GDN 334 ความสิ่นหวังของกองทัพโลกและการตอบโต้

แปลโดย ข้าแปลเจ้าอ่าน 

ให้กำลังใจผู้แปลโดยงด การกอปปี้ งดแชร์ 
แล้วมาอ่านด้วยกันที่ https://imakeuread.blogspot.com/

บริเวณนอกระบบสุริยะ กลุ่มดาวเคราะห์น้อย คอปปูลา

ผู้นำกองทัพเรือรบหลบซ่อนอยู่ภายในกลุ่มดาวเคราะห์น้อยจำนวนมาก ผู้บัญชาการเรือรบแห่งนี้คือหลงฉวน นอกจากฮั่นหลาง อย่างไม่ต้องสงสัยผู้บัญชาการที่มีอำนาจมากที่สุดในโลกคือหลงฉวน แต่จากการที่ฮั่นหลางมีพัฒนาการที่เร็วมาก ทำให้อันดับของเขาลดลงไปเป็นอันดับสองในตอนนี้

เรือรบนี้ไม่ใหญ่มากนัก มีเพียงสามเรือบรรทุกสินค้า สามเรือรบเทพจันทรา รวมทั้งเรือรบขนาดเล็กชั้นยอดระดับยมทูตแบนชีอีก 6 ลำ  แต่ละกองประกอบด้วยสิบฝูงบินและแต่ละฝูงบินมีเรือรบสิบสองลำ รวมเป็น 1,080 ลำ

สมาชิกเรือรบมีความหลากหลายมาก มีผู้บัญชาการทหารบก หลงฉวน และรักษา นายพลหุ่นยนต์

ในกองทัพเรือ 95% ของสมาชิกถูกสร้างขึ้นมาจากกองทัพหุ่นยนต์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการบำรุงรักษา การขนส่งและทีมงานเฝ้าระวัง ทีมเหล่านี้สร้างขึ้นจากหุ่นยนต์ 100%

เมื่อเทียบกับคนงานมนุษย์ หุ่นยนต์มีประสิทธิผลมากกว่าและสามารถทำงานที่ซับซ้อนมากขึ้น ซึ่งปกติจะต้องใช้แรงงานมนุษย์อย่างน้อยสามคน

โดยทั่วไปกองทัพยานนี้ประกอบด้วยผู้บังคับบัญชาและวิศวกรหุ่นยนต์

นับตั้งแต่ฮั่นหลางได้สร้างโครงสร้างกองทัพขึ้นสองแห่ง นี่เป็นความร่วมมือครั้งแรกระหว่างมนุษย์กับหุ่นยนต์

ในอดีตโลกถูกจำกัดโดยกลุ่มพันธมิตรทางช้างเผือกและถูกห้ามใช้เทคโนโลยีหุ่นยนต์แบบใดอย่างหนึ่ง ดังนั้นกองทัพหุ่นยนต์ของฮั่นหลาง จึงเรียกว่าเป็นกองทัพที่ซ่อนอยู่ พวกมันจะทำงานเกี่ยวกับงานที่ได้รับมอบหมายจากฮั่นหลางโดยตรง

ตอนนี้ทางช้างเผือกวุ่นวายอย่างมากตามที่หลงฉวนคาดการณ์ไว้ 12 สมาชิกถาวรที่ใหญ่ที่สุดของกลุ่มพันธมิตรทางช้างเผือกได้ละทิ้งประเทศเล็ก ๆ เหล่านี้ออกไปโดยสิ้นเชิงและได้เฝ้าระวังภูมิภาคที่สาม อย่างเข้มแข็ง เห็นได้ชัดเจนว่าพวกเขาไม่สนใจชีวิตและความตายของผู้คนที่อาศัยอยูนอกพื้นที่หลักของทางช้างเผือก

เมื่อถึงจุดนี้กองทัพหุ่นยนต์ได้เข้าร่วมสงครามกาแลคซีแล้ว แม้ว่าทางช้างเผือกจะค้นพบเกี่ยวกับกองทัพหุ่นยนต์ แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ความเสียหายทางการเมือง สหภาพข้าราชการไม่มีอำนาจมากพอที่จะปกครองกาแลคซีขนาดใหญ่

เนื่องจากพันธมิตรทางช้างเผือกไม่สามารถช่วยทั้งกาแลคซีได้ หลงฉวน และกองทัพโลก เท่านั้นที่สามารถเลือกที่จะช่วยตัวเองได้!

