ในป่าสามารถมองเห็นกลุ่มของมนุษย์สัตว์
10
คนในชุดหุ้มเกราะ พร้อมกับเด็กน้อยคนหนึ่งที่ร่วมขบวนติดตามมาด้วย
พวกเขากำลังมุ่งหน้าไปตามทิศทางของเมืองอาร์เซีย
"เจ้าบอกข้าว่าอาร์เซียอยู่ห่างจากที่นี่แค่ 3 วัน
ที่นี่ดูสวยมาก!" เสียงนี้เป็นเสียงที่ดังมาจาก ซูไห่โม่
ในตอนนี้เขาได้เดินทางติดต่อกันนานร่วม 8 ชั่วโมงร่วมกับกลุ่มชนชั้นสูงของ
ครอบครัวตระกูลซู
"ใช่พื้นที่นี้เต็มไปด้วยสัตว์ประหลาดระดับ 1 ถึง 3
ดังนั้นโปรดอย่าอยู่ห่างจากเรามากเกินไป" เฮน์กล่าวออกมาด้วยความกลัวว่าคุณชายน้อยของเขาที่กำลังมองทุกอย่างรอบ ๆ
ตัว ด้วยดวงตาที่เปล่งประกาย จะหายไปในขณะที่พวกเขาไม่ระวัง
เฮน์รู้สึกว่าจำเป็นที่จะต้องเตือนเขาเหมือนเป็นเด็ก ซูไห่โม่
รู้สึกถึงความจำเป็นที่จะต้องพิสูจน์ตัวเองเพื่อที่จะเปลี่ยนทัศนคติของคนอื่นที่มีต่อเขา
[ผู้ใช้เป็นเด็ก?]
คำพูดที่เยาะเย้ยจากระบบดังออกมา
ซูไห่โม่พยายามที่จะไม่ใส่ใจ เมื่อได้ยินมัน
มันทำให้เขาจำได้เมื่อตอนที่เขาโดนโกงในขณะที่เขากำลังเลือกพล็อตกำเนิดเมื่อตอนที่อยู่ในมิติมืด
เขารู้สึกโชคดีกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันที่ด้านหน้าของเขา
จนมันทำให้เขาลืมความรู้สึกรำคาญในก่อนหน้านี้
สัตว์ประหลาดแมงมุมสีน้ำตาลที่ใหญ่กว่าสุนัขตัวใหญ่
ราว ๆ 20ตัว กำลังมุ่งตรงมาหา พวกเขาพร้อมสำหรับการต่อสู้
"ดูเหมือนว่าเราเพิ่งเข้าสู่ดินแดนคีลิปฮูด" เฮน์
กล่าว แต่เสียงของเขาไม่ได้แสดงความวิตกกังวล
คีลิปฮูดที่อยู่ตรงหน้าพวกมันเป็นสัตว์ประหลาดระดับ 2 ดังนั้นพวกมันจึงไม่เป็นภัยคุกคามต่อกลุ่มของพวกเขาแต่อย่างใด
สัตว์ประหลาดระดับ
1
อยู่ในระดับเดียวกันกับนักบ่มเพาะระดับหลอมรวมกล้ามเนื้อ
ถึงระดับหลอมรวมเลือด สัตว์ประหลาดระดับ 2 อยู่ในระดับเดียวกันกับหลอมรวมเส้นชีพจร
ถึงระดับหลอมรวมเปิดจุด สัตว์ประหลาดระดับ 3 และสูงกว่าอย่างน้อยที่สุด
พวกมันจะอยู่ในระดับควบแน่นแก่นตันเถียน
นักบ่มเพาะในดินแดนสูงพร้อมที่จะกำจัด
คีลิปฮูด แต่เมื่อพวกเขาได้ยินวลีจากคุณชายน้อยของพวกเขา มันทำให้พวกเขาตกใจ
"ในเมื่อพวกเจ้าไม่เชื่อว่าข้าฆ่าคนอ่อนแอทั้งสามคน
นั้นด้วยตัวข้าเองพวกเจ้าก็ปล่อยแมงมุมเหล่านั้นให้ข้า ข้าจะฆ่ามันด้วยตัวเอง"
ซูไห่โม่รู้ว่ากลุ่มชนชั้นนี้ดูเหมือนจะเคารพเขาเพียงผิวเผินเพียงเพราะพ่อของเขา
ซูไห่โม่จึงตัดสินใจที่จะแสดงให้พวกเขาได้เห็นส่วนหนึ่งของความแข็งแกร่งของเขา
เมื่อเฮน์ได้ยินเขา
เขาเอ่ยตอบในทันที "คุณชาย ด้วยความเคารพ ตอนนี้ท่านอยู่ในระดับหลอมรวมกล้ามเนื้อ
ไม่มีวิธีที่ท่านจะสามารถฆ่าสัตว์ประหลาดระดับ 2 ด้วยตัวเองได้!”
