EGT 299-301 การแข่งขัน

EGT 299 การแข่งขัน (1)

เช้าวันรุ่งขึ้นเป็นการแข่งขันประจำเดือนของสาขาปรุงยา

แต่วันนี้ศิษย์ที่มาถึงสถานที่ที่ทำการแข่งขันมีจำนวนมากกว่าในอดีต

เหตุผลที่พวกเขาไม่ได้อยู่ภายใต้ผ้าห่มอุ่น ๆ ของพวกเขาและไปที่สาขาปรุงยาในตอนเช้าแทนเพราะการเดิมพันที่เกิดขึ้นที่บริเวณจุดลงทะเบียนเมื่อวานนี้

ในคืนเดียวการเดิมพันระหว่างถังนาจื่อและชางกวนเสี่ยว ได้แพร่กระจายไปยังทุกคน ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน แม้แต่ศิษย์ที่ไม่ชอบดูการแข่งขันก็ยังต้องออกมาในวันนี้

พวกเขาต้องการที่จะดูศิษย์ใหม่คนหนึ่ง ซึ่งกำชีวิตของถังนาจื่อไว้ในมือของเขาเอง

ก่อนหน้านี้ไม่มีศิษย์ใหม่ที่เข้าร่วมการแข่งขันของนักปรุงยา ดังนั้นศิษย์สาขาปรุงยาจึงได้นำศิษย์ใหม่ออกจากรายชื่อผู้เข้าร่วมโดยไม่รู้ตัว

แต่ในเดือนนี้มีปีศาจตัวน้อยที่กล้าเข้าร่วมแข่งขัน

จากศิษย์คนหนึ่งที่ชื่อ เฉินจิว ผู้ที่องค์ชายจากตระกูลเต่าดำ ถังนาจื่อได้พูดคุยไว้อย่างยิ่งใหญ่และกล่าวว่าตราบใดที่พวกเขาสามารถเอาชนะ เฉินจิวได้ในการแข่งขัน เขาจะส่งมอบเหรียญทองหนึ่งแสนเหรียญให้พวกเขาแต่ละคน และสิ่งที่น่าประหลาดใจที่สุดที่ทุกคนต้องการเห็นคือการต่อสู้ระหว่างชางกวนเสี่ยวและเฉินจิวซึ่งเดิมพันด้วยสถานะของถังนาจื่อในสาขาปรุงยา

ในสายตาของศิษย์ทุกคนในสาขาปรุงยานี่เป็นสิ่งที่น่าเหลือเชื่อ

ถังนาจื่อมีเงินมากพอที่จะทิ้งหรือว่าเขาเพิ่งจะเสียสติ?

เขาไปได้ความมั่นใจมาจากที่ไหนที่จะวางเดิมพันเช่นนี้กับศิษย์ใหม่

ศิษย์ใหม่คนนี้เพิ่งลงทะเบียนในสำนักน้อยกว่าหกเดือนที่ผ่านมา ดังนั้นสิ่งที่เธอเรียนรู้ได้มากที่สุดคือการปรุงยาปรุงยาพื้นฐานที่สุด เช่นยาในระดับต่ำ ในทางตรงกันข้ามศิษย์รุ่นน้องและรุ่นพี่เริ่มเรียนรู้ที่จะปรุงยาระดับกลาง

ช่องว่างใหญ่แค่ไหน?

ในการแข่งขันประจำเดือนที่ผ่านมาพวกเขาไม่เคยเห็นเงาของศิษย์ใหม่

"ฮ่าฮ่า ..ข้าอยากรู้อยากเห็นว่าถังนาจื่อจะต้องจ่ายเงินเท่าไหร่ในวันนี้" ศิษย์คนหนึ่งซึ่งยืนอยู่นอกพื้นที่การแข่งขันและเฝ้าดูศิษย์ที่เข้าร่วมการแข่งขัน

ข้าประเมินว่าเขาจะต้องจ่ายมาก เมื่อวานนี้เมื่อเขาพูดแบบนั้นเจ้าไม่รู้หรอกหรือว่า มีกี่คนที่กำลังดิ้นรนเพื่อลงทะเบียน" ศิษย์คนอื่นหัวเราะอย่างน่ารังเกียจ

“บางคนเต็มใจที่จะให้ทรัพย์สมบัติของพวกเขา ทำไมเราไม่ยอมรับมัน? แค่ศิษย์ใหม่ เจ้าคิดว่าเขาจะสามารถทำอะไรที่เหลือเชื่อได้ไหม?”

