SOT 455
ไม่มีใครรู้ว่าเขาแปลกแค่ไหนถ้าเขาไม่ดูในกระจก
บนโลกนั้น
การหาซื้อเกาะนั้นง่ายและมีตัวเลือกมากมาย หนานเฟิง
ได้ทำการคัดเลือกเล็กน้อยสำหรับฝางจ้าว
ฝางจ้าวเลือกหนึ่งในนั้น
เจ้าของเกาะมีความสุขมาก
เมื่อพบผู้ซื้อที่มีศักยภาพ
พวกเขาก็เริ่มวิตกกังวลเช่นกันเนื่องจากมีนักลงทุนจำนวนมากที่หลั่งไหลไปยังดาวเคราะห์ต่างประเทศแทนที่จะเป็นเกาะในช่วงสองปีที่ผ่านมา
พวกเขาเต็มใจที่จะกำจัดหมู่เกาะและยินดีที่จะเจรจาต่อรอง
เจ้าของมีความกระตือรือร้นที่จะเจรจาเริ่มเพียงหนึ่งวันหลังจากการตรวจสอบเบื้องต้น
หนานเฟิงรู้สึกหมดหนทางเมื่อเห็นฝางจ้าวทำตามขั้นตอนอย่างรวดเร็ว
ฝางจ้าวไม่รู้วิธีลงทุน เขาต้องการที่ปรึกษาการลงทุน
แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในบ้านในวันนั้น
แต่ก็ไม่ควรที่จะต้องการซื้อเกาะทันทีใช่ไหม
เฮ้อ เจ้านายควรไปเล่นดนตรีของเขา
เขาจะสูญเสียจากการลงทุนมากเกินไป
หนานเฟิงไม่ใช่คนเดียวที่คิดแบบนี้
เจ้าของเกาะก็คิดว่า ฝางจ้าวเป็นคนโง่ เขายังคงซื้อหมู่เกาะในตลาดหมี
ถ้าไม่ใช่คนโง่ แล้วมันจะเรียกว่าอะไร
แท้จริงแล้วมันเป็นเรื่องง่ายที่จะแสดงความโกรธเคืองเมื่อคนหนึ่งอายุน้อยเกินไป
เกาะที่เพิ่งซื้อมาของฝางจ้าว
นั้นไม่ถือว่าใหญ่มาก แต่มันก็เพียงพอแล้วสำหรับเจ้าขนหยิกที่จะเดินเล่นไปทั่ว
มันตั้งอยู่ไม่ไกลจากหลายทวีป ไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับรูปร่างของมันและโดยทั่วไปก็ไม่มีชื่อเสียง
เจ้าของเกาะเองไม่เคยไปที่เกาะนี้มาเกือบยี่สิบปีแล้ว
เขาส่งทีมซ่อมบำรุงไปที่นั่นปีละสองครั้งเท่านั้น
ดังนั้นจึงถือได้ว่าเป็นเกาะที่ค่อนข้างคงสภาพดั้งเดิม
ช่วงเวลาแห่งความหายนะได้ทำลายล้างทั้งโลก
ไม่มีสวรรค์ที่ปลอดภัย และหมู่เกาะบนโลกก็ถูกทำลายเช่นกันในช่วงเวลาที่สับสนวุ่นวาย
แต่หลังจากห้าร้อยปี ความมีชีวิตชีวาของมันได้กลับคืนมา
บ้านบนเกาะถูกสร้างขึ้นเมื่อห้าสิบปีก่อน
เนื่องจากมีพายุเข้าอยู่บ่อยครั้ง
มันจึงเห็นการอัปเกรดสองสามแห่งในที่นี่และที่นั่น บ้านอยู่ในสภาพดี
เนื่องจากมันยังเป็นที่อยู่อาศัย ฝางจ้าวไม่ได้ทำการปรับเปลี่ยนมากมาย
หลังจากติดตั้งระบบความปลอดภัยแล้ว
ฝางจ้าวก็ขอให้ หนานเฟิงและอีกสองคนกลับไปและอยู่ในโหมดสแตนด์บาย
พื้นที่ของเกาะไม่ใหญ่เกินไปและเครื่องเล่นเกมเกมรุ่นลิมิเตด
อุปกรณ์จะต้องถูกส่งมายังเกาะ ฝางจ้าวกักตุนเสบียงเอาไว้ตอนนี้และตัดสินใจว่าเขาจะให้หยานเปียวหรือโจวยูส่งมอบให้ในภายหลัง
หลังจากได้รับค่าธรรมเนียมลิขสิทธิ์ที่เหลือ
ฝางจ้าวใช้พวกมันเพื่อซื้อยานขนส่งทางอากาศข้ามมหาสมุทรอีกสองรายการ
บัญชีที่เพิ่งเติมเต็มเมื่อเร็ว
ๆ นี้ของเขากลายเป็นว่างเปล่าอีกครั้ง
หนานเฟิงและคนอื่น ๆ
รู้สึกปวดใจ ทั้งสามคนมีความคิดเดียวกัน: เจ้านายบ้าไปแล้วเหรอ?
หนึ่งในนั้นก็เทียบท่าที่เกาะ
ขณะที่คนอื่น ๆ มาเพื่อส่งสินค้า
“บอส
คุณ…จะอยู่ที่นี่ตามลำพังเหรอ?” โจวยูเป็นห่วงและถามอีกครั้ง
“อืม”
ฝางจ้าวดูเหมือนสงบมาก
“คุณไม่ต้องการความช่วยเหลือเหรอ?”
