ZX 081 ทัณสวรรค์ของโอสถ

สำหรับโอสถที่ต้องเผชิญสามภัยสวรรค์ นับเป็นเรื่องที่ไม่สามารถคาดเดาได้และหาได้ยากมาก แต่จากนั้นมันยังคงมีความสามารถในการหลบหนีได้อีก มันเป็นความรู้ที่นักปรุงโอสถทั้งหลายไม่เคยรู้มาก่อน ไม่ได้หมายความว่าที่พวกเขาร่ำเรียนมานั้นผิด แต่ยาเม็ดคว้าสวรรค์นั้น จริง ๆ แล้วฝืนกฏเกณฑ์สวรรค์ เป็นสิ่งที่มนุษย์ไม่ควรครอบครอง

ผู้ที่ปรุงโอสถคว้าครองสวรรค์ในครั้งสุดท้าย ไม่ได้บันทึกเกี่ยวกับ สิ่งที่จะบังเกิดหลายอย่าง ทั้งการดึงดูดสามภัยสวรรค์ก็ดี การรู้จักหลบหนีก็ดี ไม่ได้บันทึกไว้โดยไม่รู้สาเหตุ ความรู้ที่หยางเฉินล่วงรู้นั้นมาจากโลกจิตวิญาณ เขาจึงล่วงรู้สิ่งเหล่านี้และรู้ว่าที่พวกนั้นทำต้องล้มเหลว

  

แต่ต้องยอมรับในสิ่งที่นักปรุงโอสถทั้งสามทำมาจนถึงขั้นนี้ โดยเฉพาะทักษะการควบคุมความร้อน เพียงแต่โชคยังไม่ดีพอ เพราะเพียงเรื่องรักษาระดับอุณหภูมิ ยังไม่ถึงคว้าสวรรค์ได้

  

เคยมีผลรายงานว่าเคยมีเพียงครั้งเดียวที่พบความสำเร็จในการปรุงโอสถเม็ดยาคว้าสวรรค์ในเขตแดนโลกมนุษย์ แต่เพียงครั้งเดียวไม่เพียงพอที่จะทำให้รู้กันโดยทั่วไป …นี่น่าจะเป็นครั้งที่สอง

จากที่หยางเฉินได้เตือนเรื่องการหลบหนีของเม็ดยาคว้าครองสวรรค์ ทำให้ผู้อาวุโสหวูตื่นตัวและตื่นเต้น ไม่เผลอเรอ เพราะถ้าเกิดเหตุจริง คงจะดูไร้สาระมากถ้าเกิดการผิดพลาด

  

เสียงฟ้าร้องดังใกล้เข้ามาควบคู่ไปกับเสียงดิ้นรนและหมุนวนในเตาหลอมแก่นจิตวิญญาณ ที่ดูจะสั่นรุนแรงมากขึ้น ไม่ว่าใครย่อมดูออกว่าตอนนี้หยางเฉินไม่สามารถกดดันมันได้ แต่ทั้งเติ้งอี้ ซูเฟิง เค่อเหลียนหยุน ล้วนไม่กล้าที่จะทำแทน ด้วยเกรงว่าอาจจะพลาดท่า ทำให้ล้มเหลวในนาทีสุดท้าย

  

“ระวังด้วย ..ยาเม็ดสำเร็จแล้ว !”

ความสนใจของทุกคนไปรวมที่เมฆของสามภัยสวรรค์ ที่เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงเมื่อสักครู่ ความตื่นตระหนกของพวกเขา ทำให้ลืมใส่ใจทักษะการจัดการยาเหลวและการจัดเก็บ จนกระทั่งได้ยินวาจาหยางเฉิน จึงตระหนักถึงสิ่งที่พลาดไป เกิดความรู้สึกเสียดายอย่างยิ่ง

  

ซึ่งทักษะของทุก ๆ คนนั้นเป็นสิ่งที่ตกทอดมาของแต่ละนิกาย เมื่อมันพลาดไปแล้วไม่ทราบว่าเมื่อใดจะมีโอกาสอีก

  

เพียงแต่บัดนี้ไม่ใช่เวลามามัวเสียใจ จึงพากันลืมตาให้กว้างเข้าไว้ เพื่อไม่ให้พลาดสามภัยสวรรค์ของโอสถนี้

