เลือกสีพื้นเพื่ออ่านบทความ >>> พื้นขาว พื้นดำ พื้นครีม

วันจันทร์ที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2561

GDN 281 มนุษย์

แปลโดย ข้าแปลเจ้าอ่าน 
ให้กำลังใจผู้แปลโดยงด การกอปปี้ งดแชร์ 
แล้วมาอ่านด้วยกันที่ https://imakeuread.blogspot.com/



เมื่อพูดถึงสิ่งที่ราชาแฟนตาซีเนปจูนต้องการให้อู่เติ้งเฟิงสร้างขึ้นนี้ มันก็ทำให้ผู้เชี่ยวชาญการหลอมถึงกับถอนหายใจยาวออกมา เขาเหลือบตามองไปรอบ ๆ เห็นได้ชัดว่าศิษย์ฝึกหัดของเขาทำให้เขารู้สึกผิดหวัง เมื่อถึงเวลานี้มีเพียงฮั่นหลางที่อยู่ข้างเขาถึงแม้ว่าพวกเขาเพิ่งจะได้พบกันไม่นาน

 อู่เติ้งเฟิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนตัดสินใจที่จะบอกความจริงกับฮั่นหลาง

"สิ่งที่ราชาแฟนตาซีเนปจูนต้องการคือมนุษย์" อู่เติ้งเฟิงกระซิบบอกหับฮั่นหลาง

"มนุษย์?" ฮั่นหลางอุทานออกมาอย่างตกใจ

อู่เติ้งเฟิงพยักหน้าเล็กน้อย "เพื่อให้แม่นยำมากขึ้น มันจะเป็นอาวุธในรูปแบบของมนุษย์ที่ช่วยเพิ่มความสามารถในกระบวนการคิด ราชาแฟนตาซีเนปจูนได้รับผลึกสีดำจากที่ไหนสักแห่งและมันอยู่ในรูปแบบของสมองมนุษย์ซึ่งมีพลังงานมืดที่ซับซ้อน"

"ราชาแฟนตาซีเนปจูนค้นพบว่าเมื่อเขาควบรวมกับผลึกนี้มันจะทำให้เกิดสนามพลังอันมหาศาล เพิ่มความสามารถให้กับภาพลวงตาอย่างมาก"

"การค้นพบนี้ทำให้ราชาแฟนตาซีเนปจูนมีความสุข แต่ปัญหาคือแม้ว่าผลึกสีดำนี้จะมีสนามพลังงานที่แข็งแกร่ง แต่มันก็ยากที่จะทำให้เกิดเสถียรภาพ การใช้งานที่มากเกินไป อาจทำให้ระบบประสาทของราชาแฟนตาซีเนปจูนพังลง จนอาจมีผลกระทบที่รุนแรงเช่นแม้แต่ฆ่าคนของเขาเอง"

"นั่นคือเหตุผลที่ราชาแฟนตาซีเนปจูนมาหาข้า เพราะคุณปู่ของข้าเป็นผู้เชี่ยวชาญการหลอม อู่เต๋าจือ ครอบครัวของเราสืบทอดเคล็ดลับการหลอมทางจิตวิญญาณ ซึ่งทำให้อาวุธมีชีวิต สามารถผสานรวมกับจิตวิญญาณของผู้ใช้ หากเกิดเหตุการณ์เช่นนั้นเขาก็จะสามารถผสานกับผลึกสีดำที่มีเอกลักษณ์ สามารถมีพลังที่เพิ่มมากขึ้นนับสิบเท่าหรือมากกว่านั้น”

ฮั่นหลางตกตะลึง "ถ้าท่านสามารถหลอมจิตวิญญาณได้ ทำไมถึงไม่หลอมมนุษย์ให้กับราชาแฟนตาซีเนปจูน?"

อู่เติ้งเฟิงตอบออกไปพร้อมด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น "ข้าได้วิเคราะห์ลักษณะของผลึกมืด มันมีรูปแบบของพลังแห่งความมืด อีกอย่างราชาแฟนตาซีเนปจูนเป็นคนโลภดังนั้นเมื่อข้าทำการหลอมวิญญาณเพื่อใช้หลอมอาวุธดังกล่าว มันก็จะเป็นเช่นเดียวกับการที่ข้าสร้างสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวขึ้นมา"

"ราชาแฟนตาซีเนปจูนคิดว่าเขามีความสามารถในการควบคุมพลังของผลึกมืด แต่เขากำลังประเมินตัวเองสูงเกินไป ในทางกลับกันผลึกจะควบคุมเขา ตามคุณลักษณะพลังแห่งความมืดของผลึก ข้าสามารถรับประกันได้ว่าเมื่อราชาแฟนตาซีเนปจูนหลอมรวมกับมนุษย์ เขาจะกลายเป็นคนวิกลจริตที่เริ่มต้นสังหารหมู่ ไม่เพียงแต่ข้าที่จะต้องตาย แต่เผ่ามายาทั้งหมดที่อยู่ใกล้ ๆ ก็จะหายสาบสูญไปด้วย"

