายในทันทีโดยทั้งสององค์ประกอบดังกล่าว"
"โชคไม่ดีที่พลังพายุฟ้าฟาดไม่เสถียร
และบางครั้งก็โจมตีคนที่ไม่ได้ตั้งใจที่จะโจมตี เพียงเพราะพวกเขาอยู่ในบริเวณใกล้ๆกับคุณหนู
พวกเขาจึงถูกโจมตีไปด้วย
บูม ~
เมื่ออี่หัวพูดจบ
ฉับพลันเกิดเสียงคำราม ของฟ้าร้องดังขึ้นที่ชั้นบน ทันทีเกิดภาพเหตุการณ์ในแบบเดิมขึ้น
ทุกคนกลายเป็นไก่บินและสุนัขกระโดดอีกครั้ง
อี่หัว ชี้ขึ้นไปชั้นบนและพูดอย่างไม่เต็มใจว่า
"ดูสิ นั่นคือพายุสายฟ้าฟาด โดยไม่มีคำเตือนใดๆล่วงหน้า ตอนที่คุณหนูไม่สวมถุงมือชนิดพิเศษ
คุณหนูสามารถทำร้ายคนอื่นได้ทุกที่ทุกเวลา"
ฮั่นหลางเริ่มหัวเราะอยู่ภายในใจ
พลังของอี่เว่ยเว่ยเป็นเรื่องยุ่งเหยิง ไม่มีคำเตือน ไม่มีกฎใดๆ
และไม่มีใครรู้ว่าเมื่อไหร่ที่อี่เว่ยเว่ยจะทำร้ายผู้อื่นหรือไม่
เมื่อตอนที่อี่เว่ยเว่ยบอกกับเขาในก่อนหน้านี้ว่าเธออยากจะไปเที่ยวที่สวนสนุกกับฮั่นหลาง
และสวมชุดเดรส ฮั่นหลางคิดว่าผู้หญิงคนนี้อาจจะเข้าหาเขา แต่ตอนนี้เขาตระหนักว่านี่อาจจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับความรัก
เธอแค่ต้องการใช้เขตแดนสิ้นสลายเพื่อริบพลังพิเศษ เพื่อไม่ให้คนอื่นถูกทำร้ายและทำให้เกิดความสับสนวุ่นวาย
เมื่อคิดได้อย่างนั้น ฮั่นหลางจึงพูดกับอี่หัวว่า
"ข้าเข้าใจแล้ว จะเป็นไรไหม ถ้าเจ้าจะให้ข้ารอที่หน้าห้องของคุณหนู ข้าจะเปิดใช้งานเขตแดนสิ้นสลาย
เธอจะได้สามารถเปลี่ยนเป็นชุดเดรสของเธอ และเธอจะได้ไม่ทำร้ายคนอื่น"
อี่หัวมีความสุขมากและตอบออกไปว่า
"มันก็น่าจะดี!"
ดังนั้นเขาและบอดี้การ์ดอี่เซียงทง
ได้พาฮั่นหลางไปที่ห้องของ อี่เว่ยเว่ย และฮั่นหลางได้ใช้พลังของเขาเปิดใช้งานเขตแดนสิ้นสลายในรัศมี
10 เมตร
"นี่เป็นเขตแดนสิ้นสลาย!"
อี่เซียงทง ตระหนักว่าพลังพิเศษของเขาหายไปอย่างกะทันหัน เขาตกตะลึงและเขาก็ถามออกไปอย่างรวดเร็ว
ฮั่นหลางพยักหน้า พันธมิตรทางช้างเผือกจะเปิดเผยข้อมูลของผู้เข้าแข่งขันแต่ละรายอย่างเปิดเผย
ทุกคนจะรู้ได้ในไม่ช้าก็เร็ว ดังนั้นไม่จำเป็นที่ฮั่นหลางจะต้องปิดบัง
“เยี่ยมมาก!
