แปลโดย ข้าแปลเจ้าอ่าน
ให้กำลังใจผู้แปลโดยงด การกอปปี้ งดแชร์
แล้วมาอ่านด้วยกันที่ https://imakeuread.blogspot.com/
แล้วมาอ่านด้วยกันที่ https://imakeuread.blogspot.com/
เมื่อพูดถึงสิ่งที่ราชาแฟนตาซีเนปจูนต้องการให้อู่เติ้งเฟิงสร้างขึ้นนี้
มันก็ทำให้ผู้เชี่ยวชาญการหลอมถึงกับถอนหายใจยาวออกมา เขาเหลือบตามองไปรอบ ๆ
เห็นได้ชัดว่าศิษย์ฝึกหัดของเขาทำให้เขารู้สึกผิดหวัง
เมื่อถึงเวลานี้มีเพียงฮั่นหลางที่อยู่ข้างเขาถึงแม้ว่าพวกเขาเพิ่งจะได้พบกันไม่นาน
อู่เติ้งเฟิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนตัดสินใจที่จะบอกความจริงกับฮั่นหลาง
"สิ่งที่ราชาแฟนตาซีเนปจูนต้องการคือมนุษย์" อู่เติ้งเฟิงกระซิบบอกหับฮั่นหลาง
"มนุษย์?" ฮั่นหลางอุทานออกมาอย่างตกใจ
อู่เติ้งเฟิงพยักหน้าเล็กน้อย "เพื่อให้แม่นยำมากขึ้น มันจะเป็นอาวุธในรูปแบบของมนุษย์ที่ช่วยเพิ่มความสามารถในกระบวนการคิด
ราชาแฟนตาซีเนปจูนได้รับผลึกสีดำจากที่ไหนสักแห่งและมันอยู่ในรูปแบบของสมองมนุษย์ซึ่งมีพลังงานมืดที่ซับซ้อน"
"ราชาแฟนตาซีเนปจูนค้นพบว่าเมื่อเขาควบรวมกับผลึกนี้มันจะทำให้เกิดสนามพลังอันมหาศาล
เพิ่มความสามารถให้กับภาพลวงตาอย่างมาก"
"การค้นพบนี้ทำให้ราชาแฟนตาซีเนปจูนมีความสุข
แต่ปัญหาคือแม้ว่าผลึกสีดำนี้จะมีสนามพลังงานที่แข็งแกร่ง แต่มันก็ยากที่จะทำให้เกิดเสถียรภาพ
การใช้งานที่มากเกินไป อาจทำให้ระบบประสาทของราชาแฟนตาซีเนปจูนพังลง จนอาจมีผลกระทบที่รุนแรงเช่นแม้แต่ฆ่าคนของเขาเอง"
"นั่นคือเหตุผลที่ราชาแฟนตาซีเนปจูนมาหาข้า
เพราะคุณปู่ของข้าเป็นผู้เชี่ยวชาญการหลอม อู่เต๋าจือ
ครอบครัวของเราสืบทอดเคล็ดลับการหลอมทางจิตวิญญาณ ซึ่งทำให้อาวุธมีชีวิต สามารถผสานรวมกับจิตวิญญาณของผู้ใช้
หากเกิดเหตุการณ์เช่นนั้นเขาก็จะสามารถผสานกับผลึกสีดำที่มีเอกลักษณ์ สามารถมีพลังที่เพิ่มมากขึ้นนับสิบเท่าหรือมากกว่านั้น”
ฮั่นหลางตกตะลึง "ถ้าท่านสามารถหลอมจิตวิญญาณได้ ทำไมถึงไม่หลอมมนุษย์ให้กับราชาแฟนตาซีเนปจูน?"
