EGT 1831
เล่ห์กลเทพมังกร (4)
สัตว์ศักดิ์สิทธิ์? เทาเที่ย?
ไม่เห็นมี?
“เทาเที่ย !!!
เจ้าออกมาเดี๋ยวนี้!” เฉินหยานเซียวไร้ประโยชน์ นักชิมตัวเล็ก ๆ
คนนี้ที่ไม่มีอะไรดีไปกว่าการกินจริง ๆ แล้วหายไปไหน! เจ้านายของเจ้าจะถูกรัดคอโดยเทพมังกรผู้โกรธแค้น
อา มันเป็นเรื่องดีจริงๆหรือที่จะซ่อนตัวจากข้าในตอนนี้?
อย่างไรก็ตามไม่มีการตอบสนองในความมืด
ร่องรอยของความโกรธปรากฏชัดเจนในการแสดงออกของเทพมังกร
แค่จินตนาการในฐานะเทพผู้ทรงพลังแห่งเผ่าพันธุ์มังกร
เทพมังกรต้องการมอบพลังอันน่าเกรงขามแก่คนของเขา
แต่มังกรทองแปดปีกต่อหน้าเขากลับปฏิเสธที่จะยอมรับพลังนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าและเพื่อหนีจาก
เขา เธอยังทำตัวฉลาดแกมโกงมายืนยันว่าเธอเป็นมนุษย์
...ไม่ต้องพูดถึงเทพมังกรที่ดุร้ายในธรรมชาติแม้ว่าเขาจะถูกแทนที่ด้วยเทพผู้ยิ่งใหญ่อีกคน
พวกเขาก็จะโกรธกับพฤติกรรมและการหลอกลวงที่น่าเกรงขามของอีกฝ่าย
ยิ่งกว่านั้นระดับการหลอกลวงและการโน้มน้าวใจเธออยู่ในระดับต่ำ
“เจ้าไม่เต็มใจที่จะรับของขวัญของข้าหรือไม่?”
คิ้วเทพมังกรยับย่นและร่องรอยของความโกรธปรากฏในดวงตาสีทองของเขา
การถูกปฏิเสธโดยผู้ติดตามของตัวเองเป็นความรู้สึกที่ไม่ดีอย่างแท้จริง
“ข้าไม่ต้องการให้พลังของเจ้าสิ้นเปลือง”
เฉินหยานเซียวอยากร้องไห้มาก ๆ เธอรู้สึกว่าเธอกำลังจะถูกมังกรรัดคอตายในไม่ช้า
“แล้วทำไมเจ้าถึงปลุกข้า
เจ้าเล่นกลกับข้าหรือไม่” การแสดงออกของเทพมังกรนั้นค่อนข้างร้ายกาจ
เฉินหยานเซียวรู้สึกผิดจริงๆ
หากเธอรู้ว่าเธอจะปลุกสหายคนนี้เมื่อเธอสัมผัสกับประกาศิตราชามังกร
เธอจะนำมังกรทองคำตัวเล็ก ๆ มาที่บ้านของเขาแทนและปล่อยให้เขานำมันมาด้วยตัวเองทันที
“ข้าไม่ได้ตั้งใจจะมีลูกเล่นกับเจ้า”
เฉินหยานเซียวรู้สึกว่าคำอธิบายของเธออ่อนแอมาก
หงส์ไฟไม่ได้อยู่ใกล้
เธอไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน เธอไม่สามารถสัมผัสได้ถึงการดำรงอยู่ของซิ่ว
ร่างกายและจิตใจของเธอกลายเป็นเหมือนมังกรทองคำแปดปีก เธอไม่สามารถหาหลักฐานใด ๆ
เพื่อพิสูจน์ตัวตนที่แท้จริงของเธอได้เลย
เมื่อถูกขโมยสิ่งต่าง ๆ
มาหลายปี เฉินหยานเซียวก็แทบจะไม่เจอปัญหาใด ๆ เลย
ตอนนี้เธอรู้สึกพ่ายแพ้อย่างแท้จริง
“หากเจ้าไม่ได้ใช้ลูกเล่นกับข้า
ทำไมเจ้าปฏิเสธของขวัญของข้า ทำไมเจ้าพูดว่าเจ้าเป็นมนุษย์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า?"
ทันใดนั้นเทพมังกรก็ก้าวไปข้างหน้าและเข้าหาเฉินหยานเซียว
ที่รัก! อย่ามาที่นี่!