ดีกว่าที่ข้าคิด!" อี่เซียงทงคว้าไหล่ฮั่นหลาง "พลังของเจ้าสามารถระงับพลังพิเศษของคุณหนูได้อย่างแน่นอน!"
แค็ก แค็ก
อี่หัวจงใจไอสองครั้งติดกัน
และอี่เซียงทงเพิ่งตระหนักว่าตัวเองทำอะไรลงไป เขารู้สึกเสียใจ และรีบกล่าวขอโทษก่อนจะเลี่ยงไปยืนสนับสนุนอยู่ด้านข้าง
"มันเป็นพลังสูญสิ้น!
พลังของฮั่นหลางเป็นพลังสูญสิ้น!" ภายในบ้าน มีบางคนตะโกนออกมาและทุกคนเริ่มตื่นเต้นในทันที
อี่หัวกล่าวกับฮั่นหลางด้วยความอับอาย
"คุณหนูไม่เคยใส่ชุดเดรสสวยๆมาตั้งแต่ยังเล็ก ในวันนี้เธอสามารถออกไปเที่ยวเหมือนเด็กสาวธรรมดาทั่วๆไปได้
มันทำให้ทุกคนในครอบครัวมีความสุขมาก"
ชูววว ~
มีสาวน้อยสองคนในชุดแม่บ้านโผล่หน้าออกมาจากห้องของอี่เว่ยเว่ย
พวกเธอทักทายฮั่นหลางและอี่หัวด้วยความตื่นเต้นและพูดว่า "รอสักครู่ คุณหนูพร้อมแล้วที่จะออกไป"
"วันนี้คุณหนูดูสวยมากจริงๆ!"
ทันทีหลังจากจบประโยคนั้น
สองสาวใช้ผลักอี่เว่ยเว่ยที่ขี้อายออกจากห้อง ฉับพลันฮั่นหลางรู้สึกว่าตาของเขาเบิกกว้างขึ้นเมื่อเขาเห็นอี่เว่ยเว่ย
ในชุดสีขาวบริสุทธิ์ มันสั้นไม่ถึงเข่าเผยให้เห็นขาเรียวบางสีขาวนวลและเท้าของเธออยู่ในรองเท้าสีขาวไม่มีส้น
อี่เว่ยเว่ยแต่งหน้าเบาบางไม่ฉูดฉาด
ชุดที่สวมเป็นชุดแขนกุดและเปิดให้เห็นด้านหลังเล็กน้อย ราวกับว่าพยายามที่จะเน้นความเซ็กซี่
"ทำไมพวกเจ้าถึงผลักข้า?"
"ชุดนี้ไม่สวย
ต้องให้ข้าสวมชุดยาวๆ" นี่เป็นครั้งแรกของอี่เว่ยเว่ย ที่สวมชุดเดรส
เมื่อสวมมันและยืนอยู่ต่อหน้าคนนอก เธอจึงรู้สึกอายและพูดพึมพำออกมา
"คุณหนูเริ่มเป็นสาวแล้ว
แน่นอนคุณหนูควรแต่งกายให้ดูเซ็กซี่นิดหน่อยกำลังดี"
"ชุดนี้เป็นชุดที่คุณหนูชอบ
คุณหนูมักแอบใส่มันในห้องเมื่อตอนที่อยู่คนเดียวอย่าคิดว่าพวกเราไม่รู้"
"คุณชายฮั่นหลาง
เจ้าคิดว่าคุณหนูสวยไหม?
กลุ่มสาวใช้ของอี่เว่ยเว่ยซนมาก
ฮั่นหลางยิ้มและพูดว่า "มันก็ดูค่อนข้างดีอย่าเปลี่ยนเลย"
"จริงเหรอ?"
