SOT 465-466

SOT 465 อย่าคิดที่จะขโมยสุนัข

เขตทหารหยานโจว มีผู้สื่อข่าวหลายคนรวมตัวกันและเตรียมตัวสำหรับการสัมภาษณ์ พร้อมกับกอ

กำลังชุดเกราะที่กลับมาจากภารกิจ เมื่อหนึ่งในนั้นร้องอุทานด้วยความประหลาดใจ

“นั่นคือ ฝางจ้าว ใช่ไหม!”

คนอื่นหันไปมอง

“ดูเหมือนว่าจะใช่!”

“มีสุนัขที่อยู่ข้างๆเขา เขาน่าจะคือฝางจ้าวอย่างแน่นอน!”

“ เขามาทำอะไรที่เขตทหารหยานโจว?”

“เขาจะต้องมาขึ้นยานขนส่งทางทหาร ยังมีทหารสองคนพาเขาไป”

“น่าสนใจ เขากำลังทำอะไรในเวลานี้?”

ผู้สื่อข่าวคนหนึ่งตั้งใจจะถ่ายรูปสักสองสามภาพ แต่คนอื่นก็ได้ห้ามเขาไว้

หลังจากฟื้นความสงบของเขา นักข่าวหนุ่มคนนั้นกลับรู้สึกเสียใจที่ทำตัวไม่ดี

เมื่ออยู่ในเขตทหาร เขาควรงดถ่ายรูปที่พวกเขาไม่อนุญาต

เขายังคงต้องควบคุมแรงกระตุ้นของเขา แม้ว่าเขาจะถูกแผดเผาด้วยความอยากรู้อยากเห็น มิฉะนั้นพวกเขาทั้งหมดจะถูกลบออกไปจากสถานที่นี้ทันที และอาชีพของพวกเขาจะสิ้นสุดลงก่อนเวลาอันควร

แต่แม้ว่าพวกเขาไม่สามารถถ่ายรูปได้ แต่ก็ไม่ได้หยุดพวกเขาจากการซุบซิบนินทา

“ฉันมีความรู้สึกว่าฝางจ้าวกำลังจะสร้างความวุ่นวายอีกครั้ง”

“เมื่อเร็ว ๆ นี้มีข่าวเกี่ยวกับเขาอยู่ทั่วโลก ฉันคิดว่าเขายังคงยุ่งกับเรื่องของฟอสซิล โพไซดอนซอร์ ฉันไม่เคยคิดเลยว่าเราจะเห็นเขาที่นี่จริง ๆ”

“ลองคิดดูสิ ฉันไม่เคยได้ยินเรื่องการเคลื่อนไหวของเขามากนักเมื่อเร็ว ๆ นี้ การสนทนาทางอินเทอร์เน็ตล้วนเกี่ยวกับสถานการณ์ฟอสซิล ไม่มีใครรู้เรื่องของเขาเลย”

“ฉันได้ยินจากเพื่อนว่า นักข่าวบันเทิงหลายคนพยายามติดตามฝางจ้าว แต่กลับหาเขาไม่พบ ผู้สื่อข่าวบันเทิงวันนี้ได้ปฏิเสธจริงๆ ย้อนกลับไปตอนที่ฉันยังเด็ก ข่าวบันเทิงเหล่านั้นเร็วมาก จนมันทำให้เราปวดหัว พวกเขาสามารถขุดข้อมูลก่อนที่เราจะสามารถเผยแพร่อะไรออกมาได้”

มันเป็นเช่นเดียวกับที่นักข่าวคนนี้พูด เนื่องจากเสียงพึมพำจากการค้นพบฟอสซิล โพไซดอนซอร์ ทุกคนจึงพยายามสังเกตและติดตามฝางจ้าวตามธรรมชาติ

อย่างไรก็ตามก่อนหน้านี้มีนักลงทุนจำนวนมากที่ต้องการที่จะเฝ้าดู ฝางจ้าว

เมื่อวิเคราะห์ขั้นตอนการขุดฟอสซิลของโพไซดอนซอร์หลายคนคิดว่า ฝางจ้าว ได้รับข้อมูลล่วงหน้าอย่างแน่นอน ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาซื้อเกาะอย่างรวดเร็ว

หลังจากการวิเคราะห์เพิ่มเติมเกี่ยวกับเส้นทางของฝางจ้าว เพื่อชื่อเสียง หรือชื่อเสียงอะไรก็ตาม ฝางจ้าวดูเหมือนจะไวมาก เช่นเหตุการณ์นี้ ฟอสซิลโพไซดอนซอร์ และแน่นอนมันจะไม่เป็นครั้งสุดท้าย!

ดังนั้นคนเหล่านี้จึงได้เฝ้าดูฝางจ้าวอย่างรอบคอบ พวกเขาอยากรู้ว่า ฝางจ้าวจะไปขุดฟอสซิลอีกหรือไม่ หรือบางทีเขาอาจค้นพบสิ่งอื่นที่มีค่ามากกว่านี้?

อย่างไรก็ตาม ...

เขาก็หายตัวไปอีกครั้ง!

ฝางจ้าว พร้อมกับผู้ช่วยผู้คุ้มกันและสุนัขที่สามารถขุดซากฟอสซิลก็หายวับไป!

พวกเขาไม่เคยเข้าร่วมพิธีเปิดงานการจัดแสดงฟอสซิล โพไซดอนซอร์ พวกเขาย่อมมีสิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าเดิมอย่างแน่นอน!

เพียงแคาไม่ได้ข่าวของเขาเมื่อเร็ว ๆ นี้

ต้องตรวจสอบ!