นายกองบอกผ่านศีรษะของทุกคนที่อยู่ที่นั่นออกไป
แต่ซูไห่โม่ไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของเขา
เขาใช้ดาบที่ขโมยมาจากผู้นำกลุ่มลักพาตัวที่ไม่รู้จักชื่อ เริ่มเดินไปทางสัตว์ประหลาดตัวสุดท้ายที่ยังหลงเหลืออยู่
เมื่อเฮน์เห็นว่าซูไห่โม้ดื้อรั้น
เขาจึงปล่อยเลยตามเลย บางทีเขาอาจจะสงบลงหลังจากได้รับความเจ็บปวดบางอย่าง
เฮน์ส่งสัญญาณให้คนอื่น
ๆ พร้อมที่จะช่วย ซูไห่โม่ เมื่อสังเกตเห็นว่าเขาอาจจะตาย
คีลิปฮูดรู้สึกตกใจที่สมาชิกของมันถูกฆ่าตายเกือบหมด
ในขณะที่มันกำลังจะยอมแพ้ มันได้เห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาหา
เขาเป็นเพียงเด็กตัวน้อย มีระดับอยู่ในดินแดนหลอมรวมกล้ามเนื้อ มันจึงรู้สึกดูถูก!
มันรู้สึกถูกสบประมาท
ถ้าหากเขา สัตว์ประหลาดในดินแดนควบแน่นแก่นตันเถียนถูกฆ่าตาย
เขาจะปล่อยให้เด็กผู้นี้ชนะได้อย่างไร? มันจะเป็นความอัปยศที่ใหญ่ที่สุดของมัน!
ซูไห่โม่เห็นว่าคีลิปฮูดเริ่มโกรธเมื่อเขาเดิน้ข้าไปหา
ซูไห่โม่ไม่ได้ให้ความใส่ใจในขนาดตัวของสัตว์ประหลาดที่ใหญ่กว่าเขาเท่าตัว
เขายิ้มและเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการต่อสู้
-----
สองสามวันก่อนในระหว่างการฝึกกับชายชรา
ราชามังกรทมิฬ
“ฟังข้าให้ดี หนูน้อยไห่โม่
เจ้าสามารถจินตาการภาพของการกระโดดในระหว่างกลางอากาศ!
พิจารณาวิธีการที่เป็นไปได้มากขึ้นในการใช้ทักษะกระโดด!
ตัวอย่างเช่นเจ้าสามารถสร้างมันบนพื้นและที่ห่างไกลออกไปนับสิบกิโลเมตรในช่วงเวลาเดียว!”
ขณะที่มองย้อนกลับไปทาง ซูไห่โม่ เขาก็กล่าวเสริมว่า "เห็นได้ชัดว่าการใช้ความเร็วนี้เจ้าต้องเข้าถึงทักษะในระดับสูงและมีระดับการบ่มเพาะสูง
และเจ้าต้องจดจำว่าการใช้งานทักษะนี้มีหลายรูปแบบมาก"
ซูไห่โม่ได้ฟังแล้วเขาตัดสินใจที่จะทดลอง
เขาสร้างฐานขึ้นบนพื้นและกระโดดและจากนั้นสร้าฐานห่างออกมาครึ่งเมตร
แล้วสูญเสียการควบคุมฐานของเขาบนพื้น 'มันยากมาก!'
