EGT 410
อย่าพาลูกกลับบ้าน (1)
"…" เฉินหยานเซียว
ไม่ตอบอะไรออกมาสักครู่หนึ่ง
อะไรนะ? พวกเขาต้องการให้เธอดูแลเฟิงหวงน้อยสักพัก? เฉินหยานเซียว
ไม่ทราบว่าสาเหตุที่ทำให้เฟิงหวงตัดสินใจเช่นนี้ก็เพราะพวกมันไม่มีทางเลือกเช่นกัน
นกเฟิงหวงที่โตเต็มวัยนั้นทรงพลัง
แต่เฟิงหวงตัวน้อยเพิ่งเกิดมาไม่นานและยังไม่มีพลังอำนาจ มันจะต้องมีการป้องกันอย่างระมัดระวัง
100% จากผู้ดูแลในช่วงเวลานี้
โดยทั่วไปก่อนที่เด็กน้อยจะเกิด
เฟิงหวงได้พบสถานที่ปลอดภัยเพื่อรอการเกิดของเฟิงหวงน้อย
แต่เดิมพวกเขาได้เตรียมภูเขากู่หลัวเป็นสถานที่ที่พวกเขาจะเลี้ยงเฟิงหวงน้อย
แต่พวกเขาไม่คิดว่าจะมีมนุษย์มาก่อกวนสร้างความทุกข์ทรมานให้กับพวกมันเช่นนี้
ถ้าไม่ใช่เพราะไข่ที่ยังไม่ฟัก
พวกมันก็คงจะออกจากที่นี่ไปนานแล้ว การพักอยู่ในภูเขากู่หลัว ไม่ใช่ทางเลือกที่ดี
เฟิงหวงตัวน้อยเกิดขึ้นแล้ว
แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าคนที่มีเจตนาไม่ดีจะยอมแพ้แนวคิดที่จะขโมยมัน
รังถูกทำลายไปแล้วและการสร้างรังของพวกมันใหม่จะใช้เวลาพอสมควร
ช่วงเวลานี้อันตรายเกินไปสำหรับทารกแรกเกิดของเฟิงหวง
อีกทั้งพวกมันทั้งสองเพิ่งเห็นพลังของซิ่วและพวกมันก็ได้เรียนรู้ว่าเฉินหยานเซียวมีสัตว์เวทที่มีพลังมากกว่าพวกมัน
ดังนั้นพวกมันจึงเริ่มคิดที่จะขอความช่วยเหลือจากเฉินหยานเซียว
ให้ช่วยดูแลเฟิงหวงตัวน้อยในช่วงเวลาหนึ่ง
ภูเขากู่หลัว
ได้รับการเปิดเผยและพวกมันก็ไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้อีกต่อไป
การหาที่ซ่อนใหม่เป็นการเดินทางที่ไม่รู้จัก
พวกมันกลัวว่าเฟิงหวงตัวน้อยจะไม่สามารถทนต่อลมและฝนได้
อีกทั้งความแข็งแกร่งของชายลึกลับผู้นั้นก็ทรงพลัง
หากพวกมันขอร้องเด็กหนุ่มที่อยู่ด้านหน้านี้ เพื่อให้ช่วยดูแลเฟิงหวงน้อย
พวกมันเชื่อว่าไม่มีใครสามารถทำร้ายลูกของพวกมันได้
และที่สำคัญที่สุด…เฟิงหวงตัวเล็ก
ๆ ตอนนี้ดูเหมือนปฏิบัติต่อหงส์ไฟราวกับเป็นครอบครัวของมันเอง
พวกมันกลัวว่าหากทั้งคู่เสี่ยงที่จะเอามันออกไป
เฟิงหวงน้อยจะไม่ยอมรับความจริงที่ว่าพวกมันเป็นพ่อแม่ผู้ให้กำเนิด
มันจะเป็นศัตรูกับพวกมันแทนเพราะสัญชาตญาณของมัน
ดังนั้นเฟิงหวงทั้งสองจึงต้องเลือกทางเลือกนี้
พวกมันจะรอจนกว่านกเฟิงหวงน้อยจะพัฒนาความคิดเล็กน้อยและหลังจากที่พวกมันพบสถานที่ปลอดภัยพอที่จะใช้เป็นที่อยู่อาศัย
พวกมันก็จะมารับเฟิงหวงน้อยกลับ นี่เป็นวิธีที่ทำให้ทั้งสองฝ่ายพอใจ
เฉินหยานเซียวรู้สึกประหลาดใจกับคำขอของเฟิงหวงทั้งสองเธอรู้ว่าเฟิงหวงน้อยมีความสำคัญต่อเฟิงหวงทั้งสองตัวอย่างไร
ในเวลาเดียวกันเธอก็เข้าใจธรรมชาติความโลภของมนุษย์ได้เป็นอย่างดี
เธอรู้ว่าคนในชุดดำยังคงต้องใช้วิธีอื่นต่อไปหลังจากที่ไม่สามารถประสบความสำเร็จได้ในเวลานี้
การตัดสินใจของเฟิงหวงทั้งสองนั้นปลอดภัย เพียงแต่ ...
