EGT 1271
หลังจากซื้อสิ่งของต่าง ๆ เฉินหยานเซียวไปกับหงส์ไฟเพื่อเดินเล่นตามท้องถนน มันยากมากที่จะเห็นหงส์ไฟเปิดเผยไม่ระมัดระวังตัวพาเธอไปนั่นมานี่
เฉินหยานเซียวก็ยังคงเดินไปสหายสัตว์ของเธออย่างอดทน
อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาเดินไปรอบ ๆ … โดยไม่รู้ตัว่าว่าโศกนาฏกรรมกำลังจะเกิดขึ้น
ม่อหยูมองดูอย่างตกใจไปที่ร่างบางเล็ก ๆ ที่ ข้างหน้าเขา เห็นได้ชัดว่าเธอควรจะอยู่ในค่ายฝึกขั้นสูง เข้ารับการฝึกอบรมที่หนักหน่วง แต่เธอกลับเป็นเหมือนผีตัวเล็ก ๆ มาพร้อมกับเด็กน้อยน่ารักและของเล่นตุ๊กตาน่ารักสองตัว
“หยานเซียว …” ม่อหยูยกมือขึ้นแล้วชี้ไปที่เฉินหยานเซียว โดยสงสัยว่าเขาเห็นภาพมายาหรือไม่
เฉินหยานเซียวมองไปที่ม่อหยูเงียบ ๆ เธอไม่เคยคิดเลยว่าจะเจอเขาโดยไม่คาดคิด
ในขณะที่ตั้งใจเดินบนถนน ...
เพราะมีเอลฟ์ไม่กี่คนที่รู้จักเฉินหยานเซียวในทวีปเทพจันทรา เธอไม่ได้สวมหน้ากากเปลี่ยนใบหน้า แต่ใครจะรู้ ... มันจะทำให้เธอเจอกับปัญหาเช่นนี้
“ม่อหยู” เฉินหยานเซียวแสร้งทำเป็นใจเย็นและยิ้มให้เขา
“เจ้า เป็นเจ้าจริง ๆ.. !!” ม่อหยูรีบเข้าไปหาเธอในทันที! เมื่อเขามาอยู่ต่อหน้าเฉินหยานเซียว ขณะที่เขาพร้อมที่จะพูดอะไรบางอย่าง เปลวไฟที่ร้อนแรงพุ่งตรงไปที่ใบหน้าของเขาในวินาทีต่อมา
ม่อหยูหลบออกไปทันทีและมองดูหงส์ไฟ ที่ยืนอยู่ข้างๆ เฉินหยานเซียว ด้วยความประหลาดใจ ฝ่ามือของเขาไหม้
“เจ้าเข้ามาใกล้เกินไป” หงส์ไฟพูดด้วยท่าทางเย็นชาจ้องมองเอลฟ์ที่อยู่ต่อหน้าเขา
เจ้ากล้าที่จะรบกวนเขาและเจ้านายของเขาหรือไม่?
เจ้ากำลังรนหาที่ตาย!
ม่อหยูมองไปที่หงส์ไฟ ดวงตาเบิกกว้างด้วยความสงสัย เมื่อมองไปที่ผมสีแดงและตาสีแดงม่อหยูเข้าใจดี อีกฝ่ายไม่ได้เป็นเอลฟ์ แต่เป็นสัตว์เวทที่สามารถแปลงร่างเป็นมนุษย์ได้!