ข้าไม่สามารถเอาชนะเจ้าได้ อ่า!
เฉินหยานเซียวมองดูท่าทีที่ค่อย
ๆ เข้ามาใกล้ขิงเทพมังกร หากเธอถูกรัดคอโดยเทพมังกรจริง ๆ
เธอจะถูกบังคับให้ต้องตาย อา
ในชีวิตของเธอ
เธอหลอกคนนับไม่ถ้วน ในท้ายที่สุดเธอก็ถูกเทพมังกรดุร้ายฆ่า เมื่อบอกความจริง
ตอนจบนี้เป็นเรื่องน่าเศร้าอย่างแท้จริง
เทพมังกรอยู่ใกล้แล้ว
ร่างของเขาลอยอยู่ในทะเลจิตวิญญาณและดูเหมือนจะเคลื่อนไหวมาที่เฉินหยานเซียว
เฉินหยานเซียวตกใจและอ้าปากของเธอโดยไม่รู้ตัว
“ซิ่ว!”
ทันใดนั้นเสียงแตกดังก้องในทะเลจิตวิญญาณ
รอยแตกแยกเริ่มปรากฏในทะเลจิตวิญญาณมืดและแสงสลัว ๆ
ก็โผล่ขึ้นมาจากรอยแตกเหล่านั้น
แคร็ก ... แคร็ก ...
ทะเลจิตวิญญาณสีดำสนิทดูเหมือนจะถูกแยกออก
ความมืดถูกฉีกขาดเป็นชิ้น ๆ
วินาทีถัดมา
เฉินหยานเซียวถูกสวมกอดในอ้อมอกที่คุ้นเคย
ในทันใดนั้นร่างมังกรขนาดใหญ่ของเธอก็เปลี่ยนร่างเป็นหญิงสาวอย่างรวดเร็วและตกลงไปในอ้อมกอดน้ำแข็งเย็นซึ่งทำให้เธอรู้สึกสบายมาก
“ข้ามาที่นี่แล้ว”
เสียงที่ลึกพร้อมกับร่องรอยของความหนาวเย็นดังอยู่ข้างหูของเฉินหยานเซียว
ความไม่สบายใจและความตื่นตระหนกทั้งหมดหายไปเมื่อเธอได้ยินเสียงนั้น
เฉินหยานเซียวเงยหน้าขึ้นและดูกรามของซิ่ว
เธอถอนหายใจด้วยความโล่งอก และในที่สุดหัวใจของเธอก็สงบลง
EGT 1832
เล่ห์กลเทพมังกร (5)
เทพมังกรตะลึงในขณะที่เขาเห็นซิ่วและการแสดงออกที่โกรธบนใบหน้าของเขากลายเป็นตกใจอย่างรวดเร็ว
ซิ่วมองไปที่เด็กหญิงตัวเล็ก
ๆ ที่สงบนิ่งอยู่ในอ้อมแขนของเขาพร้อมกับมีร่องรอยของในดวงตาของเขา
เมื่อเขามองไปที่เทพมังกรดวงตาที่เย็นชาของเขาดูเหมือนจะฉีกร่างของเทพมังกรออกเป็นชิ้น
ๆ ในทันที
“อา… อาชูรา …
ราาา…” ในเวลานี้มังกรที่ดุร้ายก็พูดติดอ่างในทันที
“เจ้ากลั่นแกล้งเธอหรือไม่?"
ดวงตาสีทองของซิ่วหรี่ลงพร้อมจิตสังหารแผ่ออกมา
ใบหน้าเทพมังกรเปลี่ยนเป็นซีดในทันที
“ข้า…ข้าไม่ได้…ไม่…”
เทพมังกรกลืนน้ำลายของเขาและพยายามลดไหล่ที่กว้างของเขาลง
“ข้าเห็น”
ซิ่วพูดอย่างเฉยเมย
“ข้าไม่ได้…”
ตอนนี้เทพมังกรต้องการจะร้องไห้
ในฐานะที่เป็นเทพผู้ยิ่งใหญ่
เทพมังกรจะไม่รู้การดำรงอยู่ของเทพสงคราม อาชูรา ได้อย่างไร?