  

ฝาของเตาหลอมแก่นจิตวิญญาณพุ่งออกไป และประกายแสงสีเขียวพุ่งขึ้นสู่นภาตามออกมาทันที

  

ผู้อาวุโสหวูที่เตรียมพร้อมนานแล้ว พุ่งตามประกายภาพของแสงสีเขียวนั้นในทันที แต่ยังมิได้กระทำสิ่งใด แม้ว่าเขาจะมีพลังเพียงพอที่จะจัดการมัน แต่ก็ทราบดีว่าไม่ควรไปต่อต้านกับการลงทัณฑ์จากสามภัยสวรรค์

เมื่อทุกคนเห็นอย่างแจ่มชัด …มันเป็นดั่งภาพมังกรเนื้อหยกเขียว ตอนที่เข้าไปในเตาหลอมล้ำเลิศ มันเป็นกากยาสีดำ แต่ออกมาที่เห็น….อะไรจะเป็นไปได้เช่นนี้ เมื่อทั้งเติ้งอี้ ซูเฟิง เค่อเหลียนหยุน เห็นภาพมังกรหยกนี้ แทบจะตบกะโหลกตัวเอง ที่พลาดพลั้งขั้นตอนสำคํญ ในการศึกษาทักษะการจัดการยาเหลวและการปรุงตอนสุดท้ายนี้

ยามนี้มันเลยเวลาที่จะมาเสียใจแล้วล่ะ สิ่งที่ไม่คาดคิดที่กำลังจะอุบัติขึ้นที่เบื้องหน้า …สามภัยสวรรค์ นั่นต่างหากที่ต้องใส่ใจ แล้วใครล่ะจะมาจมอยู่กับคำว่าเสียใจ ?

  

เปรี้ยง..!

  

ท่ามกลางเสียงฟ้าคำราม สายฟ้าฟาดเข้าไปที่มังกรหยก ที่ลอยอยู่กลางอากาศ อย่างแจ่มชัด แต่ราวกับว่าประกายสายฟ้านั้นแค่ชโลมผิวพรรณของมัน มิได้ผลกระทบใดแม้แต่น้อย

สายฟ้าฟาดลงไป ..เก้าครั้ง แต่ละครั้งที่ตามมาทวีความรุนแรงมากขึ้น แต่ละสายขนาดข้อมือมนุษย์ รวมกันราวสายน้ำ ภายใต้ประกายสายฟ้าที่คลุ้มคลั่ง โอสถเม็ดยาคว้าครองสวรรค์ดูจะไม่กระทบกระเทือน หากแต่ดูมันจะมีปราณแห่งยาเพิ่มมากยิ่งขึ้นหลังสายฟ้าฟาด ราวกับประกายฟ้านี้ประทานสิ่งดี ๆ ให้แก่มัน หลังจากล้างบาปของมันด้วยสายฟ้า

  

หลังสายฟ้าฟาดเก้าครั้ง สายฟ้าของสามภัยสวรรค์ก็เป็นอันจบลง หมู่เมฆอันน่ากลัวก็กระจายหายไป กลับคืนสู่สภาพเดิม ๆ เหล่าผู้รับใช้ในหมู่บ้านของผู้อาวุโสหวู ที่ได้อยู่ร่วมเหตุการณ์นี้ ต่างได้รับกำไรมหาศาลสำหรับชีวิต ที่ได้เปิดโลกทรรศน์กว้างไกลยิ่งขึ้น

  

ในขณะที่พวกเขากำลังจมอยู่ในความสุข พลันนึกได้ …มันรีบดีใจเร็วเกินเหตุ หลังสามภัยสวรรค์ เจ้ามังกรกลับดูปราดเปรียวยิ่งขึ้น ในขณะที่รูปร่างดูจะเล็กลง แต่ปราณยาที่ออกมาแน่นหนาและมีพลังมาก มันบินฉวัดเฉวียนในอากาศ ..จากนั้น ผู้อาวุโสหวูพลันพบว่าเริ่มมีพลังไฟหยินแผดเผาจากเบื้องบน

  