ต้องตรวจสอบสิ่งที่เพื่อนได้รับเมื่อเร็ว ๆ นี้!

เขากำลังจะทำให้เกิดข่าวที่น่าตื่นเต้นอีกครั้ง!

พวกเขารอและรอ แต่กลับไม่มีข่าว

มันไม่ใช่แค่นักลงทุนที่รู้สึกหายใจไม่ออก ชาวเน็ตที่ไม่เห็นการพัฒนาใด ๆ ก็กลายเป็นคนใจร้อน

การปรากฏตัวครั้งสุดท้ายของฝางจ้าวในหยานโจว ชาวเน็ต หยานโจว เริ่มออกตัวแรง

ทำในแบบเดิม ๆ ...

“หวางไถเศษขยะ!”

“หวางไถ! ได้เวลาออกไปทำงาน!”

“ดูสิหวางไถ เรายังเริ่มหน้าระดมทุนอีกครั้ง เห็นไหม มากกว่า 10 ล้านคนได้ให้คำมั่นสัญญาแล้ว การคาดการณ์เชิงอนุรักษ์นิยมคาดการณ์ว่าจะผ่าน 100 ล้านจุดในวันพรุ่งนี้! เงินทั้งหมดนี้จะเป็นของคุณตราบใดที่คุณสามารถขุดข่าวเกี่ยวกับ ฝางจ้าว! คุณรู้สึกประหลาดใจไหม? น่าประหลาดใจ? น่ายินดี?”

ด้วยจำนวนที่กล่าวถึงและกิจกรรม ชื่อของหวางไถได้กลายเป็นหัวข้อที่ได้รับความนิยม

หวางไถ:“…” ขอบคุณทุกคน ห่าเอ้ย!

ในขณะที่หลายคนบนแพลตฟอร์ม ต่างไม่ว่าง พวกเขาพากันทุบตีหวางไถ

ฝางจ้าวได้เปลี่ยนเที่ยวบินเพื่อมุ่งหน้าไปยังสถานีอวกาศที่โคจรอยู่ พวกเขาจะหยุดพักที่สถานีอวกาศที่โคจรรอบโลกสองวันก่อนจะเดินทางไปยังดาวเคราะห์หยิน

ที่สถานีอวกาศ ฝางจ้าวได้เห็นศิลปินคนอื่น ๆ ถูกเชิญชวนให้ไปยังดาวเคราะห์หยิน รวมทั้งเพื่อนเก่า

เพื่อนคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น นอกจากจอมวายร้ายผู้เชี่ยวชาญและภรรยาที่ร่าเริง เฉียวถิงเจิ้ง พวกเขาร่วมมือกันในการกลับมาในฉาก “ยุคก่อตั้ง” คราวนี้วินเซอร์ภรรยาของเฉียวถิงเจิ้ง ได้รับเชิญไปแสดงที่ดาวเคราะห์หยิน ดังนั้นเฉียวถิงเจิ้งจึงมาด้วยในฐานะสมาชิกของครอบครัว

เฉียวถิงเจิ้งดีใจที่ได้เห็นฝางจ้าว และบอกว่าเขาจะมาหา ฝางจ้าว เพื่อพูดคุยหลังจากเก็บกระเป๋าเดินทางของเขา

หนานเฟิงเข้ามาและกระซิบกับฝางจ้าว “เจ้านาย ฉันเห็นศิลปินทั้งหมดที่ได้รับเชิญแล้ว คุณอายุน้อยที่สุดในกลุ่มนี้”

ประสบการณ์ของฝางจ้าวก็น้อยที่สุดเช่นกัน

แม้ว่าหนานเฟิงจะพูดไม่จบ ฝางจ้าวก็เข้าใจว่า หนานเฟิง หมายถึงอะไร

การมีประสบการณ์น้อยอาจหมายถึงการต้องทนทุกข์ทรมานกับความไม่พอใจ อย่างไรก็ตาม ฝางจ้าวก็พร้อมสำหรับสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด

ศิลปินวัยกลางคนเดินผ่านพวกเขา เขาจ้องมองเจ้าขนหยิกที่อยู่ข้างขาของฝางจ้าว ศิลปินวัยกลางคนคนนี้ขมวดคิ้วราวกับว่าไม่มีความสุขก่อนที่จะหันไปหาฝางจ้าว ดูเหมือนว่าเขากำลังจะพูดอะไร แต่มันจบลงด้วยการเป็นเสียง "ฮึมฮัม" ก่อนที่ศิลปินรายนี้จะสะบัดเท้าออกไป

ฝางจ้าวผู้ซึ่งรอการทักทายของเขา:“??”

ฝางจ้าวรู้จักศิลปินวัยกลางคนผู้ที่ฮึมฮัมโดยไม่ทราบสาเหตุ เขาคือ เดวิดฮัลล์ ซึ่งเป็นหนึ่งในสามนักไวโอลินที่เก่งที่สุดในโลกและยังเป็นอาจารย์ของ เฟย์ฮาโมนิค "เฟย์เฟย์" ชายหนุ่มที่มีสีสันสะดุดตาอีกด้วย

เมื่อเร็ว ๆ นี้ เฟย์ และ ซาโร่ กำลังถ่มน้ำลายรดใส่กันทางออนไลน์ อย่างไรก็ตาม ฝางจ้าวไม่ได้ใส่ใจกับมันมากนักและไม่ทราบสถานการณ์ปัจจุบันของการทะเลาะวิวาททางโลกออนไลน์ของพวกเขา