ยุทธวิธีสำหรับสงครามครั้งนี้ทำได้ง่ายมาก ใช้การกัดอย่างรุนแรงและไม่ปล่อยศัตรูออกไปง่าย ๆ

หลงฉวน นั่งอยู่ที่ศูนย์ควบคุมการสู้รบ ในเวลาไม่กี่นาทีเขาต้องพูดถึงกองทัพเรือทั้งหมด ถึงแม้นี่จะเป็นสิ่งที่หลงฉวนเก่ง แต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกกดดันมาก

เพียงเวลาไม่นานนักดูเหมือนหลงฉวนแก่เพิ่มขึ้นอีก 20 ปี ผมของเขาเปลี่ยนเป็นสีขาว

ฮั่นหลาง ได้ใช้เทคโนโลยียาเสพติดของผู้เล่นยามค่ำคืน เพื่อช่วยหลงฉวน ให้บรรลุเป้าหมายที่ยาวนานในชีวิตของเขาในการเดินทางสู่ระดับขุนศึกด้วยชีวิตนิรันดร์ ความชราของหลงฉวน ไม่ได้เป็นผลมาจากการที่ร่างกายสึกหรอ แต่เป็นเพราะเขาเหนื่อยล้าทางจิตใจ

ตั้งแต่ฮั่นหลางไม่ได้อยู่ที่นี่ สิบห้าล้านคนบนโลกขึ้นอยู่กับหลงฉวน ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความรักที่ไม่มีที่สิ้นสุดของเขาสำหรับดาวเคราะห์ หลงฉวนจึงรู้สึกเครียดมาก

"ท่านนายพล กองทัพเรือที่ห้าของเผ่าพันธุ์สามตาได้กระโดดออกมาจากรอยต่อของระบบสุริยะแล้ว" เลขาธิการของหลงฉวนกระซิบที่ข้างหู "นับถอยหลังสามสิบนาที มันได้เริ่มขึ้นแล้ว"

หลงฉวนพยักหน้าและพูดออกมาด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก "แจ้งกลุ่มเทคนิค เราจะถ่ายทอดสดออกอากาศในทันที นอกจากนี้แจ้งกลุ่มเครื่องจักรทั้งหมด เรือรบดวงดาวควรเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้"

"รับทราบ!" เลขานุการพยักหน้าและออกจากสำนักงานของหลงฉวน

หลงฉวนยืนขึ้นอยู่หน้ากระจกเพื่อที่เขาจะได้จับคอเสื้อของชุดของเขาให้เข้าที่

ไม่นานนัก หลงฉวนก็ออกมาจากศูนย์บัญชาการและเดินเข้าไปในห้องถ่ายทอดสดการอออกอากาศ เขาโบกมือให้กับเจ้าหน้าที่ของเขาอย่างนุ่มนวล ก่อนสั่งให้พวกเขาเริ่มต้นถ่ายทอดสดการออกอากาศของเขา

ซ่าาาาาา

หน้าจอ LED สว่างขึ้นภายในเรือรบทุกลำ ทุกห้อง ทหารทุกคนกำหมัดแน่นและหุ่นยนต์ต่างมองพวกเขาด้วยสายตาของความอยากรู้ เพราะนี่เป็นครั้งแรกของพวกเขาที่ได้เข้าร่วมสงครามกับมนุษย์ กับหุ่นยนต์เหล่านี้ไม่ว่าจะเป็นคำสั่งใดก็ตามที่ส่งลงไปที่พวกเขา พวกเขาจะดำเนินงานโดยไม่มีคำปฏิเสธว่าไม่ได้ออกมา

หลงฉวนขมวดคิ้วและพูดออกมาด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า "อย่างที่เราทุกคนรู้ว่า เผ่าพันธุ์สามตาได้เพิ่มความเร็วในการโจมตีของพวกเขา พวกเขามี 12 กองทัพยานและจะทำลายทุกสิ่งที่ขวางทางของพวกเขา รวมถึงพลรบทั้งหมดที่ไม่ใช่นักสู้ แม้แต่ผู้สูงอายุและเด็ก ๆ"