เทพมังกรนั้นมีกำลังการต่อสู้ที่น่าเกรงขามในบรรดาเหล่าเทพชั้นยอด
อาจกล่าวได้ว่าเทพผู้ยิ่งใหญ่หลายคนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลย
แม้กระนั้นมีบุคคลสองคนที่เขาไม่เคยต้องการที่จะต่อสู้ในชีวิตของเขา
หนึ่งในนั้นคือลอร์ดเทพเจ้าผู้ประทานสถานะของเทพเจ้าให้เขา
อีกหนึ่งคือเทพสงครามที่เหมือนภูเขาน้ำแข็งพันปี
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
เมื่อเทพมังกรเพิ่งจะกลายเป็นเทพเจ้าและเข้าสู่โลกของเผ่าพันธุ์เทพเจ้า
สงครามแฝงอยู่ในสายเลือดของเผ่าพันธุ์มังกรทำให้เทพเจ้าองค์ใหม่ต้องการที่จะท้าทายกับเทพเจ้าองค์อื่น
ๆ การต่อสู้หลังครั้งแล้วครั้งเล่าของเทพมังกร มันได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเขามีคุณสมบัติที่จะเป็นเทพเจ้าได้
ในช่วงเวลาที่เทพมังกรได้ยินชื่อของอาชูราเป็นครั้งแรกเป็นตอนที่เขาขอประลองกับเทพแห่งแสง
เทพเจ้าผู้เหนือกว่าผู้นี้ เพียงแค่มอบรอยยิ้มที่อ่อนโยนทั้งวัน
ก่อนพูดคำสองสามคำกับเขา
“เจ้าแข็งแกร่งมาก
แต่เทพผู้ทรงพลังที่สุดของเผ่าพันธุ์เทพเจ้าคืออาสชูรา เทพแห่งสงคราม
หากเจ้าสามารถเอาชนะเขาได้ เทพเจ้าองค์อื่นจะไม่เป็นคู่ต่อสู้ของเจ้า"
มันสามารถบอกได้ว่า
ลูกวัวแรกเกิดจะไม่กลัวเสือ
ภายใต้การนำทางของเทพเจ้าผู้ดูมีเมตตาภายนอกหากแต่ชั่วร้ายภายใน
เขาจึงวิ่งไปที่วังแห่งเทพสงครามและขอท้าประลองต่อสู้กับเทพสงคราม
เป็นผลให้เทพเจ้าที่แข็งแกร่งที่สุดทำเพียงแค่ให้เทพมังกรรออยู่ข้างนอกวังท่ามกลางความเย็นตลอดทั้งปี
ลืมเรื่องการต่อสู้หลังจากที่
เทพมังกรใช้เวลาหนึ่งปีหมอบคลานนอกวังเขาไม่แม้แต่จะรู้ว่า เทพสงคราม อาชูรา
เป็นอย่างไร
มันไม่ได้จนกว่าจะถึงเวลาต่อมาที่มีการชุมนุมของเทพเจ้าที่เขาเห็นตำนาน
อาชูรา
ต่อจากนั้นเป็นต้นมาเทพมังกรได้กำหนดให้อาชูราเป็นเป้าหมายของเขา
ในที่สาธารณะเขาต้องการให้ เทพสงคราม ต่อสู้กับเขา
ผลที่ตามมา…
ภายในสามกระบวนท่า เทพมังกรก็ถูกเหยียบย่ำบนพื้นโดยอาชูรา
ไม่แตกต่างจากการถูกฆ่าในไม่กี่วินาที!
อย่างไรก็ตามความพ่ายแพ้ครั้งหนึ่งไม่ได้ทำให้เทพมังกรยอมแพ้ต่อการท้าทายภูเขาน้ำแข็ง
จากนั้นเขาก็ต่อสู้กับอาชูราหลายครั้งผ่านการชุมนุม และการประชุมที่หลากหลาย
เกือบทุกครั้งที่เจอกันพวกเขาจะสู้ อย่างไรก็ตามทุกครั้ง
เทพมังกรไม่สามารถผ่านไปได้เกินสามกระบวนท่า ภายใต้มือของอาชูรา
หัวใจแห่งความเย่อหยิ่งของเทพมังกรได้รับการเผาไหม้โดยอาชูรามาเป็นเวลาหลายพันปีและในที่สุดเขาก็ยังคงยืนหยัดต่อไป
แต่!!!