สามภัยสวรรค์ ประกอบไปด้วย สายฟ้า ไฟหยินและวาตะภัย ที่ผู้บ่มเพาะมิอาจหลีกเลี่ยงได้ ระดับก่อลำต้นข้ามไประดับผลิดอก ต้องเผชิญภัยพิบัติสายฟ้า ระดับผลิดอกไปสู่ระดับออกผลต้องพบภัยจากไฟหยิน และในการที่ระดับออกผลจะขึ้นสู่โลกจิตวิญญาณต้องเจอวาตะภัย ..ไม่มีผู้ใดที่จะไปคิดว่า ยาเม็ดคว้าครองสวรรค์ต้องมาผจญสิ่งเหล่านี้

  

เติ้งอี้ ซูเฟิง เค่อเหลียนหยุนและฟั่นฉาน เบิกตากว้างจ้องมองไปที่โอสถคว้าครองสวรรค์ การแผดเผาจากไฟหยินต่อหน้าต่อตา สำหรับพวกเขาแล้ว ประดุจของขวัญที่สวรรค์ประทาน เป็นข้อมูลเพื่อการเตรียมตัวในภายหน้า แม้ตอนนี้ระดับการบ่มเพาะจะยังไม่พอ

  

จะว่าไป สำหรับผู้อาวุโสหวูแล้ว ภัยไฟหยินมิมีอะไร เขาเคยผ่านเมื่อนานมาแล้ว ตอนเข้าสู่ผู้เชี่ยวชาญระดับออกผล แต่เมื่อเห็นโอสถคว้าครองสวรรค์กำลังเข้าสู่สภาวะที่เขาเคยพานพบ เขาก็คาดถึงผลนั้นได้

ไฟหยินจากสามภัยสวรรค์ .. ไร้เสียง …ไร้รูปแบบ จะมีทั้งหมดเก้าครั้ง ทุกคนต้องสังเกตจากการะเปลี่ยนแปลงของโอสถ เพราะในทุกครั้งที่โดนโจมตี เจ้าโอสถดูเหมือนจะหดตัวลง เมื่อโดนครบเก้าครั้ง ขนาดคงเหลือเท่าลูกพลัม

  

“ผู้อาวุโสหวู ดูท่าเจ้าโอสถของเรายังไม่แกร่งพอที่จะผ่านภัยจากลมพายุได้ ท่านคงต้องช่วยอีกแรงแล้วล่ะ”

  

ทันใด เป็นเสียงที่หยางเฉินตะโกนบอกผู้อาวุโสหวูจากด้านล่าง

  

ได้ยินเช่นนั้น ทุก ๆ คน รวมทั้งผู้อาวุโสหวู ได้ตระหนักถึงสถานการณ์ของโอสถคว้าครองสวรรค์ หลังจากที่มีชีวิตรอด มันก็อาจจะมีพลังอำนาจเพิ่มมากขึ้นในทันที เหล่าผู้บ่มเพาะทั้งหลายนั้นเคยเห็นอำนาจเช่นนี้มาก่อนหรือ? นี่เป็นโอกาสที่จะได้พบและหาที่อื่นอีกไม่ได้! ทุกคนที่คิดถึงประโยคนี้รู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก พวกเขาเริ่มสั่นเทาไปด้วยความอิจฉาที่พวกเขาไม่สามารถบินขึ้นไปและสังเกตุมันได้ในระยะใกล้ๆ

เหล่านักปรุงโอสถทั้งสาม ละอายใจแทบเอาศีรษะมุดพื้นดิน เมื่อได้ยินหยางเฉินกล่าวถึง บางสิ่งที่เม็ดโอสถรับสืบทอดมา ความอ่อนแอของสิ่งที่รับสืบทอดมานั้น มันเกิดจากความผิดพลาดของกรรมวิธีในการกลั่น ที่หยางเฉินเคยเตือน ….เมื่อคิดถึงเรื่องราวตั้งแต่เริ่ม ที่พวกเขาดูถูกหยางเฉินแล้ว ได้แต่ต้องทนด้วยความละอายใจ

  

