ZX 048 ช่างเป็นคนที่ปากเก่งจริงๆ

การชุมนุมที่ภูเขาลอยฟ้าได้รับการขยายออกไปอีกห้าวันเนื่องจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับหยางเฉิน ในวันสุดท้าย หยางเฉินและกงซุนหลิงได้ไปเดินที่ตลาดของภูเขาลอยฟ้า

การชุมนุมที่ภูเขาลอยฟ้าเป็นเหตุการณ์ที่ถูกจัดขึ้นหนึ่งครั้งในรอบหนึ่งปี ดังนั้นตลาดจึงเปิดเพียงปีละหนึ่งครั้งและก็จะสลายไปในทันทีหลังจากที่เสร็จสิ้นการชุมนุม ถ้าพวกเขาไม่สามารถหาสิ่งที่ดีได้ในขณะนี้ พวกเขาก็ต้องรอให้มันเปิดอีกครั้งในปีหน้า

เมื่อคนทั้งสองได้ปรากฏตัวขึ้นบนถนน คนที่อยู่รอบๆต่างมองไปที่หยางเฉินและกงซุนหลิงด้วยความชื่นชม ในความคิดของพวกเขา ในปีนี้หมายเลขหนึ่งและหมายเลขสองของบันไดสวรรค์ อนาคตของพวกเขาไม่สามารถวัดได้ ดังนั้นมันย่อมเป็นเรื่องปกติถ้าทุกคนจะต้องการที่จะสร้างสายสัมพันธ์อันดีกับพวกเขาเพื่อผลประโยชน์ในวันข้างหน้า

หยางเฉินมาพร้อมกับกงซุนหลิง ผู้ซึ่งต้องการหาวัตถุบางอย่างสำหรับการสร้างอักขระอาคมที่แปลกไปจากปกติ และกงซุนหลิงรู้ด้วยว่าหยางเฉินได้เรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่างใน หอลี้ลับ ดังนั้นเธอจึงดึงเขามากับเธอเพื่อขอคำชี้แนะ

สินค้าในตลาดทั้งหมด มีตั้งแต่ยันต์กระดาษต่างๆ เครื่องราง อาวุธยันต์ ผลึกยันต์ ทั้งหมดเหล่านี้เหมาะอย่างยิ่งสำหรับศิษย์ระดับรวบรวมลมปราณของทุกนิกาย เดิมทีการชุมนุมของภูเขาลอยฟ้าเริ่มต้นสำหรับศิษย์ระดับรวบรวมลมปราณ ดังนั้นสินค้าที่มีมากที่สุดในที่นี่ก็เพื่อศิษย์ระดับรวบรวมลมปราณ

สินค้าหรือวัตถุดิบในตลาดมันย่อมมีความหลากหลาย แต่ส่วนใหญ่ของพวกมันล้วนต่างมีระดับต่ำ นอกจากนี้มันยังมีผลไม้หยางล้ำเลิศที่สามารถใช้ในการกลั่นสกัดยาเม็ดก่อรากฐาน ซึ่งพวกมันหาได้ยากมากและทั้งหมดของพวกมันล้วนมีราคาสูงเป็นอย่างมาก มันกดดันผู้คนตั้งแต่แรกเห็น ยิ่งหมายเลขของแผงขายที่สูงขึ้น จำนวนของระดับรวบรวมลมปราณขั้นเก้าหรือมากกว่าหรือแม้แต่ผู้บ่มเพาะชั้นสูงก็จะมีต่อสู้ราคาที่สูงขึ้น

อย่างไรก็ตามสำหรับสิ่งเหล่านี้หยางเฉินและกงซุนหลิง ไม่ได้ให้ความสนใจแต่อย่างใด เนื่องจากเกือบทั้งหมดเหล่านี้ไม่มีประโยชน์อะไรสำหรับพวกเขา หลังจากเดินไปไม่กี่ก้าว พวกเขาก็พบกับแผงขายที่มีการขายวัตถุดิบสำหรับการทำอาคมสะกด หยางเฉินกวาดสายตามองพวกมัน และไม่คาดคิดว่าจะพบสองรายการที่มีคุณภาพดี ดูเหมือนว่าผู้ขายไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับพวกมันมากนัก ดังนั้นราคาของพวกมันจึงไม่สูง หยางเฉินพยักหน้าให้กับกงซุนหลิง ก่อนที่เขาจะชี้ไปที่มันอย่างเงียบ ๆ

