ZX 060 เคล็ดวิชาเซ่นสรวงก่อร่างปีศาจปฐพี

เมื่อหยางเฉินเดินผ่านประตูทางเข้านั้นสัตว์อสูรจิตวิญญาณที่ไล่ตามเขาไม่สามารถติดตามได้อีกต่อไปเพราะทางเข้าขนาดเล็ก ทำให้ไม่สามารถเข้าไปได้ ในที่สุดเขาก็สามารถพักผ่อนได้เต็มที่

เนื่องจากเขาเป็นศิษย์ระดับรวบรวมลมปราณขั้นที่ 3 เขาจึงไม่มีความสามารถในการบินด้วยตัวเอง ดังนั้นหลังจากที่เคลื่อนไหวหลบหนีสัตว์จิตวิญญาณใต้พิภพนับร้อยในเวลาครึ่งเดือนที่ผ่านมา ทำให้หยางเฉินเหนื่อยมาก

สัตว์อสูรจิตวิญญาณระดับสูง หมูป่าที่มีหัวขนาดใหญ่ติดอยู่ในก้อนหินทั้งสองด้านของอุโมงค์ มันไม่สามารถเข้าไปหรือออกมาได้ แต่ด้วยเหตุนี้สัตว์จิตวิญญาณทั้งหมดที่อยู่เบื้องหลัง ก็ติดอยู่ข้างนอก

พื้นที่ภายในถ้ำมีขนาดใหญ่มาก ใหญ่พอที่จะให้หยางเฉินสามารถกางแขนกางขาและงีบหลับได้ สิ่งที่จะทำให้คนพูดถึงมากที่สุดก็คือภายในพื้นที่นี้มีแหล่งกำเนิดจิตวิญญาณอยู่ที่นี่ซึ่งมีการไหลอย่างต่อเนื่องของพลังทางจิตวิญญาณทำให้จุดนี้เป็นจุดบ่มเพาะตามธรรมชาติ ด้วยภูมิศาสตร์ที่ดีเป็นอย่างมาก หยางเฉินรู้สึกโชคดีมากที่ชีวิตก่อนหน้านี้เขาได้รู้จักค้นพบที่นี่

ในขณะนี้หยางเฉินไม่กล้าที่จะละเลยและหยิบแผ่นหยกของเขาขึ้นมาวางไว้บนแหล่งกำเนิดจิตวิญญาณและนั่งลงเพื่อทำสมาธิ เขาเริ่มฟื้นฟูพลังจิตวิญญาณของเขาและในเวลาเดียวกันก็เริ่มที่จะดูดซับพลังจิตวิญญาณเข้าไปหล่อเลี้ยงในชีพจรจิตวิญญาณของเขา

เขาต้องนั่งสมาธิเป็นเวลาสองวันสองคืนอย่างต่อเนื่องเพื่อฟื้นฟูจิตวิญญาณในช่วงสองสัปดาห์ที่ผ่านมาเขาได้ใช้การรับรู้ทางจิตวิญญาณจนหมดสิ้นเพื่อต่อสู้กับสัตว์จิตวิญญาณ เนื่องจากพลังจิตวิญญาณที่มากมายจากแหล่งกำเนิดจิตวิญญาณใต้พิภพทำให้หยางเฉินไม่จำเป็นต้องเสียผลไม้หยางล้ำเลิศ อีกทั้งเมื่อหยางเฉินได้วางขวดแก้วสวนสมุนไพรไว้ที่ปากของแหล่งต้นกำเนิดจิตวิญญาณ พลังจิตวิญญาณก็เริ่มค่อยๆไหลเข้าไปภายในขวดแก้วสวนสมุนไพร