แต่เหตุใดเฉินหยานเซียวจึงอยู่ร่วมกับสัตว์เวทนี้
“หงส์ไฟ ข้ารู้จักเขา” เฉินหยานเซียวทำได้เพียงกุมหน้าผากของเธอเอง แม้ว่าเธอต้องการจะอธิบาย แต่ก็ไม่มีเวลา หงส์ไฟก็ลงมือโจมตีไปแล้ว
“งั้นเหรอ?” หงส์ไฟเลิกคิ้วขึ้นมา
เขาไม่ได้ใช้เวลากับเฉินหยานเซียวมากนัก ในวันที่หายากเช่นนี้เขาไม่ต้องการถูกรบกวนจากใครก็ตาม
ยิ่งไปกว่านั้น … เมื่อม่อหยูรีบวิ่งเข้ามา เขาเห็นได้ชัดว่ากำลังจะคว้าไหล่ของเฉินหยานเซียว หงส์ไฟไม่อนุญาตให้ผู้อื่นแตะต้องเจ้านายของเขาตามอำเภอใจ
เฉินหยานเซียวพูดไม่ออก นี่เป็นครั้งแรกที่เธอตระหนักว่าความแข็งแกร่งของหงส์ไฟเป็นอย่างไร
ม่อหยูกลืนน้ำลายของเขาเมื่อเขาดูเฉินหยานเซียวและหงส์ไฟ
สัตว์เวทที่สามารถแปลงร่างเป็นมนุษย์คือสัตว์ในตำนานหรือเหนือกว่า; แม้แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะมุทะลุ
“หยานเซียว เจ้าไม่ควรอยู่ในค่ายฝึกขั้นสูงหรือไม่? เจ้าออกมาได้อย่างไร” เพื่อรักษาชีวิตของเขาเอาไว้ ม่อหยูสามารถถามเฉินหยานเซียว ในขณะที่ยืนอยู่ที่จุดเดิม
เฉินหยานเซียวก็อยากตอบ แต่หงส์ไฟได้เดินไปข้างหน้าเธอ “มันมีเหตุผลอะไร ที่เธอจะต้องบอกเจ้าว่าทำไมเธอถึงมาที่นี่ มันจะดีกว่าถ้าเจ้าจะไม่รบกวนเรา ไม่อย่างนั้น ข้าก็ควรจะปล่อยให้เจ้าได้ลิ้มลองเปลวไฟ อีกซักสองครั้ง” ในทวีปคังหมิง มีสารเลวกลุ่มหนึ่งที่ปล้นเจ้านายของเขาไป เขาคิดว่าหลังจากมาที่นี่ ทวีปเทพจันทรา ในที่สุดเขาก็จะสามารถอยู่เคียงข้างกับ เฉินหยานเซียวได้ตลอดเวลาทั้งหมด เขาจะรู้ได้อย่างไรว่า เฉินหยานเซียวจะไปที่ค่ายฝึกและพวกเขาต้องแยกจากกัน!
หงส์ไฟมีอาการที่อดทนมาเป็นเวลานาน ใครก็ตามที่กล้ารบกวนเขาและเจ้านายของเขาในเวลานี้ เขาจะทำให้คน ๆ นั้นฉี่ราดกางเกง และย่างเขา!
“เอ่อ…” ม่อหยูอยากร้องไห้ อารมณ์ของสัตว์ในตำนานนี้ดุร้ายเช่นนี้ได้อย่างไร?
เฉินหยานเซียวถอนหายใจอย่างลำบากใจ และวางมือบนไหล่ของหงส์ไฟ เพื่อทำให้อารมณ์ของเขาสงบลง แล้วก็มองดูม่อหยูและพูดว่า “ข้ามีบางอย่างที่จะจัดการที่นี่ ได้โปรดมั่นใจได้ว่ามันจะไม่ทำให้การฝึกฝนของข้าล่าช้า”
ใครถามเจ้าว่าธุระของเจ้าคืออะไร! ข้าถามเจ้าว่าเจ้าออกมาได้อย่างไร! ม่อหยูรู้สึกหดหู่และหงุดหงิด!
EGT 1272
ความปลอดภัยของค่ายฝึกขั้นสูงนั้นแน่นหนามาก ม่อหยูก็เคยอยู่ในค่ายฝึกขั้นสูงมาครึ่งปี ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเอลฟ์ที่ยังคงอยู่ในระหว่างการฝึกจะสามารถริเริ่มคิดที่จะออกมาด้วยตัวเอง
แม้ว่าเอลฟ์ต้องการแอบออกมา เขาก็ไม่อาจหนีสายตาของผู้คุมได้
แต่…
เฉินหยานเซียวตอนนี้อยู่ข้างนอกจริง ๆ !
ม่อหยูรู้สึกตะลึงงัน
ไม่ต้องพูดถึงว่ามันเป็นเรื่องสำคัญที่จะแอบหนีออกจากค่ายฝึกขั้นสูง ม่อหยูเองก็ไม่สามารถจินตนาการได้ว่าเธอใช้วิธีการแอบออกมาข้างนอกได้อย่างไร
เป็นเรื่องน่าเสียดายที่หงส์ไฟไม่ได้ให้โอกาสเขาซักถาม หงส์ไฟดึงหยานเซียวออกไป ม่อหยูต้องการที่จะไล่ตาม แต่หงส์ไฟที่หันกลับไปมาเขา โบกเปลวไฟไปบนตัวเขา จนม่อหยูต้องถอยเท้าที่ยื่นออกไปของเขากลับมาในทันที
มันไม่เห็นเหมือนกับสัตว์ในตำนานตัวอื่น อ่าอาอ่า!