ทันใดนั้นกงซุนหลิงมีความเชื่อมั่นอย่างเต็มเปี่ยมในการมองของหยางเฉิน บางทีอาจเป็นเพราะคำเตือนซ้ำๆ ที่เขาให้ไว้ก่อนที่เธอจะเริ่มปีนไปบนบันไดสวรรค์ ในขณะที่เธอไม่ได้กระพริบตา แต่ย้ายไปมองคนขายและเริ่มที่จะชี้ไปที่วัตถุดิบราคาถูกบางส่วนและเริ่มสอบถามราคา

หยางเฉินต้องการที่จะซื้อแต่เขาคิดอยู่ภายในใจของเขา เมื่อพบกับสินค้าชั้นนำ แต่เขายังคงปล่อยให้กงซุนหลิงใช้ทักษะการเจรจาต่อรองที่ดี เขาและกงซุนหลิงในตอนนี้มีชื่อเสียงมาก บางทีผู้ขายเหล่านั้นจะเปิดปากของพวกเขาราวกับสิงโต แต่กงซุนหลิงก็จะลดความเสียหายจากมันได้บ้างเล็กน้อย

ระหว่างที่รอกระบวนการต่อรองราคาเสร็จสิ้น หยางเฉิน ตรวจสอบพ่อค้าทั้งหมดในบริเวณใกล้เคียง เมื่อเขาเพิ่งตรวจสอบพ่อค้าเสร็จสิ้นและย้ายไปที่ร้านถัดไป ในทันใดนั้นก็มีบางสิ่งบางอย่างที่แผงขายที่ทำให้หยางเฉินรู้สึกสนใจ

มันเป็นผลไม้สีฟ้าอมเขียวที่มีขนาดเท่ากำปั้นและรูปร่างเหมือนทับทิมแม้ว่ามันจะยังมีสีฟ้าอมเขียว หยางเฉินรู้ว่าภายใต้การห่อหุ้มด้วยเปลือกสีฟ้าอมเขียวนี้มีเมล็ดพันธุ์อยู่ ผลไม้ทั้งลูกดูสดใสมากจนทำให้ตาพร่ามัว เพียงการกวดตามองอย่างเดียวก็เพียงพอที่จะบังคับให้ผู้คนให้ความสนใจกับผลไม้ชนิดนี้

"ทับทิมสายฟ้า?"

หยางเฉินยืนอยู่กับที่ราวกับว่ามีรากงอก เขาไม่คาดหวังว่าในตลาดชั่วคราวบนภูเขาลอยฟ้าจะมีสิ่งที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ได้

ทับทิมสายฟ้าเป็นสินค้าที่น่าสนใจอย่างยิ่ง ทับทิมชนิดนี้สามารถที่จะดูดซับฟ้าผ่าเพื่อทำให้พวกมันโตจนเต็มที่ แต่ก็เป็นเพียงความสามารถดูดฟ้าผ่าเท่านั้นเพื่อใช้ในการเจริญเติบโตของพวกมัน ดังนั้นในพื้นที่ธรรมดาพวกมันจึงไม่สามารถอยู่รอดได้

ผลไม้ที่โตเต็มที่สามารถนำมาปรับแต่งเป็นตัวดูดสายฟ้าทรงกลมได้ ตัวดูดสายฟ้าทรงกลมชนิดนี้ เมื่อมันถูกใช้ มันสามารถดูดซับสายฟ้าและฟ้าผ่าที่อยู่รอบๆตัวของผู้ใช้งานได้เกือบทั้งหมด ทับทิมสายฟ้าธรรมดาสามารถดูดซับได้น้อยมาก แต่ถ้าหากทับทิมสายฟ้าที่โตเต็มที่หนึ่งปีนำมาปรับแต่งเป็นทรงกลม พวกมันจะสามารถดูดกลืนความหายนะที่เกิดจากสายฟ้าเพื่อช่วยนักบ่มเพาะได้