เฉินหยานเซียวหันกลับไปมองหงส์ไฟอย่างเงียบ
ๆ เฟิงหวงน้อยไม่ได้ผูกพันกับเธอ จริงๆ แล้วมันตามติดหงส์ไฟ
อย่างไรก็ตาม…เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่ซีดเซียวของ
หงส์ไฟ เฉินหยานเซียวก็ไม่จำเป็นต้องถามความคิดเห็นของมัน
เป็นอันรู้ดีว่ามันไม่ต้องการดูแลเฟิงหวงน้อย
ถ้าไม่ใช่เพราะข้อเท็จจริงที่ว่ามันแพ้เฟิงหวงสองตัวในก่อนหน้านี้
เธอก็กลัวว่ามันจะโยนเฟิงหวงน้อยออกไป โดยไม่ให้กระโดดมาอยู่บนหัวของมัน?
"ข้าไม่เห็นด้วย!
ไม่เห็นด้วยอย่างแน่นอน!" หงส์ไฟรีบโพล่งออกมาเพื่อประท้วงต่อต้านในทันที
เฉินหยานเซียวมองไปที่หงส์ไฟ
ด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัวและเธอก็ค่อนข้างหมดหนทาง
เฟิงหวงทั้งสองได้ยินคำคัดค้านของหงส์ไฟ
และกล่าวออกมาในทันทีด้วยน้ำตาว่า "น้องชาย ข้ารู้ว่าเจ้าไม่มีความสุข
แต่ลูกชายตัวเล็กของข้าก็ชอบเจ้าจริง ๆ
มันเป็นเรื่องดีที่เจ้าจะช่วยดูแลมันสักระยะหนึ่ง
หลังจากที่เราพบรังใหม่เราจะไปรับมัน"
"ใครคือน้องชายของเจ้า!
ข้าแก่กว่าเจ้าสองตัวรวมด้วยกัน! ข้าไม่เห็นด้วย ไม่เห็นด้วย!
ข้าไม่ต้องการที่จะดูแลเจ้าตัวน้อยนี้" หงส์ไฟยังคงประท้วงในตอนท้าย
แค่มีเจ้านายทึ่มอยู่คนหนึ่งแล้ว
มันก็ทำให้เขาเหนื่อยมาก ถ้าเขาจะได้รับลูกเจี๊ยบตัวเล็ก ๆ อีกตัว
เขาก็ไม่สามารถจินตนาการได้ว่าวันเวลาในอนาคตของเขาจะเป็นอย่างไร
EGT 411
ต้องไม่พาลูกกลับบ้าน (2)
เฟิงหวงทั้งสองกำลังเผชิญหน้ากับหงส์ไฟ
ซึ่งมีระดับเท่ากันกับพวกมัน ดังนั้นปัญหานี้จึงยากมาก
หากเป็นบุคคลอื่นที่พบสิ่งดีเช่นนี้ พวกเขาอาจจะเห็นด้วยทันทีโดยไม่คัดค้านใด ๆ
ลูกของเฟิงหวง -
นั่นคือสัตว์ในตำนาน ในโลกนี้ ใครบ้างที่ไม่ต้องการมีสัตว์เวทที่กล้าหาญเช่นนี้?