อู่เติ้งเฟิงตอบออกไปพร้อมด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น
"ข้าได้วิเคราะห์ลักษณะของผลึกมืด มันมีรูปแบบของพลังแห่งความมืด
อีกอย่างราชาแฟนตาซีเนปจูนเป็นคนโลภดังนั้นเมื่อข้าทำการหลอมวิญญาณเพื่อใช้หลอมอาวุธดังกล่าว
มันก็จะเป็นเช่นเดียวกับการที่ข้าสร้างสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวขึ้นมา"
"ราชาแฟนตาซีเนปจูนคิดว่าเขามีความสามารถในการควบคุมพลังของผลึกมืด
แต่เขากำลังประเมินตัวเองสูงเกินไป ในทางกลับกันผลึกจะควบคุมเขา
ตามคุณลักษณะพลังแห่งความมืดของผลึก ข้าสามารถรับประกันได้ว่าเมื่อราชาแฟนตาซีเนปจูนหลอมรวมกับมนุษย์
เขาจะกลายเป็นคนวิกลจริตที่เริ่มต้นสังหารหมู่ ไม่เพียงแต่ข้าที่จะต้องตาย
แต่เผ่ามายาทั้งหมดที่อยู่ใกล้ ๆ ก็จะหายสาบสูญไปด้วย"
ตอนนี้ฮั่นหลางเข้าใจแล้ว เหตุผลเดียวที่ทำไมอู่เติ้งเฟิงไม่ต้องการทำการหลอมให้
เป็นเพราะเขาไม่ต้องการสร้างสัตว์ประหลาดที่บ้าคลั่ง
ด้วยพลังของราชาแฟนตาซีเนปจูน เมื่อเขาบ้าคลั่งมันจะกลายเป็นสิ่งที่ไม่สามารถควบคุมได้
ผลลัพธ์ที่ได้ก็จะน่ากลัวมาก
คิดอยู่ครู่หนึ่ง ฮั่นหลางจึงพูดออกมาด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น
"ตอนนี้ไม่ว่าท่านจะหลอมมนุษย์ให้กับราชาแฟนตาซีเนปจูนหรือไม่ก็ตาม
เขาก็จะไม่ยอมปล่อยให้ท่านมีชีวิตอยู่ นอกจากนี้ศิษย์ฝึกหัดของท่าน
พวกเขาทั้งหมดก็จะตายตามท่านไปด้วย"
"นี่เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ความโลภมักจะมีค่าใช้จ่าย ข้ารู้ดีอยู่แล้วว่า
ราชาแฟนตาซีเนปจูนไม่น่าเชื่อถือ แต่ข้าก็ยังตัดสินใจที่จะร่วมมือกับเขา นี่คือโศกนาฏกรรมดังกล่าว"
อู่เติ้งเฟิงหัวเราะเยาะตัวเอง
ฮั่นหลางเบาเสียงของเขาลง "จริง ๆ แล้วข้ามีความคิดบางอย่าง"
แววตาของอู่เติ้งเฟิงสว่างขึ้นและถามว่า "ความคิดแบบไหนกัน?"
ฮั่นหลางกล่าวว่า "แทนที่จะต้องรอความตายเพียงถ่ายเดียว
เราควรต่อสู้เพื่อตัวเราเอง"
"ข้าคิดว่ามีบางสิ่งที่เราสามารถทำได้ ในขณะที่เรากำลังหลอมมนุษย์
ราชาแฟนตาซีเนปจูนต้องการที่จะฝังจิตวิญญาณลงไปในมนุษย์ ถ้าเป็นเช่นนั้นท่านก็สร้างให้เขาสักร่างหนึ่ง
แต่ท่านต้องควบคุมความสามารถของมนุษย์ไม่ให้ราชาแฟนตาซีเนปจูนแข็งแกร่งขึ้น
แต่เพื่อทำให้เขาอ่อนแอลง"
"แล้วท่านต้องเชื่อใจข้า เมื่อข้าหาโอกาสได้ ข้าจะทำการฆ่าเขา"
จู่ ๆ อู่เติ้งเฟิงก็ตกใจ คำแนะนำของฮั่นหลางเป็นวิธีการที่น่าเชื่อถือ
ราชาแฟนตาซีเนปจูนต้องการมนุษย์ แต่มนุษย์นี้จะไม่เพิ่มพลังหากแต่จะทำลายเขา
อู่เติ้งเฟิงเริ่มรู้สึกว่าฮั่นหลางมีอะไรมากกว่าที่เขาคิดไว้
บางทีชายหนุ่มคนนี้อาจสามารถช่วยชีวิตเขาในช่วงเวลาที่สำคัญได้
เหลือบมองไปรอบ ๆ ทุกคนต่างยอมแพ้ด้วยความสิ้นหวัง ในเวลานี้ความหวังเดียวของอู่เติ้งเฟิงคือการพึ่งพาฮั่นหลางเพื่อช่วยชีวิตเขา
ฮั่นหลางกล่าวออกมาด้วยความมั่นใจว่า "ตราบเท่าที่ข้ายังไม่ตาย
ท่านจะไม่เป็นอะไร เรามาร่วมมือกันเถอะ!