แม้ว่าจะไม่สามารถดูดกลืนได้อย่างสมบูรณ์ แต่พวกมันก็สามารถดูดซับได้ค่อนข้างมาก ซึ่งอาจทำให้ผู้บ่มเพาะสามารถผ่านความทุกข์ทรมานได้ง่ายมากขึ้น เมื่อผู้เชี่ยวชาญระดับก่อลำต้นต้องการที่จะเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับผลิดอก นอกเหนือจากการทำความเข้าใจกับกฎของโลกแล้ว พวกเขาจะต้องเผชิญกับความยากลำบากประการแรกจากทั้งหมดสามประการ ด้วยความช่วยเหลือจากทับทิมสายฟ้ามันก็จะกลายเป็นเรื่องง่ายมาก

แต่น่าเสียดายที่ทับทับสายฟ้าที่โตเต็มวัยสามารถหาได้โดยความบังเอิญเท่านั้น และไม่ใช่จากการค้นหา นี่เป็นสี่งที่หาได้ยากมากที่นักบ่มเพาะนับไม่ถ้วนจะทำการต่อสู้เพื่อมัน

เสียงของหยางเฉิน ทำให้กงซุนหลิงเกิดความสนใจและหันหน้าไปทางด้านที่หยางเฉินกำลังมองดูอยู่ และค้นพบทับทิมสายฟ้าอย่างรวดเร็ว หลังจากตรวจสอบไม่กี่อึดใจเธอขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้

"ศิษย์น้องนี่คือทับทิมทิมสายฟ้าที่โตเต็มวัยมานานแล้ว มันไม่มีคุณสมบัติตัวยาหลงเหลืออยู่"

กงซุนหลิง กลัวว่าหยางเฉินจะไม่สามารถมองเห็นปัญหาภายในและรีบเตือนเขาได้

"แม้ว่าจะเป็นผลไม้ขนาดใหญ่ สิ่งเดียวที่อยู่ภายในคือเมล็ดพันธ์ นี่เป็นเพียงเมล็ดพันธ์ของผลไม้ ที่เอาไว้ปลูกต้นทับทิมสายฟ้าในทุกปี แต่มีเพียงผลเดียวจากหลายผลที่จะมีเมล็ดพันธ์อยู่ภายใน เจ้าไม่ควรที่จะหลงกล”

หยางเฉินยิ้มและพยักหน้ายอมรับเจตนารมณ์ที่ดีของกงซุนหลิง เขาต้องการที่จะได้เมล็ดพันธุ์ของทับทิมสายฟ้านี้ แต่เขาไม่ได้หวังว่าจะเป็นทับทิมสายฟ้าที่โตเต็มที่ สำหรับคนอื่นมันอาจเป็นเพียงเมล็ดพันธ์ผลไม้ แต่สำหรับเขามันเป็นโอกาสที่หาได้ยากมาก

ในชีวิตก่อนหน้านี้ ในอีกสองพันปีข้างหน้า อัจฉริยะคนหนึ่งได้ค้นพบวิธีการปลูกทับทิมสายฟ้า หลังจากนั้นทับทิมสายฟ้าก็ไม่ได้เป็นของที่มีค่าและหายากอีกต่อไป ถึงแม้ว่าวิธีนี้จะเป็นความลับ แต่หลังจากที่เขาขึ้นสู่โลกนิรันดร์ หยางเฉินก็มีโอกาสที่จะได้รับรู้วิธีการแบบนี้ ผลไม้นี้จะสามารถช่วยให้เขาสามารถทดสอบวิธีการที่เขารู้มา

“ขอบคุณศิษย์พี่หญิงสำหรับคำเตือนของท่าน!"

หยางเฉินกล่าวออกไป แต่ยังคงเดินหน้าตรงไปหาพ่อค้าก่อนที่เขาจะถามออกไป

"ทับทิมสายฟ้า ราคากี่หินจิตวิญญาณ?"

แต่เดิมเมื่อพ่อค้าเห็นหยางเฉินมีความสนใจในทับทิมสายฟ้า เขาคิดว่าจะทำกำไรได้มาก แต่จากคำเตือนของกงซุนหลิง ก็ทำให้เขาหมดหวังอย่างไรก็ตามเขาก็ไม่สามารถตำหนิกงซุนหลิงได้ พวกเขาเหล่านี้เป็นศิษย์พี่ ศิษย์น้องร่วมนิกาย ดังนั้นเธอย่อมเตือนศิษย์น้องของตัวเอง เมื่อเห็นหยางเฉินถามราคา พ่อค้าคาดเดาราคาไว้ในใจของเขาและตอบออกไปพร้อมด้วยรอยยิ้ม

"สหายเต๋าหยางในเมื่อท่านต้องการมัน ข้าก็จะไม่ถามมาก มันราคาหนึ่งร้อยจินของน้ำหนักหินจิตวิญญาณ เจ้าคิดเห็นเป็นอย่างไร?"