อี่เว่ยเว่ย เงยหน้าขึ้นและถาม
“อืม”
อี่เว่ยเว่ยปล่อยลมหายใจยาวออกมา
และวิ่งลงบันได หลังจากที่เธอวิ่งไปไม่กี่ก้าวเธอก็หยุดอีกครั้งและพูดอย่างโง่เขลาว่า
"ข้าเกือบจะลืม ข้าไม่สามารถอยู่ห่างจากเจ้าได้มากเกินไป"
หลังจากใช้เวลาอีกสักพักที่คฤหาสน์ของครอบครัวอี่แล้ว
ฮั่นหลางและอี่เว่ยเว่ยก็ได้เดินทางไปตามถนน กลุ่มสาวใช้ที่ยังซนต่างคำนับฮั่นหลางและพูดพร้อมกันว่า
"คุณชายฮั่นหลาง คุณหนูของเราอยู่ความดูแลของท่านแล้ว!"
ทุกคนในครอบครัวอี่ต่างรู้สึกโล่งใจ
พวกเขาเฝ้ามองฮั่นหลางและอี่เว่ยเว่ยออกจากคฤหาสน์และบรรดาผู้ที่มีอารมณ์อ่อนไหวถึงกับแอบร้องไห้
"เจ้าต้องการไปที่ไหนก่อน?" เมื่อนั่งอยู่ในรถฮั่นหลางถามอี่เว่ยเว่ย ที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขา
"ข้าอยากไปสวนน้ำก่อนแล้วก็ไปสวนสัตว์
จากนั้นไปช็อปปิ้ง กินไอศครีมและในตอนบ่ายเราจะไปที่ดูหนังและขี่ม้า..."
อี่เว่ยเว่ยร่ายรายการสำหรับวันนี้ออกมาอย่างยาวเหยียด
เธอได้วางแผนทุกสิ่งที่เธอต้องการทำนับพันๆครั้ง เมื่อนานมาแล้ว หลังจากฮั่นหลางถามเธอเริ่มต้นพูดถึงสิ่งที่เธออยากทำ
ทันใดนั้นเธอก็ตระหนักว่าเธออาจจะไม่ได้คำนึงถึงความรู้สึกของฮั่นหลางดังนั้นเธอจึงกระซิบออกมาด้วยความอาย
"เจ้าคิดว่ามันจะโอเคไหม?"
"ไม่มีปัญหาหรอก"
ฮั่นหลางยิ้มและพูดออกมาเบาๆ
......
หลังจากเฝ้ามองฮั่นหลางและอี่เว่ยเว่ยออกไป
พ่อบ้านอี่หัวกลับไปที่ห้องของเขาและเทไวน์ใส่แก้ว ตลอดชีวิตที่ผ่านมา เขาทำหน้าที่ดูแลครอบครัวอี่
วันนี้เป็นวันที่มีความสุขที่สุด
ทันใดนั้น
หลังจากที่เขาเพิ่งดื่มไวน์ไปเพียงครึ่งแก้ว ยามได้รีบวิ่งเข้าไปในห้องของเขาและพูดออกมาด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า
"ท่านลอร์ดต้องการจะพูดกับท่าน เขาอยู่ในช่องสื่อสารฉุกเฉิน!"
อี่หัวตกใจมากเขารีบวางแก้วและเปิดอุปกรณ์สื่อสาร
เข้ารหัสลับระหว่างดวงดาว
หน้าจอกระพริบเป็นเวลาสองสามวินาทีและอี่หัวก็เห็นท่านลอร์ดแห่งตระกูลอี่
ซึ่งเป็นคุณปูของอี่เว่ยเว่ย อี่กูฮง
"ท่านลอร์ด เกิดอะไรขึ้นกับท่าน?"
ทุกคนสามารถมองเห็นว่า อี่กูฮง ไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดี
"ข้าสบายดี อี่เว่ยเว่ยอยู่ที่ไหน?"