“เจ้ากำลังมองหาอะไรอยู่ที่นี่?” ม่อเฟิงปรากฏตัวขึ้นข้าง ๆ ม่อหยู เขาคิดว่าท่าทางสีหน้าของม่อหยู นั้นดูน่าขบขันมาก
ม่อหยูหันไปมองม่อเฟิงแล้วถามอย่างขมขื่น “ม่อเฟิง บอกข้าทีสิ มีเอลฟ์คนใดบ้างที่สามารถแอบออกจากค่ายฝึกขั้นสูงได้?”
ม่อเฟิงชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ตบหัวม่อหยูในทันทีและตอบว่า “เจ้าเป็นอะไร จินตนาการเกี่ยวกับอะไร จะมีเอลฟ์หลบออกมาได้อย่างไร? พวกเราไม่ได้พยายามทำเช่นนั้นหลายครั้งในอดีต? มีครั้งไหนบ้างที่ พวกเราจะไม่ถูกอุ้มกลับโดยผู้คุมค่าย?”
ม่อเฟิง ม่อหยู ม่อเล่ย ม่อหยาน และ ม่อมู่ พวกเขาทั้งห้าคนเข้าสู่ค่ายฝึกขั้นสูงในเวลาเดียวกัน ในเวลานั้นพวกเขาเพิ่งเปลี่ยนเป็นผู้ใหญ่และยังมีอารมณ์ของผู้เยาว์ เอลฟ์ทั้งห้าคนไม่มีอารมณ์คงที่และพวกเขาไม่ได้โง่ เมื่อตอนที่อยู่ในค่ายฝึกขั้นสูง มีอยู่สองสามครั้งที่พวกเขาพยายามแอบออกจากค่ายฝึกขั้นสูง แต่ทุกครั้งก็จบลงด้วยความล้มเหลว
หลายต่อหลายครั้งพวกเขาทั้งหมดกลับไปที่หอพักพร้อมกับทหารที่ยิงธนูไล่ตามหลังพวกเขา
นายพลผู้รับผิดชอบค่ายฝึกขั้นสูงในปีนั้น ครั้งหนึ่งเคยเรียกพวกเขาทั้งห้าคนและตำหนิพวกเขาอย่างรุนแรง
อาจกล่าวได้ว่าในอดีตที่ผ่านมา พวกเขาทั้งห้าใช้สมองของพวกเขาในการคิดหาวิธีที่จะแอบออกไปจนถึงจุดที่แม้แต่พยายามที่จะขุดอุโมงค์
แต่ในท้ายที่สุดมันก็จบลงด้วยความล้มเหลว
เหตุผลที่ม่อหยูมั่นใจในความปลอดภัยในค่ายฝึกขั้นสูงก็เพราะเขาเอง ได้รับประสบการณ์จากมันโดยตรง
“จากนั้น ถ้าข้าบอกว่าข้าเห็นเอลฟ์ที่ควรจะอยู่ในค่ายฝึกขั้นสูง บนถนนที่นี่…เจ้าจะเชื่อข้าหรือไม่?” ม่อหยู ถาม
ม่อเฟิงเลิกคิ้วของเขาขึ้น
“เมื่อคืนเจ้าดื่มมากเกินไปหรือไม่? เจ้ายังมึนเมาอยู่หรือเปล่า? กลับไปนอนพักก่อน เพราะเราจะต้องกลับไปที่เมืองรัศมีจันทร์พรุ่งนี้ ไม่งั้นเจ้าจะไปพบราชาเอลฟ์ในสภาพแบบนี้หรือไม่? เห็นได้ชัดว่าม่อเฟิงคิดว่าม่อหยูกำลังพูดจาไร้สาระเพราะเมา
ทั้งห้าคนไม่สามารถแอบออกมาได้แม้กระทั่งหลังจากที่พยายามอย่างหนักมาก เอลฟ์คนไหนที่จะมีความสามารถมากขนาดนั้น?