เมล็ดพันธ์ทับทิมสายฟ้าแม้ว่าจะมีจำหน่ายในทุกปี แต่ก็ยังไม่สามารถหาได้ง่ายๆ แม้ผู้ขายจะได้รับพวกมันจากความไม่ตั้งใจและก็ไม่ได้ลงทุนอะไร ดังนั้นเมื่อหยางเฉินถามราคา เขาไม่ได้เปิดปากเหมือนสิงโต แต่บอกราคาที่เหมาะสมออกไป

ทางด้านกงซุนหลิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ พยายามที่จะใจเย็นอยู่ภายในใจ หนึ่งร้อยจินของน้ำหนักหินจิตวิญญาณเหล่านี้ไม่ถึงกับแพงนัก แม้ว่าพวกมันจะสามารถใช้คะแนนสนับสนุนเพียงจุดเดียวในการแลกเปลี่ยน พวกเขาก็จะได้รับเงินหนึ่งพันจิน แต่กงซุนหลิงไม่ได้มีหินจิตวิญญาณนับร้อยจินกับเธอในเวลานั้น เธอเพิ่งจะก้าวไปข้างหน้าและตั้งใจที่จะต่อรองราคา ในขณะที่หยางเฉินกล่าวออกไปว่า

"ดี ข้าตกลง!"

เมื่อเขาเปิดปากเอ่ยออกมา พ่อค้ารู้สึกยินดีในขณะที่กงซุนหลิงกระโดดไปข้างหน้าด้วยความประหลาดใจและโพล่งออกมาว่า

"เจ้าเอาหินจิตวิญญาณหนักร้อยจินมาจากไหนกัน?

"ข้ารวบรวมมันหลังจากที่ฆ่าผู้คนไปเป็นจำนวนมาก!"

หลังจากที่หยางเฉินกล่าวอย่างขอไปที กงซุนหลิงรู้ทันทีว่า หยางเฉินได้พวกมันจากเหล่ามือสังหารที่หยางเฉินได้ฆ่า อย่างไรก็ตามเธอยังถามด้วยความอยากรู้

"ทำไมเจ้าถึงต้องการซื้อเมล็ดพันธุ์ทับทิมสายฟ้านี้?"

“ศิษย์พี่หญิง หากข้าบอกท่านว่า ข้าต้องการตรวจสอบวิธีการปลูกทับทิมสายฟ้าเหล่านี้ ท่านจะเชื่อข้าหรือไม่ศิษย์พี่หญิง?”

หยางเฉินยิ้มในขณะที่ถามออกไป

"ข้าเชื่อเจ้า!"

คำตอบนี้มันทำให้หยางเฉินรู้สึกตกใจเล็กน้อย กงซุนหลิง พยักหน้าโดยไม่ลังเลใจแม้แต่น้อย

"ฮ่าฮ่าฮ่า!"

ในขณะที่คำพูดของกงซุนหลิงแทบจะยังไม่หลุดออกจากปากของเธอ ในทันใดนั้นผู้คนที่อยู่รอบๆต่างส่งเสียงหัวเราะออกมา ซึ่งในจำนวนนั้นก็รวมถึงพ่อค้าที่เพิ่งได้ตกลงซื้อกันไปก่อนหน้านี้ ทุกคนต่างหัวเราะออกมา

"สหายเต๋าหยาง นี่เป็นเมล็ดทับทิมสายฟ้าของท่าน"

หลังจากเสร็จสิ้นการหัวเราะแล้วพ่อค้าก็รู้ว่านี่เป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสม เนื่องจากการซื้อขายยังไม่เสร็จสิ้น เขาจะหัวเราะเยาะลูกค้าของเขาได้อย่างไร เขารีบหยิบยื่นทับทิมสายฟ้าไปให้ถึงมือของหยางเฉิน และหลังจากนั้นรอคอยหยางเฉินเพื่อมอบหินจิตวิญญาณ