แต่แรกเริ่มเป็นที่รู้จักกันดีว่า "หลุมดักเซียน" เป็นเพียงโพรงขนาดมหึมาในพื้นดินไม่มีใครรู้ว่าอาณาของมันที่แน่นอน แม้แต่สภาผู้อาวุโสที่น่าเกรงขามทั้งห้าก็ยังไม่สามารถค้นพบได้ ไม่มีใครคิดแม้แต่น้อย สำหรับเหตุผลที่สัตว์อสูรจิตวิญญาณใต้พิภพเหล่านี้ปรากฏตัวขึ้น ทุกคนรู้ดีว่าสัตว์จิตวิญญาณเหล่านี้ต้องถูกสังหารโดยไม่มีเหตุผลใดๆ และพวกมันได้โจมตีหมู่บ้านหลีโลว ซึ่งเป็นทางออกเดียวของสัตว์จิตวิญญาณในสายธารไม่มีที่สิ้นสุด

ด้วยพลังจิตวิญญาณระดับสูงของหยางเฉินทำให้ได้รู้สิ่งนี้โดยบังเอิญ แต่ในขณะนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือต้องฆ่าเหล่าสัตว์ใต้พิภพ สะสมแก่นจิตวิญญาณ เพื่อเพิ่มพลังการบ่มเพาะ และประสานเข้ากับแท่นประหารเซียน

ด้วยเคล็ดวิชาหยินหยางห้าธาตุย้อนเป็นเหมือนก้อนพลังจิตวิญญาณสีดำสองก้อนหมุนควงสว่างด้วยความเร็วสูง พุ่งเข้าใส่สัตว์อสูรจิตวิญญาณระดับสูง ก็เหลือทิ้งไว้เพียงแก่นจิตวิญญาณเป็นประกายก้อนหนึ่ง

หลังจากนั้นท่าเข้าเปิดโล่ง …ในทันทีเขาก็ถูกจู่โจมด้วยสัตว์อสูรอีกตัว ที่หัวติดอยู่ฃในรอยแตกนั้น แต่เจ้าตัวนี้ก็จบชีวิตด้วยเงื้อมมือหยางเฉิน ในพื้นที่นี้ทำให้หยางเฉินไม่จำเป็นต้องกังวลด้านความปลอดภัยของชีวิต สัตว์อสูรหนึ่งตัวไม่เป็นที่คุกคามใดแก่เขาอย่างแน่นอน ในทางตรงข้าม ด้วยพลังจิตที่เพียงพอและสถานที่ที่ปลอดภัย เขาจะสามารถฆ่าสัตว์อสูรได้อย่างต่อเนื่องโดยไม่จำกัดเวลา

ถ้าหากมีผู้ใดในหลุมดักเซียน มาพบเห็นวิธีการฆ่าของหยางเฉิน จะต้องตื่นตระหนกแน่นอน การที่บุคคลหนึ่งจะกำจัดสัตว์เหล่านี้ ประการแรกคือการป้องกันตัวที่เหมาะสม แล้วค่อยรวบรวมพลังในการโจมตีกลับด้วยกระบี่บิน ถ้าสามารถใช้เวลาภายในครึ่งวัน ก็นับได้ว่าประสบความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่

เป็นที่แน่นอนว่า บริเวณนี้เป็นแหล่งต้นกำเนิดพลังจิตวิญญาณ ภายในเขตแดนของสัตว์อสูรใต้พิภพ อิทธิพลของพลังจิตวิญญาณที่นี่จึงหนาแน่นมากเหล่าสัตว์ที่ได้รับบาดเจ็บก็ใช้พลังจิตวิญญาณในการฟื้นฟูตัวเองเช่นกัน และเวลาที่มันใช้ก็น้อยกว่าเหล่าผู้ฝึกตน ที่มาหลุมดักเซียน ….แล้วจะไปหาคนอย่างหยางเฉิน ที่ตัดคอสัตว์อสูรโดยไม่ต้องใช้แม้ความพยายามได้ที่ไหน ?