หยานเปียวถาม
"ไม่"
“จากนั้น…บอสติดต่อเราทันทีหากคุณต้องการอะไร
พวกเราจะพร้อมตลอดเวลา”
หนานเฟิงหันกลับไปมองอย่างไม่เต็มใจขณะที่พวกเขาขึ้นเครื่องบินขนส่ง
หลังจากดูพวกเขาไปแล้ว ฝางจ้าวกลับไปที่บ้านและเรียกเจ้าขนหยิกที่อยู่ในคอกของมันตลอดเวลา
สภาพจิตใจของเจ้าขนหยิกย่ำแย่ลง
หลังจากที่ผ่านการรับรู้ที่ว่า “ฉันไม่สามารถเป็นสุนัขแบบนี้ได้” ถึง
“ฉันต้องออกไปทำงานหรือไม่”
เดิมที
มันคิดว่าการกลืน “ปลา” อาจกินเวลาหนึ่งเดือน อย่างไรก็ตามเจ้าขนหยิกก็รู้สึกหิวเล็กน้อยโดยไม่คาดคิด
ฝางจ้าวนำอาหารสุนัขขนาดใหญ่
50 กิโลกรัมออกมา
"คุณกินมันซะ
ฉันจะดูคุณกินจากด้านข้าง" ฝางจ้าวกล่าว
“ฉันจะกลืนมันทั้งหมดนี้ได้ไหม”
“แน่นอน”
เจ้าขนหยิกเลียจมูกของมันแล้วเดินไปที่ถุงอาหารสุนัข
จากนั้น ฝางจ้าวก็ได้เห็นสิ่งที่ดูเหมือนเป็น…ปากขนาดใหญ่?
มีแสงสีเงินเป็นประกาย
อาหารสุนัขน้ำหนัก 50 กิโลกรัมหายไป
“คุณอิ่มไหม”
ฝางจ้าวถาม
เจ้าขนหยิกลังเล
“ยัง…หิวอีกหน่อย”
มันย่อมไม่ได้ทำให้อิ่มเลย
จากนั้นฝางจ้าวได้นำอาหารสุนัขออกมาอีก
50 กิโลกรัม “คุณช่วยกลืนมันลงช้า ๆได้ไหม? การเคลื่อนไหวของคุณ
การกลืน ทำให้ช้าลง?”
เจ้าขนหยิกพยักหน้าอย่างมั่นคง
“กลืนช้า!”
คราวนี้
ฝางจ้าวจะเห็นได้ชัดเจนยิ่งขึ้น
หัวเจ้าขนหยิกเปลี่ยนไป
แต่ร่างกายของมันและส่วนอื่นยังคงเหมือนเดิม
เจ้าขนหยิกของเขาดูเหมือนจะหดกลับเข้าไปในร่างกายของมันในทันที
การเปลี่ยนแปลงระหว่างร่างกายปกติของเขาและศีรษะที่ขยายใหญ่ขึ้นดูเหมือนจะเป็นการแยกโลหะแบบค่อยเป็นค่อยไป
ฝางจ้าวสังเกตเห็นปากกว้างที่มีฟันแหลมเปิดและกลืนอาหารสุนัข 50 กิโลกรัม อย่างง่ายดาย
บางที 100 กิโลกรัมอาจจะไม่เป็นปัญหา
ฝางจ้าวไตร่ตรองขณะที่เขาดู
บางทีสุนัขตัวนี้ไม่อาจจำแนกได้ง่าย
ๆ ว่าเป็นรูปแบบการใช้คาร์บอน
บางทีเขาอาจมีรูปแบบอื่น
เจ้าขนหยิกใช้เวลาส่วนใหญ่เป็นสุนัข
แต่ในระหว่างการเปลี่ยนแปลงเขาเป็นสุนัขผสมหรือไม่? หรือรูปแบบชีวิตโลหะที่ไม่รู้จัก?
มันไม่น่าแปลกใจที่กล้องที่เพิ่งติดตั้งใหม่ในบ้านทำงานผิดปกติ
มีสัญญาณรบกวนมากเกินไประหว่างการเปลี่ยนแปลง
จากนั้นฝางจ้าวทำการตรวจสอบอุปกรณ์เฝ้าระวังในส่วนอื่น
ๆ ของบ้าน ผู้ที่อยู่ใกล้เคียงจะรับรู้ถึงความผิดปกติอย่างรุนแรง ภาพที่อยู่ห่างออกไปเกินกว่ายี่สิบเมตรเท่านั้นที่จับภาพที่บิดเบี้ยว
อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์เท่านั้นที่ได้รับผลกระทบ
โชคดีที่ ฝางจ้าวได้เตรียมการที่เหมาะสมแล้ว
เจ้าขนหยิกไม่ได้ตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงของมันเอง
เนื่องจากไม่สามารถใช้เครื่องใช้ไฟฟ้าได้
ฝางจ้าวค้นหาในห้องเก็บของและนำกระจกแต่งตัวที่เป็นของเจ้าของคนก่อนของเกาะออกมา
เจ้าขนหยิกหันหน้าไปทางกระจกและกลืนอาหารสุนัขอีกถุงลงไป
ทันใดนั้นมันก็หายใจไม่ออก
เขาเกือบทำให้ตัวเองเปียกจากภาพสะท้อนของมันเอง
จริง ๆ แล้วถ้าไม่มีกระจก
มันก็ไม่รู้ว่า ตัวมันดูเป็นอย่างไร!
