GDN 023 หลี่อู่

โลก

ฮั่นหลางคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติธรรมดาที่จับมืออี่เว่ยเว่ย มันเป็นเพียงแค่การจับมือปกติจริงๆ นอกจากนี้ฮั่นหลางทำเช่นนั้นเพียงเพื่อช่วยเธอไม่ได้มีความคิดอกุศลใดๆ

ฮั่นหลางไปยังสถานีรถไฟใต้ดินและเดินทางมาถึงโรงพยาบาลของศูนย์บริหารเอสเปอร์ สถานที่แห่งนี้เปิดสร้างขึ้นเพื่อเอสเปอร์โดยเฉพาะ และเป็นหนึ่งในสิทธิ์พิเศษที่เอสเปอร์บนโลกได้รับ

โรงพยาบาลสงเคราะห์พิเศษแห่งนี้มีพื้นที่กว้างขวางมาก มีสวนขนาดใหญ่สองแห่ง ตั้งอยู่บริเวณด้านหน้าและด้านหลังของโรงพยาบาล มีไว้เพื่อให้เอสเปอร์ที่พักฟื้นอยู่ที่นี่ได้เดินเล่นและออกกำลังกาย อีกทั้งอุปกรณ์ทั้งหมดที่นี่ยังเป็นอุปกรณ์ที่ทันสมัยที่สุดในโลก

ฮั่นหลางโทรหาหลี่ฉี่ พวกเขาทั้งสองนัดเจอกันที่หน้าโรงพยาบาล

เมื่อหลี่ฉี่พบกับฮั่นหลาง เขาได้ตะโกนขึ้นอย่างตื่นเต้น “ฮั่นหลาง! ยารักษาศูนย์คลื่นสมองของนายมันยอดเยี่ยมมาก ปู่สี่ฟื้นขึ้นมาแล้วเมื่อคืนนี้ และสามารถเดินได้แล้วเมื่อเช้านี้! แพทย์ได้ตรวจร่างกายปู่สี่ มันดูน่าเหลือเชื่อมากกับสิ่งที่พวกเขาได้เห็น พวกเขาบอกว่าศูนย์คลื่นสมองของปู่สี่ มีการฟื้นตัวที่รวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ ตอนนี้ไม่เพียงแค่คืนสภาพอย่างสมบูรณ์ มันเป็นไปได้แม้กระทั่งว่าปู่สี่จะสามารถกลับไปอยู่ในช่วงที่สมบูรณ์พร้อมที่สุดของชีวิต!”

ฮั่นหลางยิ้ม “ตราบเท่าที่ยามันให้ผลที่ดีมันก็ดีแล้ว เราไปเยี่ยมปู่สี่กัน”

หลี่ฉี่กล่าวออกมาอย่างรีบร้อน “อืม อืม อืม ปู่สี่รู้ว่านายจะมา ในตอนนี้เขาได้ไปรออยู่ที่สวนแล้ว เขาบอกว่าต้องการที่จะขอบคุณนายด้วยตนเอง!”

ฮั่นหลางรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก “ไม่ต้องขอบคุณฉัน... นี่เป็นสิ่งที่เราควรทำเพื่อปู่ของเรา”

พวกเขาพากันเดินเข้าไปยังสวนด้านหลังของโรงพยาบาล มีผู้สูงอายุนั่งอยู่ในซุ้มริมแม่น้ำ เขากำลังมองไปที่ดอกบัวโดยหันหลังให้กับฮั่นหลาง ข้างชายชราเป็นชายร่างใหญ่กล้ามเนื้อแน่น น่าจะมีอายุราวๆ 30 ปี ขณะนั้นเขากำลังชงชาให้กับชายชรา

“ปู่สี่ ฮั่นหลางมาทางนี้!” หลี่ฉี่วิ่งไปหาชายชราและพูดออกมา

ชายชราหันหน้ามา เมื่อดวงตาของพวกเขาประสานกัน ปู่สี่ของหลี่ฉี่มีสายตาดั่งนกอินทรีแม้ตอนนี้เขาจะอายุมากแล้วแต่ดวงตาของเขายังคงคมกริบแฝงกลิ่นอายที่น่าเกรงขาม ซึ่งจะพบได้เพียงในหมู่ของนักรบเอสเปอร์ที่ยอดเยี่ยมเท่านั้น

“อา ผู้มีพระคุณมาแล้ว มาเร็วเข้า มานั่งนี่ เสี่ยวอู๋ชงชาให้กับเขาด้วยล่ะ” ปู่สี่กล่าวออกมาพร้อมด้วยร้อยยิ้ม

