GDN 011 สาวน้อยปีศาจ

หากว่าหญิงสาวที่สวยและมีเสน่ห์ล้มลงต่อหน้าคุณ คุณจะไม่คว้าเธอไว้? ไม่ต้องกล่าวถึงชายหนุ่มธรรมดาเช่นฮั่นหลาง แน่นอนว่าเขาจะไม่ยอมปล่อยให้เธอล้มลงโดยที่ไม่ได้พยายามทำอะไร

ฮั่นหลางไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาหากแต่คว้ามือของเด็กสาวผมสีบลอนด์และดึงเธอเข้ามาทางเขา

จะด้วยเหตุบังเอิญหรือไม่ ฮั่นหลางรู้สึกประหม่าจนเผลอใช้กำลังมากเกินไป ดึงเด็กสาวเข้ามาในอ้อมแขนของเขาจนรู้สึกถึงลูกท้อกลมๆสองลูก ฮั่นหลางไม่อาจปฎิเสธได้ว่า ความรู้สึกต่อสัมผัสนั้นมันสุดยอดมาก

หากตอนนี้มีบุคคลอื่นเห็นเหตุการณ์ตรงนี้ เขาจะเห็นได้ว่ามีประกายไฟปะทุขึ้นระหว่างฮั่นหลางกับเด็กสาวในขณะที่ฮั่นหลางจับมือของเธอ เมื่อผิวหนังของพวกเขาสัมผัสกันประกายไฟสีฟ้าปรากฏขึ้นใกล้กับปลายนิ้วของพวกเขา แน่นอนว่าฮั่นหลางไม่ได้รู้สึกอะไรดังนั้นเขาจึงไม่ได้สนใจมัน

ฮั่นหลาง มีโอกาสได้มองใบหน้าสวยของสาวน้อยอย่างใกล้ชิด ราวกับได้ชื่นชมปฏิมากรรมที่ถูกรังสรรค์ขึ้นโดยพระเจ้า มีสาวที่งดงามอยู่ทั่วทุกที่แต่เธอเป็นหญิงสาวที่สมบูรณ์แบบที่สุด เธอมีริมฝีปากบอบบางกระชับเข้ารูปคิ้วของเธอไม่หนาหรือบางจนเกินไป ใบหน้าของเธอไม่จำเป็นที่จะต้องเติมแต่งเพิ่มใดๆเพราะเธองดงามราวกับเทพธิดา แม้ความยาวเส้นผมก็ยังสมบูรณ์แบบ เด็กสาวที่งดงามคนนี้ควรมีอยู่เพียงแค่ในความฝัน...

พูดตรงๆ เด็กสาวผู้นี้แต่งตัวแปลกเล็กน้อยเธอใส่ชุดหนังเต็มตัวตั้งแต่หัวจรดเท้ามีเพียงใบหน้าและมือทั้งสองของเธอเท่านั้นที่เปิดเผย ฮั่นหลาง นิ่งคิดกับตัวเอง ถ้าเธอสวมชุดที่แสดงเนื้อหนังที่สมบูรณ์แบบของเธอ เธอจะน่ารักมาก

ฮั่นหลาง พยายามส่ายหัวเพื่อยับยั้งความคิดอันเลวร้ายของตน เขารู้สึกว่าร่างของเด็กสาวนั้นเย็นจัดราวน้ำแข็ง กอดเธอเหมือนกับกอดภูเขาน้ำแข็ง

“เธออาจจะป่วย” ฮั่นหลางรีบจับมือของเด็กสาวและกดปุ่ม return กลับไปด้วยกัน

ชูวว~

เมื่อฮั่นหลางปรับสายตากลับมาเป็นปกติ เขาสังเกตเห็นว่ามีดวงตามากมายจดจ่อมาทางเขา ด้วยการที่พวกเขาจ้องเขม็งมา ทำให้ฮั่นหลางรู้สึกตัวว่าเขาอุ้มเด็กสาวที่งดงามไว้อยู่ เขาเดาว่าผู้คนกำลังนินทาเขาอย่างเสียๆหายๆ

ฮั่นหลาง ไม่ใช่สุภาพบุรุษแต่เขาก็ไม่ได้เป็นตัวบัดซบเช่นกัน แม้ว่าเขาจะไม่ได้คิดอะไรกับคำครหาเหล่านั้น แต่ถ้าผู้คนเริ่มพูดถึงเด็กสาวคนนี้อยู่กับชายอื่นจะทำให้ชื่อเสียงของเธอเสียหายได้

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้เขาวางเด็กสาวไว้กลางจัตุรัส หันไปโดยรอบและทิ้งเธอไว้ราวกับไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น อย่างไรก็ตามทุกคนยังคงสามารถรู้สึกเจ็บปวดได้ในโลกเสมือน แต่พวกเขาไม่มีทางที่จะตาย ฮั่นหลางรู้ว่าเด็กสาวคนนี้จะฟื้นขึ้นมาหลังจากที่ได้พักผ่อนในช่วงสั้นๆ

