พวกเขาพากันเดินตรงเข้าไปพร้อมด้วยความรู้สึกแปลก
ๆ ซูไห่โม่และรูซือจีก็ยังคงวิ่งต่อไป
"ไห่โม่
เราจะไปที่ไหน?"
"ข้ามีความรู้สึกแปลก
ๆ ข้างหน้าข้าอาจจะมีบางอย่างที่น่าสนใจ!"
"ที่น่าสนใจ?"
"ข้าเชื่อว่าจะมีอาวุธต้องสาป!"
เมื่อได้ยินวลีสุดท้าย
รูซือจีกำลังจะหยุดเพื่อสังเกตไปรอบ ๆ แต่ซูไห่โม่คาดเอาไว้แล้ว
ในตอนนี้เขาก็กำลังแบกซือจีเอาไว้
"ปล่อยข้าลงไป
มันน่าอับอาย!"
"ถ้าอย่างนั้น
ก็ตามข้ามา ไม่ต้องกังวล"
"ได้..."
ซ์อจีกล่าวตกลงในที่สุด ก่อนพูดว่า "เจ้ามันบ้าจริง ๆ"
เขายังคงพึมพำกับตัวเองว่า
ซูไห่โม่บ้าในตอนที่เขากำลังพยายามจะเอาอาวุธต้องสาปอีกอัน
ราวกับว่าชิ้นเดียวแบบอันแรกยังไม่พอ
เขาไม่รังเกียจ
ตราบเท่าที่เขาไม่ได้บ้าไปด้วย ดังนั้นซือจีก็ยังคงไปกับเขา
ก่อนหน้านี้
ซูไห่โม่ไม่สามารถบอกได้ว่าความรู้สึกแปลก ๆ ที่ว่านี้คืออะไร แต่เมื่อเข้ามาใกล้
เขาสังเกตเห็นว่ามันให้ความรู้สึกที่คล้ายคลึงกับความรู้สึกแรกที่เขาได้รับจาก
เคียวมรณะเมื่อเขายังไม่ได้รับมัน
* ติง *
[ภารกิจพิเศษ:
หาคำตอบให้ได้ว่า อะไรคือต้นกำเนิดรัศมีต้องสาปและเอามันมา!]
[ไม่มีคำอธิบาย.
ข้อผิดพลาด 404]
[ระดับความยากของภารกิจ:
S
+]
[รางวัลภารกิจ (ค้นหา):
5
BSP]
[ความบกพร่องของภารกิจ
(ค้นพบ): ไม่มี]
[รางวัลภารกิจ
(ต้นกำเนิดรัศมีต้องสาป): 55 BSP]
[ความบกพร่องของภารกิจ
(การรับต้นกำเนิดรัศมีต้องสาป): ตาย / กักขังวิญญาณ]
“ข้อผิดพลาด 404? เจ้ากำลังโกหกใคร? เจ้าเพียงแค่ไม่ต้องการที่จะบอกว่ามันคืออะไร!
ระบบ ตอนนี้เจ้าตระหนี่แม้แต่กับข้อมูล?"
[เป็นการกล่าวหาที่ไร้เหตุผล
ระบบนี้ยุติธรรมเสมอ]
'เอาเถอะ ...
ข้าน่าที่จะชินกับเจ้า มันหมดหวังกับอย่างอื่น...
เขายอมแพ้เพื่อที่เข้าใจว่าระบบนี้ต้องการอะไร ซูไห่โม่ สุดท้ายสังเกตเห็น
ระดับความยากของภารกิจ 'มันยากมากกว่าเมื่อตอนต่อสู้กับราชามังกรทมิฬ?
ขณะที่เขาเผยรอยยิ้มเล็ก ๆ ออกมา ซูไห่โม่ก็พูดว่า
"น่าสนใจ"
"เอ้? อะไรน่าสนใจ?"
"ไม่มีอะไร"
ละเว้นคำถามจาก รูซือจี ซูไห่โม่ ยังคงไล่ตามต้นกำเนิดรัศมีต้องสาป
-----
"พวกเรากำลังถูกตามมา"
นี่เป็นเสียงของศิษย์คนหนึ่งที่มีวัตถุแปลก ๆ
พวกเขารู้สึกว่าซูไห่โม่และรูซือจีอยู่ข้างหลังพวกเขาประมาณ 300 ม.
พวกเขาก็ระมัดระวังตัวในทันที
"รอให้พวกเขาและถามสิ่งที่พวกเขาต้องการ
อาจจะไม่ไล่ล่าพวกเรา และก็อาจตามมาในเส้นทางเดียวกัน"
"ถ้าพวกเขามาที่นี่เพื่อสมบัติต้องสาป?"