ฮั่นหลางพยายามที่จะปฎิเสธอย่างสุภาพแต่เขาถูกบังคับให้นั่งลงโดย ชายที่ชื่อว่าเสี่ยวอู๋ ในขณะที่เขาพูดขึ้นมาว่า “ยารักษาศูนย์คลื่นสมองของคุณ มันช่วยรักษาฐานะนักรบของอาจารย์ไว้ได้ นี่ถือเป็นบุญคุณอย่างสูง อย่าได้สนใจมารยาทเลย”

ฮั่นหลางทำตามแต่โดยดี และปล่อยให้เสี่ยวอู๋บริการยกถ้วยน้ำชามาให้  ก่อนที่ฮั่นหลางจะนั่งอยู่ข้างๆกับปู่สี่  ส่วนหลี่ฉี่และเสี่ยวอู๋ยืนขนาบอยู่ด้านข้าง

“ปู่สี่ หลี่ฉี่บอกผมว่าปู่ฟื้นตัวและทุกอย่างอยู่ในเกณฑ์ที่ดี?” ฮั่นหลางกล่าวถามออกไปอย่างอารมณ์ดี

ปู่ของหลี่ฉี่เผยรอยยิ้มสดใสและพูดออกมาว่า “ปู่รู้สึกได้ว่าศูนย์คลื่นสมองได้ถูกรักษาแล้ว และแพทย์บอกว่าปู่อาจสามารถกลับคืนสู่ช่วงที่รุ่งโรจน์ที่สุดของวัย แต่ปู่ไม่ได้มีความต้องการอะไรมากมาย ปู่เพียงมีความสุขที่ยานั้นสามารถรักษาชีวิตของปู่เอาไว้ได้”

ฮั่นหลางตอบกลับไปว่า “ปู่กำลังพูดถึงอะไร ด้วยพลังที่มากมายของปู่มันจะไม่มีปัญหาถ้าปู่จะมีชีวิตยาวนานอีกสักร้อยสองร้อยปี”

ทุกคนต่างหัวเราะออกมาพร้อมกันในขณะที่ปู่สี่ของหลี่ฉี่กล่าวต่อไปว่า “อีกสองร้อยปี? มันคงจะไม่ทำให้ข้าเป็นสัตว์ประหลาดใช่ไหม?”

ฮั่นหลางตอบออกไปอย่างจริงจังว่า “ผมได้ยินมาว่ายิ่งระดับของเอสเปอร์สูงขึ้นยิ่งทำให้สามารถมีชีวิตที่ยื่นยาวมากขึ้น เวลานี้ศูนย์คลื่นสมองของปู่สี่ได้รับการรักษาโดยสมบูรณ์ มันอาจมีระดับเลื่อนขึ้น! ดังนั้นอีกสักสองร้อยปียังเป็นเพียงตัวเลขขั้นต่ำ”

ปู่สี่มองฮั่นหลางและพูดขึ้นมาว่า “เจ้าหนู ช่างเข้าใจพูดจริงๆ ข้าขอถามเจ้าหน่อยว่า ยารักษาศูนย์คลื่นสมองอันน่ามหัศจรรย์นี้ เจ้าไปเอามันมาจากที่ไหน? มันต้องมีค่าใช้จ่ายที่สูงมากใช่ไหม?”

หลี่ฉี่เริ่มเป็นกังวลเขาได้ส่งสัญญาณทางสายตาไปให้กับฮั่นหลาง ปู่สี่เป็นบุคคลที่มีเกียรติ หากเขารับรู้ว่ายารักษาศูนย์คลื่นสมองนี้มาจากการสกัดของเหลวจากสมองของเอสเปอร์วัยเยาว์ ซึ่งเป็นกรรมวิธีที่โหดร้าย เขาคงจะไม่มีความสุข

ฮั่นหลางเข้าใจในสัญญาณนั้น เขาจึงตอบออกไปว่า “ผมได้รับมันมาจากเพื่อน ส่วนวิธีเฉพาะที่ผลิตยานี้ผมก็ไม่เข้าใจเช่นกัน เรื่องเงินนั้นไม่ใช่ปัญหา มันเป็นเพียงแค่สิ่งที่ผมใช้แสดงเพื่อแทนความเคารพต่อปู่ อ่าจริงสิ ปู่สี่ ปู่ดูคุ้นตาผมมาก แต่ผมจำไม่ได้ว่าเคยเห็นปู่ที่ไหน”

เสี่ยวอู๋กระซิบอยู่ด้านข้าง “คุณอาจเคยเห็นทางทีวี อาจารย์มีชื่อจริงว่า หลี่อู่”

ฮั่นหลางรู้สึกตกใจจริงๆ “หลี่อู่?! หนึ่งในอาจารย์ทั้งสามของคลาร์ก?! ไม่แปลกใจจริงๆที่ปู่จะดูคุ้นตามากๆ!”