หยางเฉินไม่ได้ยกเลิกความต้องการซื้อแต่อย่างใด เขาหยิบเอาหินจิตวิญญาณจากถุงหนัง ก่อนที่จะยื่นให้พ่อค้า หลังจากที่ทั้งสองฝ่ายได้ทำการแลกเปลี่ยน ในตอนนี้ทับทิมสายฟ้าเป็นทรัพย์สินของหยางเฉินแล้ว

หลังจากที่ไต่ถึงยอดเขาของบันไดสวรรค์แล้ว หยางเฉินและ กงซุนหลิงจากพระราชวังหยางบริสุทธิ์ได้กลายเป็นเป้าหมายของการตรวจสอบอย่างละเอียด ดังนั้นการกระทำทุกอย่างของพวกเขาจะถูกจับตามองและสังเกตโดยผู้คนที่ไม่รู้จักนับไม่ถ้วน บทสนทนาล่าสุดระหว่างกงซุนหลิงและหยางเฉินก็ได้ไปถึงหูของทุกคนที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงในเวลาอันรวดเร็ว

เมื่อพูดถึงการประเมินความสามารถของคนๆหนึ่งที่มากเกินไป ไม่มีใครเคยเห็นคนที่ทำการประเมินความสามารถของเขาเองมากเกินไปเช่นเดียวกับหยางเฉินมาก่อน วิธีการปลูกทับทิมสายฟ้า ผู้เชี่ยวชาญระดับผลิดอกนับไม่ถ้วนได้ค้นคว้าเรื่องนี้ แต่ผลสุดท้ายของการค้นคว้าของแต่ละคนต่างพบกับความล้มเหลว แม้กระทั่งผู้เชี่ยวชาญระดับผลิดอก พวกเขาก็แทบจะก้าวไปไกลจนใกล้ที่จะทะลวงผ่านระดับออกผล แต่ก่อนหน้านี้พวกเขายังไม่สามารถทำอะไรได้ ไม่ต้องพูดถึงหยางเฉินซึ่งมีระดับบ่มเพาะเพียงรวบรวมลมปราณขั้นสอง แม้ว่าหยางเฉินจะเป็นผู้เชี่ยวชาญก่อสร้างรากฐานหรือผู้เชี่ยวชาญระดับก่อลำต้น ถ้าเขาพูดคำพูดแบบนี้คนอื่นก็ยังหัวเราะกับเขาอยู่ดี

"ช่างเป็นคนที่ปากเก่งจริงๆ! สหายเต๋ากงซุน สหายเต๋าหยาง เจ้าเพิ่งได้รับการบ่มเพาะเป็นเวลาสั้นๆ และยังไม่รู้เรื่องต่างๆ สหายเต๋ากงซุนเจ้าก็ยังไม่สมควรที่จะพูดอย่างนี้ออกมา!"

ทันทีที่มีคนต้องการที่จะโอ้อวดความเป็นอาวุโสของเขา เขาก็จะเริ่มที่จะแกล้งทำเป็นพูดคำที่ดูจริงใจและมีความหมายแฝงออกมา

"สหายเต๋าหยางคงล้อเล่น สหายเต๋ากงก็เชื่อเช่นนั้นได้อย่างง่ายดาย จริงๆสายสัมพันธ์ระหว่างศิษย์พี่และศิษย์น้องร่วมนิกายเดียวกันนี่ค่อนข้างจริงจัง!"

คำพูดเหล่านี้ทำให้เกิดเสียงหัวเราะลั่นไปทั่วอีกครั้ง

"ถ้าเจ้าสามารถเหยียบบนยอดเขาบันไดสวรรค์และกล่าวคำเหล่านี้ ข้าก็จะเชื่อเจ้า!"

สีหน้าของกงซุนหลิงเปลี่ยนไปเมื่อเธอพูดออกมา

ทันใดนั้นเสียงหัวเราะทั้งหมดก็ติดอยู่ในลำคอของพวกเขา บางคนถึงกับมีอาการไอเพราะหายใจไม่ออก เมื่อพยายามที่จะควบคุมมัน คำพูดของกงซุนหลิงดูเหมือนจะทำให้ผู้คนหัวเราะได้ลำบากขึ้น ทุกคนเริ่มขบคิดเรื่องนี้เนื่องจากหยางเฉิน สามารถก้าวขึ้นไปบนยอดเขาบันไดสวรรค์ ซึ่งเป็นไปไม่ได้สำหรับคนที่มีพรสวรรค์ในอดีตที่ผ่านมา อีกครั้งใครจะสามารถรับประกันได้ว่าเขาจะไม่สามารถหาวิธีการเพาะปลูกเมล็ดพันธุ์ของทับทิมสายฟ้า?