ตอนนี้ฮั่นหลางเข้าใจแล้ว เหตุผลเดียวที่ทำไมอู่เติ้งเฟิงไม่ต้องการทำการหลอมให้ เป็นเพราะเขาไม่ต้องการสร้างสัตว์ประหลาดที่บ้าคลั่ง

ด้วยพลังของราชาแฟนตาซีเนปจูน เมื่อเขาบ้าคลั่งมันจะกลายเป็นสิ่งที่ไม่สามารถควบคุมได้ ผลลัพธ์ที่ได้ก็จะน่ากลัวมาก

คิดอยู่ครู่หนึ่ง ฮั่นหลางจึงพูดออกมาด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น "ตอนนี้ไม่ว่าท่านจะหลอมมนุษย์ให้กับราชาแฟนตาซีเนปจูนหรือไม่ก็ตาม เขาก็จะไม่ยอมปล่อยให้ท่านมีชีวิตอยู่ นอกจากนี้ศิษย์ฝึกหัดของท่าน พวกเขาทั้งหมดก็จะตายตามท่านไปด้วย"

"นี่เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ความโลภมักจะมีค่าใช้จ่าย ข้ารู้ดีอยู่แล้วว่า ราชาแฟนตาซีเนปจูนไม่น่าเชื่อถือ แต่ข้าก็ยังตัดสินใจที่จะร่วมมือกับเขา นี่คือโศกนาฏกรรมดังกล่าว" อู่เติ้งเฟิงหัวเราะเยาะตัวเอง

ฮั่นหลางเบาเสียงของเขาลง "จริง ๆ แล้วข้ามีความคิดบางอย่าง"

แววตาของอู่เติ้งเฟิงสว่างขึ้นและถามว่า "ความคิดแบบไหนกัน?"

ฮั่นหลางกล่าวว่า "แทนที่จะต้องรอความตายเพียงถ่ายเดียว เราควรต่อสู้เพื่อตัวเราเอง"

"ข้าคิดว่ามีบางสิ่งที่เราสามารถทำได้ ในขณะที่เรากำลังหลอมมนุษย์ ราชาแฟนตาซีเนปจูนต้องการที่จะฝังจิตวิญญาณลงไปในมนุษย์ ถ้าเป็นเช่นนั้นท่านก็สร้างให้เขาสักร่างหนึ่ง แต่ท่านต้องควบคุมความสามารถของมนุษย์ไม่ให้ราชาแฟนตาซีเนปจูนแข็งแกร่งขึ้น แต่เพื่อทำให้เขาอ่อนแอลง"

"แล้วท่านต้องเชื่อใจข้า เมื่อข้าหาโอกาสได้ ข้าจะทำการฆ่าเขา"

จู่ ๆ อู่เติ้งเฟิงก็ตกใจ คำแนะนำของฮั่นหลางเป็นวิธีการที่น่าเชื่อถือ ราชาแฟนตาซีเนปจูนต้องการมนุษย์ แต่มนุษย์นี้จะไม่เพิ่มพลังหากแต่จะทำลายเขา

อู่เติ้งเฟิงเริ่มรู้สึกว่าฮั่นหลางมีอะไรมากกว่าที่เขาคิดไว้ บางทีชายหนุ่มคนนี้อาจสามารถช่วยชีวิตเขาในช่วงเวลาที่สำคัญได้

เหลือบมองไปรอบ ๆ ทุกคนต่างยอมแพ้ด้วยความสิ้นหวัง ในเวลานี้ความหวังเดียวของอู่เติ้งเฟิงคือการพึ่งพาฮั่นหลางเพื่อช่วยชีวิตเขา

ฮั่นหลางกล่าวออกมาด้วยความมั่นใจว่า "ตราบเท่าที่ข้ายังไม่ตาย ท่านจะไม่เป็นอะไร เรามาร่วมมือกันเถอะ! เพราะไม่มีอะไรมากไปกว่าการรอคอยความตายของเรา"

อู่เติ้งเฟิงตกใจอีกครั้งและพยักหน้าพร้อมกับกัดฟันของเขา

ผ่านไปอีกหนึ่งชั่วโมง นักรบเผ่ามายาได้ปรากฏตัวขึ้นในห้องขังอีกครั้ง คราวนี้พวกเขาจ้องมองมาที่ฮั่นหลาง หลังจากที่ฮั่นหลางได้เดินมาขวางกเหล่าศิษย์ฝึกหัดของอู่เติ้งเฟิงทุกคนเอาไว้ สิ่งนี้ทำให้นักรบเผ่ามายาไม่พอใจเล็กน้อย

"ช้าก่อน!" อู่เติ้งเฟิงลุกขึ้นยืนและกล่าวว่า "ข้าจะยอมรับข้อตกลงของเจ้า เพื่อทำในสิ่งที่ราชาแฟนตาซีเนปจูนของเจ้าต้องการ อย่างไรก็ตามข้าก็มีเงื่อนไขเช่นกัน"

