EGT 073 ข้าเกลียดอาการเมารถส่วนที่ 3

มันเป็นเวลาหลายร้อยปีนับตั้งแต่หงส์ไฟได้ปรากฏตัวขึ้นในโลกมนุษย์ แม้แต่เฉินเฟิงก็จะไม่มีความรู้เรื่องหงส์ไฟมากนัก แต่เขาก็รู้ว่าหงส์ไฟ มีความสามารถที่โดดเด่น เฉินหยานเซียวได้เตรียมข้ออ้างที่เหมาะสมมานานแล้ว และไม่ว่าจะเป็นใครที่มาถามเธอ ว่าทำไมเธอได้กลายเป็นอัจฉริยะในทันที เธอก็จะอ้างหงส์ไฟโดยไม่มีข้อยกเว้น

ใครจะกล้าที่ยกเหตุผลนี้ขึ้นมาถาม? ถ้าพวกเขามีความสามารถ พวกเขาก็สามารถไปขอการยืนยันจากเจ้านกตัวเล็กที่หยิ่งยโสและอวดดีนั่นเอาเอง!

“ดี ดี ... นี่เป็นสิ่งที่ดีมากจริง ๆ" เฉินเฟิง ตบไหล่เฉินหยานเซียวเบา ๆ ในขณะที่เขาจ้องมองไปที่ตราประทับเปลวไฟระหว่างคิ้วของเฉินหยานเซียว เขารู้ได้ทันทีว่าสิ่งที่เฉินหยานเซียวกล่าวออกมานั้นเป็นความจริงทั้งหมด

สองเหตุการณ์ที่เต็มไปด้วยความยินดีได้เกิดขึ้นพร้อม ๆ กันในตระกูล การกลับมาของหงส์ไฟและปัญญาของ

เฉินหยานเซียว ทำให้ใบหน้าที่สง่างามของเฉินเฟิง เต้มไปด้วยรอยยิ้มกว้าง เขารีบเรียกให้ทุกคนกลับไปที่คฤหาสน์

อย่างไรก็ตาม เฉินหยานเซียว ยังคงดึงแขนของเฉินเฟิงเอาไว้

"มีอะไรเกิดขึ้น?" เมื่อเผชิญหน้ากับหลานสาวของเขาที่ดูผิดปกติ เฉินเฟิงชะงักก่อนถามออกไแ

เฉินหยานเซียว มองไปทางรถม้าของตัวเอง ด้วยค่อนข้างกระวนกระวายใจและกล่าวว่า "ท่านปู่ หงส์ไฟ ยังอยู่ในรถ"

“...” เฉินเฟิงจ้องมองอย่างโง่เขลาไปที่รถม้าของตระกูล าด้วยรูปลักษณ์ที่ว่างเปล่า ในขณะที่ภายอยู่ในใจของเขาได้สะท้อนคำพูดของหยานเซียวไปมา

หงส์ไฟ ... กำลังอยู่ในรถคันนั้น!!

ชายชราที่อายุมากกว่าครึ่งศตวรรษก็สั่นสะท้าน และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เขารีบตรวจสอบว่าเสื้อผ้าของเขาระเบียบดีหรือไม่

นัยน์ตาของเฉินหยิวและเฉินทวนก็ยิ่งเบิกกว้างมากขึ้น ในขณะที่พวกเขาจ้องไปที่รถ

ทุกคนลุกขึ้นยืนที่ทางเข้าขนาดใหญ่และยืนรอหงส์ไฟอย่างเงียบ ๆ ไม่มีใครกล้าที่จะบ่นแม้แต่คำเดียวของความคับข้องใจ

ทันใดนั้นที่ด้านบนเหนือศีรษะของพวกเขา รัศมีแสงได้แผ่ออกมาอย่างเจิดจ้า พร้อมกับมีการเคลื่อนไหวในรถบางส่วน

มือเล็ก ๆ ที่ละเอียดอ่อนยื่นออกมามาจากรถและทุกคนก็กลั้นหายใจ

หน้าตาเล็ก ๆ ที่ปรากฏชัด ๆ ก็เผยออกมาที่ทางเข้าของรถและทุกคนก็เปิดตาของพวกเขากว้าง

นี่คือหงส์ไฟ?