นี่กลายเป็นกิจวัตรประจำวันของชีวิตของเขา การฆ่าสัตว์อสูรจิตวิญญาณโดยไม่มีการหยุดยั้ง เมื่อพลังจิตหมดลงเขาจะนั่งลงบนแผ่นหยกและนั่งสมาธิเพื่อเติมเต็มมัน ทุกๆวันเขาจะฝึกทักษะประสานหยินหยางห้าธาตุ ต่อด้วยเคล็ดวิชาลับสามขั้นแห่งการรู้แจ้ง หลังจากนั้นจะดูดซับเจตจำนงแห่งการฆ่าที่เกิดขึ้นจากการสังหารสัตว์จิตวิญญาณอย่างไม่หยุดยั้ง และใช้พลังจิตวิญญาณปรับแต่งให้กลายเป็นรูปร่าง หลังจากนั้นเเขาก็ใช้ความลับการกลั่นสมบัติจักรวาลโดยเตาหลอมแก่นจิตวิญญาณและกล่องกระบี่ เพื่อยกระดับของมัน จากนั้น….เริ่มการฆ่าเหล่าสัตว์อสูรอีกครั้ง

หยางเฉินมีอาหารและน้ำอย่างเพียงพอในแหวนแห่งความสำเร็จ

จริง ๆ แล้ว เขามีกระทั่งสวนสมุนไพร ที่เขาปลูกทั้งผักผลไม้

นอกเสียจากความจริงที่ว่า เขายังไม่สามารถไปจากที่นี่ได้แล้ว แทบจะเรียกได้ว่าชีวิตเขาสมบูรณ์แบบ

จำนวนสัตว์อสูรใต้พิภพมีไม่รู้หมด หลังจากฆ่าตัวหนึ่ง อีกตัวหนึ่งก็มา มันแน่อยู่แล้วว่าไม่สามารถฆ่าจนหมด ภายในครึ่งปีที่ผ่านมาหยางเฉินได้ฆ่ามากกว่าหนึ่งหมื่นตัว และเก็บแก่นจิตวิญญาณได้มากกว่าจำนวนที่เขากำจัด ด้วยกรรมวิธีการฆ่าของเขา และยังเป็นแก่นจิตวิญญาณระดับสูง

ตอนนี้เขาเก็บได้สามถึงสี่หมื่นแก่นจิตวิญญาณ และจากนี้ไม่นานเขาน่าจะรวบรวมได้ถึงห้าหมื่นชิ้น

วิถีชีวิตแบบนี้ไม่ได้มีกลางวันกลางคืน หยางเฉินได้ลืมเลือนวันเวลาอย่างสิ้นเชิง ทันทีที่ฆ่าตัวหนึ่ง อีกตัวก็จะเข้ามาแทนที่ ที่ช่องนั้น วนเวียนจนกระทั่งพลังจิตวิญญาณของเขาหมด เขาก็จะมานั่งที่เสื่อหยก เริ่มโคจรการบ่มเพาะฟื้นฟูพลัง

เมื่อโคจรพลังสิบลำต้นสวรรค์ส่งผลให้พลังจิตวิญญาณในร่างก็ฟื้นฟูเร็วขึ้น

แต่เขาก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะหยุดเหมือนจะล่วงรู้สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น….  ความกดดันของพลังที่โคจรนี้ผ่านเข้าไปในเส้นชีพจร …หนึ่งดึง …หนึ่งผลัก

พลังจิตเริ่มสร้างขึ้นในเส้นชีพจรของเขา จนที่สุดไม่สามารถดำเนินการได้ต่อไป และเริ่มรวมเข้าที่จุดหนึ่งอย่างรุนแรง

[TL. สิบลำต้นสวรรค์เกิดจากพลังหยินหยางห้าธาตุรวมกัน]

ปัง!

ราวกับผนึกที่ป้องกันเส้นชีพจรแตกออก พลังจิตเริ่มพุ่งเข้าไปในร่างอย่างดุดัน ตะบึงราวม้าคะนอง หยางเฉินพบว่า พลังจิตของเขาพยายามที่จะเอาชนะสิ่งที่ขวางอยู่ เพื่อทะลวงเข้าสู่ระดับที่สี่