ระดับความตกใจยิ่งกว่าเมื่อมันรู้ว่ามันทำลายบ้านในฝันของมัน!
อย่างไรก็ตามความกลัวของมันถูกแทนที่ด้วยความหิวอย่างรวดเร็ว
เจ้าขนหยิกรู้สึกเหนื่อยล้าหลังจากเปลี่ยนไปสองสามครั้ง
อาหารสุนัขสามถุงถูกบริโภคหมดแล้ว
หิว
หิว!
ไม่มีตัวเลือกอื่น ๆ
เจ้าขนหยิกวิ่งไปในมหาสมุทรอีกครั้งเพื่อหาอาหาร
เนื่องจากไม่ได้มีผู้อาศัยอยู่ในบริเวณใกล้เคียงในเวลานี้
เจ้าขนหยิกจึงไม่จำเป็นต้องรอตอนกลางคืน หลังจากได้รับอนุญาตจากฝางจ้าว
มันก็รีบลงทะเล
เช่นเดียวกับสวิตช์การเปลี่ยนแปลง
ร่างกายเจ้าขนหยิกเปลี่ยนบ่อยขึ้น ตัวอย่างเช่นในขณะที่ขุดหลุมเพื่อความสนุกสนาน
อุ้งเท้าของเจ้าขนหยิกก็ขยายใหญ่ขึ้นและมันก็สร้างปล่องภูเขาไฟขึ้นมา
ฝางจ้าวไม่กล้าปล่อยให้เจ้าขนหยิกนอนในบ้าน
เกิดอะไรขึ้นถ้าเจ้าขนหยิกทำลายบ้านเมื่อมันฝันว่าไล่โจร?
เมื่อเจ้าขนหยิกเปลี่ยนบ่อยขึ้น
มันก็ต้องการพลังงานมากขึ้น
อาหาร!
ฝางจ้าวไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้และปล่อยให้เจ้าขนหยิกวิ่งไปในมหาสมุทรเพื่อหาอาหาร
ฝางจ้าวทำให้แน่ใจว่าเขาได้เตือนเจ้าขนหยิกบ่อยครั้งในสิ่งที่ได้รับอนุญาต
เจ้าขนหยิกเร่ร่อนไปทั่วมหาสมุทรทุกวัน
ในหนึ่งสัปดาห์มันได้กลืนตอร์ปิโดไบโอนิคสองลูกในบริเวณชายฝั่งใกล้เคียงหยานโจว
อย่างไรก็ตามตอร์ปิโดไม่ได้ทำให้มันอิ่มนานหนึ่งเดือนอีกต่อไป
ตอนนี้มันกินเวลานานเกือบหนึ่งสัปดาห์
เมื่อใดก็ตามที่การเปลี่ยนแปลงของมันบ่อยเกินไป มันจะต้องกลับไปในมหาสมุทรในทุก
ๆสองสามวัน
เจ้าขนหยิกค่อนข้างมีความสุข
มันสามารถกินจนอิ่มและประหยัดเงิน
แต่หลังจากกลืนตอร์ปิโดไบโอนิคไปสามอัน
มันก็ไม่พบพวกมันอีกต่อไป เจ้าขนหยิกว่ายไปยังบริเวณชายฝั่งใกล้กับหยานโจวสองสามครั้ง
แต่ไม่เคยเห็นมันอีกเลย
ฝางจ้าวรู้ว่าองค์กร ‘T’ อาจเลิกใช้กลยุทธ์ตอร์ปิโดไบโอนิค เขาสงสัยว่าพวกเขาจะทำอะไรต่อไป
มาตรการต่อต้านการก่อการร้ายของหยานโจวนั้นเหมาะสม
แม้ว่าจะเจ้าขนหยิกจะไม่ได้กลืนตอร์ปิโด มันก็มีความเป็นไปได้สูงมากที่ตอร์ปิโดไบโอนิคจะถูกหยุด
หากไม่มีตอร์ปิโดเจ้าขนหยิกสามารถเปลี่ยนเป้าหมายได้
คราวนี้มันตัดสินใจว่ายน้ำให้ไกลออกไป
ฝางจ้าวไม่เห็นด้วยหรือคัดค้าน
เขาส่งชุดทดสอบแบบครอบคลุมที่เขาตั้งไว้เป็นการส่วนตัว
พวกมันครอบคลุมถึงวิธีการตอบสนองในช่วงวิกฤตและสิ่งสำคัญอื่น ๆ
เจ้าขนหยิกเสร็จคำถามเหล่านี้อย่างรวดเร็วและได้คะแนน
93 คะแนนจาก 100
สำหรับเจ็ดข้อที่พลาด
ฝางจ้าวให้บทเรียนเสริมเจ้าขนหยิกก่อนที่จะปล่อยให้เจ้าขนหยิกออกไป
เจ้าขนหยิกไม่ได้ไปนาน
มันกลับมาหลังจากผ่านไปสิบสองชั่วโมง มันอารมณ์ดีมาก
อาจจะมาจากการกินของมันที่ทำให้มันอิ่ม
"คุณกินอะไร?"