"ตามข่าวกรองที่เชื่อถือได้ เผ่าพันธุ์สามตาได้เรียนรู้เทคโนโลยีระดับสูงขึ้น ในตอนนี้พวกเขาสามารถสร้างภูมิประเทศที่ทุรกันดารและไม่เอื้ออำนวยให้กลายเป็นดาวเคราะห์เขียวชอุ่มที่สามารถสนับสนุนชีวิตได้ นอกจากนี้พวกเขาไม่ได้ชื่นชมการดำรงอยู่ของมนุษย์เราและรู้สึกเกลียดชังพวกเรา"

"ถึงตอนนี้ตามข้อมูลจากหน่วยงานข่าวกรองของเรา เผ่าพันธุ์สามตาได้ทำลายพื้นที่ทั้งหมดของมนุษย์โดยไม่มีข้อยกเว้น พวกเขากำลังเตรียมพร้อมที่จะต่อสู้ พวกเขาต้องการทำลายแผ่นดินบ้านเกิดของเราให้ย่อยยับป่นปี้"

"ในอีก 27 นาทีกองทัพเรือที่ห้าของเผ่าพันธุ์สามตาจะมาถึงระบบสุริยะของเรา เป้าหมายของพวกเขาคือทำลายโลกในเวลาอันสั้น"

"เราจะอยู่ที่นี่และคอยดูบ้านเกิดของเราภายใต้การโจมตีของศัตรู"

หลงฉวนหยุดพูดที่นี่

ในกองทัพเรือรบเหล่านี้ ทหารที่เผชิญหน้าต่างมีสีหน้าซีดเผือด กำลังสั่นคลอน น้ำตาไหลออกจากตา

ศัตรูที่น่ากลัวและโหดร้าย

เผ่าพันธุ์สามตาที่จ้องทำลายบ้านเรือนนับไม่ถ้วนของมนุษย์ โดยไม่มีข้อยกเว้นแม้แต่โลก อีกไม่นานโลกก็จะถูกลบออกไปจากทางช้างเผือกตลอดไป หากทหารยืนและเฝ้าดูเหตุการณ์ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นโดยที่ไม่สามารถหยุดยั้งมันได้นั่นอาจเป็นโศกนาฏกรรมที่แท้จริง

"แต่!" หลงฉวนเพิ่มพลังเสียงของเขามากขึ้นก่อนกล่าวว่า "ศัตรูต้องจ่ายในสิ่งที่พวกเขาได้ทำไว้ กองทัพเรือของเรามีอยู่ด้วยเหตุผลนั้น!"

"แม้ว่าเราทุกคนรู้ดี ด้วยจำนวนเรือรบเพียง 1080 ลำ ของเราไม่สามารถโจมตีศัตรูได้ แล้วไง? เราจะปล่อยให้ศัตรูของเราทำลายบ้านของเรา โดยที่ไม่ทำอะไรเลยนี่ไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์เราจะเป็น!"

"แม้ว่าเราจะไม่สามารถทำลายศัตรูของเราได้อย่างสิ้นเชิง แต่อย่างน้อยก็ต้องกัดขาของพวกมัน!"

"ให้ไอ้พวกสามสายตารู้ว่าเราไม่ได้ขี้ขลาดและพวกเขาไม่สามารถเพียงแค่ทำในสิ่งที่พวกเขาต้องการโดยไม่ต้องต่อสู้!"

พูดได้ดี!

เสียงปรบมือสะท้อนออกมาจากเรือนับพันลำ หลงฉวนชี้ให้เห็นในสิ่งที่ทุกคนกำลังคิด

นี่เป็นขีดล่างสุดที่มนุษย์ต้องต่อสู้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น

หลงฉวนหยุดชั่วคราวและพูดต่อไปว่า "ข้ารู้ว่าความเสี่ยงของการต่อสู้ครั้งนี้สูงมากและมีโอกาสที่เราจะไม่สามารถกลับไปได้อีก แต่เรายังคงต้องต่อสู้ เราต้องยืนขึ้นเพื่อชาติของเรา เพื่อบ้านของเรา!"