อาชูรา
ดูเหมือนจะคุ้นเคยกับรูปแบบนี้แล้ว ทุกครั้งที่เห็นเขา
ไม่ว่าเขาจะยิ้มด้วยรอยยิ้มหรือเป็นงูหรือแมงป่องเขาก็ถูกทุบตีโดยอาชูรา
และถูกโยนลงไปที่มุมเหมือนศพที่วางอยู่ในกองขยะ
อาจกล่าวได้ว่าปฏิกิริยาอัตโนมัติของเทพมังกร
เมื่อเห็นอาชูรา ทั้งร่างกายของเขาจะเจ็บปวดอย่างมาก
ความทรงจำในอดีตได้ทิ้งเงาไว้ในใจของเทพมังกร
แม้ว่า
อาชูราจะไม่ขยับเขาก็รู้สึกราวกับว่าถูกทุบแล้วและกระดูกทั้งหมดของเขาก็ได้รับบาดเจ็บ
EGT 1833
เล่ห์กลเทพมังกร (6)
แม้ว่าเจ้าจะเอาชนะเทพมังกรไปสู่ความตาย
เขาก็คงไม่คิดว่าสิ่งที่สองที่เขาเห็นเมื่อเขาตื่นขึ้นหลังจากนอนหลับมาเกือบหมื่นปีก็คือผู้ชายซาดิสม์คนนี้!
“ข้าเข้าใจแล้ว”
ซิ่วพูดเบา ๆ เขาลูบศีรษะเล็ก ๆ ของ เฉินหยานเซียว
ด้วยท่าทางผ่อนคลายและพูดกับเธอว่า “รอข้าสิบวินาที”
หลังจากพูดอย่างนั้นซิ่วปล่อยเฉินหยานเซียว
และเดินไปหาเทพมังกรผู้ซึ่งหวาดกลัวเหมือนนกกระทา
“เจ้า…เจ้า…ย่ะเข้ามา!
ไปซะ ... หากเจ้ามาใกล้มากกว่านี้ข้าจะกรีดร้อง!"
เทพมังกรก็หวาดกลัวเช่นกันแม้กระทั่งเกล็ดย้อนกลับบนคอของเขาก็ยังลุกชันขึ้น
การแสดงออกของความสิ้นหวังบนใบหน้าของเขาเป็นเหมือนของหญิงสาวที่ละเอียดอ่อนที่กำลังจะถูกทำลาย
หากเจ้าไม่สนใจร่างกายที่แข็งแรงและสูงของเขา
...
“เจ้า…อย่าตีข้าอีกต่อไป…หยุดสู้กับข้าได้แล้ว…”
แสงน้ำตาสามารถมองเห็นได้ในดวงตาสีทองของเทพมังกร
เฉินหยานเซียวมึนงงมาก
เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างเทพมังกรและซิ่ว แต่เมื่อเธอเห็นเทพมังกร
ซึ่งมีพลังและเอาแต่ใจในตอนนี้ทันใดนั้นก็กลายเป็น
“เด็กสาวที่อ่อนแอที่ไม่มีแรงแม้แต่จะมัดไก่” เมื่ออยู่ต่อหน้าซิ่ว
เธอตกใจมากจริงๆ
ในอีกสิบวินาทีถัดไป
เฉินหยานเซียว ได้เห็นร่างของเทพมังกรที่ถูกโจมตีโดยซิ่วภายในสามกระบวนท่า
ภาพนั้นเรียบง่าย
โหดร้ายและไม่เป็นที่ต้องการ
เฉินหยานเซียวอ้าปากกว้าง
เธอมองดูซิ่วในชุดขาวที่กำลังลอยมาในทิศทางของเธอและมองดูวัตถุที่ไม่อาจจดจำได้ที่นอนอยู่บนพื้น
...
เธอรู้อยู่เสมอว่าซิ่วมีพลังอำนาจมาก
แต่ความแข็งแกร่งนั้นมีพื้นฐานมาจากการรับมือกับเผ่าพันธุ์อื่นเท่านั้น
แต่ตอนนี้ต่อหน้าต่อตาเธอ
คนที่เขาทุบตีและล้มลงไปโดยไม่มีแม้แต่ความสามารถในการต่อสู้กลับเป็นเทพเจ้าที่เหนือกว่าที่มีสถานะเดียวกับเขา
แม้จะเป็นสามกระบวนท่า อ่า…สามกระบวนท่าและเขาก็ไม่ได้ขยับมือเลยแม้แต่น้อย
เทพมังกรนอนตายบนพื้น!
เฉินหยานเซียวในที่สุดก็ตระหนักว่าเธอเข้าใจถึงพลังของซิ่วน้อยมาก
ไม่น่าแปลกใจที่ซิ่วต้องใช้เพียงแค่การเคลื่อนไหวเดียวในการจัดการกับคนเหล่านั้นในอดีต
แม่ของเจ้า!