ซึ่งแตกต่างจากเฟย์ฮาร์โมนิคที่มีโปรไฟล์สูงมากในแวดวงบันเทิง เดวิดฮัลล์ครูของเขาเก็บโปรไฟล์ที่ต่ำกว่ามาก นอกจากการแสดงและการบรรยายเขาไม่ค่อยปรากฏตาออกสู่สายตาสาธารณะ

ฝางจ้าว ไม่เคยพูดคุยกับบุคคลนี้มาก่อนและไม่เคยข้ามเส้นเลย โอกาสนี้ ใกล้เคียงกับที่พวกเขาเคยเป็นมา ฝางจ้าวไม่ทราบว่านักไวโอลินผู้โด่งดังไปทั่วโลกคนนี้ จะโกรธเขาได้อย่างไร

หลังจากเดวิดฮัลล์อยู่ห่างออกไป หนานเฟิงเอนตัวเข้ามาใกล้และพูดเบา ๆ ว่า "ฉันจำได้ว่าคนที่เพิ่งผ่านเราไป เขาเป็นนักไวโอลินผู้ยิ่งใหญ่ นักเรียนของเขาคือเฟย์ฮาร์โมนิกซึ่งมีบทบาทสำคัญในวงการบันเทิงและมักเปรียบเทียบกับคุณ ฉันคิดว่านั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาทำท่าทางแบบนั้นใส่คุณ บอส”

สิ่งนี้เป็นเรื่องธรรมดาในแวดวง หนานเฟิงเชื่อว่าเขาได้ค้นพบเหตุผลและถ้ามันไม่ใช่ความจริง ความจริงที่แท้จริงก็จะไม่ไปไกลเกินไป

อย่างไรก็ตาม ฝางจ้าวไม่คิดเช่นนั้น อย่างไรก็ตามเขาก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทำไมเดวิดฮัลล์ถึงได้ขุ่นเคืองเขา

ฝางจ้าวได้รับคำตอบสำหรับคำถามนั้นเมื่อเฉียวถิงเจิ้งเข้ามาพูดคุย

“เดวิดฮัลล์? โอ้เขา…” เฉียวถิงเจิ้งเหลือบมองไปที่เจ้าขนหยิกที่นอนอยู่ข้างๆ “เขาต้องโกรธแน่ ๆ ! นั่นเป็นเพราะเขาทำการสมัครเพื่อนำสุนัขที่รักของเขามาด้วย แต่กลับถูกปฏิเสธ ก่อนที่จะมาที่นี่ ฉันยังคงได้ยินใครบางคนปลอบใจเขาว่าคนที่จะไปแสดงบนดาวเคราะห์ดวงอื่นจะไม่มีทางพาสุนัขมาด้วยได้ เขาขุ่นเคืองอยู่แล้ว ดังนั้นเขาจะไม่โกรธได้อย่างไรเมื่อเห็นคุณพาสุนัขมาถึงสถานีอวกาศ”

เฉียวถิงเจิ้ง บอกกับฝางจ้าวเกี่ยวกับนักไวโอลินที่โด่งดังไปทั่วโลกและสุนัขของเขา เขาเคยได้ยินเรื่องทั้งหมดนี้จากภรรยาของเขา

“…สิ่งที่อาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่รักที่สุดนอกเหนือจากไวโอลินของเขาคือสุนัขของเขา ก่อนที่ความรักอันยิ่งใหญ่ทั้งสองนี้จะเกิดขึ้น แม้กระทั่งศิษย์รักอย่างเฟย์ฮาร์โมนิคก็ต้องยอมแพ้ หืมมม นี่คือสุนัขที่เขารัก”

เฉียวถิงเจิ้งแสดงภาพสุนัขที่รักของ เดวิดฮัลล์ ให้กับฝางจ้าวดู

สุนัขอันเป็นที่รักของ เดวิดฮัลล์ เป็นผลผลิตจากการเพาะพันธุ์ มันมีฐานพันธุกรรมของสุนัขล่าสัตว์สามประเภทจากยุคเก่า และมี "ขนยาว" ที่โดดเด่น มันดูหรูหรามากเมื่อได้รับการดูแลเป็นอย่างดี

หนานเฟิงก็รีบเข้ามาดูอย่างรวดเร็ว

“อาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่คนนี้…มีความชื่นชอบเป็นพิเศษสำหรับขนยาว”

เฉียวถิงเจิ้งหัวเราะเบา ๆ “แน่นอนว่าเขาชอบสายพันธุ์ขนยาวมากกว่า”

ในขณะที่เขากล่าว เฉียวถิงเจิ้งเหลือบตามองไปที่เจ้าขนหยิกข้าง “ขนสุนัขของคุณไม่สามารถพิจารณาได้ว่ายาวนัก ดังนั้นบางทีเขาอาจจะไม่พอใจ อย่างไรก็ตามคุณสามารถผ่อนคลายได้ เขายังคงปฏิบัติต่อสุนัขเป็นอย่างดีและมันเป็นเพียงความอิจฉาคุณในตอนนี้ ไม่ต้องกังวล เขาไม่ได้โกรธคุณจริงๆ”

เฉียวถิงเจิ้งมองเจ้าขนหยิกอีกครั้ง เขารู้ว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้สุนัขตัวนี้ทำให้เกิดความรู้สึกตื่นเต้นในข่าว “กระดูกชิ้นแรกของฟอสซิล โพไซดอนซอร์ ถูกขุดโดยมันจริง ๆ หรือ?”