เดิมทีพลังจิตจะถูกบีบให้สร้างขึ้นภายในเส้นชีพจร แต่ตอนนี้ร่างทั้งร่างราวกับว่างปล่าว เสื่อหยกด้านล่างเขาเป็นแหล่งกำเนิดกระแสพลังจิตที่ไม่มีที่สิ้นสุด เติมเข้าไปในร่างที่กลวงเพราะเกิดจากการเลื่อนระดับการบ่มเพาะของเขา จากระดับที่สามรวบรวมลมปราณไปสู่ระดับที่สี่ แม้จะเป็นการเลื่อนระดับย่อย แต่มันเป็นการเปลี่ยนจากระดับรวบรวมลมปราณเบื้องต้น เป็นระดับกลางของรวบรวมลมปราณ นั่นหมายความว่าหยางเฉินไม่ใช่มือใหม่ของระดับรวบรวมลมปราณ แต่อยู่ในระดับในระดับกลางของรวบรวมลมปราณ

เป็นที่แน่นอนว่า นี่ไม่ใช่การเพิ่มพลังจิตของธาตุใดธาตุหนึ่ง แต่เป็นการเพิ่มทั้งสิบชนิดของห้าธาตุหยินหยาง กระแสพลังใต้พื้นพิภพในหลุมดักเซียน เป็นกระแสพลังจิตวิญญาณทั้งห้าธาตุ ดังนั้นเหล่าสัตว์อสูรจึงมีครบทุกธาตุเช่นกัน พลังจำนวนมากพุ่งตรงเข้าไปในร่างหยางเฉินอย่างฉับพลัน ภายใต้การควบคุมของหยางเฉิน หยางเฉินได้โคจรเคล็ดวิชาประสานหยินหยางห้าธาตุหมุนเวียนไปถึงขีดสุด และเริ่มเพิ่มความแข็งแกร่งภายในโครงสร้างร่างกายของเขา

นี้เป็นสิ่งที่เหล่าผู้ฝึกการบ่มเพาะที่เข้าสู่ขั้นกลางระดับรวบรวมลมปราณต้องประสบ ขั้นตอนของระดับรวบรวมลมปราณทั้งหมด ล้วนเป็นการเปลี่ยนแปลงร่างกาย เพื่อที่จะสามารถรองรับแรงกดดันของพลังจิตวิญญาณ และในที่สุดก็สร้างรากฐานการบ่มเพาะขึ้น

ถึงแม้ร่างกายของหยางเฉินที่ได้รับความแข็งแกร่งจาก การฆ่าเหล่าอมตะนับไม่ถ้วนโดยกรรมวิธีการบ่มเพาะแบบปีศาจด้านนอกเข้าสู่ด้านใน แต่ขณะนี้พลังจิตจำนวนมหาศาล กำลังสร้างความแข็งแกร่งจากด้านในไปหาภายนอก

ภายใต้การทะลักเข้ามาอย่างรุนแรงของกระแสพลัง ทำให้หยางเฉินไม่สามารถจัดการกับสัตว์อสูร และให้ความสำคัญกับการรวบรวมพลังให้ควบแน่นภายใน

การควบแน่นรวบรวมพลังภายในเป็นขั้นตอนสำคัญ หลังจากการทะลวงเลื่อนระดับการบ่มเพาะ สำคัญยิ่งกว่าตอนรวมพลังเพื่อทะลวง ถ้าจะเปรียบเทียบให้เห็นชัด ๆ การทะลวงด่านเปรียบเสมือนการใช้พลังใส่เข้าไปในค้อน ตอกตะปูยึดหลังคาบ้าน ถ้าใช้แรงเพียงพอก็ย่อมจะตอกได้ แต่การควบแน่น เป็นการอุดรูรั่วรอยตะปูหลังตอกเสร็จ ยิ่งในระดับการบ่มเพาะที่ยิ่งสูง ก็ยิ่งเหมือนบ้านหลังใหญ่ขึ้น

ตอนนี้ หยางเฉิน อยู่ในสภาวะดึงอิทธิพลพลังจิตวิญญาณจากกระแสพลังจิตวิญญาณใต้ที่นั่งของเขา เพื่อสร้างรากฐานการบ่มเพาะที่หนาแน่นและมั่นคง