ฝางจ้าวถาม
“ฉันกินหีบใหญ่
!!”
เจ้าขนหยิกสรุปประสบการณ์สั้น
ๆ ของมันในการเดินทางครั้งนี้ มันยังคงว่ายน้ำและว่ายน้ำหลังจากออกจากเกาะ
หากสิ่งที่ดูเหมือนกินได้หรืออร่อย มันก็จะกิน
ฝางจ้าวตั้งคำถามที่เฉพาะเจาะจงและมีรายละเอียดมากขึ้นเพื่อหาให้ได้ว่าเจ้าขนหยิกได้รับ
“อาหาร” อะไรในครั้งนี้
ฟังดูเหมือนว่าเจ้าขนหยิกได้พบสารพลังงานสูงบางอย่างจากเรือดำน้ำที่จมลง
จากแปดหีบใหญ่
เจ้าขนหยิกได้กิไปแล้วสองชิ้น
เพราะเจ้าขนหยิกยังคงไม่สามารถควบคุมการเปลี่ยนแปลงทางร่างกายของมันได้
มันจึงไม่มีวิธีใดที่จะนำหีบขนาดใหญ่มาจากระยะไกลเพื่อให้ฝางจ้าวดู
ในเวลานั้น
มันรู้สึกอิ่มหลังจากกลืนหีบแรก ในตอนแรกมันต้องการลากหีบกลับมาหา ฝางจ้าว
อย่างไรก็ตามหลังจากถือไว้ในปากของมัน มันก็เผลอกลืนเข้าไปโดยไม่ได้ตั้งใจ
เจ้าขนหยิกไม่ต้องการกลืนหีบที่สาม
ฝางจ้าวยังเตือนซ้ำ ๆ ว่าอย่ากัดเพื่อเปิดหีบ
ดังนั้นมันจึงสามารถกลับมาที่เกาะได้เท่านั้น
“อิ่มมาก”
เจ้าขนหยิกพูด
เขาไม่ค่อยเห็นว่ามันถูกยัดไส้อย่างสมบูรณ์
ฝางจ้าวไม่มีวิธีการดูหีบโดยไม่มีอุปกรณ์ดำน้ำและสามารถเดาได้จากคำอธิบายของเจ้าขนหยิกเท่านั้น
เจ้าขนหยิกไม่สามารถแยกแยะได้สำหรับเรือดำน้ำที่จมและ
ฝางจ้าวไม่มีวิธีร่างภาพ
ดังนั้นด้วยข้อมูลที่ไม่เพียงพอเขาสามารถรอการเดินทางครั้งต่อไปของเจ้าขนหยิกเพื่อให้ได้เบาะแสเพิ่มเติม
ผลกระทบหลังจากที่เจ้าขนหยิกได้กินจนอิ่ม
สามารถสังเกตได้ชัดเจนมาก
จากเดิมที่เจ้าขนหยิกไม่สามารถควบคุมการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันได้ในตอนแรก
ตอนนี้มันสามารถรู้สึกถึงความรู้สึกราง ๆ เมื่อใดก็ตามที่มันรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงมาถึง
มันจะพยายามหลีกเลี่ยงความเสียหายที่ไม่จำเป็น
ดังนั้นมันจึงไม่ได้ทำหลุมเพิ่มบนเกาะมากเกินไป
แม้กระนั้นการเปลี่ยนแปลงก็ยังนับว่าบ่อยและรุนแรง
ฝางจ้าวบอกเจ้าขนหยิกให้วิ่งลงไปในมหาสมุทรทุกครั้งที่มันรู้สึกว่าต้องมีการเปลี่ยนแปลง
เขาไม่ต้องการให้เครื่องบินลาดตระเวนหรือดาวเทียมตรวจจับการกระชากของพลังงานที่ผิดปกติ
เจ้าขนหยิกก็จะไม่เป็นไร
ในเดือนต่อมาเจ้าขนหยิกวิ่งออกไปสองสามครั้งแล้วกลืนหีบที่เหลือที่อยู่ในเรือดำน้ำที่จม
ด้วยข้อมูลเพิ่มเติมจากการสำรวจแต่ละครั้ง
ฝางจ้าว สามารถยืนยันได้มากหรือน้อยว่ามันเป็นเรือดำน้ำขององค์กร“ T” ที่จมลงโดยกองทัพเรือหยานโจวเมื่อประมาณหนึ่งร้อยปีที่แล้ว มีข่าวลือว่าเรือดำน้ำจมนี้มีแร่พลังงานเกรด
A อย่างน้อยแปดตัน ...