"ที่ระบบมิราเคิลสตาร์
กำลังตรียมตัวเดินทางไปยังที่อาณาจักรสาบสูญ A-19 ในวันพรุ่งนี้"
"เอาล่ะ" อี่กูฮงพยักหน้าผ่อนลมหายใจออกยาวนาน
"ดีมาก มันแย่มากอย่างน้อยข้าก็ทำมันขึ้นมา พาอี่เว่ยเว่ยกลับบ้านในตอนนี้อย่าปล่อยให้เธอไปที่อาณาจักรสาบสูญอีกต่อไป"
อี่หัวลังเลและถามด้วยความสับสนว่า
"ตอนนี้? แต่คุณหนูออกไปเที่ยว มันก็ได้รับความเห็นชอบจากท่าน
ถ้าท่านขอให้เธอกลับบ้านในตอนนี้ท่านน่าจะรู้อารมณ์ของคุณหนู"
ปัง ~
อี่กูฮงตบโต๊ะและพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่ทนต่อการปฏิเสธใดๆ
"ไม่มีการต่อรอง! แม้ว่าเจ้าจะต้องมัดเธอ เจ้าก็จะต้องส่งอี่เว่ยเว่ยกลับบ้าน!
ไม่ต้องมาต่อรองใดๆทั้งสิ้น"
อี่หัวคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า
"ท่านลอร์ด ข้าเชื่อมั่นในการตัดสินใจของท่าน แต่ท่านสามารถรอจนถึงวันพรุ่งนี้ได้ไหมที่เราจะกลับไปบ้าน?"
"ทำไม?"
"เพราะวันนี้คุณหนูมีเดท"
“เดท? เรื่องไร้สาระอะไร?! อี่เว่ยเว่ยมีพายุสายฟ้าฟาด ความผิดพลาดเล็กน้อยจะทำร้ายผู้บริสุทธิ์!
ข้าไม่สนใจว่าใครจะตายเท่าไหร่ แต่อี่เว่ยเว่ยจะรู้สึกผิดเพราะมัน เราจะทำอย่างไรถ้าเธอเสียใจ?!" อี่กูฮงถามออกไปอย่างโหดเหี้ยม
อี่หัวกล่าวออกมาด้วยเสียงต่ำๆว่า
"ท่านลอร์ด ท่านไม่ได้อยู่ที่บ้านในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ท่านอาจจะไม่รู้ คนที่ไปเดทกับคุณหนูมีพลังสูญสิ้น
เขาสามารถยับยั้งพายุสายฟ้าฟาดของคุณหนูได้อย่างเต็มที่
ดังนั้นมันจะไม่เกิดเรื่องที่ท่านกังวล"
"พลังสูญสิ้น? เป็นอี่ซุยฮาน?! สัตว์ประหลาดตัวนี้ยังมีชีวิตอยู่จริงหรือ?" อี่กูฮงรู้สึกตกใจมาก แต่เขาฟื้นคืนสติได้อย่างรวดเร็วและลูบคางและพูดว่า
"ดี! ถ้าเจ้านับอายุ... อี่ซุยฮานก็แก่กว่าข้า! ตลอดช่วงชีวิตของเขา เขาแต่งงานกับภรรยา
30 คน และเป็นคนที่ข้ารู้จัก แต่ถ้าอี่เว่ยเว่ยต้องการจริงๆ ข้าก็จะไม่พูดอะไร
สถานการณ์ครอบครัวของเรามันพิเศษนิดหน่อย เราไม่ได้มีทางเลือกใด”
"สำหรับบรรดาภรรยาและลูกๆของอี่ซุยฮาน
เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหา ข้าก็จะส่งคนไปแอบฆ่าพวกเขา"
อี่หัวเริ่มส่งเสียงหัวเราะอยู่ภายในใจ
เพราะปัญหาของอี่เว่ยเว่ยได้สร้างความทุกข์ใจให้กับท่านลอร์ดอย่างมาก ในตอนนี้อี่กูฮงได้ตกลงที่จะให้อี่เว่ยเว่ยแต่งงานกับอี่ซุยฮานซึ่งเป็นคุณปู่ที่น่าอับอาย
อี่หัวยิ้มและพูดว่า
"ท่านลอร์ด คนนี้อายุแค่ 17 ปี ไม่ใช่อี่ซุยฮาน เขาเพียงแค่มีความสามารถเหมือนกัน"
เมื่ออี่กูฮงได้ยินเรื่องนี้
มันทำให้เขาน้ำตาไหล แต่แล้วเขาก็ขบคิดและรู้สึกแปลกๆ ตาของเขาเปิดกว้างและถามว่า
"คนนั้นอาจเป็นเด็กผู้หญิง? เฮ้อออ... สถานการณ์ของครอบครัวเราเป็นเรื่องยาก
แต่ถ้าอี่เว่ยเว่ย อยากจะอยู่กับผู้หญิงอย่างนั้น...