ระหว่างการดูดซับพลังงาน เขาเจอปัญหาหนึ่ง ในตอนอยู่ขั้นเริ่มต้นระดับรวบรวมลมปราณนั้น ธาตุทั้งห้าในร่างกายเขาดูสมบูรณ์และอยู่ในสภาวะสมดุลย์ไม่น่ากังวลนัก แต่ในขั้นกลางระดับรวบรวมลมปราณนี้  เขาจำเป็นต้องแบ่งพลังให้ธาตุไฟโดดเด่นกว่าธาตุอื่น ๆ เพื่อให้การแสดงออกทางภายนอกว่าเป็นผู้บ่มเพาะธาตุไฟ มิฉะนั้น คงทำให้โลกผู้ฝึกตนตื่นตะลึงแน่นอน ในอนาคตเขาจงใจให้ความสำคัญกับการบ่มเพาะธาตุไฟ มิฉะนั้นผู้คนจำนวนมากจะสามารถเชื่อมโยงมาถึงเขาได้

[tl. ต้นฉบับเป็นเยี่ยงนี้ จะตัดก็กระไรอยู่ เผื่อเหล่าหยางมันจะไปทำชั่วอะไรซักอย่าง]

เวลานี้ การดูดซับพลังจิต เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของการบ่มเพาะ ได้ใช้เวลาไปเกือบสองถึงสามเท่าของปกติ จึงจะเสร็จสมบูรณ์ สำหรับหยางเฉิน สถานที่นี้อุดมไปด้วยพลังจิตและไม่มีสิ่งใดรบกวน จึงไม่มีโอกาสที่จะเกิดเหตุไม่คาดหมาย เขาจึงสามารถทำการควบแน่น ของระดับที่สี่อย่างไหลลื่น

ทันทีที่การทะลวงผ่านด่าน เขานำกระบี่บินออกมาทำการปรับแต่งขั้นที่สอง โดยทักษะความลับการกลั่นสมบัติดวงดาวสวรรค์

ทักษะความลับการกลั่นสมบัติดวงดาวสวรรค์เป็นทักษะอันเยี่ยมยอด ที่สร้างค่ายกลอักขระดวงดาวสวรรค์จากทุกอย่างของพลังจิตวิญญาณได้ มันทำให้ไม่ว่าการป้องกัน หรือการโจมตี น่าเกรงขามยิ่งเมื่อเทียบกับผู้บ่มเพาะทั่วไปอื่น ๆ ถึงแม้ตอนนี้เขาเพียงสามารถปรับแต่งได้เพียงขั้นที่หนึ่ง

แต่หลังจากที่เขาได้รับรู้ถึงพลังจิตวิญญาณที่น่าเกรงขาม เพราะว่าเขาสามารถรู้ถึงความแข็งแกร่งของตัวเองได้อย่างแม่นยำ …ว่ามันเพิ่มอย่างน้อยสามเท่าเมื่อเทียบกับก่อนนี้! หรือจะกล่าวได้ว่า ทันทีที่เขาใช้งานสามสิบหกเส้นของพลังจิตวิญญาณ มันจะเพิ่มความแข็งแกร่งในทันที คำถามเดียวก็คือ ความลับการกลั่นสมบัติสวรรค์ได้เพิ่มความแข็งแกร่ง..สองถึงสามเท่า …หรือสิบเท่า!

โลกแห่งจินตนาการล้วนสวยงาม แต่โลกความจริงโหดร้ายนัก

แม้อย่างเฉินจะเข้าสู่ระดับกลางของรวบรวมลมปราณ เขาก็ยังไม่สามารถทำการปรับแต่งครั้งที่สอง จากการที่เขาใช้วิธีนี้ยกระดับการบ่มเพาะขึ้นหนึ่งระดับ เข้าสู่ขั้นกลางแล้ว เมื่อจะเริ่มทำเช่นเดิม เขารู้สึกได้เลยว่า มันเหมือนโดนป้องกันไว้ ไม่ให้ทำการใดอีกต่อไป เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากจะหยุดไว้เท่านี้