หลายคนพยายามหาเรือดำน้ำสำหรับแร่พลังเกรด
A
แปดตัน
อย่างไรก็ตามความพยายามของพวกเขาได้พิสูจน์แล้วว่าไร้ประโยชน์
มันง่ายที่จะถูกกลืนโดยกระแสน้ำเชี่ยวกรากหรือถูกโจมตีโดยสัตว์ทะเลน้ำลึก
ข่าวลือบอกว่าบริเวณนี้เป็นเขตที่มีความผิดปกติทางแม่เหล็กด้วย
การสื่อสารจะได้รับการรบกวนและอุปกรณ์ดำน้ำอาจทำงานผิดปกติ
มันไม่คุ้มที่จะเสี่ยงมากนักสำหรับเรื่องราวที่ไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องจริง
ผู้คนค่อย ๆ
ลืมเรือดำน้ำที่จมอยู่ใต้น้ำและแร่ธาตุเกรด A ที่มีอยู่แปดตัน
ฝางจ้าวเงียบไปในขณะที่เขาคิดย้อนกลับไปว่าทำไมกองทัพเรือหยานโจวระดมพลในช่วงเวลานั้น
เขาเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน
SOT 456
หมู่เกาะระยะไกลขนาดเล็กมีสัญญาณแย่
เจ้าขนหยิกไม่มีความคิดอื่น
ๆ มากเกินไป หลังจากที่มันกินหีบทั้งแปดเสร็จแล้ว
มันก็กลับมาที่เดิมอีกสองสามครั้งเพื่อค้นหาหีบที่คล้ายกัน แต่ก็ไม่มีประโยชน์
ฝางจ้าวบอกมันว่าอย่ากินสัตว์ทะเลน้ำลึกที่นั่นอย่างไม่ตั้งใจ
สามารถทำให้พวกมันกลัว แต่หากกินมัน ก็นับว่าไม่ดี เพราะฉะนั้น
ก่อนที่เจ้าขนหยิกจะจากไป มันกัดซากเรือดำน้ำอีกสองสามคำ
แกนพลังงานนั้นอร่อยเป็นพิเศษ
-
เหนือซากปรักหักพังของเรือดำน้ำ
เรือดำน้ำพร้อมอาวุธครบสามลำได้แล่นมาในบริเวณนี้ ซึ่งผู้คนเรียกกันว่าคูน้ำปีศาจ
พวกเขาเคยประสบกับการรบกวนการสื่อสารหลายครั้ง
เมื่อพวกเขาเข้าใกล้เขตอันตรายร้ายแรง
โชคดีที่พวกเขาไม่เคยเจอกระแสเชี่ยวกรากในช่วงเวลานี้
สภาพแวดล้อมที่ขัดขวางที่พื้นทะเลทำให้ลูกเรือไม่สบายใจและหวาดกลัวโลกที่ไม่รู้จักนี้
มนุษย์ได้มุ่งหน้าไปสู่อวกาศและก้าวเท้าไปบนดาวเคราะห์ดวงอื่นแล้ว
อย่างไรก็ตามพวกเขายังไม่ได้เอาชนะมหาสมุทรอย่างถี่ถ้วน
หลายพื้นที่ในทะเลลึกยังคงซ่อนความลับของพวกมัน
“เรามาถึงตรงกลางโดยไม่มีปัญหาใด
ๆ …หากไม่มีอะไรผิดปกติกับแผนที่ เราจะไปถึงเป้าหมายในไม่ช้า”
“ไม่พบอันตรายใด
ๆ ดูเหมือนว่าโชคจะอยู่กับเราในวันนี้”
พวกเขาไม่เคยคิดว่า การค้นหาจะประสบความสำเร็จในการลองครั้งแรก
นี่เป็นการดำเนินการสำรวจ ใครจะกล้าเสี่ยงอันตรายที่นี่
ถ้าพวกเขาไม่ได้ถูกบังคับให้ทำเช่นนั้น?
แต่มันก็แปลก
ตอร์ปิโดไบโอนิคสามอันของพวกเขาดูเหมือนจะหายไปจากพื้นที่ในโลกในทันใด
การโจมตีตอร์ปิโดทั้งสามล้มเหลว
มันทำให้พวกเขาหวาดกลัวการป้องกันชายฝั่งของหยานโจวมากขึ้น
การสกัดกั้นของพวกเขาอย่างจริงจัง
มันทำให้ขนของพวกเขาลุกชัน!
ไม่มีระลอกคลื่นเหลืออยู่!
สาขา “T” ในภูมิภาคอื่น ๆ ได้หยุดทันทีด้วยแผนตอร์ปิโดไบโอนิคและทำการวิจัยเกี่ยวกับเทคโนโลยีการสกัดกั้นในปัจจุบันอย่างสุขุมรอบคอบ
พวกเขามีเหตุผลที่สงสัยว่าวิธีเลียนแบบเทคโนโลยีชีวภาพที่ขโมยมาจากกองทัพมีข้อบกพร่อง
ทหารอาจวางแผนไว้ให้พวกเขาขโมยมัน!
น่าเสียดายที่พวกเขาเสียสละชีวิตมากมายและเปิดเผยหลายฐานเพื่อยึดเทคโนโลยีชีวภาพเลียนแบบนี้
ตอนนี้ดูเหมือนว่านี่เป็นแผนการที่จะกำหนดเป้าหมายทั้งหมด!
ช่างเจ้าเล่ห์เสียจริง!