มีเพียง หงส์ไฟ
ซึ่งเป็นสัตว์ในตำนานโบราณเท่านั้นที่ไม่อาจเห็นอกเห็นใจเด็กคนเดียวนี้ได้
นกเฟิงหวงตัวผู้และตัวเมีย
ต่างมองดูหงส์ไฟอย่างงุ่มง่าม
เหตุผลที่ดีที่สุดที่พวกเขาต้องการให้เฟิงหวงน้อยแก่เฉินหยานเซียวก็เพราะความใกล้ชิดของเฟิงหวงที่มีต่อหงส์ไฟ
ดังนั้นหากหงส์ไฟไม่เห็นด้วย พวกเขากลัวว่าสิ่งต่าง ๆ จะเป็นเรื่องยากมากขึ้น
พวกเขาสามารถฝากความหวังไว้กับเฉินหยานเซียวได้เท่านั้น
“ข้ารู้ว่ามันเป็นงานที่ยากมากสำหรับเจ้าที่จะช่วยเราดูแลลูกชายตัวเล็ก
แต่ตอนนี้เราไม่มีทางเลือกอื่น หากเจ้ายินดีช่วยเราดูแลลูกชายของเรา
เราสามารถสัญญาได้ว่า หากเจ้าต้องการเราในอนาคตเราจะยอมรับคำขอของเจ้า
ตราบใดที่เราสามารถทำได้เราจะทำ" เฟิงหวงชายพูดอย่างจริงใจ
เฟิงหวงตัวน้อยบอบบางเกินไปและพวกมันกลัวที่จะนำมันไปกับพวกมัน
ในขณะที่พวกมันกำลังมองหารังใหม่
คำสัญญาของเฟิงหวงดึงดูดอย่างมาก
เฉินหยานเซียว ก็ค่อนข้างตื่นเต้นเช่นกัน ในความเป็นจริงแม้ว่าเฟิงหวงจะไม่พูดอย่างนั้นเธอก็ตั้งใจที่จะให้หงส์ไฟพาเฟิงหวงน้อยไปด้วย
แม้ว่าเฟิงหวงน้อยจะยังคงอ่อนแอมาก
แต่ในอนาคตมันจะเป็นสัตว์ในตำนานที่จะทำให้โลกตกใจ เฉินหยานเซียว
ขาดพลังอำนาจมากที่สุดในตอนนี้ ถ้าเธอจะยอมรับเฟิงหวงตัวน้อย เธอจะได้รับการปกป้องจากมันในอนาคต
และเธอยังสามารถขอความช่วยเหลือจากเฟิงหวงหญิงและเฟิงหวงชายได้เช่นกัน
หลังจากที่เฟิงหวงสัญญาไว้
มันก็จะไม่ไร้ประโยชน์ ถ้าเฉินหยานเซียวยังคงปฏิเสธในตอนนี้ เธอจะต้องเป็นคนโง่
สัตว์ในตำนานและอะไรที่มากกว่าก็ยิ่งดีและเธอก็จะยิ่งไม่เดือดร้อน
“เรื่องนี้เป็นปัญหาของเจ้า
เจ้าบอกว่ามันไม่เป็นไรกับการไปกระตุ้นไข่ของคนอื่น
แต่เฟิงหวงน้อยที่กำลังจะฟักออกจากไข่
และด้วยองค์ประกอบของธาตุไฟในร่างกายของเจ้ามันส่งผลต่อการฟักออกมาไวขึ้นจนมันปฏิบัติต่อเจ้าในฐานะครอบครัว
ถ้าไม่ใช่เพราะเหตุนี้ ที่มันฟักออกมาก่อนเวลา
เฟิงหวงทั้งสองก็จะไม่กลับมาอย่างรวดเร็วและข้าก็จะสามารถออกไปพร้อมกับหญ้าเพลิง
ความเข้าใจผิดในตอนนั้นก็จะไม่เกิดขึ้น และเจ้ายังทำลายรังของคนอื่นด้วย
ดังนั้นเจ้ายังคิดว่าเจ้าไม่ควรรับผิดชอบอะไรเลยหรือไม่?" เฉินหยานเซียวกอดอก เธอค่อนข้างไม่พอใจในขณะที่จ้องมองไปที่หงส์ไฟ
มากกว่าครึ่งหนึ่งสาเหตุของเรื่องในปัจจุบันเกิดจากความอยากรู้อยากเห็นอย่างฉับพลันของหงส์ไฟ
ไม่อย่างนั้นจะไม่มีเหตุการณ์สำคัญมากมายเกิดขึ้นเช่นนี้
ในเวลาเดียวกันความเย่อหยิ่งของ
หงส์ไฟได้ถูกพัดออกไปป็นชิ้น ๆ โดย เฉินหยานเซียว
ใบหน้าที่หยิ่งยโสของมันแสดงให้เห็นถึงความสำนึกผิด
"ข้าก็แค่อยากรู้
ใครจะรู้ว่าจริง ๆ แล้วมันจะกระโดดออกมาโดยตรง" เขาผิดมาก
แม้ว่าตอนนี้เขาจะมีชีวิตอยู่เป็นพัน ๆ ปีแล้ว แต่เขาไม่เคยเห็นลูกนกชนิดเดียวกัน
ไม่เคยได้เห็นไข่ที่ป่องพอง ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของมัน
ทำให้มันอยากเห็นว่าไข่ของสัตว์เวทนั้นดูเหมือนอะไร
อย่างไรก็ตามมันไม่ได้คาดหวังว่าเฟิงหวงน้อย
จะออกมาอย่างฉวยโอกาส
หงส์ไฟมีความชัดเจนมากว่าไม่มีอะไรผิดปกติในคำพูดของเฉินหยานเซียว
ธาตุไฟในร่างกายของมันมีพลังมากกว่าเฟิงหวงทั้งสองดังนั้นหลังจากไข่นกเฟิงหวงได้รับธาตุไฟของมัน
มันจึงเป็นการเร่งทำให้มันฟักไข่ออกมาอย่างแน่นอน
เฉินหยานเซียวมีสีหน้า
"ข้ารู้" บนใบหน้าของเธอแล้วเธอก็หันไปถามเฟิงหวง
“ปกติแล้ว
เฟิงหวงตัวน้อยควรจะฟักไข่ออกมาเมื่อไหร่?”
เฟิงหวงชายกล่าวว่า
"จากสถานการณ์ก่อนหน้านี้เราได้คำนวนว่าลูกชายตัวเล็กของเราควรจะเกิดในอีกสามวันข้างหน้า"
EGT 412
ต้องไม่พาลูกกลับบ้าน (3)
เฉินหยานเซียว
พยักหน้าแล้วมองไปที่หงส์ไฟ
“เจ้ากล้าพูดหรือไม่ว่า
ไม่ใช่เพราะเจ้าที่เป็นเหตุทำให้เฟิงหวงน้อยออกมาล่วงหน้าสามวัน?” หงส์ไฟหดคอของมันกลับลงไป
แม้ว่ามันจะหยิ่ง
แต่มันก็ไม่ได้ไร้เหตุผล และตอนนี้ข้อเท็จจริงได้ถูกวางลงต่อหน้ามันแล้ว
มันไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้
แต่…มันไม่ต้องการดูแลเจ้าตัวน้อยนี้จริง
ๆ ! "จิ๊บ ~?" นกเฟิงหวงตัวน้อยนอนอยู่บนหัวของหงส์ไฟ
รู้สึกถึงความผันผวนของอารมณ์ของมัน มันไม่รู้เกี่ยวกับ "ครอบครัว"
ของมันที่ไม่ชอบความใกล้ชิดของตัวเอง แต่ราวกับว่าจะปลอบประโลมหงส์ไฟ
มันลูบหัวหงส์ไฟด้วยหัวเล็ก ๆที่ปกคลุมด้วยขนของมันเอง
“ ……” ใบหน้าของหงส์ไฟกลายเป็นน่าเกลียดยิ่งกว่าเดิม
"เรื่องนี้ได้ผ่านไปแล้วด้วยวิธีนี้
ดังนั้นในฐานะสัตว์เวทในตำนาน เจ้าจะหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบได้อย่างไร!? เจ้ากำลังพูดว่าในฐานะสัตว์เวทโบราณ ในตำนานไม่มีสำนึกของความรับผิดชอบ?”
เฉินหยานเซียว เพิ่มความพยายามของเธอเป็นสองเท่า
หงส์ไฟมีหน้าขมขื่น
เฉินหยานเซียวตีคำถามตรงเข้าที่เป้า มันไม่ใส่ใยสิ่งอื่นใด
หากแต่มันใส่ใจอย่างมากกับศักดิ์ศรีของมันในฐานะสัตว์ในตำนานโบราณ
เฉินหยานเซียวพูดในสิ่งที่มันใส่ใจมากที่สุด
ดังนั้นมันจึงไม่สามารถปฏิเสธได้อีกต่อไป
"เอามันไปด้วย
... เจ้าโหดร้ายมาก ไม่สนใจว่าข้าจะเป็นสัตว์เวทของเจ้า เอาเลย...สำหรับเจ้าตัวเล็ก
เจ้าโหดร้ายต่อข้า” หงส์ไฟเหลือบมองไปที่เฉินหยานเซียว ด้วยรูปลักษณ์ที่เจ็บปวด
เขาไม่เคยเห็นเจ้านายยืดข้อศอกออกไปด้านนอก! [หมายถึง
ช่วยเหลือคนอื่นแทนที่จะเป็นคนที่ใกล้ชิดกับตัวเอง]
แต่เมื่อหงส์ไฟจำได้ว่า
เฉินหยานเซียวเสี่ยงอย่างมากในการที่รีบเข้ามาอยู่ข้างเขาในก่อนหน้านี้
หัวใจที่ภาคภูมิใจของมันก่อให้เกิดความอบอุ่น
แม้ว่าเจ้านายของมันจะใจดำและไร้ยางอาย อีกทั้งชอบกดขี่ข่มเหงมัน
แต่อย่างน้อยที่สุดเธอก็รู้วิธีปกป้องมัน
ฮึ! ไม่เป็นไร
เพราะสิ่งที่เธอเพิ่งทำลงไปเมื่อไม่นานมานี้
มันจึงไม่ลังเลที่จะนำเจ้าตัวเล็กนี้ไปด้วย!
