EGT 729-731 อาวุธอันศักดิ์สิทธิ์ร้อยปี

EGT 729 อาวุธอันศักดิ์สิทธิ์ร้อยปี (1)

การขึ้นสู่สวรรค์ของเฉินหยานเซียวเกิดจากการปลดผนึกตราประทับเจ็ดดวงดาวกักจันทราบนร่างกายของเธอ ซึ่งซิ่วช่วยอย่างมากในการปลดผนึก อย่างไรก็ตามความสามารถภายในของ เฉินอี้เฟิงในก่อนหน้านี้อาจถือได้ว่าเป็นสูงกว่าคนทั่ว ๆ ไป สำหรับเขาที่จะพัฒนาความรวดเร็วนี้ มันเกือบที่จะเป็นไปไม่ได้

ถ้าเฉินหยานเซียวไม่ได้เห็นด้วยตาเธอเอง เธอก็คงไม่เชื่อในสถานการณ์ที่แปลกประหลาดเช่นนี้

เฉินอี้เฟิง การหายตัวไปหกเดือนที่ผ่านมาและการพัฒนาที่แข็งแกร่งของเขาทำให้เฉินหยานเซียวสับสนมาก

เธอเชื่อมั่นว่าการเปลี่ยนแปลงของเฉินอี้เฟิง จะต้องมีความลับที่ซ่อนอยู่

และความลับนี้น่าจะเกี่ยวข้องกับการกบฏของเฉินทวนและเฉินหยิว

เฉินหยานเซียวลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว ในเมื่อเธอเห็นเขาแล้วเธอจะไม่ยอมให้เฉินอี้เฟิงหลุดมือไป ไม่ว่าเขาจะเป็นนักกระบี่ขั้นสูงหรือนักกระบี่ฝึกหัดเธอก็จะแงะเปิดปากและบังคับให้เขาบอกที่อยู่ของเฉินเฟิงและเฉินหลิง!

หลังจากตัดสินใจแล้ว เฉินหยานเซียวก็ออกจากร้านในทันที การใช้ประโยชน์จากพื้นที่ที่มีผู้คนหนาแน่นเธอจึงตามเฉินอี้เฟิงไปได้อย่างราบลื่น

เฉินอี้เฟิงเดินหน้าต่อไป ดูเหมือนกับว่าเขาไม่มีความตั้งใจที่จะกลับไปที่ที่พักของตระกูลหงส์ไฟ

เฉินหยานเซียวมองดูทิศทางที่เขาเคลื่อนไหว และเธอก็ต้องประหลาดใจเมื่อเธอเห็นว่าเขากำลังจะไปยังถิ่นของตระกูลมังกรฟ้า!

เฉินอี้เฟิงยืนอยู่นอกประตูของตระกูลมังกรฟ้า คนรับใช้สองคนของเขาเข้าไปหาผู้ดูแลตระกูลมังกรฟ้าในทันทีและพูดคำสองสามคำ

อีกไม่นานผู้ดูแลตระกูลมังกรฟ้าเปิดประตูและปล่อยให้ทั้งสามคนเข้าไปข้างใน

“ทำไม เฉินอี้เฟิงถึงไปตระกูลมังกรฟ้า?” เฉินหยานเซียวซ่อนอยู่ที่มุมขณะที่เฝ้ามองคนสามคนที่เดินเข้าไปในบ้านพักตระกูลมังกรฟ้า จิตใจของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย

ความสัมพันธ์ระหว่างชนตระกูลผู้ยิ่งใหญ่ทั้งห้านั้นไม่ลงรอยอย่างมาก โดยไม่คำนึงถึงความดีของฉีเซีย และสัตว์อีกห้าตัวที่ปฏิบัติต่อเธออย่างเป็นส่วนตัว หัวหน้าตระกูลของตระกูลใหญ่ทั้งห้าคนนั้นไม่ชอบซึ่งกันและกัน พวกเขาไม่ได้ติดต่อกันและเมื่อพวกเขาพบกันพวกเขาจะต่อสู้ด้วยคำพูด พวกเขาเข้ากันไม่ได้เหมือนไฟกับน้ำสำหรับ เฉินอี้เฟิงที่ไปเยี่ยมตระกูลมังกรฟ้าในทันใด ... นี่ทำให้คนอื่นรู้สึกงงงวย