ตอนที่ผู้อาวุโสหวูได้ยินนั้น ร่างของเขายังลอยอยู่บนกลางอากาศ ไม่สามารถหยุดได้ในทันที ภัยจากลมพายุอันเป็นทัณฑ์สุดท้ายของสามภัยสวรรค์ เขาเคยพบเห็นมาแล้ว แต่ไม่ได้มีส่วนร่วม แต่สามภัยสวรรค์ที่โอสถคว้าครองสวรรค์กำลังเผชิญนี้ นับเป็นสิ่งล้ำค่าวิเศษสุดสำหรับการขึ้นสู่อีกเขตแดนของเขา

  

ทั้งด้วยสายตา และทุกประสาทสัมผัส ล้วนรวมอยู่ที่ด้านเหนือศรีษะระหว่างฝ่ามือทั้งสองของเขา ที่เจ้ามังกรลอยอยู่ พลังแห่งจิตวิญญาณการรับรู้ของเขาปกคลุมไปทั่ว ไม่มีสิ่งใดในอาณาบริเวณนั้นที่จะหลบพ้นการรับรู้ของเขาไปได้

  

..กายของเขาสั่นไหว อันเกิดจากความตื่นเต้น รอคอยการมาของวาตะภัย การรับรู้ทางจิตวิญญาณของคนอื่นๆ ที่กล้าส่งเข้ามาตรวจสอบในบริเวณนี้ได้ถูกสะท้อนกลับโดยผู้อาวุโสหวูโดยไม่มีข้อยกเว้น คราวนี้เขาจะไม่ยอมให้ผู้ใดเข้ามายุ่งกับโอกาสของเขากับทัณฑ์สวรรค์ วาตะภัย

เหล่าคนทั้งสี่ที่อยู่ด้านล่าง ล้วนรับรู้อารมณ์ความรู้สึกของผู้อาวุโสหวูในยามนี้ จึงได้พากันหยุดใช้พลังจิตสำนึกการรับรู้ในการสำรวจทันที ใช้ได้เพียงสายตาเพ่งดูเจ้าโอสถคว้าครองสวรรค์เท่านั้น

  

วาตะภัยได้เริ่มเข้ามาโดยไม่มีวี่แวว ไม่มีผู้ใดรู้ได้นอกจากผู้อาวุโสหวู วาตะภัยที่ไม่ทราบที่มานี้ ได้ปรากฏที่ภายในโอสถทันที ..นี่ถ้าผู้อาวุโสหวูไม่แผ่จิตสำนึกการรับรู้ปกคลุมไว้ เขาก็จะไม่รู้ได้เช่นกัน

  

ภายใต้สายตาของทุกคน ..เม็ดขนาดลูกพรุนของโอสถคว้าครองสวรรค์ลดขนาดลงในทันที ผู้อาวุโสหวูถึงกับเลิกคิ้ว

  

..ตามบันทึก ..วาตะภัยของสามภัยสวรรค์จะเข้าสู่ภายในหกแกนหลักของร่างกาย ผ่านจุดตันเถียน พุ่งเข้าทวารทั้งเก้าช่อง ทำลายเลือดเนื้อภายในร่างนั้น ขนาดของมันยิ่งดูเล็กลง นั่นใช่หมายถึง เลือดเนื้อของมันกำลังถูกทำลายมั๊ย ?  งั้นสิ่งที่เห็นก็น่าจะเป็นดั่งที่หยางเฉินได้บอกไว้ว่า พลังตกทอดมาของมันไม่แกร่งพอ

  

แต่ถึงบัดนี้ ยังไม่เป็นปัญหาต่อโอสถครองสวรรค์ แต่แม้ผู้อาวุโสหวูจะรู้ ก็มิได้คลายความระมัดระวัง เพราะตอนนี้ วาตะลูกที่สองมาถึงละ

….แล้วลูกที่สอง ที่สาม แต่ละลูกที่ผ่านไป โอสถคว้าสวรรค์ยิ่งดูเล็กลง ในที่สุดภายใต้การเฝ้าระวังของผู้อาวุโสหวู เมื่อลูกที่หกผ่านไปโอสถคว้าสวรรค์ก็ถึงขีดจำกัดของแล้ว

  

