หงส์ไฟกระพริบตาและมองไปที่มนุษย์ผู้นี้ที่อยู่ตรงหน้ามันอย่างไม่คาดฝัน
ก่อนหน้านี้
สัตว์เวทที่ได้รับการจัดอยู่ในระดับสูงทั้งหมดมีความสามารถในการแปลงตัวเองให้อยู่ในร่างของมนุษย์
ยิ่งกว่านั้นไม่ว่าจะเป็นสิ่งมีชีวิตเวทแบบใดก็ตาม เมื่อแปลงมาอยู่ในรูปแบบของมนุษย์
พวกมันต่างล้วนดูดี
เช่นเดียวกับกลุ่มคนเหล่านี้ที่มาจากครอบครัวตระกูลหงส์ไฟที่ดูดีในสายตาของคนทั่วไปกลับดูธรรมดาในสายตาของมัน
โดยไม่จำเป็นต้องพูดถึงเด็กสาวผู้นี้ ซึ่งดูธรรมดา
ท่ามกลางคนธรรมดามากที่สุด
ในเรื่องเกี่ยวกับรูปลักษณ์ในสายตาของสัตว์เวท คนประเภทนี้เช่น
เฉินหยานเซียว จะถูกเรียกว่าอัปลักษณ์เท่านั้น
“เจ้าดูน่าเกลียดมาก" หงส์ไฟพูดประเมินเฉินหยานเซียว ออกไปโดยตรง
สัตว์ในตำนานมีชีวิตอยู่มาเป็นเวลานานมาก แต่ด้วยอารมณ์หยิ่งของพวกมัน
พวกมันก็ไม่รู้จักกับคำว่า 'กาลเทศะ' ว่าคืออะไร
มุมปากของ เฉินหยานเซียว เบ้ ในขณะที่เธอจ้องมองนกตัวนี้
เธอไม่ได้มาที่นี่เพื่อประกวดนางงาม!
อย่างไม่คาดคิดมันบอกว่าเธอดูน่าเกลียดมาก! สักวันในอนาคต ถ้ามันตกอยู่ในมือของเธอ
เธอต้องการอย่างเต็มที่จะถอนขนมันทั้งหมด!
หงส์ไฟไม่สนใจท่าทีโกรธของคนบางคน
และทำการกวาดตามองเฉินหยานเซียวจากบนลงล่าง มากไปกว่านั้น มันก็เดินเข้ามาใกล้
ย่นจมูกใกล้กับร่างของเฉินหยานเซียว มันสูดจมูกที่นี่และที่นั่น
มันเป็นสุนัข!!!
เฉินหยานเซียวตะลึงงัน เมื่อมองไปที่สารเลวน้อยที่อยู่ที่หน้าเธอ ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นนก
และยังยืนยันที่จะดมกลิ่นกายของเธอที่นี่และที่นั่น
ถ้าไม่ใช่ว่าเธอต้องปกปิดต้องปกปิดความแข็งแกร่งของเธอ
เธอก็คงตบปิศาจตัวหนึ่งที่สำคัญตัวเองเช่นนี้ ส่งเขาออกไปจนเหนือเมฆที่สูงที่สุด!
เมื่อพิจารณาจากน้ำเสียงของ ซิว แล้วเห็นได้ชัดว่า ซิว ไม่ได้วาง หงส์ไฟ
ไว้ในระดับเดียวกันและตั้งแต่ที่เธอมีการดำรงอยู่ของ ซิว
เป็นผู้สนับสนุนที่ยิ่งใหญ่อย่างไม่น่าเชื่อ หงส์ไฟ และอื่น ๆ
ก็ดูน่าสงสารไปเลยทีเดียว!