คลาร์กเป็นเอสเปอร์ที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์ของโลก และเขาก็มีชื่อเสียงไปทั่วทั้งทางช้างเผือก เขามีอาจารย์อยู่สามคนและพวกเขาทั้งหมดเป็นเอสเปอร์ที่ถูกจัดให้อยู่ในอันดับสูงของโลก กลับกลายเป็นว่าปู่สี่ของหลี่ฉี่เป็นหนึ่งในอาจารย์ของคลาร์ก!

หลี่อู่โบกมือ และดวงตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อย “อดีตก็คืออดีต อย่าได้พูดถึงมันอีกเลย”

ฮั่นหลางรู้ว่า มันยังไม่แน่ชัดว่าคลาร์กได้ตายไปแล้วหรือยังมีชีวิตอยู่ และหากไม่มีเขาที่เป็นดั่งเสาหลักของโลก ก็ไม่อาจรู้ด้วยว่าโลกจะผ่านการชุมนุมกาแลคซี่และหลีกเลี่ยงการถูกรุกรานได้อย่างไร เมื่อระลึกถึงเรื่องพวกนี้ มันช่วยไม่ได้ที่จะปลุกอารมณ์ของหลี่อู่ให้ลุกโชนขึ้นมา

 

ชายชราหลี่อู่รู้ว่าอารมณ์ของเขาจะทำให้บรรยากาศความสนุกสนานนั้นอึดอัด จึงรีบเปลี่ยนเรื่องคุยโดยถามฮั่นหลางออกไปว่า “ตามที่หลี่ฉี่ได้บอกมา เจ้าเป็นเอสเปอร์และเจ้าก็มีพลังระดับSSS ในฐานะเอสเปอร์เจ้ามีแผนใดในอนาคต”

ฮั่นหลางเริ่มพูดออกมาด้วยน้ำเสียงร่าเริง “พลังพิเศษของผมนั้นถือว่ายอดเยี่ยม แต่รากฐานของผมมันย่ำแย่เกินไป หลังจากนี้ไม่กี่วันผมวางแผนว่าจะไปไซบีเรียและมุ่งเน้นการฝึกฝน เพื่อดูว่าผมจะสามารถเพิ่มค่าสถานะและระดับได้ไหม”

หลี่อู่รู้เกี่ยวกับภูมิหลังของฮั่นหลาง แต่สิ่งที่กระตุ้นความสนใจของเขาคือเหตุใดเขาถึงอยากจะไปที่ไซบีเรีย ซึ่งมันเป็นพื้นที่ชนบท

“การเดินทางไปไซบิเรียของเจ้าถูกเตรียมการโดยศูนย์บริหารเอสเปอร์หรือ?” หลี่อู่ถามออกไปอย่างใคร่รู้

ฮั่นหลางส่ายหัวปฏิเสธและพูดออกมาว่า “ไม่ใช่ มันเป็นการตัดสินใจของผมเอง ความสามารถของผมคือสูญสิ้น มันสามารถลบล้างความสามารถของเอสเปอร์ได้ แต่ถ้าผมต้องการที่จะต่อสู้ตอบโต้ศัตรู โดยที่จะไม่พ่ายแพ้ ผมจำเป็นที่จะต้องฝึกร่างกายและทักษะการต่อสู้ ดังนั้นผมจึงตัดสินใจที่จะหาพื้นที่ที่หนาวจัดเพื่อฝึกฝน”

ฮั่นหลางยังคงพูดต่อออกไป “ตอนแรกผมต้องการที่จะไปที่ขั้วโลกใต้ แต่ที่นั่นไม่มีฐานบัญชาการและเป็นเรื่องยากที่จะได้รับทรัพยากร จึงเป็นเหตุผลที่ผมตัดสินใจไปที่ไซบิเรียแทน”

หลี่อู่พยักหน้า “ฝึกทักษะการต่อสู้และฝึกร่างกายของเจ้าในสถานที่ที่อากาศหนาวสุดขั้ว? ใครสอนเจ้าในเรื่องนี่?”

ฮั่นหลางตอบออกมาว่า “เป็นเพื่อนของผม เขาบอกว่าการฝึกฝนทักษะการต่อสู้ก็เหมือนกับการฝึกฝนชีวิต เฉพาะในช่วงที่หนาวสุดขั้วเท่านั้นถึงจะสามารถผลักดันผู้หนึ่งให้ไปถึงขีดจำกัด แล้วพวกเขาจะสามารถเรียนรู้ทักษะการต่อสู้ที่แท้จริงบีบเค้นความแข็งแกร่งออกมาได้ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมผมถึงต้องการที่จะทำร้ายตัวเองด้วยการไปอยู่ในสภาวะแวดล้อมที่แย่เช่นนั้น”