ตอนนี้เกิดการเปลี่ยนแปลงต่อภาพที่ปรากฏของเจ้ามังกรตัวเล็ก ที่กระเสือกกระสนดิ้นรนภายใต้การกระหน่ำของวาตะทั้งหกครั้ง …ขดตัวเป็นลูกบอล แล้วเปลี่ยนเป็นเม็ดยาสีโลหิต อันเป็นสภาพจริง ที่ผิวภายนอกสลักด้วยรูปมังกรหยก ที่เชิดศีรษะขึ้น ผู้อาวุโสหวูทราบดี ถึงสัญลักษณ์รูปร่างเช่นนี้ เพราะมันใช้องค์ประกอบจิตวิญญาณมังกรพิษมาเป็นพลังจิตของโอสถ

จิตใต้สำนึกของพลังจิตของโอสถได้ถูกลบล้างหมดแล้ว เหลือเพียงเจตจำนงที่จะต่อต้านการลงทัณฑ์จากสวรรค์แล้วขึ้นสู่เขตแดนใหม่ โชคร้ายที่มันต่อต้านได้หกลูก …ยังคงเหลืออีกสามอันสุดท้าย

  

แต่ไหนเลยสวรรค์จะหยุดเพราะเจ้าโอสถหมดฤทธิ์ …แล้ววาตะภัยลูกที่เจ็ดก็ปรากฏในทันใด ผู้อาวุโสหวูเองได้ตระเตรียมรออยู่แล้ว จึงปล่อยพลังจิตวิญญาณอันทรงพลัง เข้าไปในโอสถคว้าสวรรคเพื่อต่อต้านลมจากวาตะภัยในทันที

นี่เป็นประสบการณ์ที่ทุกคนเฝ้าฝันถึง ต่อให้เป็นโอสถอื่นที่อยู่ในระดับเดียวกันกับโอสถคว้าสวรรค์ ก็ใช่ว่าจะต้องมีอะไรที่ต้องใช้ความพยายามขนาดนี้ …สามภัยสวรรค์เป็นกำไรที่มหาศาลต่อทุกคนโดยเฉพาะผู้อาวุโสหวู ถึงแม้การปรุงยาครั้งนี้ต่อให้ล้มเหลวก็ยังคุ้มค่า !

  

ฉับพลันที่พลังแห่งลมของสามภัยสวรรค์มันสัมผัสกับพลังจิตวิญญาณที่ต่อต้านมัน มันก็หันมาโจมตีตามทิศทางที่มา นั่นคือร่างของผู้อาวุโสหวู ซึ่งเขาเองก็เริ่มที่จะทำทุกสิ่งเพื่อต้านทานวาตะภัยนี้ และรับรู้ถึงพลังที่พยายามสร้างความเสียหายแก่ร่างกายเขา

  

วาตะภัยที่กระหน่ำโจมตีเม็ดโอสถคว้าสวรรค์นั้น ย่อมมิอาจเทียบได้กับสามภัยสวรรค์ที่เคยเกิดกับตัวผู้อาวุโสหวู เมื่อมันเคลื่อนผ่านร่างกายภายในทั้งห้า บรรดาเครื่องในทั้งหก ผู้อาวุโสหวูเพียงรู้ได้โดยสัญชาตญาณว่า ร่างกายและจิตวิญญาณของเขาบริสุทธิ์ขึ้นเมื่อมันผ่านพ้นไป

  

บางทีนี่อาจเป็นประโยชน์อย่างหนึ่งของการก้าวสู่เขตแดนจิตวิญญาณ แต่เดิมเป็นเพียงวาตะภัยสำหรับเม็ดโอสถคว้าสวรรค์ แต่ในตอนนี้เป็นผู้อาวุโสหวูที่ได้รับผลประโยชน์ด้วยความยินดี …เขาจึงหัวเราะ

  

เมื่อวาตะภัยลูกที่เจ็ดนี้ผ่านพ้นไป …และตามมาด้วย …คลื่นลมลูกที่แปด …ลูกที่เก้า วาตะภัยอันเป็นทัณฑ์สุดท้ายของสามภัยสวรรค์นั้น ได้เพิ่มพูนประสบการณ์ในเรื่องนี้เขา และเพิ่มความแข็งแกร่งร่างกายยิ่งขึ้น

  

เมื่อวาตภัยผ่านพ้นไป เม็ดโอสถเริ่มสั่นสะเทือน ทำท่าราวกับลูกธนูหลุดจากแหล่ง …หายไปจากสายตาในทันที ทำให้เกิดเสียงร้องครางอย่างประหลาดและตระหนกตกใจแก่ผู้อยู่เบื้องล่าง ราวกับเป็นการท้าทายของสวรรค์ มันสามารถหลบหนีจากเตาหลอมโอสถได้จริงหรือ?