“เด็กที่เพิ่งเริ่มต้นใหม่ควรซื่อสัตย์และอยู่ในสนามหญ้าของตัวเองและไม่เดินไปรอบ ๆ อย่างน้อยก็จะช่วยตัวเองให้พ้นจากความอับอาย”

ศิษย์กลุ่มหนึ่งกำลังเดินไปยังพื้นที่ของผู้ชมและเมื่อพวกเขาเข้ามาพวกเขาก็ได้ยินเสียงเยาะเย้ยของศิษย์รุ่นน้องและรุ่นพี่ จนทำให้พวกเขาต้องตะลึง แม้ว่าหัวใจของพวกเขาจะเต็มไปด้วยความโกรธ แต่พวกเขาก็ยังไม่กล้าพูดอะไรออกมา

"เฮ้ พวกเรามาที่นี่ มันจะดีหรือไม่?" ถามศิษย์คนหนึ่งซึ่งรู้สึกหงุดหงิดขณะดึงเสื้อผ้าของศิษย์ที่อยู่ข้างหน้า

“ไม่มีกฎที่บอกว่าเราไม่สามารถมาได้ในวันนี้ เฉินจิว จะมีส่วนร่วมในการแข่งขันซึ่งเป็นตัวแทนของศิษย์ใหม่ เราต้องให้กำลังใจเขา” ชายหนุ่มที่เดินไปข้างหน้าหันกลัมาเพื่อปลอบใจศิษย์อีกคน เขาไม่ใช่ใครอื่น เขาเป็นสหายร่วมห้องของเฉินหยานเซียวละถังนาจื่อ - หลินซวน

"เฉินจิวจะทำได้จริงหรือไม่? ผู้เข้าร่วมการแข่งขันนี้เป็นศิษย์รุ่นพี่และ ชางกวนเสี่ยวที่จะเข้าร่วมด้วย เหตุใดข้าจึงรู้สึกกังวลเล็กน้อย" ศิษย์อีกคนถามออกไปด้วยความกังวลใจ

ศิษย์ใหม่ในกลุ่มมาจากชั้นเรียนที่แตกต่างกันดังนั้นเสื้อคลุมของพวกเขาจึงมีสีที่ต่างกัน

EGT 300 การแข่งขัน (2)

ไม่ว่าจะเรียนจากชั้นไหน ศิษย์เหล่านี้มักพูดไม่ค่อยเก่งและปิดตัวเองอยู่แต่ในที่พัก โดยไม่รู้ว่าพวกเขามารวมตัวกันได้อย่างไร แต่สิ่งที่แน่นอนคือไม่มีความขัดแย้งระหว่างชนชั้นที่แตกต่างกันในระหว่างพวกเขา มันค่อนข้างกลมกลืนกันมาก พวกเขาต่างช่วยกันแก้ปัญหาการปรุงยาได้อย่างสมบูรณ์

เหตุผลที่พวกเขามาที่นี่ก็เพราะมีน้องใหม่เข้าร่วมการแข่งขัน

ในอดีตไม่มีศิษย์ใหม่ที่กล้าท้าทายการแข่งขันนี้

หลินซวนมองดูศิษย์ที่อยู่ข้างหลังเขาและใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาก็ดูหนักแน่น

"ไม่มีปัญหาเกี่ยวกับเฉินจิว ข้าเชื่อในความแข็งแกร่งของเขา ข้าคิดว่าเราตกลงที่จะเป็นกำลังใจให้เขา?"