ม่อหยูกะพริบตาของเขาและหน้าบึ้งอย่างน่าสังเวช
"เอาละ ข้าเมามากเกินไป ข้าไม่เห็นอะไรเลย" เขารู้ว่าไม่มีใครเชื่อเขา ไม่ว่าเขาจะพยายามบอกพวกเขามากแค่ไหนก็ตาม!
การเผชิญหน้าที่มีโอกาสเช่นนี้ก็จบลงเช่นนั้น เฉินหยานเซียวไม่ต้องกังวลว่า ม่อหยูจะไปรายงานอะไรใครได้แม้แต่เล็กน้อย
ประการแรก มันไม่ใช่นิสัยของม่อหยูที่จะทำเรื่องให้วุ่นวาย ประการที่สอง … คนที่ส่งเธอไปยังค่ายฝึกขั้นสูง ก็คือม่อหยู แน่นอนว่าเขาไม่ต้องการลากเธอลงมา
ด้วยความคิดที่ไร้ยางอาย เฉินหยานเซียวเดินไปรอบ ๆ พร้อมกับหงส์ไฟ จนกระทั่งตกดึก ในที่สุดหยานเซียวก็กลับไปที่ค่ายฝึกขั้นสูง หงส์ไฟลังเลที่จะแยกจากหยานเซียว มันมองไปที่เธอด้วยความไม่เต็มใจอย่างเห็นได้ชัดบนใบหน้า
เฉินหยานเซียวลูบหัวหงส์ไฟ เฟิงหวงน้อยและมังกรน้อยจากนั้นเธอจากไปในตอนกลางคืนและกลับไปยังค่ายฝึกขั้นสูงอย่างเงียบ ๆ
EGT 1273
เฉินหยานเซียวพักอยู่ในหอพักเป็นเวลาหนึ่งคืน เช้าวันรุ่งขึ้น เธอเข้าไปยังชั้นสามของหอคอยจิตวิญญาณพิสุทธิ์ในทันที
เมื่ออยู่บนชั้นสาม เฉินหยานเซียวหยิบอุปกรณ์ที่จำเป็นทั้งหมดเพื่อปรุงยาจากแหวนมิติของเธอ
เธอซื้อสมุนไพรพื้นฐานที่สุด เธอไม่ได้ซื้ออะไรที่ซับซ้อนเกินไป
สมุนไพรมีราคาถูกในทวีปเทพจันทรา โดยที่เอลฟ์ทุกคนสามารถมีอุปกรณ์ได้อย่างครบครันอยู่ในมือของพวกเขา ดังนั้นเฉินหยานเซียวจึงไม่ใช้จ่ายเงินมากเกินไป
ราคาของสูตรยาก็มีราคาถูกมาก ยกเว้นสูตรระดับเชี่ยวชาญศักดิ์สิทธิ์
สูตรระดับเชี่ยวชาญมีราคาไม่ถึงหนึ่งพันเหรียญทอง
เงินส่วนใหญ่ของ เฉินหยานเซียวใช้ไปเพื่อซื้อสมุนไพร
แม้ว่าสมุนไพรในทวีปเทพจันทราจะมีราคาถูก เฉินหยานเซียวทำการซื้อสมุนไพรมาจำนวนมาก เพื่อสำหรับใช้ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า
ในขณะที่ปรุงยา เฉินหยานเซียวไม่ลืมที่จะนำผลึกทมิฬออกมา เธอซื้อถุงเล็ก ๆ มาโดยเฉพาะเพื่อผลึกทมิฬลงไป ดังนั้นเธอยังสามารถสัมผัสกับผลึกทมิฬได้แม้จะกำลังปรุงยา ด้วยวิธีนี้ซิ่วซึ่งอยู่ในร่างกายของเธอยังสามารถดูดซับองค์ประกอบธาตุแห่งความมืด
เฉินหยานเซียวอดไม่ได้ที่จะสรรเสริญความสามารถของเธอเอง
ในลำดับแรก เฉินหยานเซียวตั้งใจจะปรุงสูตรยาระดับสูง
สูตรนี้ไม่ยากที่จะดำเนินการ เฉินหยานเซียวตั้งใจจะลองและดูความแตกต่างระหว่างสถานะของเอลฟ์และมนุษย์ขณะปรุงยา
เฉินหยานเซียวบันทึกสูตรยาไว้ในความทรงจำของเธออย่างพิถีพิถัน จากนั้นเธอก็เริ่มที่จะค้นหาภายในแหวนมิติ ค้นหาสมุนไพร ทันทีที่มือของเธอสัมผัสกับสมุนไพร เฉินหยานเซียวก็รู้สึกถึงความรู้สึกที่วิเศษจากสมุนไพรในมือเธออยู่ในใจเธอ