ทุกคนต่างมองไปที่ใบหน้าเล็ก ๆ นั้น แม้ว่าใบหน้าเล็ก ๆ  นั้นจะมีเสน่ห์ แต่มันก็ห่างไกลจากแนวคิดเกี่ยวกับสุนทรียศาสตร์ของทุกคน ไม่มีใครคิดว่าสัตว์ตำนานของตระกูลของพวกเขา จะปรากฏตัวขึ้นอย่างไม่คาดฝันด้วยรูปลักษณ์ของเด็กอายุสามถึงสี่ขวบ

เสียงของเฉินเฟิงราวกับสำลัก เขาจ้องมองดวงตาสีแดงเข้มของ หงส์ไฟ และกล่าวว่า ‘ในข้อความโบราณของ ครอบครัวตระกูลหงส์ไฟ มีบันทึกระบุไว้ว่าหลังจากหงส์ไฟ ได้กลายร่างเป็นมนุษย์ ดวงตาคู่ของมันจะมีสีแดง - แดง แต่ …’

‘ทำไมต้องเป็นเด็กอายุสามถึงสี่ปี อ่า!'

ร่างของหงส์ไฟ ได้ไกลเกินความคาดหวังของทุกคนและคนเดียวที่สามารถมองเห็นได้ว่าขณะที่พวกเขายืนอยู่ตรงหน้าทางเข้าใหญ่ของตระกูลหงส์ไฟ ทุกคนของตระกูลหงส์ไฟก็ราวกับว่าพวกเขากำลังเคลื่อนไหว - ราวกับว่าพวกเขากำลังกลายเป็นหิน และถูกตอกลงไปที่เดิม

กลุ่มผู้ติดตามที่ติดตามหงส์ไฟอย่างใกล้ชิดได้ช่วงพยุง หงส์ไฟลงจากรถ ก่อนหน้านี้ เขาแสดงอาการที่เย็นชาและไม่แยแสกับเฉินหยานเซียว แต่ในตอนนี้กลับได้แสดงความเคารพต่อเฉินหยานเซียวอย่างมาก และไม่กล้าที่จะทำเสียงใด ๆ ออกมา หลังจากที่เขาเคยมีประสบการณ์กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่หุบเขาลาวา

หงส์ไฟ ก็ไม่ได้ตระหนะกถึงรูปลักษณ์ของคนบางคนที่ยังตกตะลึง มันกัดปากและเดินออกจากรถ ดวยใบหน้าที่ซีดของมัน ร่างเล็ก ๆ ของมันดูเหมือนจะละเอียดอ่อน

นี่เป็นสัตว์ที่เป็นตำนานอย่างแท้จริงหรือเป็นผู้พิทักษ์ของตระกูลของพวกเขาหรือไม่? รูปลักษณ์แบบนี้ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ ... มันน่ารักมาก !! ทุกคนจาก ครอบครัวตระกูลหงส์ไฟ อดที่จะพูดพึมพำภายในใจ เพราะก่อนหน้านี้พวกเขาเคยคิดถึงรูปแบบต่าง ๆ ที่หงส์ไฟจะปรากฏ จากร่างสัตว์ไปสู่ร่างของมนุษย์ แต่ไม่มีใครสามารถเดาได้ว่าหงส์ไฟจะมาในรูปร่างที่น่ารัก อย่างไม่คาดฝัน?! กรอบความคิดของทุกคนพังทะลาย

หงส์ไฟในตอนนี้โกรธเป็นอย่างมาก สำหรับตัวมันเองที่เป็นสัตว์ตำนานที่ยิ่งใหญ่ อย่างไม่คาดคิดมันจะต้องยืมแขนของมนุษย์ตัวเล็กและต่ำต้อย เพื่อช่วยเหลือมันลงมาจากรถ มันเป็นความอัปยศอย่างแท้จริง!

ภายใต้ความอับอายและความไม่พอใจหงส์ไฟ มันจ้องเขม็งไปยังรถสองสามคันที่จอดอยู่ที่หน้าประตูครอบครัวตระกูลหงส์ไฟ ด้วยความโกรธ มือของมันสะบัดออกไป เปลวไฟที่ลุกโชนพุ่งออกมาจากฝ่ามือ มันถูกส่งออกไปในอากาศ ก่อนที่ทุกคนจะมีเวลาตอบสนองใด ๆ เปลวไฟวูบวาบได้พุ่งไปปะทะรถม้าทั้งแปดคัน