หลังจากค้นพบวิธีที่จะกลับไป ฮั่นหลางก็เดินไปยังเครื่องเคลื่อนย้ายซึ่งตั้งอยู่ทางทิศตะวันออก เขาหันไปมองหน้าจอโฮโลแกรมของเด็กสาวที่งดงามแวบนึงทางด้านหลัง

“เธอชื่ออี่เว่ยเว่ย อืมม แม้แต่ชื่อของเธอก็ยังฟังดูน่ารัก” ฮั่นหลางคิดในใจและยิ้มออกมาบางๆ

……

“คุณหนู”

“คุณหนู”

หลังจากเรียกซ้ำหลายครั้งเด็กสาวที่อยู่ภายในรังไหมการประเมินก็ตื่นขึ้นมาในที่สุด เธอเป็นเด็กสาวที่ฮั่นหลางได้ช่วยไว้

ภายในบ้านของเธอเองก็ยังคงสวมชุดหนังและถุงมือ คนที่ปลุกเธอตื่นขึ้นมาคือคนพ่อบ้านหัวล้านที่มีเคราแพะขาว

“ไม่ต้องช่วยฉัน” เป็นดังเช่นที่ฮั่นหลางว่าไว้ อี่เว่ยเว่ยมีบุคลิกที่ดื้อรั้น เธอเห็นพ่อบ้านกำลังจะมาช่วยเธอลุกขึ้นและเธอปฏิเสธไปในทันที

เธอตรวจสอบถุงมือของเธอเป็นอย่างแรกและเห็นว่ามันยังคงติดแน่นอยู่ในมือของเธอจากนั้นเธอคว้าราวจับทั้งสองด้านของรังไหมและค่อยๆลุกออกจากรังไหม ดูเหมือนว่าการสวมถุงมือไว้จะมีความสำคัญกับเธอมาก

“ฉันหมดสติ?” อี่เว่ยเว่ยถามพ่อบ้านชรา

“ในทะเลนั้นหนาวเย็นมากและคุณหนูไม่ต้องการใช้สายฟ้าคุ้มกันเพราะงั้นคุณหนูจึงหมดสติไป โชคดีที่มีชายหนุ่มคนหนึ่งได้ให้ความช่วยเหลือคุณหนูไว้ คุณหนูจึงผ่านจุดตรวจสอบที่ 4 และได้ 90 แต้ม” พ่อบ้านตอบออกมาด้วยน้ำเสียงลุ่มลึก

คิ้วสวยของเธอขมวดเป็นร่อง เธอถอนหายใจเบาๆและพูดว่า “เขาจะต้องบาดเจ็บสาหัสเพราะฉัน นั่นเป็นความโชคร้ายของเขา ใครบอกให้เขาช่วยฉัน เขาสมควรได้รับมันแล้ว”

พ่อบ้านชรายิ้มตอบ “คุณหนูถึงแม้ว่าชายหนุ่มผู้นั้นจะรู้สึกถึงกระแสไฟฟ้าเมื่อเขาสัมผัสมือของคุณหนูแต่เขาก็ยังคงสบายดีไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ”

อี่เว่ยเว่ยรู้สึกตกใจ ชะงักนิ่งราวหนึ่งวินาทีก่อนที่จะพูดขึ้นมาอย่างเย็นชาว่า “มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้คุณไม่จำเป็นต้องโกหก ฉันไม่ได้รู้สึกแย่กับการต้องทำร้ายใครสักคน”

พ่อบ้านตอบกลับอีกครั้งอย่างจริงจัง “มันเป็นความจริง และที่จริงคุณหนูสลบห่างจากจุดตรวจสอบที่4 อยู่หนึ่งเมตร มันเป็นเพราะชายหนุ่มผู้นั้นคว้ามือของคุณหนูและกดปุ่ม “return” เพื่อคุณหนู มิฉะนั้นคุณหนูคงไม่ได้ 90 แต้ม”

“ฉันไม่เชื่อ!” อี่เว่ยเว่ยออกคำสั่งอย่างหัวรั้น “แสดงภาพบันทึกให้ฉันดู”

“ครับ คุณหนู” พ่อบ้านแสดงภาพบันทึกเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดกับเธอ

เมื่อเธอเห็นมือของฮั่นหลางกำลังอุ้มตนเองอยู่ และเป็นผลให้เกิดประกายแสงสีฟ้าปะทุออกมา อี่เว่ยเว่ย รู้สึกมีความสุขอย่างชั่วร้าย อย่างไรก็ตามพายุสายฟ้าของเธอมีพลังที่โดดเด่น ไม่มีใครสามารถสัมผัสร่างกายของ อี่เว่ยเว่ยได้ ไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิงทุกคนที่แตะต้องตัวเธอจะได้รับบาดเจ็บจากพายุสายฟ้าที่เกิดขึ้นตามร่างกายของเธอ

ตัดสินจากจุดนี้ อี่เว่ยเว่ยมีสุดยอดพลังอย่างแท้จริง แต่มันก็ทำให้เธอโดดเดี่ยว เธอไม่สามารถสัมผัสใครได้และไม่มีใครสัมผัสเธอได้เช่นกัน เป็นอุปสรรคที่ไม่อาจทำลายลงไปได้ การเป็นเด็กสาวที่ไม่มีใครสามารถสัมผัสได้ตลอดชีวิตมันเป็นเรื่องที่ดีหรือ?