อย่างไรก็ตามความประหลาดใจเกิดขึ้นเพียงในช่วงระยะเวลาสั้นๆ เสียงหัวเราะยังคงบดบังทุกสิ่งทุกอย่างได้อย่างรวดเร็ว ยังมีคนขาดความสามารถในโลกนี้หรือไม่? แต่ไม่มีใครสามารถประสบความสำเร็จในปลูกทับทิมสายฟ้าจนโตได้ มันเป็นที่ยอมรับว่าหยางเฉินปีนขึ้นไปบนยอดเขาบันไดสวรรค์ซึ่งเป็นผลงานที่ทุกคนชื่นชม แต่ความสำเร็จนี้ยังก่อให้เกิดความอิจฉาของคนจำนวนมาก เมื่อมีโอกาสนี้ มันน่าจะเป็นเรื่องมหัศจรรย์หากทุกคนไม่ได้ใช้โอกาสนี้และพยายามปรามเขาอย่างเมามัน

ในไม่ช้าคำพูดของหยางเฉินก็แพร่กระจายไปทั่วทั้งตลาด ผ่านเข้าหูของผู้เชี่ยวชาญระดับก่อลำต้นบางคน ทันทีหนึ่งในพวกเขาแสดงความคิดเห็นโดยไม่ต้องยับยั้งชั่งใจ

"ฮื้ม เขาประเมินค่าความสามารถของเขาเองสูงเกินไป! ศิษย์เยาว์วัยคนนี้ปากเก่งไม่น้อย"

คนที่พูดเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับก่อลำต้นจากสวรรค์ยิ่งใหญ่ แต่ในตอนนี้ระดับการบ่มเพาะของเขาอยู่ตอนกลางของดินแดนก่อสร้างรากฐาน เขาเพิ่งฟื้นตัวหลังจากการรักษา และหลังจากที่ได้ยินข่าวนี้ มันทำให้เขาเปิดปากพูดออกมาอย่างอดไม่ได้

"นี้ก็ถือว่าดี!"

ทางด้านเจิ้งเหวินไชไม่ได้มีท่าทีด่าว่าเพราะคำพูดของหยางเฉิน เขาพูดออกมาราวกับว่าข่าวนี้น่าฟัง ซึ่งทำให้สหายผู้เชี่ยวชาญระดับก่อลำต้นรู้สึกงงงวยเป็นอย่างมาก

"เจ้าไม่จำเป็นต้องมองข้าเช่นนี้!"

เจิ้งเหวินไชเยาะเย้ยออกมา

"ในเมื่อเขาต้องการค้นคว้าหาวิธีการปลูกทับทิมสายฟ้า แล้วถ้ามีการแพร่กระจายข่าวนี้ออกไป ทุกคนก็จะบอกว่าพระราชวังหยางบริสุทธิ์ได้เริ่มต้นโม้ว่าศิษย์ของพวกเขา หยางเฉิน สามารถประสบความสำเร็จในการค้นคว้าการเพาะปลูกทับทิมสายฟ้า นิกายทั้งหมดจะต้องตระหนักถึงเรื่องนี้ ลองมาดูว่าพระราชวังหยางบริสุทธิ์จะสามารถโต้แย้งได้กี่ร้อยปาก"

"ศิษย์พี่ หมายความว่ายังไง?"

อีกด้านหนึ่ง ศิษย์น้องที่เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับก่อลำต้นที่ระดับการบ่มเพาะได้ลดลงไปที่ระดับก่อสร้างรากฐานได้ถามออกมา

"ศิษย์จากพระราชวังหยางบริสุทธิ์นี้ซึ่งเคยก้าวถึงจุดสูงสุดของบันไดสรรค์ เขาไม่ได้เป็นอัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะหรอกหรือ?"