หงส์ไฟพบข้อแก้ตัวที่ดีมากในการประนีประนอม
ไม่ใช่ว่ามันเห็นด้วยเพราะน้ำเสียงที่รุนแรงของเฉินหยานเซียว!
เฉินหยานเซียวเลิกคิ้ว กับการประนีประนอมของหงส์ไฟ มัน ทำให้ทุกอย่างง่ายขึ้น
เฟิงหวงทั้งสองก็โล่งใจเช่นกัน
"ข้าไม่รู้ว่าเจ้าต้องการเงื่อนไขอะไรสำหรับสร้างรัง
แต่ข้ามีสถานที่ที่ดีที่จะแนะนำให้เจ้ารู้จัก" เฉินหยานเซียว จู่ ๆ
ก็นึกถึงสถานที่ที่เหมาะสมสำหรับให้เฟิงหวงอาศัยอยู่
หัวใจของหงส์ไฟนั้นตื่นตระหนกและมีลางสังหรณ์อย่างที่เป็นลางร้ายเกิดขึ้นภายในใจ
เฟิงหวงชายยิ้มและพูดว่า
"สิ่งที่สำคัญที่สุดเกี่ยวกับสถานที่ที่เราอาศัยอยู่คือมันควรจะซ่อนและปลอดภัยพร้อมด้วยธาตุไฟมากมายและมันควรจะเป็นสถานที่ที่ดีที่สุดที่จะอยู่ห่างจากมนุษย์
นั่นคือทั้งหมดที่ข้าต้องการ"
ธาตุไฟมีต้นกำเนิดมาจากแรงธาตุตามธรรมชาติระหว่างสวรรค์กับโลก
การต้องการหาสถานที่ที่เพียงพอสำหรับการใช้งานนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายไม่ต้องพูดถึงว่า
จักรวรรดิหลงซวนมีประชากรหนาแน่น
องค์ประกอบธาตุไฟที่มีมากที่สุดจำนวนมากถูกดึงเข้าไปในพื้นที่ชลประทานโดยมนุษย์
มันยากที่จะหลีกเลี่ยงการมองหาดินแดนบริสุทธิ์
เฉินหยานเซียวยิ้มและพูดอย่างรวดเร็ว
"จากนั้นให้ข้าบอกสถานที่ที่ควรจะเป็นได้อย่างมากตามคำขอของเจ้า
ในใจกลางของจักรวรรดิหลงซวน มีหุบเขาที่เรียกว่า หุบเขาลาวา
ซึ่งธาตุไฟไม่เลวร้ายไปกว่า ภูเขากู่หลัว และมันเป็นดินแดนต้องห้ามของตระกูลหงส์ไฟ
นอกเหนือจากสมาชิกตระกูลหงส์ไฟแล้ว ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้าไป "
เมื่อเขาได้ยินคำว่า 'หุบเขาลาวา' หงส์ไฟเกือบจะกระโดดขึ้นและคว้าคอเจ้านายของมัน
สหายคนนี้ไม่ควรไร้ยางอายจริง ๆ แล้วให้รังของเขากับนกโง่สองตัว!
และแม้กระทั่งต่อหน้าเขา! เธอไม่สนใจเกี่ยวกับความรู้สึกของเขาเลย!
เมื่อเฟิงหวงทั้งสองได้ยินเกี่ยวกับสถานที่จาก เฉินหยานเซียว
ดวงตาของพวกมันก็สว่างขึ้นทันที
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น