"เงื่อนไขอะไร?" นักรบเผ่ามายาที่มีขนหลากสีสันบนศีรษะของเขาส่งเสียงเย้ยหยันและถามออกมาราวกับว่าเขารู้ดีถึงความกลัวของอู่เติ้งเฟิง ศพทั้งสองที่ถูกจัดการไปได้เริ่มส่งผลออกมาแล้ว

อู่เติ้งเฟิงชี้ไปที่ฮั่นหลางและพูดว่า "ข้าไม่ไว้วางใจคนอื่น ข้าต้องการให้ฮั่นหลางเป็นผู้ช่วยของข้า เขาต้องปกป้องข้า ทุกที่ที่ข้าไปฮั่นหลางก็ต้องไปด้วย ถ้าเจ้าไม่สามารถปฏิบัติตามได้ สิ่งนี้ก็จบลง"

นักรบเผ่ามายาคิดถึงคำร้องขอของเขาและพูดว่า "ข้าจะรายงานเรื่องนี้ให้เป็นนายข้า นั่นดูโอ้ เขาจะเป็นคนตัดสินใจ"

หลังจากนั้นนักรบเผ่ามายาก็เดินออกจากห้องขัง อู่เติ้งเฟิงและศิษย์ฝึกหัดของเขาต่างรู้สึกโล่งใจ การที่อู่เติ้งเฟิงจะนำฮั่นหลางไปกับเขาด้วย เป็นเรื่องธรรมดาเพราะฮั่นหลางเป็นคนเดียวที่ยืนขึ้นและปกป้องเขาในขณะที่ทุกคนทรยศต่อเขาเมื่อชั่วครู่ที่ผ่านมา

แม้แต่นั่นดูโอ้ก็มีมุมมองที่คล้ายกัน เขาคิดว่าอู่เติ้งเฟิงกลัวที่จะตาย สำหรับฮั่นหลางเขาได้แสดงทักษะการต่อสู้พื้นฐานบางอย่างออกมา แต่นี่เป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของเผ่ามายา มนุษย์ที่มีทักษะพื้นฐานบางอย่างจะสามารถทำอะไรได้? นั่นดูโอ้ ไม่คิดว่าฮั่นหลางจะเป็นภัยคุกคาม

ในเมื่ออู่เติ้งเฟิงต้องการฮั่นหลางไปอยู่ข้าง ๆ เขา เพื่อช่วยเหลือในการทำงานของเขา ดังนั้นก็คงจะไม่เป็นไร

ไม่นานนัก นักรบเผ่ามายาที่มีขนหลากสีสันบนศีรษะของเขาได้กลับมายังห้องขัง ก่อนที่จะพูดคุยกับอู่เติ้งเฟิงและฮั่นหลางว่า "คำขอของเจ้าได้รับการอนุมัติโดยท่านนั่นดูโอ้ เราจะให้เวลาพวกเจ้าสามวันเพื่อทำการหลอมในสิ่งที่ราชาของเราต้องการไม่อย่างนั้น ฮึ่ม!"

ฮั่นหลางและอู่เติ้งเฟิง ไม่ได้พูดอะไร พวกเขาเดินตามนักรบเผ่ามายาออกไปข้างนอก ก่อนเดินออกไป อู่เติ้งเฟิงหันกลับไปหาลูกศิษย์ของเขา ก่อนที่จะถอนหายใจยาวออกมาและกระซิบบอกไปว่า "ในขณะที่ข้าไม่อยู่ พวกเจ้าก็ดูแลตัวเองให้ดีละ"

ฮั่นหลางพยักหน้าเล็กน้อย ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น อู่เติ้งเฟิงก็เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการหลอมที่มีส่วนสำคัญที่สุด เขารู้ว่าถ้าเขาหลอมมนุษย์ มันจะนำภัยพิบัติมาสู่กาแลคซีทางช้างเผือก ดังนั้นเขาจึงปฏิเสธคำขอนี้อย่างแน่วแน่ สำหรับการปฏิบัติตัวกับศิษย์ฝึกหัดของเขา อู่เติ้งเฟิงก็ไม่เลวนัก แม้ว่าพวกเขาจะทรยศต่อเขา แต่ถึงกระนั้นก็ตาม อู่เติ้งเฟิงก็ยังมีความรู้สึกที่ดีต่อพวกเขาอยู่บ้าง

โชคร้ายที่ศิษย์ฝึกหัดของอู่เติ้งเฟิงไม่รู้ว่า ฮั่นหลางและอู่เติ้งเฟิงจะไม่มอบมนุษย์อย่างที่ราชาแฟนตาซีเนปจูนต้องการ แต่จะมอบมนุษย์ที่จะนำเขาไปสู่นรก

“เจ้าเก็บสิ่งนี้ไว้ให้ข้า ในกรณีที่เกิดอะไรขึ้นกับข้า" อู่เติ้งเฟิง ถอดแหวนที่ดูสวยงามประณีตของเขามอบให้กับฮั่นหลาง

1 ความคิดเห็น:

  1. ขอบคุณมากครับ สำนวนแปลกระฉับ ทำให้เนื้อเรื่องดูน่าติดตามมากครับ

    ตอบลบ