เขาต้องการเพียงสามกระบวนท่าในการเอาชนะเทพเจ้าที่เหนือกว่า
ผู้ที่สามารถเอาชนะทำให้ซิ่วขยับได้ สามารถทำให้คนคุกเข่าลงด้วยความชื่นชมในความแข็งแกร่งของพวกเขา
อ่า!
เฉินหยานเซียวเช็ดน้ำตาที่ขมขื่นอย่างเงียบ
ๆ สำหรับสัตว์เวท
ผู้เชี่ยวชาญมนุษย์และเจ้าวังที่เสียชีวิตอย่างอนาถภายใต้มือของซิ่ว
“ตอนนี้ทุกอย่างเรียบร้อยดี”
ซิ่วเดินไปที่ฝั่งของเฉินหยานเซียว กลิ่นอายที่ดุเดือดของเขาได้จางหายไปแล้ว
เขาเอื้อมมือออกและดึงเฉินหยานเซียวไว้ในอ้อมแขนของเขาและกอดเธอไว้แน่น
เมื่อเฉินหยานเซียวหมดสติความเชื่อมโยงทางวิญญาณของซิ่วกับเธอก็ถูกขัดจังหวะทำให้จิตใจสงบของเขาเครียดเล็กน้อย
โชคดีที่เธอยังอยู่ที่นี่
ไม่มีใครสามารถพาเธอไปจากเขาได้
“เขา…เขายังมีชีวิตอยู่หรือไม่?"
เฉินหยานเซียวกลืนน้ำลายของเธอและมองดูวัตถุที่ไม่อาจจดจำได้บนพื้น
“เจ้าต้องการให้เขาตายหรือไม่?”
ซิ่วยกศีรษะของเขาขึ้นครู่หนึ่งแล้วมองตาของเฉินหยานเซียวที่เต็มไปด้วยคำถาม
เฉินหยานเซียวไม่ต้องสงสัยเลยว่าถ้าเธอผงกหัว
ซิ่วจะไปฆ่าเทพมังกรจริงๆ
วัตถุที่จำไม่ได้นอนอยู่บนพื้นดินสั่นสะท้านหลังจากได้ยินคำถามของซิ่ว
“ไม่”
เฉินหยานเซียว ส่ายหัวอย่างรวดเร็ว
“ถ้าอย่างนั้นตอนนี้ข้าจะปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่”
ซิ่วพูดเบา ๆ
เฉินหยานเซียวรู้สึกหมดหนทางและคิดว่า:
ดังนั้นเจ้าโอเคจริงๆที่จะฆ่าเขา เจ้านายที่ยิ่งใหญ่? นี่เป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่เหลืออยู่ในเผ่าพันธุ์ของเจ้า
มันโอเคที่เจ้าจะฆ่าเขาอย่างรุนแรงหรือเปล่า?
เมื่อ
เฉินหยานเซียวไม่พูดอะไรเลยร่างที่น่าเวทนาก็ย้ายไปที่ด้านข้างของวัตถุที่ไม่สามารถจดจำได้อย่างร่าเริง
“อาจารย์เจ้านี่กินได้หรือเปล่า?”
เทาเที่ยผู้ซึ่งปรากฏตัวขึ้นในทันใดก็หมอบอยู่ข้าง ๆ
เทพมังกรและแหย่วิญญาณที่เปลี่ยนไปจากการจดจำด้วยนิ้วของเขา
EGT 1834
เล่ห์กลเทพมังกร (7)
เฉินหยานเซียวพูดไม่ออกเมื่อเธอมองไปที่นักชิมตัวเล็ก
ๆ ที่เพิ่งหายไปและตอนนี้กำลังพูดถึงการกิน
“ไม่!”
นั่นคือเทพมังกรไม่ใช่การปันส่วนของเจ้า!
“โอ้”
เทาเที่ยกัดนิ้วของเขาอย่างน่าสงสาร ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเสียใจ
“บอกมา
เจ้าหายไปไหนมา?” เฉินหยานเซียวต้องการรู้ถึง “การหายตัวไป”
ของเทาเที่ยในก่อนหน้านี้
“ข้าไม่ได้ไปไหนเลย?
ข้านั่งอยู่ในร่างกายของเจ้า
แล้วข้าก็เห็นลูกบอลสีดำขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น
ข้ายังคงคิดว่าจะกินมันอย่างไรเมื่อลอร์ดซิ่วมา” เสียงของ
เทาเที่ยเต็มไปด้วยความเสียใจ
“ลูกบอลสีดำ?”