เขาไม่ได้ติดต่อหรือรู้จักกับเฉินหยานเซียวมากนัก แต่เขาได้เห็นความสามารถด้านปรุงยาของเฉินหยานเซียว และในครั้งนี้เฉินหยานเซียวไม่เพียงแต่เป็นตัวแทนของตัวเองเท่านั้น แต่ยังเป็นจุดแข็งของชั้นปีแรก ดังนั้นหลินซวนจึงต้องการเพิ่มขวัญและกำลังใจให้กับเธอ

ด้วยความมั่นใจของหลินซวน ถึงแม้ว่าศิษย์คนอื่นจะยังคงมีความกังวลอยู่บ้าง ด้วยความรู้สึกเป็นเกียรติ มันทำให้พวกเขามาอยู่ในพื้นที่การแข่งขันที่มีเสียงดัง

เมื่อเทียบกับศิษย์ชั้นปีสองและศิษย์รุ่นพี่ ศิษย์ใหม่กลุ่มนี้ดูธรรมดามาก พวกเขาหดตัวเข้าไปในมุมหนึ่ง มองไปที่ศูนย์กลางของพื้นที่การแข่งขัน

ความคิดนั้นเรียบง่าย ถูกล้อมรอบไปด้วยศิษย์ชั้นปีสองและรุ่นพี่ เฉินจิว ซึ่งเพิ่งเป็นศิษย์ใหม่จะต้องตื่นเต้นอย่างแน่นอน แม้ว่าพวกเขาจะไม่มาก แต่อย่างน้อยก็มีศิษย์ใหม่อยู่ในกลุ่มผู้ชม เพื่อหน้าตาของศิษย์ใหม่ พวกเขาทุกคนจะต้องมาให้กำลังเขา

ในสาขาปรุงยาประสบการณ์ของศิษย์ใหม่นั้นขมขื่นเป็นอย่างมาก ทุกครั้งที่พวกเขาเห็นศิษย์รุ่นพี่ชั้นปีสองและศิษย์อาวุโส พวกเขาจะต้องเคารพและต้องสุภาพ

เป็นเวลาหลายเดือนพวกเขาถูกกดดันเนื่องจากขาดความแข็งแกร่ง

ตอนนี้เฉินหยานเซียวเข้าร่วมในการแข่งขันครั้งนี้ ถ้าเธอทำได้ดีกว่ารุ่นพี่บางคน พวกเขาก็สามารถใช้ความพยายามทุกวิถีทางเพื่อทำให้สำเร็จ

ชื่อของ เฉินจิว ไม่ได้มีชื่อเสียงมากในสาขาปรุงยาทั้งหมด แต่เขาเป็นที่รู้จักในชั้นปีแรก พวกเขารู้ว่า เฉินจิว เป็นคนตัวเล็กที่ไม่โดดเด่นและเงียบสุขุม แต่หไม่มีใครมีพรสวรรค์มากกว่าเขาในชั้นปีแรก

เขาเป็นความหวังเดียวของศิษย์ใหม่กลุ่มนี้

"ข้าเห็นเฉินจิว! และถังนาจื่อ!" หลินซวนส่งเสียงออกมา เมื่อเขาเห็นร่างของเฉินหยานเซียวและถังนาจื่อที่ทางเข้าสนามแข่งขัน

ศิษย์ใหม่คนอื่นก็มองคนสองคนนี้เช่นกัน

เฉินหยานเซียวเพิ่งก้าวเข้ามาในพื้นที่การแข่งขัน เมื่อเธอได้รับการต้อนรับด้วยดวงตาที่ซับซ้อนนับไม่ถ้วน

เยาะเย้ย ดูถูก สนใจอยากรู้อยากเห็น ...

ดวงตาทุกประเภทต่างจ้องมองมาที่เธอ

"ช่างน่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง" ถังนาจื่อยืนอยู่ที่ด้านข้างของเฉินหยานเซียว เขาขมวดคิ้วและกวาดสายตาที่ร้ายกาจออกไป

"ข้าคิดว่าพวกเขากำลังรอให้เจ้าสูญเสียทรัพย์สมบัติของเจ้า" เฉินหยานเซียวหัวเราะเบา ๆออกมา

เมื่อวานนี้หลังจากคำพูดของถังนาจื่อ มันทำให้มีผู้เข้าร่วมในการแข่งขันเพิ่มขึ้นมากกว่าร้อยคน ซึ่งเดิมมีเพียงสิบกว่าคนในทันที