เงาร่างผู้อาวุโสหวูที่คอยระมัดระวังอยู่แล้วหายไปในทันที เขาจะปล่อยมันให้หนีได้อย่างไร ? …ชั่วพริบตา เขาก็ปรากฏตัวในอีกทิศทางนึง ในมือมีโอสถสีหยก ขนาดไข่นกสั่นอยู่

  

ต่อหน้าต่อตาของทุกคน ผู้อาวุโสหวู ผนึกมันไว้ด้วยยันต์อาคม จากนั้นนำเอากล่องหยกเล็ก ๆ ที่สลักด้วยอักขระอาคมออกมา แล้วนำเจ้าโอสถเข้าไปไว้ในนั้นอย่างระมัดระวัง แล้วปิดผนึกไว้

  

ผู้อาวุโสหวูยังลอยตัวบนอากาศ ในขณะที่ทุกคนต่างเข้าใจว่า เขาคงจัดการทุกอย่างเสร็จสิ้น แต่เขาคล้ายคิดอะไรได้ ส่ายศีรษะ แล้วนำกล่องขนาดใหญ่ ที่เต็มไปด้วยอักขระอาคมออกมา แล้วนำกล่องหยกเมื่อครู่ยัดไปในนั้น

  

แม้กระทั่งตอนนี้ก็ดูจะยังไม่พอใจและยังไม่อาจสงบใจ เขานำหินหยก กล่องหยกขนาดต่าง ๆ ออกมาวางที่นั่น แล้วทำการลงอักขระอาคมผนึก แล้วเริ่มใส่ซ้อนกันลงไปตามขนาดทีละอันละอัน

เมื่อเห็นเช่นนั้น นอกจากหยางเฉินแล้ว ทุกคนล้วนตกตะลึง ยิ่งผู้อาวุโสหวูจริงจังมากเท่าใด มันยิ่งแสดงถึงขีดการท้าทายสวรรค์ของโอสถนั้น พวกเขาทั้งหมดได้อดทนติดตามเจ้าโอสถคว้าสวรรค์นี้มาอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งตอนนี้

และเมื่อผู้อาวุโสหวูลงมาอยู่ที่เบื้องหน้าทุกคน และพวกเขาพบว่ากล่องหยกใบใหญ่ที่บรรจุกล่องหยกเล็กที่มีโอสถคว้าสวรรค์อยู่นั้น ได้ถูกเก็บเข้ากระเป๋ามิติเรียบร้อยแล้ว มันสร้างความสงสัยและกระวนกระวายต่อพวกเขา

  

“ในพวกเจ้าน่ะ ไม่มีใครที่จะควบคุมโอสถนี้ได้นะ !”

ผู้อาวุโหวูส่ายศีรษะ พลางอธิบายด้วยรอยยิ้ม ยิ่งสร้างความอิจฉาแก่พวกเขายิ่งขึ้น

“อ่า ..รึว่าพวกท่าน ลองถามเด็กน้อยหยางดู ว่าเป็นเช่นนั้นหรือไม่ ?”

  

ผู้อาวุโสหวูเตือนทุกคนว่าไม่สามารถควบคุมโอสถได้ก่อนที่ใครจะตอบสนอง ผู้อาวุโสหวูก็เปิดปากพูดอีกครั้งกับเค่อเหลียนหยุน

  

“เฮ้…เมื่อเจ้ากล้าที่จะพนัน เจ้าก็ต้องพร้อมที่จะเสีย เจ้ามอบไฟพระอาทิตย์แท้จริงไปซะ ก่อนที่ข้าจะจากไป ข้าจะหาเปลวไฟใหม่แก่เจ้า”