เฉินหยานเซียวชะงักค้างอยู่ครู่หนึ่ง
“มันเป็นพื้นที่ล้อมรอบในทะเลจิตวิญญาณของเจ้าที่เทพมังกรสร้างขึ้นหลังจากเขาตื่นขึ้นโดยแยกเขาออกจากคนอื่น
ๆ ที่อยู่ข้างๆเจ้า” ซิ่วอธิบาย
เฉินหยานเซียวรู้ทันทีว่าทำไมทะเลจิตวิญญาณของเธอถึงมืดสนิท
“เอาละ…เขาไม่เป็นไรใช่หรือไม่"
เฉินหยานเซียว แทบจะต้องโยนท่าทีที่คุกคามของเทพมังกรในก่อนหน้านี้ออกไป
และมองดูลักษณะที่น่าสังเวชของเทพมังกรที่นอนบนพื้นในตอนนี้
“เขาสามารถอยู่รอดได้จริงหรือไม่?"
หลังจากถูกตีเช่นนั้น?
“เขาค่อนข้างมีความสามารถในการอดทนต่อการทุบตีได้”
ซิ่วกล่าวอย่างไม่เห็นด้วย
ในขณะที่กระสอบทรายยังคงมีความสามารถในการต้านทานการโจมตีของเขา
“ …” เฉินหยานเซียว
เงียบลง
เทพมังกรกลับสู่สภาพปกติหลังจากนั้นครู่หนึ่ง
แต่เขาไม่กล้าหยิ่งเหมือนเมื่อก่อน เมื่อซิ่วยังอยู่รอบ ๆ เขานั่งนิ่ง ๆ อยู่บนพื้นเหมือนเด็กเชื่อฟังและดวงตาสีทองของเขาเต็มไปด้วยความทุกข์ทรมานหลังจากถูกรังแกและอับอายขายหน้า
เมื่อดูที่เทพมังกรตอนนี้และนึกย้อนกลับไปที่เทพมังกร
ก่อนหน้านี้ เฉินหยานเซียว รู้สึกพึงพอใจ
เทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ของเธอทรงพลังที่สุด!
สำหรับเขาไม่มีความแตกต่างระหว่างการกดขี่เทพเจ้าและกดขี่มนุษย์
“เทพมังกรไม่ได้ตายไปแล้วเหรอ?
ทำไมเขาถึงยังมีชีวิตอยู่?” ด้วยการที่ซิ่วนั่งลง
ในที่สุด เฉินหยานเซียว จึงสามารถแสดงความสงสัยภายในใจของเธอได้
ซิ่วมองดูเทพมังกร
มันทำให้ร่างกายที่แข็งแรงของเขาสั่นทันที
“ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน”
เทพมังกรห่อไหล่ของเขาและพูดด้วยเสียงเล็ก ๆ “ข้าถูกซาตานฆ่าและคิดว่าข้าตายไปแล้ว
ใครจะรู้ว่าจิตวิญญาณของข้าได้รับพรจากประกาศิตราชามังกรและรอดชีวิตมาได้
เพราะซาตานมีอำนาจที่จะทำลายวิญญาณของข้าจนได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง
มันสามารถอยู่ภายในประกาศิตราชามังกรเท่านั้น ถ้ามันไม่ใช่มังกรในร่างกายของเจ้า
ซึ่งทำให้ข้าตื่นขึ้นมาข้าก็จะยังคงหลับอยู่ในตอนนี้”
ถ้าเขารู้ว่าเขาจะได้เห็น
อาชูรา เขาจะไม่ตื่นแม้ว่าเจ้าจะเอาชนะเขาจนตาย
“เจ้าไม่รู้หรอ
เจ้าไม่ได้เป็นผู้สร้างประกาศิตราชามังกร ใช่ไหม”
เทพมังกรตอบอย่างสุจริตใจว่า
“ใช่แล้วมันเป็นข้า ในเวลานั้นก่อนที่ข้าจะจากร่างกายมนุษย์ข้าไป
ข้าได้ผนึกกำลังก่อนหน้านี้ไว้ในประกาศิตราชามังกร แต่ข้าไม่รู้จริง ๆ
ว่าทำไมจิตวิญญาณของข้าถึงกลับมาที่นี่”
ความเห็นของเฉินหยานเซียวเกี่ยวกับเทพมังกรนั้นล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง
สหายคนนี้จะโง่กว่านี้ได้อีกไหม? เขาไม่รู้จริง ๆ เกี่ยวกับสิ่งที่เขาสร้างขึ้นมาเอง