อุทานขึ้นในใจของเขา
จากนั้นเขาก็ได้ยินวลีบางอย่างจากชายชราเช่นที่เขาเคยได้ยิน
"ห่วย! ทำซ้ำ 500 ครั้ง! จนกว่าเจ้าจะทำได้ถูกต้อง!"
-----
กลับมาต่อสู้กับ
คีลิปฮูด
ซูไห่โม่
ใช้ [กระโดด] ในขณะที่อยู่ในพื้นดิน เขาใช้ฟังก์ชั่นขับเคลื่อน
พร้อมกับใช้เคล็ดลับเล็ก ๆ น้อย ๆ จนทำให้เขาดูเหมือนน่าสยดสยอง:
ผลที่ได้คือสมบูรณ์แบบ; ทหารทั้งกองและแมงมุมตกใจกับความเร็วของเขา
ถึงแม้ว่ามันจะไม่สามารถเทียบได้กับ ราชามังกรทมิฬ ก็ตาม
เมื่อเขาเข้าใกล้คีลิปฮูด
ซูไห่โม่เฉือนออกไปในทันที ตัดขาข้างหนึ่งและทำให้มันกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
*
กริ๊ด *
แมงมุมตื่นตระหนก
เขามองไปที่มันอย่างเย็นชาและด้วย [การข่มขู่] เขาทำให้ คีลิปฮูด สั่นสะท้าน
จนลืมโต้กลับและกระโดดหนีไปข้างหลังเพื่อหลบหนี
หรืออย่างน้อยก็คือสิ่งที่เขาพยายาม ซูไห่โม่
สังเกตเห็นขาของคีลิปฮูดกำลังเคลื่อนที่หนี เขาเปิดใช้งาน [กระโดด] อีกครั้ง
และสร้างความน่ากลัวกลางอากาศต่อหน้า คีลิปฮูด เฉือนไปทางช่องท้องสร้างบาดแผลยาวหลายเซ็นติเมตร
ตอนนี้ไม่ใช่แค่คีลิปฮูด
แม้แต่กลุ่มชนชั้นสูงก็รู้สึกหวาดกลัวที่ได้ประเมินซูไห่โม่น้อยเกินไป
ตอนนี้มันแน่ใจว่ามันจะตายถ้ามันไม่หลบหนี
คีลิปฮูดรีบหันไปรอบ ๆ พร้อมที่จะหนี แต่ซูไห่โม่อนุญาตให้ไป? อีกครั้งเขาเปิดใช้งาน [กระโดด] เขาพุ่งเป็นครั้งสุดท้ายไปยังที่ที่
คีลิปฮูด
กำลังกระโดดและตัดสัตว์ประหลาดทั้งหมดให้ได้ขาดออกจากกันครึ่งหนึ่งด้วยดาบ
ทหารทั้งกองรู้สึกประทับใจและประหลาดใจมาก
สมองของทหารที่มีอำนาจสูงได้เอียงตะแคงอีกครั้ง
รอจนกว่าสมองของพวกเขาจะเริ่มทำงานอีกครั้ง
ซูไห่โม่
เริ่มเดินกลับไปยังเมืองอาร์เซีย
กองทัพจึงสังเกตเห็นเขาพวกเขาเริ่มออกเดินทางอีกครั้ง
พวกเขาทั้งหมด้ริ่มเดินตามออกไป มันไม่เหมือนก่อนหน้านี้ ในขณะนี้
มันไม่เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาเกรงขาม
แต่พวกเขามองซูไห่โม่ด้วยความเคารพอย่างแท้จริงในสายตาของพวกเขา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น