เฉินหยานเซียว รีบวิ่งผ่านกำแพงด้านหลังของตระกูลมังกรฟ้า โดยไม่มีใครสังเกตเห็น

เป็นสถานที่ซึ่งเธอเคยมาเก็บเกี่ยว เฉินหยานเซียวจึงรู้มากเกี่ยวกับโครงสร้างภายในของที่พักตระกูลมังกรฟ้า เธอไม่ได้ก้าวเข้าไปในห้องโถงของตระกูลมังกรฟ้าแต่กลับหลบซ่อนในจุดที่สามารถสังเกตการณ์ได้ เฉินหยานเซียวตัดสินใจที่จะตรวจสอบสถานการณ์

ในห้องโถงของตระกูลมังกรฟ้า หัวหน้าตระกูลปัจจุบัน หยางเฉียง นั่งอยู่บนที่นั่งสูงสุด

หยางเฉียง เป็นปู่ของ หยางซือ เขาล้าสมัยมาก เขามักจะไม่ชอบพูดถึงคนรุ่นใหม่ของตระกูลผู้ยิ่งใหญ่อีกสี่คน คล้ายกับหัวหน้าตระกูลอีกสี่คนสุภาพบุรุษคนนี้เป็นคนโหดเหี้ยม

มันแปลกมากที่เขาได้เห็น เฉินอี้เฟิง ในวันนี้

ในขณะนี้เฉินอี้เฟิงมายืนอยู่หน้าหยางเฉียง บนใบหน้าที่ลึกลับนั้นมีรอยยิ้มแปลก ๆ

“คารวะอาวุโสหยาง”

หยางเฉียงมีหน้าตึงเมื่อเขามอง เฉินอี้เฟิง ดูเหมือนว่าเขาจะใจร้อน แต่เขาระงับความโกรธโดยไม่คาดคิดและจัดการให้สงบ “นั่งลง”

“ขอบคุณ” เฉินอี้เฟิง นั่งลงข้างๆ

"เจ้ามาที่นี่เพื่ออะไรในวันนี้?" หยางเฉียงถาม

เฉินอี้เฟิงตอบว่า “หัวหน้าครอบครัวของเราได้ยินมาว่าอาวุธศักดิ์สิทธิ์ร้อยปีของตระกูลมังกรฟ้า ได้รับการหลอม ผู้น้อยผู้นี้มาที่นี่โดยเฉพาะเพื่อสอบถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ต่ออาวุโสหยางและต้องการทราบว่า อาวุโสหยาง ยินดีที่จะขายอาวุธศักดิ์สิทธิ์นี้ร้อยปีนี้ให้กับอาจารย์ของข้าหรือไม่”

เฉินหยานเซียว รู้สึกประหลาดใจอย่างลับๆ เฉินอี้เฟิงมาที่ตระกูลมังกรฟ้าเพื่อขอซื้ออาวุธศักดิ์สิทธิ์ร้อยปี!

เรื่องนี้ไม่มีเหตุผลจริงๆ ความสัมพันธ์ที่ไม่ดีระหว่างตระกูลหงส์ไฟกับตระกูลมังกรฟ้า ไม่เป็นที่รู้จักสำหรับทุกคน ถ้าอาจารย์ของเฉินอี้เฟิง ต้องการซื้ออาวุธศักดิ์สิทธิ์ร้อยปี เขาไม่ควรปล่อยให้เฉินอี้เฟิง ซึ่งเป็นรุ่นเยาว์ของตระกูลหงส์ไฟมาปรากฏตัวและส่งข้อความเช่นนี้

EGT 730 อาวุธอันศักดิ์สิทธิ์ร้อยปี (2)

ตระกูลมังกรฟ้าเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับอาวุธของพวกเขา สิ่งที่โดดเด่นที่สุดคืออาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่เหมือนใครซึ่งถูกหลอมขึ้นมานับร้อยปี

เมื่ออาวุธศักดิ์สิทธิ์ร้อยปีได้รับการหลอม มันจะดึงดูดกองกำลังที่แข็งแกร่งทั้งหมดในทวีปคังหมิงอย่างแน่นอน ตระกูลมังกรฟ้าจะมีกฎในการประมูลอาวุธศักดิ์สิทธิ์ร้อยปีและปล่อยให้ผู้ประมูลแข่งขันกันเพื่อให้ได้มา ไม่มีใครกล้าวิ่งไปที่หน้าประตูและขอมัน ท้ายที่สุดอาวุธศักดิ์สิทธิ์ร้อยปีนี้ทรงพลังจริงๆ คนที่แข็งแกร่งหลายคนต่างก็ต้องการเป็นเจ้าของมัน การปฏิบัติของตระกูลมังกรฟ้าเช่นนี้ ประการแรกเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกกดดันจากกองกำลังอื่น ๆ และประการที่สองเพื่อเพิ่มผลประโยชน์ของอาวุธศักดิ์สิทธิ์ร้อยปี