เจิ้งเหวินไช เยาะเย้ยอีกครั้ง

"ข้าก็แค่อยากจะรู้ว่า ความสามารถพิเศษทางด้านการค้นคว้าบางสิ่งบางอย่าง ซึ่งแม้แต่ผู้เชี่ยวชาญระดับผลิดอกจำนวนนับไม่ถ้วนก็ไม่สามารถค้นพบในช่วงเวลาสองร้อยปี มาดูสิว่าอีกสองร้อยปีข้างหน้าเขาจะมีพรสวรรค์มากแค่ไหนกัน?"

สายตาของผู้เชี่ยวชาญระดับก่อลำต้นทั้งสองคน ที่ระดับการบ่มเพาะหล่นลงมาในดินแดนด้านล่าง เริ่มเปล่งประกายออกมาเมื่อได้ยินคำพูดของ เจิ้งเหวินไช พวกเขาเริ่มรวบรวมศิษย์นิกายสวรรค์ยิ่งใหญ่ โดยแอบส่งเสียงลับไปยังเหล่าศิษย์ทั้งหลาย ศิษย์ทั้งหมดต่างรู้สึกสับสนมากตอนที่พวกเขาได้รับฟัง แต่ยิ่งพวกเขาได้ฟังมากขึ้น พวกเขาก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย แล้วก็วิ่งออกไปและเริ่มจัดการเรื่องต่างๆด้วยความรวดเร็ว

ก่อนที่หยางเฉินและกงซุนหลิงจะเสร็จสิ้นการซื้อสิ่งของที่กงซุนหลิงต้องการ ข่าวลือได้แพร่หลายไปทั่วภูเขาลอยฟ้า ยันต์บินนับไม่ถ้วนได้ถูกเรียกออกมาใช้งานและได้เริ่มบินออกจากภูเขาลอยฟ้า ในเวลาเดียวกันที่ซีเชิงซินได้รับแจ้งและเขาก็ปฏิเสธข่าวลือหากแต่มันก็สายเกินไป

ซีเชิงซิน เดาได้ในทันทีว่าความจริงทั้งหมดของเรื่องนี้มาจากที่ศิษย์สองคนที่ซื้อสิ่งต่างๆต้องการจะลองทำ ในตอนแรกคำพูดเหล่านี้ถูกกล่าวว่าเป็นเรื่องตลก แต่มีบางคนที่มีเจตนาไม่ดีได้ใช้ประโยชน์จากคำพูดเหล่านี้ โดยเจตนาที่จะดัดแปลงความหมายแต่แรกไปเป็นว่านี่คือความต้องการของพระราชวังหยางบริสุทธิ์เนื่องจากหยางเฉินกลายเป็นที่รู้จักในการปีนขึ้นบันไดสวรรค์ หยางเฉินและกงซุนหลิงถูกกล่าวหาว่าหยิ่ง แต่ในความเป็นจริง พระราชวังหยางบริสุทธิ์น่าจะได้ทราบถึงวิธีการดังกล่าวในก่อนหน้านี้แต่พวกเขาเก็บความลับของวิธีนี้ไว้ ข่าวลือแพร่กระจายไปทั่ว ข่าวลือเหล่านี้มีเหตุผลและเป็นธรรมที่ทำให้ผู้คนหลงเชื่อ

“ปรามาท!”

เรื่องนี้ได้มาถึงขั้นตอนที่ซีเชิงซินไม่สามารถหาวิธีจัดการกับเรื่องนี้ได้อีกต่อไป และเขาคงทำได้แต่เพียงแจ้งให้ผู้นำพระราชวังหยางบริสุทธิ์รับรู้เพื่อทำการตัดสินใจได้อย่างรวดเร็วเท่านั้น

อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ไม่มีผลต่อหยางเฉินผู้ซึ่งเดินซื้อของพร้อมกับกงซุนหลิง พวกเขายังเดินในตลาดเพื่อซื้อสิ่งที่เธอก่อนที่เขาจะใช้หินจิตญญาณในมือของพวกเขาเพื่อซื้อพื้นที่สวนสมุนไพรมิติ