“ใช่” ฝางจ้าวยืนยัน

“ฉันยังคิดว่ามันเป็นเพียงแค่สื่อสร้างเรื่อง และทำให้มันน่าสนใจ” เฉียวถิงเจิ้งมองเจ้าขนหยิกราวกับว่ามันเป็นสิ่งของที่หายากและมีค่า

เจ้าขนหยิกยื่นหน้าออกมาและน้ำลายหยดลงมา มันเลียริมฝีปากอย่างต่อเนื่องและดูไม่สบายใจ

“มันรู้สึกร้อนเกินไปหรือไม่” เฉียวถิงเจิ้งถาม

แม้ว่าเขาจะไม่รู้จักสุนัขดี แต่เขาก็ยังสามารถเข้าใจได้จากสามัญสำนึกได้ง่าย ตัวอย่างเช่นสุนัขที่ปล่อยให้ลิ้นของมันห้อยลงมา หายใจหอบและน้ำลายไหล หมายความว่ามันพยายามทำให้เย็นลง…ใช่ไหม?

นี่เป็นเพียงการแสดงความคิดเห็น

แต่ทุกอย่างเป็นปกติเมื่อ เฉียวถิงเจิ้งตรวจสอบอุณหภูมิและความดันของห้อง หากพูดอย่างมีเหตุผล มันไม่ควรเกิดขึ้น

“มันแค่ยังปรับตัวไม่ได้ดี” ฝางจ้าวตอบกลับอย่างสงบ

"มีเหตุผล มันยากสำหรับสุนัขสัตว์เลี้ยงที่จะคุ้นเคยกับบรรยากาศของสถานีอวกาศ ฉันได้ยินมาว่าสุนัขทุกตัวกลัวความสูง การมาถึงสถานที่เช่นสถานีอวกาศก็ถือว่าเป็นสถานที่ที่สูงมากใช่ไหม? ฮ่าฮ่าฮ่า!” เฉียวถิงเจิ้งขบขันกับเรื่องตลกของเขา

ฝางจ้าวยิ้มอย่างสุภาพ แต่ลึกลงไปเขายิ่งกังวลมากขึ้น

สุนัขตัวนี้ลงทะเลเพื่อหาอาหารหนึ่งวันก่อนที่พวกเขาจะออกเดินทาง มันไม่ได้แปลงร่างบ่อยและไม่กินพลังงานมาก ดังนั้นมันจะหิวได้อย่างไร

มันแค่มีความอยาก

มีแร่พลังงานจำนวนมากในสถานีอวกาศ มันเป็นสิ่งที่น่าดึงดูดใจอย่างมาก เมื่อตอนนี้เจ้าขนหยิกมีความอยากอาหารที่มากขึ้น

ฝางจ้าวยังสงสัยว่าถ้าเขาไม่ได้เฝ้าดูเจ้าขนหยิกอย่างระมัดระวัง สุนัขตัวนี้สามารถกินสถานีอวกาศทั้งหมดได้จริงๆ

ฝางจ้าวเพิ่มข้อจำกัดของเจ้าขนหยิกเมื่อเห็นปฏิกิริยาเช่นนี้  นอกจากนี้เขายังให้บทเรียนเจ้าขนหยิกเป็นการส่วนตัว จากนั้นเจ้าขนหยิกก็ระงับความต้องการตัวเองลงเล็กน้อย หรืออย่างน้อยที่สุดมันก็ไม่ได้น้ำลายไหลตลอดเวลา อย่างไรก็ตามดวงตาของมันก็ยังคงวูบไหวอย่างไร้จุดหมาย

ฝางจ้าวและศิลปินที่ได้รับเชิญอื่น ๆ เหล่านี้ถูกเรียกประชุมเป็นครั้งคราวดังนั้นเจ้าขนหยิกไม่สามารถอยู่ข้างเขาได้ตลอดเวลา ดังนั้นการมอบหมายงานเฝ้าดูเจ้าขนหยิกจึงถูกมอบให้กับหนานเฟิงและอีกสองคน ฝางจ้าวได้นำสามคนนี้มาเพื่อเฝ้าดูสุนัข

“คุณสามคนเฝ้าดูเขาอย่างใกล้ชิด”

หนานเฟิง โจวยู และ หยานเปียว ตอบรับอย่างจริงจัง “เข้าใจแล้ว!”

อย่าได้คิดที่จะขโมยสุนัข!

SOT 466 ไล่ล่าดาวอย่างมีเหตุผล

ดาวเคราะห์หยิน เป็นดาวเคราะห์ทั้งหมดภายใต้การปกครองของทหาร นอกจากหอพักเล็ก ๆ แล้วพื้นที่ส่วนใหญ่ยังใช้สำหรับฝึกทหารและทดสอบรายการทดลอง

ตามธรรมชาติแล้วสิ่งแวดล้อมที่นี่ไม่เหมาะสำหรับการอยู่รอดของมนุษย์ แต่เนื่องจากมีแร่ธาตุพลังงานสะสมอยู่มากมายจึงมีการจัดตั้งฐานทัพยุทธศาสตร์บนดาวเคราะห์ต่างประเทศแห่งแรกขึ้นที่นี่

ณ ตอนนี้ เก้าสิบเปอร์เซ็นต์ของเทคโนโลยีการเดินทางอวกาศมาจากดาวเคราะห์หยิน

ฝางจ้าวและคนอื่น ๆ ไม่สามารถมองเห็นสิ่งใดภายนอกได้ในระหว่างการเดินทางจนกว่าพวกเขาจะลงจอดบนดาวเคราะห์หยิน พวกเขายังได้ลงนามในการรักษาความลับสำหรับช่วงเวลานี้ ในระยะสั้นพวกเขาอยู่ที่นั่นเพียงเพื่อการแสดงศิลปะและไม่ควรแปลกใจมากเกินไป