หยางเฉินเปลี่ยนเป็นการใช้เคล็ดวิชาเซ่นสรวงก่อร่างปีศาจปฐพี ทั้งเจ็ดสิบสองระดับชั้นของเคล็ดวิชาเซ่นสรวงก่อร่างปีศาจปฐพี ก็สามารถเพิ่มระดับของอาวุธได้เช่นกัน เพียงว่า ก่อนนั้นระดับการบ่มเพาะเขาไม่เพียงพอที่จะใช้ แต่ตอนนี้เมื่อทะลวงสู่อีกระดับ เขาจะลองใช้ดู

ผลลัพธ์ที่ได้ยิ่งกว่าที่คาดหวัง การปรับแต่งครั้งแรกด้วยอาคมสะกดปฐพี

หยางเฉินก็ทำให้สำเร็จได้ โดยกระบี่บินถูกประทับด้วยอาคมสะกดปฐพี ร่างกายเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ พลังจิตวิญญาณได้ถูกใช้งานอย่างมาก จนเขาต้องใช้ผลไม้หยางล้ำเลิศ เพิ่มพลังจิต แม้ว่า ที่จริงเขานั่งอยู่บนแหล่งจิตวิญญาณใต้พิภพก็ตาม เพียงเพื่อให้ได้รับความสำเร็จแน่นอน

แม้จะทำให้หมดเรี่ยวแรง แต่หยางเฉินมีแต่ยินดีกับความสำเร็จ ประกายแสงจากกระบี่บิน ไม่ว่าผู้ใดที่เพียงเหลือบมองล้วนสามารถบอกได้ว่ามันไม่ใช่อาวุธธรรมดา เพียงแต่ว่าหยางเฉินไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี การเพิ่มระดับให้อาวุธย่อมเป็นเรื่องที่ดี แต่ประกายแสงวูบวาบไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ มันอยู่เหนือการควบคุมของเขา เขารู้ว่าการใช้ความลับการกลั่นสมบัติสวรรค์และเคล็ดวิชาเซ่นสรวงก่อร่างปีศาจปฐพีไม่สมบูรณ์

ทั้งที่การเปลี่ยนแปลงของกระบี่บินทำให้หยางเฉินมีความสุข  ซึ่งก็แน่ล่ะ การเปลี่ยนแปลงของพลังงานของพลังจิตวิญญาณย่อมทำให้เขารู้สึกดี หยางเฉินไม่ได้คาดคิดว่าเมื่อเขาเสร็จสิ้นการปรับแต่งในครั้งแรกด้วยเคล็ดวิชาเซ่นสรวงก่อร่างปีศาจปฐพี จิตวิญญาณภายในร่างกายของเขาถูกแยกเป็นสองส่วนอีกส่วนหนึ่งคืออาคมสะกดดวงดาวสวรรค์ อีกส่วนคือ อาคมก่อร่างสร้างปีศาจปฐพี แต่ทั้งสองอาคม ไม่มีผลกระทบต่อกัน ไม่เกิดการผสมรวมกัน ต่างก็แยกกันอยู่

 เมื่อเป็นเช่นนี้ การเปลี่ยนแปลงภายในร่างของเขาก็ทำให้เขามีความสุขมาก …ทันใดนั้นเขาก็เริ่มรวบรวมพลังจิตวิญญาณ เพื่อที่จะทำการทดสอบพลังในด้านการป้องกัน ของเขา

สัตว์อสูรเคราะห์ร้ายที่กลายเป็นเหยื่อทดสอบตัวแรกคือตัวที่ติดอยู่ที่ช่องทางเข้า มันไม่สามารถขยับได้เลย เพียงเหม่อมองการโจมตีของหยางเฉิน ในราวสิบครั้งก็สิ้นลม ทิ้งไว้เพียงแก่นจิตวิญญาณสองชิ้น แต่เดิมการฆ่าของหยางเฉิน จะทำให้สัตว์อสูรปลดปล่อยแก่นจิตวิญญาณ ห้าชิ้นห้าธาตุ  แต่การฆ่าแบบนี้จะได้เพียงสองชิ้น