หลี่อู่นิ่งคิดไปครู่หนึ่งและพูดขึ้นมาว่า “เพื่อนของเจ้าพูดได้ถูกต้อง มนุษย์จะสามารถเผยศักยภาพสูงสุดได้เมื่อถูกผลักดันไปสู่ขอบเหวแห่งความตาย เขาได้บอกให้เจ้าไปยังสถานที่ที่หนาวเย็นในการฝึก แม้ว่าจะโหดร้ายแต่ก็นับว่าเป็นเส้นทางที่ถูกต้อง”

“แต่ไม่ว่าค่าสถานะพลังพิเศษของเจ้าจะต่ำแค่ไหน เจ้าก็ยังเป็นเอสเปอร์ ดังนั้นระดับความหนาวเย็นในระดับปกติมันไม่อาจผลักดันเจ้าไปถึงขีดจำกัดได้”

ฮั่นหลางหยุดชะงักไปนิดหนึ่งและพูดว่า “ที่จริงผมก็รู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นของตัวเองนอกจากที่ไซบีเรียแล้ว มันมีที่ไหนที่ดีกว่า ที่ผมจะสามารถไปฝึกได้?”

หลี่อู่หยุดคิดพิจารณาอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะทำการตัดสินใจ เขายิ้มบางๆออกมาและพูดขึ้นว่า “ฮั่นหลาง ในเมื่อเจ้ารู้ว่าปู่เป็นใคร เจ้าก็ต้องรู้ว่าตำแหน่งหน้าที่การงานของปู่ใช่ไหม?”

ฮั่นหลางพยักหน้า “ปู่เป็นประธานของศูนย์บริหาร อาณาจักรสาปสูญ มันมีบอกในทีวี”

หลี่อู่หัวเราะออกมา “หากเจ้าไม่กลัวงานหนัก เรากำลังทำงานในอาณาจักรที่สาปสูญทางขั้วโลกใต้ มันมีสภาพแวดล้อมอย่างที่เจ้าต้องการ สภาพอากาศที่นั่นหนาวเย็นมาก”

“ยังไงซะปู่ก็เป็นหนี้เจ้าอยู่ เอาอย่างนี้? ปู่จะพาเจ้าเข้าศูนย์บริหารอาณาจักรสาปสูญ แล้วเจ้าจะได้รับการฝึกฝนในสภาพแวดล้อมและอุปกรณ์อย่างที่เจ้าต้องการ เจ้าไม่ต้องกังวลถึงสิ่งใด เพียงมุ่งเน้นไปที่การฝึกฝนเพียงอย่างเดียวก็พอ”

นี่เป็นข่าวดีมากๆ! ศูนย์บริหารอาณาจักรสาปสูญคือสิ่งใด? มันไม่เกินจริงเลยหากจะบอกว่าศูนย์บริหารนี้เป็นศูนย์บริหารที่สำคัญที่สุดของสหพันธ์โลก อยู่ภายใต้การควบคุมดูแลที่เป็นความลับสูงสุด และทรัพยากรจำนวนมากถูกมอบให้กับหน่วยงานนี้ ดังนั้นมีเพียงเอสเปอร์ที่แข็งแกร่งและซื่อสัตย์เป็นที่สุดเท่านั้นจึงจะมีคุณสมบัติที่จะเข้าทำงานที่ศูนย์บริหารอาณาจักรสาปสูญนี้

แน่นอน ฮั่นหลางไม่ได้คาดหวังว่าหลี่อู่จะพาเขาไปเยี่ยมชมอาณาจักรที่สาปสูญในตำนาน เขามีความสุขมากพอแล้วที่จะหาสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมกับการฝึกฝนและได้รับการสนับสนุนจากศูนย์บริหารอาณาจักรสาปสูญ เป็นการปฏิบัติดูแลที่ดีที่สุดที่คุณจะได้รับบนโลกใบนี้!

“ปู่สี่ ไม่ต้องห่วงผม ผมเพียงต้องการสถานที่ดีๆที่สามารถมีสมาธิในการฝึกฝน ผมจะไม่สร้างความลำบากใดๆให้กับปู่” ฮั่นหลางกล่าวออกไปอย่างจริงใจ

 

หลี่อู่นิ่งคิดไปอึดใจหนึ่ง ก่อนจะหันไปสั่งการกับเสี่ยวอู๋ว่า “เจ้าคอยดูแลจัดการเรื่องนี้ และอีกสองวันต่อจากนี้พาฮั่นหลางไปกับเราที่ขั้วโลกใต้  มอบการฝึกที่ดีที่สุดและสภาวะการดำรงชีวิตที่ยอดเยี่ยมที่สุดให้กับฮั่นหลาง”

GDN 024 ภายใต้เปลวเทียนที่สว่างไสว