เห็นได้ชัดว่าผู้ที่เข้าร่วมในภายหลังนั้นต่างรีบเร่งที่จะได้รับเงินหนึ่งแสน เหรียญทอง

สำหรับพวกเขาที่อยู่ในสาขาปรุงยาเป็นเวลาสองหรือสามปี พยายามที่จะเป็นกลางกับศิษย์ใหม่ที่อยู่ในสำนักน้อยกว่าครึ่งปีไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำ

ทั้งในสมุนไพรและยา พวกเขาอยู่ห่างไกลไปข้างหน้า

สำหรับพวกเขาทั้งหมดการพูดคุยที่สำคัญของถังนาจื่อ เป็นเหมือนก้อนเนื้อที่ตกลงมาจากท้องฟ้า

EGT 301 การแข่งขัน (3)

“เป็นเรื่องที่น่าสมเพชอย่างแท้จริงที่พวกเขาไม่วางเดิมพันใด ๆ ในเวลานี้ ไม่เช่นนั้นเราจะทำให้พวกเขาเสียแม้กระทั่งเสื้อผ้าชั้นใน” ถังนาจื่อไม่ได้รับแรงกดดันแม้แต่น้อย คนโง่กลุ่มนี้คิดว่าพวกเขาสามารถเอาชนะเฉินหยานเซียวได้? เขากลัวว่าพวกเขายังต้องการการฝึกฝนอีกสัก 180 ปีก่อนที่พวกเขาจะทำได้

เฉินหยานเซียวเหลือบตามองไปที่ถังนาจื่อและกล่าวว่า “ปรากฎว่าเจ้าสนใจในชุดชั้นในของรุ่นพี่ของเจ้า ไม่มีใครสามารถบอกได้เลยจริง ๆ อ่า...”

ถังนาจื่อเขินอายในทันทีหลังจากที่ได้ยินเฉินหยานเซียวล้อเลียนเขา ในเรื่องการแสดงความคิดเห็นกับรุ่นพี่ เขาจ้องมองอย่างโกรธเคืองไปที่เฉินหยานเซียวและกล่าวว่า “เจ้าเป็นคนเดียวที่นึกถึงเสื้อผ้าชั้นในของรุ่นพี่…อ๊า! ข้าไม่สนใจสิ่งนั้น! ข้าเป็นคนไม่ยอมใครง่าย ๆ และข้าก็ชอบความงามที่หอมนุ่มนวลเท่านั้น!” เธอกล้าที่จะตั้งคำถามเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศของเขา มันไม่สามารถให้อภัยได้!

เฉินหยานเซียวทำเสียงยาวออกมา "โอ้ออออ"

ถังนาจื่อได้พูดคุยเกี่ยวกับสาวงามที่หลากหลายภายในสำนักศักดิ์สิทธิ์รั่วหลานกับเธอเสมอ ครั้งนั้นเขามีลักษณะที่น่าประทับใจ เช่นเขาจะจับพวกเธอทั้งหมดในครั้งเดียว แต่จนถึงทุกวันนี้เธอยังไม่เห็นว่าชายหนุ่มเจ้าชู้ผู้นี้จะทำตามคำพูดของเขา

“เพียงพอแล้ว!” ถังนาจื่ออดไม่ได้ที่จะตีหน้าผากของเขา เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้ช่างน่ากลัวเกินไปจริง ๆ!

หากเธอไม่ได้เป็นเด็กผู้หญิงที่ยังไม่โต เขาจะต้องพ่ายแพ้นานมาแล้ว

ในไม่ช้าทั้งสองคนก็หัวเราะกันมากมายจนได้มาถึงศูนย์กลางของพื้นที่การแข่งขัน

แม้จะมีดวงตาที่หลากหลายซึ่งมองเธอจากทุกทิศทุกทาง เฉินหยานเซียวก็ยังคงสงบนิ่งและไม่สนใจพวกเขา ราวกับว่าพวกเขาไม่ได้อยู่ที่นั่น

เนื่องจากพวกเขาต้องการเห็นการแสดงที่ดี เธอจะปล่อยให้พวกเขาได้รับสิ่งที่ดี เธอหวังแต่เพียงว่าหัวใจของพวกเขาจะไม่ตกใจมากเกินไป