ดูเหมือนว่าเธอจะสามารถรู้สึกถึงความสดชื่นและความสมบูรณ์ของสมุนไพรเหล่านี้อย่างชัดเจน
ความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมนี้ทำให้ เฉินหยานเซียวรู้สึกทึ่งอย่างมาก
เมื่อสกัดสมุนไพร เคล็ดวิชาต่าง ๆ จะนำมาซึ่งการสูญเสียที่แตกต่างกัน ตามคุณสมบัติของสมุนไพร
ทักษะในการคัดกรองก็ยังสามารถรักษาคุณสมบัติของสมุนไพรเอาไว้ได้ทั้งหมดอย่างสมบูรณ์ แต่ถ้าหากนักปรุงยาทำโดยไม่ระมัดระวัง สมุนไพรที่พวกเขาเลือกก็จะมีแนวโน้มที่จะได้รับความเสียหายในกระบวนการทำ ความสดของสมุนไพรนั้นก็สัมพันธ์กับคุณสมบัติของสมุนไพรด้วย ยิ่งพวกมันสดใหม่ มันก็ยิ่งมีประสิทธิภาพดีขึ้นเท่านั้น แต่ก็มีสมุนไพรบางชนิดที่ให้ผลดีกว่าหากทิ้งไว้เป็นเวลานาน ภายหลังจากที่พวกมันถูกสกัด
นักปรุงยามนุษย์ส่วนใหญ่จะพึ่งพาสายตาเพื่อบอกถึงความสดใหม่และความสมบูรณ์ของสมุนไพร
แต่ตอนนี้เฉินหยานเซียวสามารถรู้สึกได้ถึงทุกสิ่งอย่างชัดเจน การรับรู้ทางงจิตมีรายละเอียดมากกว่าการสังเกตด้วยตาเปล่า
ทำให้เธอสามารถเลือกส่วนผสมที่ดีที่สุดจากกองสมุนไพร
“ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมพวกเอลฟ์ถึงเป็นนักธนูและปรุงยาตามธรรมชาติ ความสามารถแบบนี้ไม่เหมือนมนุษย์จริงๆ” เฉินหยานเซียวรู้สึกประหลาดใจกับทุกสิ่งที่เธอรู้สึกในปัจจุบัน
เธอหยิบส่วนผสมที่ดีบางอย่างจากกองสมุนไพรที่จำเป็นในการปรุงยาสำหรับสูตรยา
ยิ่งยาสมุนไพรดีเท่าไหร่ ความบริสุทธิ์ของยาปรุงก็จะมากขึ้นเท่านั้น
เฉินหยานเซียวเริ่มที่จะประมวลผลสมุนไพร: สกัด คั้นน้ำและกรองพวกมัน
เธอระมัดระวังในทุกขั้นตอน ในขณะที่กระบวนการกลั่นสกัดก้าวหน้าขึ้น เฉินหยานเซียวรู้สึกว่าเธอเข้าใจในวัสดุเหล่านี้ และมีความแม่นยำมากขึ้นเรื่อย ๆ
มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับสายตาของเธอ ไม่ใช่โดยการผ่านความรู้สึกทางกลิ่น แต่ผ่านทางความจิตใจของเธอ
จิตใจของเธอในตอนนี้ก็เหมือนดวงตาคู่หนึ่ง เธอยังสามารถเห็นหลายสิ่งหลายอย่างที่ตาเปล่ามองไม่เห็น ในขณะที่การผสมสมุนไพรเข้าด้วยกัน เธอสามารถแบ่งน้ำหนักสมุนไพรได้อย่างแม่นยำ ตามน้ำหนักของแต่ละสมุนไพร เมื่ออุ่นพวกมันด้วยความร้อน เธอสามารถเข้าใจได้อย่างรวดเร็วว่าวัตถุดิบจะเปลี่ยนไปเร็วแค่ไหน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น