เพื่อความอยู่รอดในทางที่งี่เง่าเธอไม่รู้จริงๆว่าเขาโชคดีหรือโง่เขลา
“ร่างกายของเจ้ายังอยู่ที่นั่นและวิญญาณของเจ้าดูเหมือนจะไม่มีปัญหาใด
ๆ ดังนั้น…เจ้าจะฟื้นคืนชีพได้หรือไม่” เฉินหยานเซียวยิ้ม
เทพมังกรองค์นี้ดูโง่
แต่ก็ไม่เลว
“น่าจะได้…
แต่ข้าต้องการมังกรทองแปดปีกที่แข็งแรงเพื่อช่วยเหลือข้า” เทพมังกรกล่าว
“เอ่อ…พูดถึงมังกรทองแปดปีก
แล้วข้าละ?” เฉินหยานเซียวยังไม่สามารถแยกแยะข้อเท็จจริงที่ว่าเธอกลายเป็นมังกรได้ในตอนนี้
แม้ว่าเธอจะกลายเป็นมนุษย์อีกครั้งเมื่อซิ่วมาถึงด้านข้างของเธอกรงเล็บสีทองเหล่านั้นได้ทิ้งไว้ในเงามืดที่ลบไม่ออก
ซิ่วก้มศีรษะลงและมองอย่างไม่แน่ใจไปที่เฉินหยานเซียวและกล่าวว่า
“พลังของเทพมังกรทำให้เลือดมังกรในร่างกายของเจ้าตื่นขึ้นมาอย่างสมบูรณ์”
EGT 1835
เล่ห์กลเทพมังกร (8)
ตราประทับเจ็ดชั้นที่เป็นของเลือดมังกรของ
เฉินหยานเซียวทำการปลดผนึกอย่างสมบูรณ์เนื่องจากอำนาจของเทพมังกร
แม้ว่าในความคิดของซิ่ว
เทพมังกรนั้นเป็นเพียงเศษผงธุลีที่มีความสามารถในการต่อสู้ห้าเปอร์เซ็นต์สำหรับความแข็งแกร่งของเขา
สำหรับมังกร พลังมังกรนี้อาจมีความเป็นเอกลักษณ์และทรงพลัง
หลังจากเฉินหยานเซียวได้สัมผัสกับประกาศิตราชามังกร
แล้วอำนาจที่เหลืออยู่ในนั้นก็ถูกส่งไปยังเธอควบคู่ไปกับการปลุกของเทพมังกร
ซึ่งกระตุ้นให้เลือดมังกรของเธอตื่นขึ้นอย่างสมบูรณ์
“มันเป็นแบบนั้น…”
เฉินหยานเซียวเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าโดยไม่พูดอะไรอีก
ความเร็วในการปลดผนึกมนุษย์และเอลฟ์ของเธอนั้นเหมือนกับการคลานเต่าเมื่อเปรียบเทียบกับตราประทับมังกรของเธอ
“นั่นเป็นเรื่องดี”
ซิ่วก้มศีรษะและจูบหน้าผากของเฉินหยานเซียว
ยิ่งผนึกในตัวเฉินหยานเซียวได้รับการแก้ไขมากเท่าไหร่
เธอก็จะยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น
เทพมังกรจ้องไปที่ซิ่วและเฉินหยานเซียวอย่างใกล้ชิดด้วยความสยองขวัญ
สงสัยว่าวิสัยทัศน์ของเขากำลังล้อเล่นกับเขาหรือเปล่า
นี่เป็นภูเขาน้ำแข็งที่อยู่ยงคงกระพันจริงๆที่ทรมานเขาหลายพันครั้งโดยไม่เหนื่อย
เป็นไปไม่ได้!
อาชูรา
สหายคนนั้นแสดงท่าทางใกล้ชิดกับมนุษย์เช่นนี้ได้อย่างไร? เขาโหดเหี้ยมต่อเทพเจ้า นับประสาอะไรกับมนุษย์ที่อ่อนแอ
เขาจะต้องเห็นภาพลวงตา
ไม่ เขาต้องยังอยู่ในอาการบาดเจ็บสาหัส นั่นคือเหตุผลที่เขาเห็นภาพหลอนที่บ้าคลั่ง
เทพมังกรบีบตัวเองอย่างไม่รู้ตัว
แต่เต็มไปด้วยน้ำตาเพราะความเจ็บปวด
“ข้าจะให้เลือดของข้าแก่
เต๋าเต๋า ได้หรือไม่” นัยน์ตาของ เฉินหยานเซียวเกิดประกายแสงสว่างขึ้น
ถ้าเธอสามารถกลายเป็นมังกรได้จริงตอนนี้ เธอจะสามารถให้เลือดกับมังกรทองตัวเล็ก ๆ
หลังจากที่กลายร่างเป็นมังกรได้หรือไม่?