หลังจากนั้น ศิษย์ที่ตั้งใจจะมีส่วนร่วมในการแข่งขันก็เข้ามา เมื่อเห็นเฉินหยานเซียว พวกเขาก็มองดูเธอแปลก ๆ เมื่อเห็นถังนาจื่ออยู่ข้างเธอดวงตาของพวกเขาก็เริ่มเปล่งประกายราวกับว่าพวกเขากำลังมองหาภูเขาทองคำ

ทันทีที่การแข่งขันเริ่มขึ้น ถังนาจื่อจะออกจากพื้นที่การแข่งขันอย่างไร้ประโยชน์และเดินไปยังจุดที่ศิษย์คนอื่น ๆ ที่มาชมการแข่งขัน

เฉินหยานเซียวยืนอยู่คนเดียวในพื้นที่การแข่งขัน

“ข้าขอบอกว่า ปีศาจตัวน้อย คุณชายน้อยแห่งตระกูลเต่าดำควรรู้สึกดีใช่หรือไม่?” ศิษย์ที่เข้าร่วมการแข่งขันถามออกมาในขณะที่เขามองดูเฉินหยานเซียวอย่างประสงค์ร้าย

“อย่าพูดอย่างนั้น ถ้ามันไม่ใช่เพราะเด็กคนนี้ ถังนาจื่อจะให้เงินกับเราได้อย่างไร” ศิษย์อีกคนยิ้มและมองดูเฉินหยานเซียว

ในการปรากฏตัวของถังนาจื่อ พวกเขาไม่สามารถพูดอะไรได้ แต่ตอนนี้ ถังนาจื่อออกไปและเหลือเพียงแต่เฉินหยานเซียวไว้คนเดียวพวกเขาจะต้องกลัวอะไร

ในท้ายที่สุด เขาก็เป็นแค่ศิษย์ใหม่ ดังนั้นพวกเขาจะยังต้องกังวลอะไรกัน?

เฉินหยานเซียว เพิกเฉยต่อการเยาะเย้ยของศิษย์สองคนในขณะที่รอการปรากฏตัวของชางกวนเสี่ยว

นอกเหนือจากชางกวนเสี่ยวแล้ว ขยะประเภทนี้ยังไม่อยู่ในสายตาของเธอ

ก่อนการเริ่มต้นการแข่งขันไม่นานนัก ชางกวนเสี่ยวปรากฏขึ้นอย่างช้า ๆ ในพื้นที่การแข่งขันและข้าง ๆ เขามีชายชราสวมเสื้อคลุมสีดำที่น่าประทับใจ

แม้แต่อาจารย์พี่เลี้ยงที่ดูแลการแข่งขันก็ยังต้องแปลกใจเมื่อเห็นชายชราพวกเขารีบวางสิ่งที่พวกเขาทำในทันทีก่อนที่จะกล่าวคำทักทายชายชราออกไป

“ผู้เชี่ยวชาญปูหลีซือมาที่นี่ทำไม!” อาจารย์ที่ปรึกษาหลายคนให้ความเคารพต่อปูหลีซือมาก

หลังจากได้ยินอาจารย์พี่เลี้ยงพูดกับชายชรา ศิษย์ทั้งหลายก็ถูกกระตุ้นทันทีทำให้พวกเขาก่อกำเนิดเสียงรบกวน

เป็นเวลานานแล้วที่ผู้เชี่ยวชาญปรุงยาไม่ได้ออกจากหอคัมภีร์ แต่โดยไม่คาดคิดจริง ๆ เขาได้ออกมาในตอนนี้!

พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่ามันนานแค่ไหนแล้วที่ผู้เชี่ยวชาญปรุงยาได้ปรากฏต่อหน้าโลก!

ปูหลีซือมองดูอาจารย์ที่ปรึกษาเหล่านั้นอย่างเยือกเย็นจากนั้นก็ถอนกลับสายตาของเขาไปทางด้านที่ซางกวนเสี่ยวอยู่และพูดว่า “เจ้าไปได้”

ชางกวนเสี่ยวยืนอยู่ตรงหน้าปูหลีซือและคำนับเขาก่อนที่เขาจะไปสนามแข่งขัน