ชุดของฝางจ้าวได้ขึ้นไปบนยานขนส่งเพื่อไปยังดาวเคราะห์หยิน

ลักษณะพิเศษของดาวเคราะห์หยิน มันมีข้อมูลจริงที่น้อยมากเกี่ยวกับมันทางออนไลน์ แม้แต่ศิลปินที่คร่ำหวอดที่เคยอยู่บนดาวเคราะห์หยินมาก่อนก็ไม่รู้อะไรมาก

ในฐานะผู้มาเยือน ดาวเคราะห์หยินเป็นครั้งแรก ฝางจ้าวเองก็ไม่ทราบมากนัก แต่เขามั่นใจว่าสายแร่ที่สะสมอยู่ใน ดาวเคราะห์หยินนั้นอุดมสมบูรณ์เป็นอย่างมาก เห็นได้จากการที่เจ้าขนหยิกน้ำลายไม่หยุด

เมื่อพวกเขาเงยหน้าขึ้นมอง ก็จะเห็นกำแพงป้องกันขนาดใหญ่ที่อยู่เหนือพวกเขา ไม่มีอุปกรณ์ป้องกันใด พวกเขาถูก จำกัดกิจกรรมในร่ม แต่อย่างน้อยพื้นที่ก็ไม่แคบเกินไป

“ที่ด้านข้างเป็นที่อยู่อาศัยที่เตรียมไว้สำหรับเหล่าอาจารย์ต่าง ๆ” คำแนะนำจากไกด์ดาวเคราะห์หยินดังออกมา

บริเวณนี้เป็นศูนย์ต้อนรับ มีหอพัก โรงอาหารและโซนกิจกรรมที่นี่

แขกรับเชิญได้รับฟังการบรรยายสรุปในเรื่องที่สำคัญที่สุดและลงนามในข้อตกลงการไม่เปิดเผยข้อมูล พวกเขาจะทำงานร่วมกับคณะดนตรีและการเต้นรำของดาวเคราะห์หยิน เพื่อแสดงการทำงานร่วมกัน ในเวลาว่างพวกเขาสามารถมีกิจกรรมยามว่างในพื้นที่ที่ได้รับอนุญาต

สำหรับศูนย์ที่พักอาศัย สมาชิกในครอบครัวสามารถอยู่ด้วยกันได้ แต่ผู้ช่วยและผู้คุ้มกันต้องถูกแยกจากกัน

“ฝางจ้าว ที่พักของคุณอยู่ด้านข้าง” คู่มือกล่าว

“ฉันจะพาสุนัขของฉันไปด้วยได้หรือไม่” ฝางจ้าวถาม

"ได้"

ฝางจ้าวรับคีย์การ์ดห้องจัดสรรของเขา

ห้องนั่งเล่นไม่ถือว่าใหญ่ แต่มีเครื่องเรือนครบครัน มีห้องโถง ห้องนอนและห้องอ่านหนังสือ การตกแต่งภายในดูไฮเทคมากและมีกลิ่นอายของศิลปะเช่นกัน

นอกจากนี้ยังมีชามสุนัขและห้องสุขาสุนัขอีกด้วย

นั่นเป็นความคิดที่มีประโยชน์อย่างแน่นอน

หลังจากพักสั้น ๆ หัวหน้ากลุ่มเรียกให้ทุกคนมาประชุมเล็ก ๆ เพื่อสรุปสั้น ๆ เกี่ยวกับแผนสองสามวันต่อจากนี้

มีนักดนตรี นักเต้น นักแสดง จิตรกรและอาชีพทุกประเภทที่ได้รับเชิญภายในกลุ่ม พวกเขาล้วนมีความเชี่ยวชาญที่แตกต่างกันและบุคลากร ดาวเคราะห์หยิน ที่พวกเขาทำงานด้วยก็แตกต่างเช่นกัน

ฝางจ้าวจะร่วมมือกับวงดนตรีเยาวชน บนดาวเคราะห์หยิน ศิลปินส่วนใหญ่เป็นมือสมัครเล่นและไม่สามารถตัดสินตามมาตรฐานวิชาชีพได้

“ฝางจ้าว คุณจะเป็นหัวหน้าวงดนตรีเยาวชน มีปัญหาอะไรไหม?” หัวหน้ากลุ่มถาม

“ไม่มีปัญหา” ฝางจ้าวตอบ

ผลงานของวงดนตรีเยาวชนที่ดาวเคราะห์หยินนี้ได้เลือกที่จะแสดงนั้นเป็นผลงานของโม่หลาง มันเป็นชุดเพลงที่ใช้ปิดสุดท้ายของซีรีส์ “ยุคก่อตั้ง” ยาวสิบนาทีที่ชื่อ “ตำนาน”

เช่นนี้โม่หลางจึงได้ชี้ให้เห็นว่าผู้ควบคุมวงต้องเป็นฝางจ้าว ฝางจ้าวเป็นส่วนหนึ่งในการแต่งผลงานเพลงชิ้นนี้และรู้ในผลงานเพลงนี้ดีกว่าใคร

นี่เป็นอีกหนึ่งการทดสอบของโม่หลางสำหรับฝางจ้าว

หลังจากการประชุมสิ้นสุดลง ทุกคนกลับไปพักผ่อนระยะสั้น ๆ ก่อนทัวร์ชมนิทรรศการในช่วงบ่าย

เฉพาะบุคลากรที่ได้รับเชิญเท่านั้นที่สามารถเข้าร่วมทัวร์ครั้งนี้ ผู้ติดตามของพวกเขาไม่ได้รับอนุญาต แม้แต่สมาชิกในครอบครัวเช่นเฉียวถิงเจิ้งก็ไม่สามารถเข้ามาร่วมได้ อย่าว่าแม้แต่การ์ดหรือผู้ช่วย ดังนั้น ฝางจ้าวจึงให้หนานเฟิง และอีกสองคนพาสุนัขเดินเล่น