ซิ่วส่ายหัว
“เจ้าไม่ใช่มังกรบริสุทธิ์
ถ้าเราแลกเปลี่ยนเลือดของเขากับเจ้ามันจะทำให้เขามีปัญหาที่คาดเดาไม่ได้มากขึ้นเท่านั้น”
ยิ่งกว่านั้นเขาไม่ยอมให้
เฉินหยานเซียวทำอะไรเพื่อทำร้ายตัวเอง
“ถ้าอย่างนั้น
ข้าดูดซับพลังในประกาศิตราชามังกรไปแล้วหรือไม่? ไม่ได้หมายความว่าข้าสามารถสั่งมังกรได้แล้วหรือไม่?”
เฉินหยานเซียวรู้สึกราวกับว่าเธอเข้าใจอะไรบางอย่าง
ซิ่วลูบหัวตัวเล็กของเธอแล้วพูดว่า
“ไม่ใช่ว่ามีมังกรทองคำแปดปีกอยู่ข้างนอกหรอกเหรอ?”
มังกรทองแปดปีกที่ด้านนอก? เฉินหยานเซียวกะพริบตาของเธอ
มันไม่น่าจะเป็นซิ่วที่อ้างถึง…ศพของเทพมังกรใช่ไหม
“เจ้ากำลังพูดถึงเทพมังกรหรือไม่”
"ใช่"
เฉินหยานเซียวหันความสนใจของเธอไปที่
เทพมังกร ที่ยังคงตกใจอยู่
หลังจากเอาชนะผู้คน
ตอนนี้เขาต้องการดึงเลือดจากร่างกายของผู้คน ไม่เป็นไรจริง ๆ
อีกฝ่ายยังคงเป็นเทพผู้ยิ่งใหญ่ดังนั้น
เฉินหยานเซียว จึงตัดสินใจคุยกับเทพมังกรดี ๆ
“เทพมังกร เจ้าไม่คิดว่ามังกรในร่างกายของข้าแข็งแกร่งขนาดนี้มาก่อนใช่ไหม?”
เฉินหยานเซียว หมอบอยู่ข้าง ๆ เทพมังกร ยิ้มอย่างเกลี้ยกล่อม
เทพมังกรมองดู
เฉินหยานเซียวและซิ่วที่ยืนอยู่ด้านหลังเฉินหยานเซียว
ทันทีที่เขาเห็นดวงตาเย็นชาของซิ่วเทพมังกรพยักหน้าทันที
“มันแข็งแกร่งจริงๆ!”
เขาไม่จำเป็นต้องมองเขาด้วยสายตาที่ดุร้ายเช่นนั้น
เขาสาบานว่าจะไม่ทำร้ายเส้นผมของมนุษย์คนนี้อีกต่อไป
“พลังมังกรในร่างกายของข้าไม่ใช่ของข้า
แต่ข้ารู้จักลูกชายของเจ้าของอานุภาพนี้ ความสามารถของเขานั้นดี
แต่ตอนนี้เขากำลังเผชิญกับสถานการณ์บางอย่าง
เขาต้องการการถ่ายเลือดด้วยเลือดมังกรทองแปดปีกอีกตัว
เจ้าเต็มใจที่จะให้เลือดเจ้าหรือไม่?" เฉินหยานเซียวไม่ทราบว่ามีเทพเจ้าผู้น่าสงสารบางคนกำลังถูกคุกคามโดยเจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังเธอ
"ได้!
ข้ายินดี !!!” เทพมังกรสัญญาโดยไม่คิดมาก
อย่าล้อเล่น
แค่มองตาของอาชูรา ถ้าเขากล้าลังเลแม้แต่ครึ่งวินาทีเขาอาจจะถูกกลืนไปทั้งหมด
ไม่ว่าคำขอจะเป็นอะไรเขาก็จะเห็นด้วย
เขาเพียงขอให้ อาชูรา หยุดตีเขา ไม่เช่นนั้นเขาจะถูกตีจนตายจริงๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น