นั่นไม่ใช่สิ่งที่ยอมรับไม่ได้ อย่างน้อยที่สุดเธอก็สามารถอยู่กับใครก็ได้"
ชิ้งงง ~
อี่หัวเกือบจะเริ่มอาเจียนออกมาเป็นเลือด
เฉพาะสมาชิกในตระกูลอี่ที่รู้ถึงสถานการณ์ที่ยากลำบากของพวกเขา และนั่นทำให้อี่กูฮงบ้าคลั่งและบางครั้งก็บ้า
ดูเหมือนว่ามันเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะเชื่อได้ว่ามีชายคนหนึ่งที่เข้าคู่กับอี่เว่ยเว่ยได้อย่างแท้จริง
"ท่านลอร์ด ข้าจะบอกท่านตามความจริง
ชื่อของผู้ชายคนนี้คือฮั่นหลางอายุ 17 ปี จากสหพันธ์โลก พร้อมด้วยพลังสิ้นสูญ เขาไม่ใช่คุณปู่ที่แก่เฒ่า
และก็ไม่ใช่เด็กหญิงคนไหน ในความเห็นของข้า เขาค่อนข้างเหมาะกับคุณหนูจริงๆ"
อี่หัวอธิบายออกไป
ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ~
ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ~
อี่กูฮงตกตะลึงงันก่อนที่เขาจะเริ่มหัวเราะราวกับว่าจะไม่มีวันพรุ่งนี้
เขาไม่เชื่อสายตาของเขา! ความประหลาดใจนี้มันยิ่งใหญ่เกินไปสำหรับเขา!
แต่หลังจากที่หัวเราะอย่างหนัก
ร่างกายของอี่กูฮงก็เริ่มทนทุกข์ทรมานมากอีกครั้ง เขากดหัวใจของเขาและเหงื่อเม็ดใหญ่เท่ากับเมล็ดถั่วเริ่มผุดออกมา
ในเวลาเดียวกันหน้าจอการสื่อสารก็เริ่มเลือน
"อ๊ะ ระบบการสื่อสารกำลังจะขาด!"
อี่กูฮง ตกใจและตะโกนดังขึ้น "ข้ายังไม่ได้กลับไปยังทางช้างเผือก ดังนั้นข้าจึงไม่สามารถเข้าถึงระบบอินเทอร์เน็ตสาธารณะได้
เจ้าต้องทำในสิ่งที่ข้าพูด และพาอี่เว่ยเว่ยกลับบ้านคืนนี้! นี่เป็นคำสั่ง!"
อี่หัวรู้สึกทึ่งมาก
"ท่านลอร์ด ทำไมท่านไม่ปล่อยคุณหนูไปอาณาจักรสาบสูญ A-19? เป็นไปได้หรือไม่ว่ามีข่าวร้ายในระหว่างเดินทาง?"
อี่กูฮงพยักหน้าอย่างหนัก
ใบหน้าของเขากลายดูเคร่งเครียด
แต่น่าเสียดายที่เมื่อเขาต้องการจะบอกความจริงการสื่อสารถูกขัดจังหวะและหน้าจอมืดลง
ตาแก่นี่ก็มัวแต่เพ้อเจ้อ พูดเรื่องสำคญมาแต่แรกก็รู้เรื่องแระ
ตอบลบ