พวกคนที่นี่ไม่มีทางเลือกนอกจากเปลี่ยนแผนดั้งเดิมของพวกเขา
ระดับสูงขององค์กรไม่พอใจกับสาขาหยานโจว หากพวกเขาไม่สามารถสร้างผลลัพธ์ใด ๆ ได้
พวกเขาจะได้รับผลกระทบร้ายแรงภายในองค์กร
พวกเขาจำเป็นอย่างยิ่งที่จะพิสูจน์ตัวเองผ่านการโจมตีที่ประสบความสำเร็จ
หลังจากสูญเสียตอร์ปิโดไบโอนิคไปสามอัน
ผู้บังคับการของพวกเขาได้ตัดเงินทุนส่วนใหญ่ชั่วคราว
ทำให้ต้องระลึกถึงตอร์ปิโดไบโอนิคทั้งหมดและหยุดแผนการชั่วคราว ดูเหมือนว่าพวกเขาจะถูกทิ้งให้เหือดแห้ง
หัวหน้าองค์กร “T” สาขาหยานโจวรู้สึกเป็นห่วงเมื่อไม่นานมานี้ว่าเขาจะเริ่มหัวล้าน
เดิมทีพวกเขาต้องการระเบิดสถานที่ที่มีประชากรหนาแน่นและปลอดภัยน้อยกว่าเช่นเขตการค้าของหยานโจว
แต่พวกเขากังวลเกี่ยวกับการทำลายแผนอื่น
ๆ ขององค์กร พวกเขารู้ว่า "T" มีแผนจำนวนมาก
แต่พวกเขาไม่ได้รู้ เนื่องจากสาขาต่างๆดำเนินการอย่างเป็นอิสระ
สาขาของพวกเขาจึงไม่มีภาพรวมที่ใหญ่กว่า
นอกจากนี้เขตทหารหยานโจวก็เฝ้าดูพวกเขาอย่างระมัดระวัง
พวกเขาจะหยุดก่อนที่จะเข้าใกล้พื้นที่เชิงพาณิชย์
ด้วยตัวเลือกที่จำกัด
สาขาหยานโจวจึงต้องค้นหาวิธีการอื่นเพื่อรับผลประโยชน์เช่นการค้นหาทรัพยากร
ในที่สุดหัวหน้าหยานโจวก็วางแผน
เพื่อค้นหาเรือดำน้ำที่จมอยู่ใต้น้ำเมื่อกว่าร้อยปีที่แล้ว
หนึ่งในผู้อาวุโสของเขารับผิดชอบการขนส่งแร่พลังงาน
น่าเสียดายที่ลูกเรือได้พบกับกองทัพเรือหยานโจวและไม่สามารถหลบหนีได้
ในที่สุดเรือดำน้ำก็จมลง ไม่มีลูกเรือคนในที่จะรอดชีวิตมาได้
แร่พลังงานเกรด A แปดตันจมลงสู่มหาสมุทร
แปดตัน!
ใช้เวลาและความพยายามมากเพียงใดในการรวบรวมแร่พลังเกรด
A
แปดตัน!
และมันทั้งหมดก็จมดิ่งลงไป
!!
เหตุการณ์นี้ก็เป็นที่นิยมอย่างมากในองค์กร
ทำให้พวกเขาหมดกำลังใจอย่างมาก องค์กรถูกบังคับให้เข้าสู่ช่วงพักฟื้นอย่างเงียบๆ
หลังจากนั้นองค์กรจะไม่ขนส่งแร่พลังงานมากกว่าสองตันในครั้งเดียวอีกต่อไป
แร่ขนส่งเกรด A ถูกขนส่งแยกกันเช่นกัน
ยิ่งไปกว่านั้นเหตุการณ์เป็นผลมาจากโชคร้ายที่บริสุทธิ์
แผนดังกล่าวนั้นฟังดูดี แต่กองทัพเรือหยานโจวจัดฝึกซ้อมอย่างกะทันหัน
มีรายงานว่าการออกกำลังกายอย่างกะทันหันนี้เป็นการฉลองพิเศษสำหรับวันครบรอบการเสียชีวิตของคนใหญ่คนโตของหยานโจว
จากช่วงเวลาแห่งการทำลายล้างหลังจากหลายปีที่ผ่านมา
พวกเขาไม่ได้รับข้อมูลใด
ๆ ล่วงหน้าและตกตะลึงกับข่าว
F * cking กองทัพเรือหยานโจว!
ใครคือฮีโร่แห่งช่วงเวลาแห่งการทำลายล้าง
ฝาง..อะไรซักอย่าง?
ใครจะสน
เขาตายไปนานแล้ว และหายไป
มีข่าวลือว่ามีแผนการมากมายที่จะระเบิดหลุมฝังศพของบุคคลนั้นที่สุสานสำหรับผู้พลีชีพ
แต่เจ้าหน้าที่สุสานจำนวนมากนั้นยากที่จะจัดการ ไม่มีแผนการใดที่จะประสบความสำเร็จ
เนื่องจากความไม่พอใจที่ยาวนาน
หัวหน้าสาขาหยานโจวที่ได้รับการแต่งตั้งใหม่ทุกคนจะได้รับภารกิจในการระเบิดหลุมฝังศพในสุสานผู้พลีชีพหยานโจว
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสุสานคนคนที่ชื่อฝางอะไรซักอย่าง
ชั้นใต้ดินแห่งหนึ่ง
ที่ซ่อนอยู่หัวหน้าองค์กร “T” สาขาหยานโจว
กำลังกำกับการปฏิบัติการกู้ด้วยใบหน้าที่ดูเศร้าสลด
โดยปกติเขาจะไม่ได้ถือคาดหวังมากนักในเรือดำน้ำที่จมอยู่ใต้น้ำเมื่อหลายร้อยปีที่แล้ว
แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่น
ราคาแร่พลังงานเกรด A ลดลงไปเล็กน้อยด้วยการค้นพบขุมพลังใหม่ ๆ
แต่ทว่าแปดตันเหล่านี้ยังคงมีมูลค่าประมาณสี่หมื่นล้าน
โชคดีที่เทคโนโลยีการสื่อสารก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว
แม้ว่าการดำเนินการกอบกู้จะประสบกับการรบกวนบ้างไม่กี่ครั้ง
แต่โดยรวมก็ยังค่อนข้างราบรื่น พวกเขาสามารถเข้าใกล้วัตถุได้โดยไม่เกิดกระแสเชี่ยวกรากหรือการโจมตีของสัตว์น้ำลึก
หัวหน้าคิดกับตัวเองว่าแม้แต่สวรรค์ก็ช่วยเหลือเขา!