"ปล่อยให้พวกเขาไป
ถ้าพวกเขาพยายามที่จะเอามัน พวกเขาก็จะตายเพราะมัน"
-----
ซูไห่โม่
ที่ยังคงวิ่งไปข้างหน้า สังเกตเห็นว่าด้านหน้าของพวกเขามีศิษย์ 3 คนกำลังรอพวกเขา
ซูไห่โม่รู้สึกงงงวยก่อนที่เขาจะมุ่งตรงไปหาพวกเขาพร้อมกับรูซือจี
เพื่อถามว่าทำไมพวกเขาหยุดลง
"สวัสดี
พวกเจ้ากำลังไล่ล่าพวกเรา?" เมื่อเผชิญหน้า
เปิดด้วยคำถามที่ตรงไปตรงมาจากหญิงสาวคนเดียวในกลุ่มของพวกเขา
ซูไห่โม่รู้สึกชะงักไปสักครู่ แต่เขาก็ยังสามารถตอบออกไปว่า "ไม่
เราอยู่ในเส้นทางเดียวกัน ... ข้าคาดเดาว่าเจ้ากำลังค้นหาอาวุธต้องสาปเช่นกัน?"
ซูไห่โม่คาดว่า
ถ้าพวกเขารู้ว่าเขากำลังค้นหาสิ่งเดียวกัน พวกเขาอาจที่จะโจมตีเขาในทันที
แต่สิ่งนั้นไม่ได้เกิดขึ้น
"ใช่เรากำลังค้นหาสมบัติต้องสาป
พวกเรามาจากนิกายบาลาย่า สาขาต้องสาป"
"สาขาต้องสาป?"
ซูไห่โม่รูสึกงงกับการที่พวกเขาเรียกตัวเอง ความอยากรู้อยากเห็นของซูไห่โม่ก็ถูกกระตุ้น
"นิกายของเราแบ่งออกเป็น
10 สาขา โดยแต่ละสาขาจะมีผู้อาวุโสปกครอง หนึ่งในนั้นคือสาขาต้องสาป
และเป็นสาขาของพวกเรา
พวกเรากำลังเศึกษาปรากฏการณ์ทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับคำสาปจากอาคม
รวมถึงอาคมที่ฝังอยู่ในสมบัติต่างๆ"
"ข้าเข้าใจ
เจ้าจะรังเกียจหรือไม่ ถ้าข้าจะเอาสมบัติต้องสาป?"
คำถามนี้ทำให้ศิษย์ทั้ง
3 คนประหลาดใจอย่างมาก: เจ้าไม่มั่นใจมากเกินไปหรืออย่างไรกัน?
แต่พวกเขาก็ไม่ได้รังเกียจ
ดังนั้นพวกเขาก็กล่าวว่า "แน่นอนถ้าเจ้าสามารถเอามันไปเป็นของตัวเองได้
แต่ข้าหวังว่าเจ้าจะรู้ว่ามีความเสี่ยงที่เกี่ยวข้อง"
ซูไห่โม่รู้สึกตกใจมากไม่ใช่แค่พวกเขาไม่พยายามที่จะหยุดยั้งเขา
แต่พวกเขาก็ดีกับเขาด้วยเช่นกัน
เริ่มแรก
มีการต้อนรับแบบใจดี แต่หลังจากนั้นก็มีโจร และตอนนี้แม้แต่พวกเขา?
แน่ใจหรือว่าเราอยู่ในโลกแห่งการบ่มเพาะ?
ซูไห่โม่รู้สึกถึงโลกที่เขารู้จักค่อย
ๆ พังสลายไป…
ขณะที่พวกเขาไม่ได้หยุดยั้งการที่เขาจะยึดอาวุธต้องสาป
เขาก็รู้สึกว่าจำเป็นที่จะต้องชดใช้ให้กับพวกเขาสักหน่อย
"เมื่อพวกเจ้าไม่รังเกียจถ้าข้าจะเอามันไป
ดังนั้นก็ไปด้วยกัน มันอาจจะมีกับดักและร่วมมือกัน
มันควรจะง่ายต่อการปกป้องตัวเอง"
ครุ่นคิดครู่หนึ่งพวกเขาก็ตัดสินใจที่จะยอมรับข้อเสนอนี้
"แน่นอน"
แต่ก็ยังคงเป็นเรื่องที่ต้องระมัดระวังอยู่บ้าง
เนื่องจากนี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาพบกัน
ตอนนี้กลุ่มของพวกเขามีทั้งหมด
5 คน พวกเขาเดินไปยังต้นกำเนิดรัศมีต้องสาป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น