สิ่งต่างๆในห้องโถงนิทรรศการนี้ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการเดินทางในอวกาศและผลิตภัณฑ์ทางวิทยาศาสตร์ นี่เป็นครั้งแรกของฝางจ้าวที่มาที่นี่ และเขาสนใจสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด

สิ่งที่น่าสนใจที่สุดของฝางจ้าว คือเครื่องยนต์วาป (แปรปรวน)

เครื่องยนต์วาร์ป บ่งบอกถึงอายุของการบินทางอวกาศและได้รับการยอมรับจากสาธารณชนว่าเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของยุคใหม่

คู่มือในห้องโถงนิทรรศการกำลังแบ่งปันข้อมูลที่เกี่ยวข้องบางอย่างเกี่ยวกับเครื่องยนต์วาร์ปแปรปรวนนี้

“นี่คือองค์ประกอบของเครื่องยนต์วาร์ปแปรปรวนรุ่นแรก เป็นเพราะเครื่องยนต์นี้ทำให้พื้นที่กระโดดกลายเป็นไปได้ อย่างไรก็ตามการใช้พลังงานของเครื่องวาร์ปเกินความคาดหมายของทุกคน แหล่งพลังงานเก่าไม่มีวิธีสนับสนุนการทำงานของเครื่องยนต์วาร์ปแปรปรวน ดังนั้นมนุษยชาติจึงต้องหาแหล่งพลังงานใหม่…”

คู่มือเริ่มต้นจากเครื่องยนต์วาร์ปแปรปรวนไปจนถึงเทคโนโลยีพลังงานแร่และการสกัดแร่ แต่เขาไม่เคยเปิดเผยประเด็นสำคัญใด ๆ เลย

ตัวอย่างเช่นเขาละเว้นวิธีการสร้างเครื่องยนต์วาร์ป กระบวนการพัฒนา ระยะเวลาที่ใช้ และระยะทางที่รองรับ คำถามเหล่านั้นทั้งหมดที่ฝางจ้าวสงสัยเป็นพิเศษไม่เคยได้รับคำตอบ

อย่างไรก็ตามพวกเขารู้ว่าในสถานที่นี้ พวกเขาไม่ควรถามคำถามมากเกินไป คู่มืออาจมีข้อจำกัดเกี่ยวกับสิ่งที่เขาสามารถพูดคุยได้

คู่มือได้บอกเกี่ยวกับหลายสิ่งหลายอย่างตั้งแต่การค้นพบแร่พลังงานและการอัพเกรดเทคนิคพลังงานไอโซเมอไรเซชัน (การเปลี่ยนโครงสร้าง) ไปจนถึงการจำแนกแร่พลังงาน ในขณะที่สิ่งเหล่านี้เป็นเหมือนเรื่องราวทั่วๆ ไปสำหรับคนอื่น ๆ ในกลุ่มที่ได้รับเชิญ แต่สำหรับฝางจ้าว เขาฟังอย่างตั้งใจ

ในขณะที่เครื่องยนต์วาร์ปไม่ได้แชร์รายละเอียด ฝางจ้าว ยังคงสนใจที่จะได้ยินเกี่ยวกับแร่พลังงานและสิ่งอื่น ๆ

ยิ่งฝางจ้าวได้ฟังเขาก็ยิ่งรู้สึกสับสนมากขึ้น

เร็วมาก!

ความก้าวหน้าในแหล่งพลังงานใหม่และเทคโนโลยีการบินอวกาศมาเร็วเกินไปในยุคใหม่ พวกมันเหนือกว่าความคาดหวังของฝางจ้าวอย่างมาก

ในช่วงเวลาแห่งการทำลายล้าง เขาได้ถามนักวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องหลายต่อหลายครั้งว่า การเดินทางในอวกาศสามารถทำได้หรือไม่

อย่างไรก็ตามคำตอบที่เขาได้รับคือ “บางทีมนุษย์อาจไม่สามารถบรรลุการพัฒนานั้นได้”

แต่หลังจากช่วงเวลาแห่งการทำลายล้างสิ้นสุดลง ยุคใหม่นั้นเพิ่งถูกสร้างขึ้นมายังไม่ถึงร้อยปี เมื่อเครื่องยนต์วาร์ปก็ได้ปรากฏตัว ยานอวกาศสำรวจบุกเบิกทั้งเจ็ดของยุคใหม่ ถูก สร้างขึ้นภายใต้ชื่อ “ดรีมทีม”

คนส่วนใหญ่จากยุคแห่งการทำลายล้างจะไม่สามารถคาดการณ์ถึงสิ่งเหล่านี้ได้

หนึ่งร้อยปีที่ผ่านมา อาจฟังดูนาน แต่ฝางจ้าว เข้าใจผลพวงของระยะเวลาการทำลายล้างเป็นอย่างดี ในความคิดของเขาร้อยปีก็อาจเพียงพอสำหรับการกู้คืนและการฟื้นฟู

อัตราการพัฒนาของยุคใหม่เป็นความมหัศจรรย์ในความคิดเห็นของฝางจ้าว

เครื่องยนต์วาร์ปได้รับการคิดค้นในช่วงร้อยปีแรกของยุคใหม่ ตอนนี้เมื่อห้าร้อยปีผ่านมา ในยุคใหม่ ฝางจ้าวสงสัยว่าเครื่องยนต์วาร์ปปัจจุบันเป็นอย่างไร มันน่าเสียดายที่เขาจะไม่ได้เห็นมัน