หลังจากที่หงส์ไฟจมดิ่งลงเรื่อย ๆ เป็นระยะเวลานาน หงส์ไฟ
ก็หยุดการดำเนินการสังเกตการณ์ที่ทำให้คนรู้สึกแปลก ๆ
ขนาดร่างกายของมันก็ดูราวกับเด็กสามถึงสี่ขวบ เมื่อมันยืนอยู่บนพื้นดิน
ก็สูงเพียงแค่ระดับหน้าท้องของเฉินหยานเซียว สัตว์ในตำนาน
มันไม่สามารถทนต่อการมองลงมาอย่างดูถูกโดยมนุษย์ได้
มันจึงรีบลอยขึ้นไปในอากาศอีกครั้ง และดวงตาทั้งคู่ก็อยู่ในระดับเดียวกับเฉินหยานเซียว
“ร่างกายของเจ้ามีกลิ่นอายแปลก ๆ และมีกลิ่นอายที่ข้าเคยสัมผัสมาก่อน”
หงส์ไฟดูจะถูกรบกวนจากกลิ่นอายนี้อยู่มาก กลิ่นอายเหล่านี้จางมาก
ถ้าเขาไม่ได้มาอยู่ใกล้ ๆ เขาก็จะไม่สามารถที่จะสัมผัสกลิ่นมันได้
กลิ่นนั้นมีอยู่ภายในหน่วยความจำที่ดึงออกมาของมัน แต่ภายในระยะเวลาสั้น ๆ
นี้มันไม่สามารถหาแหล่งที่มาของหน่วยความจำได้
มันเป็นสุนัขจริง ๆ หรือไม่?!
เฉินหยานเซียวมองไม่เห็นหงส์ไฟ
แม้ว่าเธอจะมุ่งมั่นที่จะรักษาภาพลักษณ์ของคนงี่เง่า
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะทำตัวเหมือนคนบ้าที่ไม่ได้ล้างหน้าและล้างปาก ดังนั้นจะมีกลิ่นอะไรบ้างบนร่างกายของเธอ?!
‘ดูเหมือนหงส์ไฟจะรับรู้ถึงการดำรงอยู่ของข้า ครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน
มันก็ผ่านมาพันปีแล้ว และมันมองว่าข้าเป็นกลิ่นอายที่คุ้นเคยอย่างเห็นได้ชัด’
เสียงของ ซิว จู่ ๆ ก็ดังออกมาภายในความคิดของเฉินหยานเซียว
หนึ่งพันปีก่อน ...
เฉินหยานเซียว มองออกไปไกล ซิว ท้ายที่สุดเจ้ามาจากไหน?!
"เจ้ามีสายเลือดของใครอยู่ในร่างกายของเจ้า? แม้ว่าเจ้าจะดูน่าเกลียดมาก
และเจ้าก็จะยังเป็นผู้หญิงอีกด้วย อย่างไรก็ตาม ข้าเห็นว่าเจ้าไม่พูดจาไร้สาระ
ข้าก็จะลงนามสัญญากับเจ้าอย่างไม่เต็มใจ!” เสียงของหงส์ไฟ
ดูเหมือนกับว่าเขาใจดีมีเมตตา แต่กลับพูดจากระทบกับคนบางคนโดยตรง
เฉินหยานเซียวกัดฟันของเธอ - เจ้านกตัวนี้จะต้องถูกเธอถอนขนอย่างแน่นอน!
เสียงของหงส์ไฟเสียดแทงทะลุหู เสียงที่ถูกส่งเข้าไปในหูของคนทั้งสามคน
มันดูราวกับฟ้าร้องจากท้องฟ้าที่แจ่มใส!
เรื่องตลกอะไรกัน! ยัยเด็กนี่ปัญญาอ่อน!
มีอะไรเกิดขึ้นกับหงส์ไฟ? มันได้ปฏิเสธพวกเขา
ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดที่รู้จักกันดีในรุ่นที่สามของตระกูลหงส์ไฟ
แต่มันกลับเลือกคนปัญญาอ่อนเช่นนี้! มันเกิดอะไรขึ้น? หรือเป็นเพราะว่าหงส์ไฟจำศีลนานเกินไปจนสมองเสื่อมไปแล้วเหรอ?!
มันเป็นเรื่องดีสำหรับมันที่จะเลือกคนอื่น ๆ
แต่มันกลับต้องการที่จะเลือกคนปัญญาอ่อนที่ไม่สามารถบ่มเพาะพลังเวทหรือพลังลมปราณได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น