“คอยระวังการโจมตีจากสัตว์ทะเลขนาดยักษ์”
“เข้าใจแล้ว!
แต่เจ้านาย มันจะมีสิ่งมีชีวิตขนาดยักษ์ที่เป็นตำนานอยู่หรือเปล่า” ชายคนหนึ่งในเรือดำน้ำถาม
“ฉันไม่รู้”
“พื้นที่ที่เราอยู่ใกล้นั้นเงียบสงบมาก
บางทีมันอาจจะไม่ใช่ปลาที่ระดับความลึก แม้แต่สัตว์ประหลาดในท้องทะเล
มันเป็นแค่โซนแห่งความตาย สารคดีมีการจัดการเพื่อจับภาพเงาที่ไม่ชัดเจนเท่านั้น
ใครจะรู้ว่าสัตว์ประหลาดที่โกหกเหล่านี้มีอยู่จริงหรือเปล่า
บางคนถึงกับสงสัยว่าสารคดีเหล่านั้นจะปลอมแปลงขึ้นมา”
แม้ว่าพวกเขาจะเห็นพ้องกันจากข้างนอก
แต่ลึกลงไปพวกเขายังเชื่อว่ามีสัตว์ประหลาดในทะเลลึก
ผู้ชายในเรือดำน้ำทั้งสามยกระดับความระมัดระวังเพิ่มขึ้น
“พบมัน!
เราพบเรือดำน้ำที่จม!”
เรือดำน้ำที่เคยอยู่ที่นั่นมานานกว่าร้อยปีไม่ได้มีโครงสร้างเดียวกันอีกต่อไป
“ค้นหาแร่ก่อน!”
เสียงที่กระวนกระวายใจส่งเสียงผ่านอุปกรณ์สื่อสาร
“เข้าใจแล้วบอส!”
ชายทั้งสามในเรือดำน้ำก็ตื่นเต้นเช่นกัน
แร่พลังงานเกรด A แปดตัน
นี่มันมีค่ามากกว่าสิบสี่พันล้าน!
พวกเขาสามารถพักผ่อนได้ง่ายหลังจากทำสิ่งนี้เสร็จ!
ตามแผนที่วางไว้
หนึ่งเพื่อสำหรับทำการสกัดแร่และอีกสองเพื่อสำหรับการป้องกัน
แค่นั้น….
“เจ้านาย
มันตรวจหาแร่ไม่พบ”
“หีบที่ใช้ในการเก็บแร่ทำจากวัสดุพิเศษที่ทำให้ตรวจจับแร่ทำได้ยาก
ไปค้นหาหีบเหล่านั้น มัยควรเก็บแร่แปดตันไว้อย่างน้อยก็แปดหีบ”
หลังจากนั้นครู่หนึ่งทีมงานก็กลับมารายงานอีกครั้ง
“บอส
เรือดำน้ำดูเหมือนจะได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซากปรักหักพังเท่านั้นที่เหลืออยู่
ขอบของมันบางส่วนขาดแหว่งหายไป ขอบไม่เท่ากัน ... เหมือนถูกสุนัขกัด”
“ไม่ใช่เรื่องตลก”
เสียงผู้บัญชาการเย็นยะเยือก เห็นได้ชัดว่าหัวหน้าของพวกเขาไม่ได้อารมณ์ดี
“หัวหน้า
มันดูเหมือนรอยกัด มีสัตว์ประหลาดในท้องทะเลลึกจริงๆ !!” ชายในเรือดำน้ำกลัวมาก
หากมีสิ่งใดที่สามารถกัดเรือดำน้ำได้
มันจะไม่บดขยี้เรือดำน้ำของพวกเขาจนเป็นเรื่องง่ายมากใช่ไหม
พูดอย่างสัตย์จริงพวกเขายินดีที่จะระเบิดสุสานผู้พลีชีพหยานโจวมากกว่ามาพักที่นี่เพื่อให้อาหารปลา
“ค้นหาหีบ!”
เสียงตะคอกกลับมาอย่างรุนแรง
"ครับ!"
ในตอนท้ายแรงดึงดูด “แร่พลังเกรด
A
แปดตัน” นั้นแข็งแกร่งกว่าความกลัวของ “สัตว์ประหลาดยักษ์ในทะเลลึก”
อย่างไรก็ตาม ...
“หัวหน้าเราไม่พบหีบใด
ๆ ! มันว่างเปล่า เรือดำน้ำทั้งหมดหายไป! แกนพลังงานของมันก็หายไปเช่นกัน!
ดูเหมือน ... ดูเหมือนว่ามันเพิ่งจะหายไปไม่นาน"
“...”