เฉินอี้เฟิงไม่สามารถเข้าใจเหตุผลนี้ได้

ใครจะรู้ว่าทำไมเขาถึงกล้าพูด

เฉินหยานเซียวคิดว่าหยางเฉียงจะสั่งให้คนของเขาโยนเฉินอี้เฟิงออกไปในทันที แต่เขาไม่ได้ทำและขมวดคิ้ว "อาจารย์ของเจ้าต้องการอาวุธศักดิ์สิทธิ์ร้อยปี? ถ้าข้าจำได้อย่างถูกต้องเขาควรเป็นนักกระบี่ อาวุธอันศักดิ์สิทธิ์ร้อยปีของตระกูลมังกรฟ้า ไม่ได้เป็นกระบี่ขนาดใหญ่ แต่เป็นมีขนาดเล็กลงมา แม้ว่าข้าจะให้ตามคำขอของเจ้า แต่ข้าก็กลัวว่าอาจารย์ของเจ้าจะใช้มันไม่ได้”

หยางเฉียงไม่ได้โยนเฉินอี้เฟิงออกไป เขาอธิบายอย่างอดทน แม้ว่าเขาจะเต็มใจ อาวุธก็ยังคงไร้ประโยชน์หากอยู่ในมือของพวกเขา น้ำเสียงและการปฏิเสธของเขานั้นมีไหวพริบอย่างสมบูรณ์แล้ว

คำตอบที่ไม่คาดคิดของหยางเฉียง ทำให้เฉินหยานเซียวประหลาดใจอย่างลับๆ หยางซือเคยเล่าให้ฟังถึงอารมณ์ของปู่ของเขาว่าเขาเป็นคนที่น่ารำคาญอย่างมากเป็นคนดื้อรั้นมากและเขายึดมั่นในกฎเกณฑ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด แม้แต่ลูกหลานของตระกูลมังกรฟ้าที่พยายามเพื่อให้ได้รับอาวุธศักดิ์สิทธิ์ร้อยปีก็ยังถูกเพิกเฉยไปจนถึงที่สุด

แต่วันนี้อารมณ์ของ หยางเฉียง เปลี่ยนไปได้อย่างไร

ทำไมเขาถึงพูดอย่างสุภาพกับเฉินอี้เฟิงที่เป็นเพียงคนรุ่นเยาว์?

เหตุผลเดียวที่เฉินหยานเซียวนึกขึ้นมาได้ มันมีส่วนเกี่ยวข้องกับอาจารย์ของเฉินอี้เฟิง

เมื่อเฉินอี้เฟิงยังร่ำเรียนอยู่ที่สำนักศักดิ์สิทธิ์รั่วหลาน เขาไม่มีอาจารย์ แต่หลังจากผ่านไปกว่าครึ่งปีเขาไม่เพียงแต่จะมีอาจารย์ขึ้นมา แต่ความแข็งแกร่งของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างมากเช่นกัน

มันยากสำหรับเฉินหยานเซียว ที่จะไม่อยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับอาจารย์ของเฉินอี้เฟิง

เมื่อมองถึงทัศนคติของหยางเฉียง เฉินหยานเซียวเดาว่า หยางเฉียงควรรู้จักกับอาจารย์ของเฉินอี้เฟิง และดูเหมือนว่าแม้แต่หยางเฉียงก็ยังกลัวเขา

จริงๆแล้วมีใครบางคนที่สามารถทำให้ห้าตระกูลอันยิ่งใหญ่ของจักรวรรดิหลงซวนกลัวได้ ...

เฉินหยานเซียว พบว่ามันยากที่จะจินตนาการ

"อาจารย์ของเฉินอี้เฟิง คงจะไม่ใช่ผู้ดำรงอาชีพขั้นสอง?" เฉินหยานเซียว กระซิบกับตัวเอง การเปลี่ยนแปลงของเฉินอี้เฟิง นั้นเกี่ยวข้องกับอาจารย์ของเขาอย่างมาก สำหรับใครบางคนที่สามารถทำให้นักกระบี่ฝึกหัดกลายเป็นนักกระบี่ขั้นสูงในเวลาหกเดือนกว่า ๆ อาจารย์ผู้นั้นคงไม่ใช่คนธรรมดาโดยเฉลี่ยทั่ว ๆ ไป

ผู้ดำรงอาชีพขั้นสองมีความเข้าใจในอาชีพของตนเองซึ่งสูงกว่าคนทั่วไป ถ้าเขาให้คำแนะนำแก่คนที่มีอาชีพเดียวกัน ความแข็งแกร่งของเขาก็จะดีขึ้นอย่างมาก

ถึงกระนั้นความก้าวหน้าของเฉินอี้เฟิงก็ช่างน่ากลัวจริงๆ!

ภายในหัวของเฉินหยานเซียวเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม เธออยากรู้เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของเฉินอี้เฟิง และตัวตนของอาจารย์ของเขา

เมื่อเผชิญกับการปฏิเสธอย่างมีเหตุผลของหยางเฉียง เฉินอี้เฟิงก็หัวเราะอย่างสบาย ๆ และยิ้มอย่างจริงใจว่า “มันไม่เกี่ยวกับว่าเขาจะใช้มันได้หรือไม่ อาจารย์ของครอบครัวข้ามีความรู้สึกเหมาะสมเพราะเขาต้องการโดยธรรมชาติเขาต้องมีเหตุผลของตัวเอง อีกอย่าง ข้าที่เป็นแค่ศิษย์เพียงแค่ถามว่าอาจารย์ต้องการอะไร เห็นด้วยกับมันหรือไม่ มันจะขึ้นอยู่กับอาวุโสหยาง”

คำพูดของเฉินอี้เฟิงดูสุภาพมาก แต่จริงๆแล้วมันมีภัยคุกคามมากมายที่แฝงอยู่ในคำพูดของเขา

ใบหน้าของหยางเฉียงดูไม่ดี ถ้าไม่ใช่เพื่อเห็นแก่อาจารย์ของเฉินอี้เฟ็งเขาจะยอมให้ผู้น้อยผู้นี้มาก้าวร้าวต่อหน้าเขาได้อย่างไร?

EGT 731 อาวุธอันศักดิ์สิทธิ์ร้อยปี (3)

“ผู้อาวุโสหยางไม่มีอะไรต้องกังวล อาจารย์ของข้าบอกว่าถ้าท่านเห็นด้วยเขาจะมอบเหรียญทองหลายล้านเหรียญแก่ท่านอย่างแน่นอน ท่านจะไม่ประสบกับความสูญเสียอย่างแน่นอน" เฉินอี้เฟิงยิ้มอย่างลึกลับ ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาตอนนี้ทำให้ผู้คนรู้สึกขนลุก กล้ามเนื้อกระตุก

การแสดงออกของหยางเฉียงนั้นไม่น่าดูอย่างยิ่ง เหรียญทองหลายล้านเหรียญดูเหมือนมาก แต่ไม่ใช่หากพูดถึงอาวุธศักดิ์สิทธิ์ร้อยปีของตระกูลมังกรฟ้า

เหรียญทองหลายสิบล้านเหรียญยังคงเป็นราคาที่นับว่าถูก การแลกเปลี่ยนสมบัติมากมายที่หายากในโลกนั้นดีกว่ามาก คุณค่าของอาวุธอันศักดิ์สิทธิ์นับร้อยปีนั้นช่างนับไม่ถ้วน แล้วเหรียญทองนับล้านจะเป็นอย่างไรได้

ถึงกระนั้น เฉินอี้เฟิงก็ยังมีความกล้าที่จะเสนอเหรียญทองสองสามล้านเหรียญเพื่อแลกกับมันและยังกล่าวอีกว่า หยางเฉียงจะไม่สูญเสียอะไร นี่เป็นเรื่องตลก

ด้วยเหรียญทองไม่กี่ล้านเหรียญไม่สามารถซื้อหนึ่งในสิบของอาวุธอันศักดิ์สิทธิ์!

มีเพียงคนที่หน้าด้านอย่างเฉินอี้เฟิงเท่านั้นที่สามารถพูดคำเหล่านั้นได้โดยไม่รู้สึกละอายและมีการแสดงออกราวกับว่า "มันเป็นราคาที่ยุติธรรมมาก"

หยางเฉียงโกรธและรำคาญ

คำพูดของเฉินอี้เฟิงเปรียบเสมือนการตบหน้าเขา ตระกูลมังกรฟ้าของพวกเขาจะขาดเหรียญทองได้อย่างไร

"เจ้าต้องล้อเล่น อาวุธอันศักดิ์สิทธิ์ร้อยปีของตระกูลมังกรฟ้า ได้รับการประมูลที่อาคารประมูลเสมอ ถ้าอาจารย์ของเจ้าสนใจมันจริงๆในเวลาที่อาวุธศักดิ์สิทธิ์ร้อยปีถูกส่งไปประมูล ข้าจะส่งการ์ดเชิญเขาให้เสนอราคา" แม้แต่คนที่ดีที่สุดก็ยังมีขีดระดับความโกรธ หยางเฉียงได้รับความอับอายจากเฉินอี้เฟิง เด็กชายรุ่นเยาว์ผู้นี้ เขาจะยอมก้มหัวลงได้อย่างไร

