EGT 018 เหรียญทองคำละเว้นโทษประหารชีวิตส่วนที่ 3

ช่วงเวลาที่เฉินเจียอี้ยืนอยู่ด้านหลังของเฉินหยิว เมื่อได้เห็นการมาถึงของเฉินซืออี้ ใบหน้าของเธอเริ่มปรากฏรอยสีแดงระเรื่อ ๆ ออกมา คนพาลที่เอาแต่ใจตัวเองในวันก่อนได้หายไป หลงเหลือแต่เพียงหญิงสาวที่กำลังตกอยู่ในห้วงของความรัก

“เยี่ยม! เยี่ยมมาก!" หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เฉินเฟิงก็หัวเราะออกมาทันที

โดยไม่ได้คำนึงถึงทุกคนที่กำลังมองมาที่เขาอย่างพิจารณา เฉินซืออู๋ก็เดินเข้าไปอย่างรวดเร็วจนถึงด้านข้างของเฉินหยานเซียว ในช่วงเวลาที่เฉินหยานเซียวซึ่งยังคงไม่มีปฏิกิริยาที่จะสามารถตอบสนองอะไรออกมาได้ เฉินซืออู๋ก็กางแขนทั้งสองข้างของเขาและกอดเธอไว้ในอกของเขา

"หยานเซียวข้าได้กลับมา เจ้าสามารถวางใจได้ ตราบใดที่ยังมีข้าอยู่ จะไม่มีใครสามารถข่มขู่เจ้าได้" เสียงของเฉินซืออู๋นุ่มนวลและอ่อนโยน

อย่างไรก็ตามคำพูดเหล่านั้นได้ส่งผ่านไปยังหูของเฉินทวน เสียงที่ดูเหมือนกับฟ้าร้องที่เสียดแทงหูของเขา

เฉินหยานเซียวกระพริบตา เมื่อสูดลมหายใจเย็นและสดชื่นเข้าไป เธอยังครุ่นคิดอยู่อย่างเงียบ ๆ ......

การกระทำนี้จะไม่ใช่ว่าเธอกำลังถูกลวนลาม!

ภายในสมองของเธอ ความทรงจำของเฉินซืออู๋ก็ผุดขึ้นมา ถ้าจะบอกว่าเฉินหยานเซียวเป็นความอับอายขายหน้าของตระกูลหงส์ไฟแล้ว เฉินซืออู๋ก็นับได้ว่าเป็นความภาคภูมิใจของตระกูลหงส์ไฟ มันเป็นเรื่องที่น่าเสียดายที่ว่า เขาไม่ได้มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับครอบครัวตระกูลหงส์ไฟ และไม่สามารถดำรงตำแหน่งหัวหน้าตระกูลได้

อย่างไรก็ตาม "ความภาคภูมิใจ" ก็ยังคงปฏิบัติกับ “ความอัปยศ” อย่างดี ซึ่งแตกต่างจากเฉินอี้เฟิงที่แกล้งทำเป็นว่ามีความยุติธรรม ในขณะที่เฉินซืออู๋มีความจริงใจให้กับเธอ ให้ความสำคัญและปฏิบัติกับเธอเป็นอย่างดี

ในความทรงจำของเธอ การปรากฏตัวของเฉินซืออู๋ ทุกครั้งก็มักจะอยู่ในลักษณะที่เขาทำการปกป้องเฉินหยานเซียวจากการกลั่นแกล้งโดยคนอื่น ๆ

ด้วยการขัดขวางของเฉินซืออู๋ คนอื่น ๆ เช่น เฉินหยิว ก็จะไม่กล้าทำร้ายเฉินหยานเซียวอย่างรุนแรง อย่างไรก็ตามจากการที่เฉินซืออู๋ดูแลเฉินหยานเซียว มันก็ทำให้เฉินเจียอี้อิดหนาระอาใจเฉินหยานเซียวมากขึ้น

หญิงสาวคนหนึ่งอาจสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง มันจึงทำให้เธอมีการหึงหวงมากขึ้น

บางทีอาจเป็นเพราะความทรงจำก่อนหน้านี้ของร่างกายนี้ มันเป็นความรู้สึกที่คุ้นเคยที่เฉินหยานเซียวมีต่อเฉินซืออู๋  สำหรับพี่ชายคนโตนี้ เธอไม่มีการขัดแย้งอะไรกันเป็นพิเศษ

อย่างไรก็ตามในขณะนี้ ซิว ก็โพล่งออกมา

"ไม่เลว"