สามารถได้ยินเสียงหายใจหนักที่ปลายอีกด้านของการสื่อสาร
หัวหน้าเริ่มจะกลายเป็นบ้าคลั่ง
เขารู้สึกว่าทุกอย่างขัดแย้งกับเขา
“ตรวจดูอีกครั้ง!
ค้นหาบริเวณใกล้เคียง! ดูว่ามี ... ร่องรอยใด ๆ ...ซ่าสส … ซ่าสส"
“หัวหน้าพูดว่าอะไร?
หัวหน้า? ไม่ชัดเจน!”
ไม่มีอะไรนอกจากยังคงนิ่งเงียบ
อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้ตื่นตระหนก
พวกเขาเคยประสบปัญหาความไม่มั่นคงด้านการสื่อสารมาก่อนหน้านี้
มันจะกลับมาในภายหลัง
แต่หลังจากผ่านไประยะหนึ่งพวกเขาก็ยังคงไม่มีอะไรนอกจากสัญญาณเช่นเดิม
อันที่จริงระบบควบคุมของเรือดำน้ำเริ่มพบปัญหาเช่นกัน
คราวนี้คนในเรือดำน้ำต่างตื่นตระหนก
“ถอย ถอย!
ถอนตัวอย่างรวดเร็ว! จัดกลุ่มใหม่ในที่ตื้น !!”
เรือดำน้ำสูญเสียการควบคุมมากขึ้นและการเคลื่อนไหวของพวกเขาก็เอาแน่เอานอนไม่ได้
เมื่อเรือดำน้ำทั้งหมดเริ่มสูบน้ำออกจากถังบัลลาสต์เพื่อลอยตัวขึ้น
เครื่องมือทั้งหมดก็หยุดทำงานทันที ราวกับว่าไฟฟ้าขัดข้อง
เสียงโหยหวนดังก้องและสายตาของลูกเรือก็พร่ามัว
-
สถานที่หนึ่ง
ฝางจ้าวโทรหาหนานเฟิง
หนานเฟิงรายงานเรื่องล่าสุดให้กับฝางจ้าว
เขาได้รับคำขอมากมายสำหรับการทำงานร่วมกันตั้งแต่รายการวาไรตี้สัมภาษณ์ข่าวและอื่น
ๆ การตัดสินใจของฝางจ้าวนั้นจำเป็นสำหรับการยอมรับหรือปฏิเสธ
นับตั้งแต่ฝางจ้าวย้ายไปที่เกาะ
หน้าที่ของหนานเฟิงมีความสำคัญมากขึ้น
อย่างไรก็ตามเขาไม่มีข้อร้องเรียนและมีความสุขกับมันนัก
ฝางจ้าวมอบเงินเดือนอีกครั้งให้เขา
แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลเดียวที่เขามีความสุข ที่สำคัญที่สุดคือ
หนานเฟิงได้ติดต่อกับบุคคลสำคัญอื่น ๆ
สิ่งนี้จะเป็นประโยชน์ต่อเส้นทางอาชีพของเขาในอนาคต
“จากนั้นฉันจะปฏิเสธรายการวาไรตี้และยอมรับเฉพาะรายการสัมภาษณ์ของสถานีโทรทัศน์หยานโจว
สำหรับความร่วมมือ… ซ่าสส"
หนานเฟิงได้ยินเสียงรบกวน
ก่อนที่การสื่อสารจะถูกตัดอย่างสมบูรณ์
หนานเฟิงหันไปหาหยานเปียวและโจวยู
“ ฉันพูดไปแล้วสัญญาณบนเกาะที่ห่างไกลเหล่านั้นแย่เกินไป”
หนานเฟิง หยานเปียว และ
โจวยู เป็นห่วงเรื่องการขาดการติดต่อกับฝางจ้าว และต้องการตรงไปดู
อย่างไรก็ตามพวกเขาได้รับการแจ้งเตือนจากสถานีตรวจสอบชายฝั่งของหยานโจวว่ามีแผ่นดินไหวเกิดขึ้นในร่องน้ำใกล้เคียง
จนทำให้เกิดความผิดปกติทางสนามแม่เหล็กอย่างรุนแรง พวกเขาขอให้ผู้คนหลีกเลี่ยงพื้นที่นี้เป็นการชั่วคราว
ดังนั้นพวกเขาสามคนไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากนั่งรอ
แผ่นดินไหวไม่รุนแรงมากนัก
แต่ความผิดปกติทางแม่เหล็กก็ลำบาก
ระดับความรุนแรงของความผิดปกตินั้นไม่แน่นอนและพวกเขาไม่เต็มใจที่จะเสี่ยงต่อการทำงานผิดพลาดขณะบินไป
“เฮ้อ
เมืองมีขนาดใหญ่มาก ทำไมเจ้านายถึงอยากย้ายไปที่เกาะเล็ก ๆ ?”
ในขณะนี้บนเกาะเล็ก ๆ
หลังจากการสื่อสารถูกตัดออก
ฝางจ้าวค้นพบว่ามีการกะพริบที่คุ้นเคยปรากฏบนหน้าจอแสดงผลทั้งหมด
ฝางจ้าวก้าวออกจากห้องและจ้องมองไปที่มหาสมุทร
การเปลี่ยนแปลงแบบใดที่เกิดขึ้นในตอนนี้?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น