"ข้าชื่อว่าบรรดาเพื่อนร่วมงานที่ได้ไปที่กาแลคซีม้าคู่จะเต็มใจต่อสู้เพื่อพวกเรา แต่เราไม่สามารถให้โอกาสกับพวกเขาได้ไม่ใช่เพราะพวกเขาไม่ดีพอ นั่นเป็นเพราะเราต้องช่วยลูกหลานบางคนของโลกเพื่อให้พวกเขาสามารถเติบโตได้ในกาแลคซีม้าคู่"

"สุดท้ายเหล่าสหายที่ไปกาแลคซีท้าคู่ พวกเขาจะกลับมาด้วยความโกรธของพวกเขาและพวกเขาก็จะกลับมาแก้แค้นให้กับเรา ดังนั้นพวกเขาจึงมีความกดดันมากกว่าเรามาก"

ฮ่าฮ่าฮ่า ~

สมาชิกเรือเดินสมุทรเริ่มหัวเราะ พวกเขาหัวเราะและรู้สึกผ่อนคลายเมื่อเผชิญหน้ากับความตาย พิสูจน์ให้เห็นว่าพวกเขาเป็นนักรบที่แท้จริงอย่างแท้จริง

"ตอนนี้กลับไปที่กองเรือที่ห้าของ เผ่าพันธุ์สามตาได้มาถึงระบบสุริยะของเรา เราจะให้บทเรียนที่น่าจดจำแก่พวกเขา!"

“กองทัพเรือที่ยิ่งใหญ่ของพวกมันจะเต็มไปหมด ในเวลาเดียวกันเราจะรอจนกว่าพวกมันจะเริ่มขึ้นและเราสามารถซ่อนตัวอยู่ในห้วงลึกและสกัดกั้นส่วนแรกของศัตรูและทำลายพวกมันได้"

"ผลที่ดีที่สุดคือเราทำลายเรือข้าศึกที่เราสกัดกั้นและออกไปทันที"

"สำหรับเรื่องที่เลวร้ายที่สุด เราก็จะตายด้วย"

"โอเคสรุปคำพูดของข้า พระเจ้าจะอยู่กับเจ้าทั้งหมด"

หลงฉวน เป็นผู้บัญชาการอัจฉริยะ เขาไม่เพียง แต่จุดประกายการต่อสู้ของทหารมนุษย์ แต่แม้กระทั่งหุ่นยนต์ที่ไร้อารมณ์ดูเหมือนจะรู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่พวกเขาไม่เคยรู้สึกมาก่อนจากคำพูดเหล่านี้

เมื่อหลงฉวนกลับไปที่ห้องบัญชาการของเขา ดวงตาของเขาแน่วแน่ เขาจะมีความมั่นใจในยุทธวิธีการรบ โดยไม่คำนึงว่าเขาไม่สามารถป้องกันโลกจากการถูกทำลายได้ เพียงแค่กัดขาของศัตรูให้ขาดสักข้าง

จากมหาสมุทรอาร์กติกที่หนาวเย็น ไปสู่มหาสมุทรแปซิฟิกอันอบอุ่น จากภูเขาไฟซูลาเวซี ไปยังทะเลบอลติก จากกรุงปักกิ่งไปกรุงปารีส นี่ไม่ใช่แค่บ้านของมนุษย์เท่านั้น แต่ยังถือเป็นความทรงจำของบรรพบุรุษของแผ่นดินนับล้านอีกด้วย ทุกสิ่งเหล่านี้อาจต้องถูกลบออกไปจากจักรวาล หลงฉวนไม่เต็มใจที่จะให้มันเกิดขึ้น

หลงฉวนถอนหายใจออกมาด้วยความเจ็บปวด ด้วยมือข้างหนึ่งกดลงบนหัวใจที่เต้นรุนแรง ความโศกเศร้าที่เกือบจะทำให้เขาสำลักออกมา

แต่สิ่งที่หลงฉวนยังไม่ทราบคือ ในขณะที่เขาอยู่ในความเจ็บปวด ดาวเคราะห์โลกของมนุษย์กำลังเปลี่ยนแปลงไป