อะไรคือไม่เลว? เฉินหยานเซียวไม่ชัดเจนเกี่ยวกับเรื่องนี้

ในเวลาเดียวกัน เมื่อเขาปลอบโยนเด็กสาวด้วยอ้อมกอดที่อบอุ่นของเขา เขาก็เตือนคนเหล่านั้นที่สมคบคิดและทำผิดกฎ เฉินซืออู๋ลูบหัวเล็ก ๆ ของ เฉินหยานเซียว สามารถมองเห็นได้ในสายตาของเขาว่า เฉินหยานเซียว เป็นคนของเขา

"ซืออู๋ เจ้าทำได้ดีมากในครั้งนี้ รางวัลอะไรที่เจ้าต้องการ?" สภาพจิตใจของเฉินเฟิงดีขึ้น เนื่องจากจิ้งจอกหิมะจิตวิญญาณ

เมื่อเฉินซืออู๋มองกลับไปในขณะที่กอดเฉินหยานเซียวไว้ในอ้อมกอดของเขาและ จิ้งจอกหิมะจิตวิญญาณ เฉินซืออู๋ก็ยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยนขณะที่เขาพูดออกมาว่า "ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้วท่านปู่โปรดให้อภัยความผิดของ หยานเซียว นอกจากนี้แล้ว หลานชายคนนี้ก็คงยังไม่มีคำร้องขออื่น ๆ ใดอีก"

มันช่างเป็นความตั้งใจอย่างแรงกล้าที่ต้องการปกป้องเด็กมากไปไหม?! เฉินหยิวและเฉินทวน ได้ดูคู่แข่งที่แข็งแกร่งที่สุดของลูกชายตัวเอง พวกเขาไม่กล้าที่จะเชื่อว่าหลังจากที่ผู้ชายคนนี้ได้กลับมาพร้อมกับผลงาน แต่กลับขอรางวัลเป็นเด็กสาวที่ไร้ค่าผู้นี้อย่างไม่คาดคิด!

เฉินเฟิงยิ้มขณะที่เขาพูดออกมาว่า "ถ้านั่นเป็นสิ่งที่ทำให้เจ้ามีความสุขได้ มันก็เป็นไปตามนั้น”

ไม่มีใครกล้าที่จะคัดค้านอะไรออกมา

หากพูดเกี่ยวกับมันอีกครั้ง มันก็เป็นเรื่งที่ดูจะคุ้มค่ากับการแลกเปลี่ยนระหว่างโอกาสในการปลุกหงส์ไฟ กับชีวิตของคนงี่เง่า ถ้าเฉินซืออู๋พูดออกมาว่า เขาต้องการเป็นหนึ่งในผู้สมัครที่จะได้รับการยอมรับจากตระกูลหงส์ไฟ มันก็จะมีแนวโน้มว่าพวกเขาจะต้องร้องไห้จนตายภายในห้องของตัวเอง

แม้ว่าเฉินอี้เฟิงจะสามารถจัดการกับเฉินเจียอี้และเฉินเจียเว่ยได้ แต่เฉินอี้เฟิงก็มักจะรู้สึกว่าเขาคงเป็นคนที่อาจถูกฆ่าตายถ้าเขาต้องเผชิญหน้ากับ เฉินซืออู๋

ดังนั้นข้อพิพาทจากการตายของจิ้งจอกหิมะจึงจบลง หลังจากการมาของเฉินซืออี้กับจิ้งจอกหิมะจิตวิญญาณตัวใหม่ มันทำให้ทุกคนหุบปากและไม่ได้พูดอะไรออกมาอย่างเปิดเผย หลังจากที่เฉินเฟิงกล่าวคำบางคำแล้วเขาก็ไล่ทุกคนออกไป คราวนี้เขาได้จัดผู้ดูแลที่เชื่อถือได้ไว้คอยดูแลสถานกักขังสัตว์เวทเพื่อป้องกันการเกิดเหตุร้ายอีกครั้ง

สำหรับเฉินหยานเซียว เธอรู้สึกว่าเหตุการณ์ตั้งแต่ต้นจนจบก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธอ

ไม่ต้องสงสัย ถ้าไม่ได้เฉินซืออู๋ผู้ซึ่ง นำเหรียญทองคำละเว้นโทษประหารชีวิต ซึ่งเป็นเหมือนเทพเจ้าที่มาจากสรวงสวรรค์ เธอก็อาจจะขอร้องให้เทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ ซิว ได้ช่วยชีวิตเล็ก ๆ ของเธอ