หลังการโจมตีผ่านไปหลายครั้ง   ความเสียหายเกิดขึ้นมากเท่าใด ในการปรับแต่งด้วยความลับการกลั่นสมบัติดวงดาวสวรรค์ ทุกๆ ระดับที่เลื่อนขึ้นจะเพิ่มพลังในการโจมตีของเขาสามเท่า ถ้าเขาสามารถใช้ทักษะความลับการกลั่นสมบัติดวงดาวสวรรค์และเคล็ดวิชาเซ่นสรวงก่อร่างปีศาจปฐพีได้อย่างสมบูรณ์

มันจะเพิ่มพลังสามร้อยยี่สิบสี่เท่า ! …แต่แม้จะไม่สมบูรณ์ พลังของเขาก็เพิ่มสามสิบสองเท่า นี่เฉพาะยามที่ใช้อาคมสะกดปฐพี หรือเคล็ดวิชาลับกลั่นสมบัติดวงดาวสวรรค์อันใดอันหนึ่งถ้าเขาสามารถหลอมรวมใช้ด้วยกันได้ ผลที่ออกมาจะอัศจรรย์เท่าใด

หยางเฉิน ผู้ซึ่งมีประสบการณ์สองชีวิต ทราบดีถึงคำกล่าว …เรียนรู้การเดินก่อนที่จะวิ่ง…. มันเป็นสิ่งที่ถูกต้องในกรณีนี้ ผลที่ได้รับมันมากเพียงพอ หยางเฉินมิได้ปล่อยให้ความโลภครอบงำ กลับกันหลังจากตระเตรียมทุกอย่างพร้อม เขาก็นำเตาหลอมแก่นจิตวิญญาณและกล่องกระบี่ออกมา ทำการปรับแต่งระดับที่หนึ่งด้วยทักษะปฐพี

หลังจากที่ได้กระทำกับกระบี่บินและเตาหลอมแก่นจิตวิญญาณ การปรับแต่งครั้งนี้ ไม่มีเหตุผิดพลาด และไม่หมดแรงเหมือนครั้งแรก เมื่อเทียบกันแล้วบางอย่างการใช้ทักษะปฐพีดูจะดีกว่า

หลังการปรับแต่งกล่องกระบี่เสร็จสมบูรณ์ หยางเฉินก็เริ่มการฆ่าสัตว์อสูรในทิศทางต่าง ๆ ตอนนี้เขามีแก่นจิตวิญญาณห้าหมื่นชิ้นแล้ว ซึ่งมันมากเพียงพอสำหรับถ้ำอมตะในอนาคตของเขา ดังนั้นแก่นจิตวิญญาณไม่ใช่สิ่งสำคัญอีกต่อไป สิ่งที่เขาจะทำในตอนนี้คือฆ่าโดยการตัดหัวพวกมัน

วิธีนี้เป็นวิธีที่เขาชอบใช้ในลานประหารเซียน ซึ่งมันเป็นวิธีที่ดีที่จะกระตุ้นเจตนาแห่งการฆ่าของเขา ทันทีทันใด เพื่อไม่ให้เสียเวลา เขานำกล่องกระบี่ออกมา และดาบประหารเซียนก็ได้วาระปรากฏ พุ่งขึ้นสู่เบื้องสูง ตัดหัวสัตว์อสูรในครั้งเดียว  จากนี้….นี่เป็นเครื่องหมายการค้าใหม่ ….วิธีฆ่าใหม่ ตัดหัวมัน ด้วยคมดาบที่เพิ่มประสิทธิภาพในการฆ่า เทียบกับตอนใช้มือเปล่า ด้วยการฟาดลงสามครั้งเขาก็กำจัดตัดหัวสัตว์ที่ขวางทางเข้าลง

[TL เปลี่ยนชื่อเคล็ดวิชาก่อร่างปีศาจปฐพี ในบท 6,12 เป็น เคล็ดวิชาเซ่นสรวงก่อร่างปีศาจปฐพี เวลาโคจรภายในร่าง จะเป็น อาคมสะกดก่อร่างปีศาจปฐพี ]