"เป็นไปตามกฎเนื่องจากอาวุธศักดิ์สิทธิ์ร้อยปีเป็นสมบัติของตระกูลมังกรฟ้า และอาวุโสหยางเป็นหัวหน้าตระกูลมังกรฟ้า ดังนั้นเจ้าจงพูดยืนยันคำสุดท้ายออกมาเกี่ยวกับอาวุธศักดิ์สิทธิ์ร้อยปี จากนั้นเจ้าไม่ต้องสนใจเรื่องอื่นใด มิฉะนั้นอาวุโสหยางคงยินดีที่จะขายให้กับอาจารย์ของข้าก็ต่อเมื่อเขามาหาทีานด้วยตัวเอง?” เมื่อเฉินอี้เฟิงนำอาจารย์ของเขาขึ้นมาพูดอีกครั้ง ใบหน้าของหยางเฉียงก็ซีดเซียวในทันที

หยางเฉียงเพียงต้องการที่จะเปิดปากของเขา เมื่อชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ข้างเขาได้พูดออกมาในทันทีว่า "เสี่ยวอี้เฟิงคงกำลังล้อเราเล่น เราจะทำให้อาจารย์ของเจ้าลำบากในการออกมาข้างนอกได้อย่างไร มันเป็นเพียงอาวุธศักดิ์สิทธิ์ร้อยปีที่หลอมขึ้นมา แต่มันยังไม่ได้ฝังผลึกแก่นเวทที่เหมาะสม หากไม่มีผลึกแก่นเวทมันก็ยังไม่ใช่ผลิตภัณฑ์ที่สมบูรณ์ ทำไมไม่รอจนกว่าเราจะพบผลึกแก่นเวทที่เหมาะสม หลังจากที่เราทำมันเสร็จแล้วเจ้าจะมอบมันให้กับอาจารย์ของเจ้า ดีหรือไม่? สำหรับเรื่องเงินนี่เป็นเรื่องเล็กน้อย แค่บอกว่ามันเป็นของขวัญจากตระกูลมังกรฟ้าที่มอบให้กับอาจารย์ของเจ้า"

ชายวัยกลางคนที่พูดออกมาคือพ่อของ หยางซือ ผู้เป็นบุตรชายของหยางเฉียง

เฉินอี้เฟิง หัวเราะเสียงดังและมองไปที่ หยางไค "เนื่องจากท่านลุงพูดอย่างสุภาพ แล้วก็จะไม่ดีสำหรับผู้เยาว์ผู้นี้ที่จะปฏิเสธ ข้าจะรายงานเรื่องนี้กับอาจารย์ของข้าหลังจากกลับไปที่บ้าน ข้าอยากจะขอบคุณ ท่านลุงและผู้อาวุโสหยางเฉียง สำหรับความตั้งใจอันดีของเจ้า"

ทันใดนั้นเหรียญทองนับล้านก็ถูกเก็บคืนไป เฉินอี้เฟิง ไม่สุภาพพอที่จะปฏิเสธ

เฉินหยานเซียวพูดไม่ออกจริงๆ อารมณ์ของหยางซือและหยางเฉียง นั้นค่อนข้างคล้ายกัน แต่หยางไค พ่อของเขาดูเหมือนจะแตกต่างอย่างสิ้นเชิง

หยางไคนี้ค่อนข้างดีเกินกว่าจะพูดได้ จริง ๆ แล้วเขามอบอาวุธศักดิ์สิทธิ์ร้อยปีโดยตรงหรือไม่?

อย่างไรก็ตามใครเป็นอาจารย์ของเฉินอี้เฟิง? ทำไมแม้แต่พ่อและลูกชายคู่นี้หยางเฉียงและหยางไคก็กลัวเขามาก จนพวกเขาถึงกับประคองมอบอาวุธศักดิ์สิทธิ์ร้อยปีให้ไป

“เจ้าไม่ต้องสุภาพ กรุณาบอกอาจารย์ของเจ้าว่าเราปรารถนามอบให้เขาด้วยดี” หยางไคยิ้มและพูดอย่างสุภาพ

เฉินอี้เฟิงไม่ได้พูดอะไรอีก จุดประสงค์ของเขาสำเร็จลุล่วงดังนั้นเขาจึงลุกขึ้นและพูดประโยคที่น่าเกรงขามต่อหน้าหยางเฉียงและหยางไคก่อนที่จะนำคนรับใช้ของเขาจากไป