พื้นที่สวนสมุนไพรมิตินี้มีความคล้ายคลึงกับสวนสมุนไพรแห่งภูเขาเซียงหยาง (จิตรกรรมดวงอาทิตย์) แต่ความแตกต่างของทั้งสองมีมากเกินไป หากแต่มันก็มีพื้นที่เพียงพอที่จะปลูกพืชชนิดเดียวที่มี อย่างไรก็ตามแม้ว่าจะเป็นแบบนี้ แต่มันก็ยังคงเป็นอุปกรณ์เวท อย่างไรก็ตามพ่อค้าดูเหมือนจะต้องการช่วยหยางเฉินโดยเจตนา ถึงแม้ว่าหยางเฉินจะมีหินจิตวิญญาณที่ไม่เพียงพอ แต่เขายังยอมรับหินจิตวิญญาณเท่าที่หยางเฉินมี ก่อนที่จะมอบสวนสมุนไพรมิติให้กับหยางเฉิน

ความจริงที่ว่าหยางเฉินได้ซื้อพื้นที่สวนสมุนไพรมิติ ทั้งหมดนี้ได้รับการยืนยันแล้ว แม้ว่าพระราชวังหยางบริสุทธิ์ต้องการจะลบล้างมัน แต่ก็ควรมีเหตุผลเพียงพอสำหรับเรื่องที่ว่าทำไมศิษย์ระดับรวบรวมลมปราณขั้นสองถึงมีหินจิตวิญญาณหลายร้อยจินติดตัว? ถ้านี่ไม่ใช่ว่านิกายสนับสนุนเขา แล้วมันคืออะไร?

แน่นอนว่าหยางเฉินได้ซื้อพื้นที่สวนสมุนไพรมิตินี้ เพื่อปกปิดสวนสมุนไพรแห่งภูเขาเซียงหยาง (จิตรกรรมดวงอาทิตย์) มิฉะนั้นเขาจะไม่มีคำอธิบายที่ถูกต้องว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ในสวนสมุนไพรแห่งภูเขาเซียงหยาง

ระหว่างที่เดินเล่นผ่านตลาด หยางเฉินและกงซุนหลิงไม่ได้ระมัดระวังและใส่ใจมากนัก เมื่อพวกเขากลับไปที่หอพันปี พวกเขาได้เห็นซีเชิงซินที่มีสีหน้าและท่าทางที่เต็มไปด้วยความกังวลใจ

"เจ้าทั้งสองคนได้แสดงความสามารถที่วิเศษบนบันไดสวรรค์ ในตอนนี้พวกเจ้าตกเป็นเป้าหมายของการถูกจับตามองอย่างละเอียดแล้ว แต่ละคำพูดและทุกการกระทำของเจ้าควรคิดให้รอบคอบ ถ้าเจ้าพูดอะไรออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ มันก็อาจที่จะย้อนกลับมาเป็นภัยกับตัวเจ้าโดยคนอื่นที่คิดมุ่งร้าย"

หลังจากที่ซีเชิงซินได้แจ้งหยางเฉินและกงซุนหลิงเกี่ยวกับเรื่องปัจจุบัน เขาทำได้แต่เพียงส่ายหน้า ด้วยไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อไป

"สำหรับวิธีการจัดการกับปัญหาเหล่านี้ ในทันทีที่เรากลับไปที่พระราชวังหยางบริสุทธิ์ ต้องให้ผู้นำพระราชวังหยางบริสุทธิ์ทำการตัดสินใจ!"

"รับทราบ!"

ทั้งสองตอบรับออกไปอย่างนุ่มนวล

“อา!”

ซีเชิงซินถอนหายใจยาวออกมา

"หยางเฉินโดยเฉพาะอย่างยิ่งเจ้า ในอนาคตเจ้าต้องระมัดระวังตัวเองให้มาก หลังจากที่เรากลับไป เจ้าจะต้องถูกลงโทษ ขังตัวเองเพื่อฝึกฝนเป็นเวลาสามเดือน และต้องมุ่งมั่นเพียงอย่างเดียวเพื่อเตรียมตัวสำหรับการประลองทักษะการต่อสู้ของนิกาย! เวลานี้ข้าจะรายงานเรื่องนี้ต่อผู้นำพระราชวังหยางบริสุทธิ์ ตอนนี้พระราชวังหยางบริสุทธิ์ของเราจะต้องหาทางแก้ไขปัญหานี้ให้กับพวกเรา!"

ZX 049 ทำไมข้าควรจะมอบมัน