อย่างไรก็ตามความสามารถในการเห็นส่วนหนึ่งของเครื่องยนต์วาร์ปแปรปรวนรุ่นแรกนั้นก็ดีพออยู่แล้ว

ฝางจ้าวรู้สึกปลื้มใจ

คนอื่นไม่ทราบถึงความรู้สึกของฝางจ้าว ไม่ใช่ทุกคนที่สนใจและหลายคนไม่ได้อยู่ในห้องโถงนิทรรศการนานนัก หลังจากนั้นไม่นานมีการพบปะและทักทายแฟน ๆ จากแผนกต่าง ๆ ของดาวเคราะห์หยินที่จะสามารถพบกับไอดอลของพวกเขาได้

ลายเซ็นและการถ่ายภาพมีระเบียบวินัยแม้จะมีผู้คนจำนวนมาก สภาพแวดล้อมการบริหารพิเศษทำให้แฟน ๆ ประเภทนี้มีประสิทธิภาพมาก

ด้วยความจุที่จำกัด แฟน ๆ บางคนก็ถูกกรองออกไปแล้ว

ฝางจ้าวมีแฟนคลับทั้งเด็กและผู้ใหญ่ คนเฒ่า คนแก่ โดยเฉพาะผู้ที่ได้ดู “บทผู้ก่อตั้งยุคหยานโจว” จะมองฝางจ้าว ด้วยสายตาที่อ่อนโยน

ไม่ไกลนัก ผู้บริหารระดับสูงสองคนที่จัดงานแฟนมีตติ้งยิ้มเมื่อเห็นแถวยาวที่เข้าคิวเพื่อพบปะฝางจ้าว

“ฉันไม่ได้คาดหวังว่า ฝางจ้าว จะมีแฟน ๆ มากมายบนดาวเคราะห์หยิน!”

“เขาได้รับความนิยมทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เด็กคนนี้นี้ไม่เลวอย่างแน่นอน มันน่าเสียดายที่เขาไม่ได้อยู่ในกองทัพ”

“เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ คุณเห็นเสี่ยวหยวนไหม? เขายังพยายามทำอย่างต่อเนื่องเพื่อเตรียมของขวัญชิ้นใหญ่ให้กับฝางจ้าว หรือเปล่า?”

“ฉันลองไปดูครั้งหนึ่งแล้วและไม่เห็นเขา เด็กเหลือขอตัวน้อยได้มาขอตารางเวลาสำหรับศิลปินที่ได้รับเชิญ”

“มีข้อจำกัด เรื่องเวลาสำหรับแฟน ๆ ที่เจอกัน เหลืออีกครึ่งชั่วโมงเท่านั้น”

“เขานอนเลยเวลานานหรือเปล่า? บางทีเขาอาจจะลืมดูเวลา หรืออาจมีงานเร่งด่วน”

-

ศูนย์วิจัยเทคโนโลยีเครื่องยนต์วาร์ป

ที่จุดตรวจรักษาความปลอดภัย เด็กหนุ่มที่ดูเหมือนจะอายุประมาณนักศึกษามหาวิทยาลัยนั่งอยู่บนเก้าอี้ เขาเคาะนิ้วของเขาบนโต๊ะอย่างใจจดใจจ่อขณะจ้องมองเวลาไม่หยุด

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของศูนย์วิจัยอยู่ตรงข้ามเขา ขณะนี้เขากำลังดึงชิ้นส่วนสุดท้ายออกจากภายในกล่องของขวัญที่กำลังถูกตรวจสอบ ชิ้นส่วนทั้งหมดถูกวางบนโต๊ะ

“ดังนั้นคุณต้องการ…” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยชี้ไปที่สิ่งของบนโต๊ะ “ของขวัญ ยานเดินทางระหว่างดวงดาวมอบให้กับคนดัง?”

"ถูกต้อง!"

“แต่สิ่งเหล่านี้ยังไม่ได้เปิดเผยต่อสาธารณะ มันเป็นความลับ ดังนั้นแม้แต่ต้นแบบ ก็อาจจะไม่สามารถเปิดเผยต่อสาธารณะในสิบปีข้างหน้าได้”

“นี่เป็นแบบจำลอง!”

“แบบจำลองก็ไม่ได้เช่นกัน กรุณามีเหตุผล”

หยวนเจิ้งสูดหายใจอย่างแรง “ฉันอาจจะบ้าคลั่งไอดอล แต่ฉันก็ยังเป็นคนที่มีเหตุผล ฉันแตกต่างจากแฟนผู้ที่คลั่งไคล้เหล่านั้น ที่พูดอะไรออกมาแบบไม่ระวังปาก! โปรดอย่ามาดูถูกสติปัญญาของฉัน!”

“ฉันไม่สงสัยสติปัญญาของวิศวกรป้ายทอง” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกล่าวพร้อมกับการแสดงออกที่ไม่เปลี่ยนแปลง “ไม่ใช่ว่าอาจารย์เหิงซินเป็นไอดอลของคุณใช่ไหม”

“ตอนนี้ไอดอลของฉันยังคงเป็นอาจารย์เหิงซิน! เขาเป็นเทพเจ้าในจิตใจของนักวิทยาศาสตร์! คนที่เราสามารถเงยหน้าขึ้นและนมัสการ! อย่างไรก็ตาม พี่ฝางของฉันให้ความรู้สึกที่พิเศษ พี่ฝางเป็นไอดอลของฉัน ฉันแค่รู้สึกว่าเขาน่าประทับใจเป็นพิเศษ!"