เพราะไม่มีอะไรมากไปกว่าการรอคอยความตายของเรา"
อู่เติ้งเฟิงตกใจอีกครั้งและพยักหน้าพร้อมกับกัดฟันของเขา
ผ่านไปอีกหนึ่งชั่วโมง นักรบเผ่ามายาได้ปรากฏตัวขึ้นในห้องขังอีกครั้ง
คราวนี้พวกเขาจ้องมองมาที่ฮั่นหลาง หลังจากที่ฮั่นหลางได้เดินมาขวางกเหล่าศิษย์ฝึกหัดของอู่เติ้งเฟิงทุกคนเอาไว้
สิ่งนี้ทำให้นักรบเผ่ามายาไม่พอใจเล็กน้อย
"ช้าก่อน!" อู่เติ้งเฟิงลุกขึ้นยืนและกล่าวว่า
"ข้าจะยอมรับข้อตกลงของเจ้า เพื่อทำในสิ่งที่ราชาแฟนตาซีเนปจูนของเจ้าต้องการ
อย่างไรก็ตามข้าก็มีเงื่อนไขเช่นกัน"
"เงื่อนไขอะไร?" นักรบเผ่ามายาที่มีขนหลากสีสันบนศีรษะของเขาส่งเสียงเย้ยหยันและถามออกมาราวกับว่าเขารู้ดีถึงความกลัวของอู่เติ้งเฟิง
ศพทั้งสองที่ถูกจัดการไปได้เริ่มส่งผลออกมาแล้ว
อู่เติ้งเฟิงชี้ไปที่ฮั่นหลางและพูดว่า "ข้าไม่ไว้วางใจคนอื่น
ข้าต้องการให้ฮั่นหลางเป็นผู้ช่วยของข้า เขาต้องปกป้องข้า
ทุกที่ที่ข้าไปฮั่นหลางก็ต้องไปด้วย ถ้าเจ้าไม่สามารถปฏิบัติตามได้
สิ่งนี้ก็จบลง"
นักรบเผ่ามายาคิดถึงคำร้องขอของเขาและพูดว่า
"ข้าจะรายงานเรื่องนี้ให้เป็นนายข้า นั่นดูโอ้ เขาจะเป็นคนตัดสินใจ"
หลังจากนั้นนักรบเผ่ามายาก็เดินออกจากห้องขัง
อู่เติ้งเฟิงและศิษย์ฝึกหัดของเขาต่างรู้สึกโล่งใจ การที่อู่เติ้งเฟิงจะนำฮั่นหลางไปกับเขาด้วย
เป็นเรื่องธรรมดาเพราะฮั่นหลางเป็นคนเดียวที่ยืนขึ้นและปกป้องเขาในขณะที่ทุกคนทรยศต่อเขาเมื่อชั่วครู่ที่ผ่านมา
แม้แต่นั่นดูโอ้ก็มีมุมมองที่คล้ายกัน เขาคิดว่าอู่เติ้งเฟิงกลัวที่จะตาย
สำหรับฮั่นหลางเขาได้แสดงทักษะการต่อสู้พื้นฐานบางอย่างออกมา
แต่นี่เป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของเผ่ามายา
มนุษย์ที่มีทักษะพื้นฐานบางอย่างจะสามารถทำอะไรได้? นั่นดูโอ้ ไม่คิดว่าฮั่นหลางจะเป็นภัยคุกคาม
ในเมื่ออู่เติ้งเฟิงต้องการฮั่นหลางไปอยู่ข้าง ๆ เขา
เพื่อช่วยเหลือในการทำงานของเขา ดังนั้นก็คงจะไม่เป็นไร
ไม่นานนัก นักรบเผ่ามายาที่มีขนหลากสีสันบนศีรษะของเขาได้กลับมายังห้องขัง
ก่อนที่จะพูดคุยกับอู่เติ้งเฟิงและฮั่นหลางว่า "คำขอของเจ้าได้รับการอนุมัติโดยท่านนั่นดูโอ้
เราจะให้เวลาพวกเจ้าสามวันเพื่อทำการหลอมในสิ่งที่ราชาของเราต้องการไม่อย่างนั้น
ฮึ่ม!"
ฮั่นหลางและอู่เติ้งเฟิง ไม่ได้พูดอะไร
พวกเขาเดินตามนักรบเผ่ามายาออกไปข้างนอก ก่อนเดินออกไป อู่เติ้งเฟิงหันกลับไปหาลูกศิษย์ของเขา
ก่อนที่จะถอนหายใจยาวออกมาและกระซิบบอกไปว่า "ในขณะที่ข้าไม่อยู่
พวกเจ้าก็ดูแลตัวเองให้ดีละ"
ฮั่นหลางพยักหน้าเล็กน้อย ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น อู่เติ้งเฟิงก็เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการหลอมที่มีส่วนสำคัญที่สุด
เขารู้ว่าถ้าเขาหลอมมนุษย์ มันจะนำภัยพิบัติมาสู่กาแลคซีทางช้างเผือก
ดังนั้นเขาจึงปฏิเสธคำขอนี้อย่างแน่วแน่ สำหรับการปฏิบัติตัวกับศิษย์ฝึกหัดของเขา
อู่เติ้งเฟิงก็ไม่เลวนัก แม้ว่าพวกเขาจะทรยศต่อเขา แต่ถึงกระนั้นก็ตาม
อู่เติ้งเฟิงก็ยังมีความรู้สึกที่ดีต่อพวกเขาอยู่บ้าง
โชคร้ายที่ศิษย์ฝึกหัดของอู่เติ้งเฟิงไม่รู้ว่า
ฮั่นหลางและอู่เติ้งเฟิงจะไม่มอบมนุษย์อย่างที่ราชาแฟนตาซีเนปจูนต้องการ
แต่จะมอบมนุษย์ที่จะนำเขาไปสู่นรก
“เจ้าเก็บสิ่งนี้ไว้ให้ข้า ในกรณีที่เกิดอะไรขึ้นกับข้า"
อู่เติ้งเฟิง ถอดแหวนที่ดูสวยงามประณีตของเขามอบให้กับฮั่นหลาง
ขอบคุณมากครับ สำนวนแปลกระฉับ ทำให้เนื้อเรื่องดูน่าติดตามมากครับ
ตอบลบ