อี่เว่ยเว่ยตกตะลึงเพราะเธอสังเกตุเห็นว่าฮั่นหลางจับมือของเธอและไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น เขาจับมือของเธออย่างไร้ยางอายเพื่อกดปุ่ม "return" และพาเธอไปสู่สถานที่ปลอดภัย มีสิ่งที่ทำให้เธอเดือดดาลยิ่งกว่านั้น ก็คือเมื่อพวกเขากลับมาถึงจัตุรัสกลางฮั่นหลางก็ทิ้งเธอลงบนพื้นและเดินหายไป โดยไม่ได้มองย้อนกลับมาที่เธอแม้แต่ครั้งเดียว!

“เจ้าคนไร้ยางอาย!” อี่เว่ยเว่ยหน้าแดงและตะโกนออกไปด้วยความโกรธ

พ่อบ้านชรารู้สึกสับสนเล็กน้อย  “คุณหนูอย่างไรชายหนุ่มผู้นั้นก็เป็นคนที่ช่วยคุณหนู ความจริงหากไม่ใช่เพราะเขา คุณหนูจะไม่ได้รับแต้ม 90 แต้ม และถ้าไม่ใช่เพราะเขาต้องการช่วยให้คุณหนูกลับมาเขาก็สามารถไปต่อได้แม้กระทั่งอาจได้รับแต้มสูงสุดที่ 150 แต้ม”

“ฉันไม่สนเขาเป็นคนไร้ยางอาย! ใครบอกให้เขาช่วยฉัน? ฉันดูเหมือนคนที่ต้องการความช่วยเหลือจากผู้อื่นหรือ?” อี่เว่ยเว่ยผู้แข็งกระด้างยังคงเถียงกลับ

“คุณหนูมีหัวใจดั่งทองคำ หากคุณหนูต้องการที่จะใช้ผู้พิทักษ์สายฟ้ามันจะไม่มีปัญหาใดๆในการก้าวผ่านระยะทางทั้งหมด เพียงเพราะคุณหนูเป็นคนใจดีและกลัวว่าสายฟ้าจะแผ่ไปทั่วผืนทะเลและทำร้ายคนอื่นๆจึงไม่ได้ใช้พลังนั้น”

เด็กสาวผู้แข็งกระด้างสะบัดหางม้าของเธอและออกจากรังไหมการประเมิน ขาของเธอรู้สึกชาเล็กน้อยแต่เธอยังคงแกล้งทำเป็นไม่มีอะไรและพูดขึ้นมาว่า “ผู้ชายที่ชื่อฮั่นหลาง มีบางอย่างผิดปกติ? ค่าพลังสถานะ ของเขามีเพียง 27 แต่เขาไม่กลัวพายุสายฟ้าของฉัน? อาจมีแผนการบางอย่างอยู่เบื่องหลังเขา?”

“ไม่น่าจะเป็นแผนการใดๆ คุณทั้งสองเพิ่งได้พบกัน และไม่เคยพบกันมาก่อน บางทีพลังของเขาอาจแปลกประหลาดจริงๆ แต่น่าเสียดายตามกฎเราสามารถรู้ได้เพียงระดับของเขา แต่ไม่สามารถรู้ถึงประเภทพลังของเขาได้”

อี่เว่ยเว่ยกล่าวขึ้น “ต้านทานพลังพายุสายฟ้าระดับSSS? มันเป็นไปได้ด้วยหรือ?”

พ่อบ้านชราลังเลและตอบว่า “อาจจะไม่ แม้ว่าจะมีพลังที่สามารถต้านทานพลังของคุณหนูได้ อย่างมากก็เพียงลดความเสียหายลง แต่ไม่ใช่ไม่ได้รับความเสียหายเลย”

“งั้น พ่อบ้านไปสืบเรื่องนี้มา!” อี่เว่ยเว่ยสั่งและหันศีรษะจากไป

พ่อบ้านผู้ภักดีถอนหายใจออกมาเบาๆ คุณหนูของเขาเกือบจะสมบูรณ์แบบขาดเพียงแค่บุคลิกของเธอที่แข็งกระด้างจนเกินไป

GDN 012 ความกังวลของหลี่ฉี่