“การเป็นดวงดาวนี้หมายความว่าอะไร? วิญญาณของพวกเขาส่องผ่านร่างกายของพวกเขา! พี่ฝางของฉันเปล่งรัศมีแสงสว่างมากมาย! บอกได้ไหมว่าใครในวงการบันเทิงจะสามารถได้รับเกียรติมากมายเช่นนี้ในยุคนี้”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพยักหน้า แสดงว่าเขาเข้าใจความรู้สึกของหยวนเจิ้ง เขารู้จักฝางจ้าวเช่นกัน อิทธิพลของฝางจ้าวบนดาวเคราะห์ น่าประทับใจเกินไป ไม่ต้องพูดถึงความสำเร็จทางทหารของเขา มีเพียงยี่สิบสามคนเท่านั้นที่ได้รับเชิญให้เข้าร่วมการแสดงที่นี่

หยวนเจิ้งยังคงดำเนินต่อไป “คุณเคยได้ยินวลีนี้หรือเปล่า  'มีเป้าหมายอยู่ข้างหน้า แต่ไอดอลอยู่ข้างๆคุณ' ” นั่นคือรูปแบบของการให้กำลังใจทางจิตใจ คุณเข้าใจหรือไม่! ทำความเข้าใจใหม่ซะ! ฉันมีโปสเตอร์ของพี่ฝางอยู่ในห้องด้วย!”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพยักหน้า เขาเคยได้ยินว่าเมื่อ ฝางจ้าวได้รับรางวัลกาแล็กซี่ซูเปอร์โนวา ตำแหน่งงานของหยวนเจิ้งเพิ่มขึ้น จากวิศวกรป้ายเงินไปเป็นระดับป้ายทองด้วยการทำงานหนัก

แน่นอนเขาก็เข้าใจเช่นกันว่าเยาวชนมีความหุนหันพลันแล่นมากขึ้นเมื่อมันมาถึงดาราที่คลั่งไคล้ ในสมัยเด็ก ๆ เขาชื่นชอบนักบาสเก็ตบอลจากหม่าโจว น่าเสียดายที่ดาราบาสเก็ตบอลล้มเหลวในการตรวจสอบและไม่สามารถมาที่นี่ได้ การมาที่นี่ ทุกคนต้องผ่านการตรวจสอบอย่างเข้มงวด นอกเหนือจากความสามารถในการประกอบอาชีพของพวกเขาแล้ว ยังต้องคำนึงถึงแง่มุมอื่น ๆ อีกมากมายเช่นบุคลิกลักษณะและคุณธรรม เมื่อเทียบกับเขาแล้ว หยวนเจิ้งก็โชคดีกว่ากันมาก อย่างน้อยหยวนเจิ้งก็จะสามารถเห็นไอดอลของเขาด้วยตนเอง

แม้ว่า ฝางจ้าวจะมีความสามารถที่น่าประทับใจ เขาก็ยังเด็กเกินไปและอาจทำความลับรั่วไหล มันไม่ดีเลยที่จะให้ของขวัญเขาเช่นโมเดลยานอวกาศที่ยังไม่ได้เผยแพร่

เมื่อเห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตึงเครียด หยวนเจิ้งรีบพูดถึงความหลังที่เต็มไปด้วยความรู้สึก “ลุง คุณได้เห็นฉันโตขึ้นและคุณควรรู้ว่าฉันเป็นคนแบบไหน แน่นอนฉันต้องการแสดงความสำเร็จของตัวเองกับไอดอลของฉัน ลุงคุณเองก็เคยชื่นชอบไอดอลมาก่อนและควรที่จะเข้าใจใช่ไหม ตอนนี้ฉันได้เปลี่ยนบางส่วนจากโครงการที่ฉันทำมาเป็นแบบจำลอง ฉันยังเบลอพื้นที่ที่สำคัญมากกว่าเดิม ฉันไม่มีความตั้งใจที่จะรั่วไหลสิ่งใดที่นี่!”

“ฉันเชื่อคุณอย่างแน่นอน” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพูดด้วยสีหน้าอบอุ่น อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ตามน้ำไป ในไม่ช้าเขาก็พูดว่า “แบบจำลองที่สองจะต้องถูกยึด”

หยวนเจิ้งสวมใบหน้าที่น่าสมเพช “ลุง-”

“ - ทุกรุ่นจะต้องถูกยึด ขออภัย หน้าที่มีความสำคัญมากกว่า”

หยวนเจิ้งกำลังจะน้ำตาไหล โมเดลยานอวกาศที่เขาใช้เวลานานในการเตรียม กำลังจะถูกยึดจากยามรักษาความปลอดภัยผู้นี้!

เขาจ้องมองหยวนเจิ้งที่ก้มศีรษะด้วยความเศร้าสลด เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยถอนหายใจ “เอาแบบนี้…”

หยวนเจิ้งเงยหน้าขึ้นมอง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวัง

เขาเฝ้าดูในขณะที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหยิบโมเดลยานอวกาศขึ้นมาหนึ่งชิ้นแล้วถอดชิ้นส่วนเครื่องยนต์ออกและวางชิ้นส่วนไว้ข้างหน้าเขา

หยวนเจิ้งตกใจมาก

หลังจากนั้นใบหน้าของเขาก็หุบลง “พี่ชายของฉันมาถึงที่นี่เพื่อทำการแสดงและฉันสามารถมอบให้เขาได้แค่…หนึ่งส่วนเท่านั้น”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตอบอย่างไร้ความปราณี "นี่คือสิ่งที่ยอมรับได้มากที่สุดแล้ว เพื่อนหนุ่ม คุณควรมีเหตุผลเมื่อต้องไล่ตามดาว”