ณ ทุ่งหญ้ารกร้าง
ใกล้กับฟาร์มร้าง
"มออออ!"
เสียงโกรธของวัวดังก้องสะท้านออกไปทั่วบริเวณ
* ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง *
เสียงของระฆังจากคอของฝูงวัวเมื่อพวกมันเคลื่อนที่เร็ว
เสียงฝีเท้าหนักและเสียงหายใจแรง
เนื่องจากความเหนื่อยล้าดังออกมาจากคนที่กำลังวิ่งอยู่ข้างหน้าวัว
หลังจากที่วิ่งมานานเพียงหนึ่งนาที
ซูไห่โม่ เริ่มรู้สึกถึงอาการเมื่อยล้า
"พวกเขาต้องการจะกินฉันจริง
ๆ ... พวกเขายังตามมาได้เร็วมาก
ถ้าฉันไม่สามารถหาวิธีชะลอความเร็วพวกเขาให้ลดลงได้
พวกเขาก็จะมาถึงตัวฉันได้ในเวลาไม่ถึงสามสิบวินาที ... " จากการกวาดตาไปรอบ ๆ
ตรวจสอบสภาพแวดล้อมอีกครั้ง ซูไห่โม่รู้สึกได้ถึงแสงแห่งความหวัง รอบ ๆ ตัวเขาไม่มีอะไร
แต่หากห่างออกไปไม่ถึง 40 เมตร เขาสามารถเข้าไปในป่าที่ซึ่งมีต้นไม้และอุปสรรคอื่น
ๆ ที่สามารถขัดขวางวัวได้
40 ... 25 ... 10
เมตรตอนนี้ ...
* * * * * * * * ตุ๊บ
เสียงของอะไรบางพุ่งเข้ามาที่ด้านหลังของซูไห่โม่
เขา ได้ยิน และตกใจเมื่อเขาตระหนักได้ว่า:
วัวไล่ตามมาถึงตัวเขาแล้ว!
เว้นเสียแต่ว่าเขาจะหาวิธีแก้ปัญหาในช่วงเวลาที่น้อยกว่าหนึ่งวินาที
มิฉะนั้นพวกมันก็จะปิดกั้นเขาเอาไว้!
ใช้ประสาทสัมผัสที่ดีจากการเป็นผู้อ่านนวนิยายของเขา
เขาตัดสินใจที่จะปล่อยให้สัญชาตญาณอยู่เหนือสมองของเขาและหันกลับในทันที!
หันหน้าไปเผชิญวัวในตอนนี้ เขาปล่อยลูกเตะที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา
ของคนที่ไม่เคยเล่นกีฬา แต่เขาโชคดี เตะของเขาโดนใบหน้าของวัวเต็ม ๆ
และตามที่คาดไว้ เขาไม่ได้รับความเสียหายเลย!
แต่มันก็ไม่ได้ทำให้วัวเป็นอะไร
แผนของเขาไม่ได้ก่อให้เกิดความเสียหายบนตัววัวแต่อย่างใด แต่กลับเป็นการใช้วัวเพื่อเป็นสปริงบอร์ดกระโดด!
ซูไห่โม่บินพุ่งออกไปในอากาศเข้าไปในป่าจนเกือบจะชนเข้ากับต้นไม้
แต่โชคดีที่เขาเบี่ยงตัวหลบได้โดยห่างไม่กี่เซนติเมตรและในไม่ช้าเขาก็กำลังจะล้มลงบนก้อนหินขนาดใหญ่
*ตุบ*
เสียงของการชนกันและตอนนี้
มีร่างมนุษย์อยู่บนก้อนหินก้อนใหญ่สูงถึง 2 เมตร
ทำให้วัวไม่สามารถเข้าถึงตัวเขาได้ ตอนนี้
เขารับรู้ว่าตัวเองปลอดภัยจากการโจมตีขอฝูงวัว
และตอนนี้เขารู้สึกเหมือนอยากฉลองการหลบหนีมาได้ตรงจุดนี้
"ฮ่าฮ่า
พากนายอยากจะฆ่าฉัน แต่เดี๋ยว ดูก่อน เห็นด้วยตาตัวเอง! พวกนายไม่สามารถมาที่นี่ได้?"
ด้วยรอยยิ้มสดใสราวกับดวงอาทิตย์และน่าขนลุกเช่นเมื่อคืน ซูไห่โม่
ล้อเลียนวัวและเชื่อว่าพวกมันไม่มีทางเข้าถึงตัวเขาได้
รอบ ๆ
ตัวเขานอกเหนือจากหินมีต้นไม้สูงประมาณ 2 ถึง 6 เมตร
เมื่อดูให้ละเอียดแล้วเขาสังเกตเห็นว่ารอบตัวเขาเป็นต้นสนขนาดเล็กเป็นส่วนใหญ่อาจเป็นเพราะอยู่ในเขตชานเมืองของป่าและไม่ได้มีเวลาพอที่จะเติบโต
ตอนนี้เขานั่งพักเหนื่อยอยู่ครู่หนึ่ง
เมื่อซูไห่โม่หันกลับไปดูสถานการณ์รอบ ๆ เขาก็ต้องรู้สึกประหลาดใจ
"บันไดวัว!" มันดูน่ากลัวในตอนนี้ ซูไห่โม่ สังเกตว่าวัวแบ่งออกเป็น 2
แถว แถวแรกนอนบนพื้นขณะ ตัวที่สองเดินขึ้นไปบนตัวอื่นของวัวแถวแรก
มันสร้างบันไดที่ทำจากวัวเพื่อไปถึงยอดหิน !
ตอนนี้ที่เขาสังเกตเห็นว่าพวกมันทำบันไดเกือบเสร็จแล้วและกำลังพร้อมที่จะปีนขึ้นไปบนก้อนหิน!
ตั้งแต่เริ่มต้นมาถึงตอนนี้
มันผ่านมาเพียงประมาณ 3 นาที! และจะใช้เวลาไม่เกิน 30
วินาทีในการเข้าถึงด้านบนก้อนหิน!
"ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่วัวฉลาด?!?"
เขาตะลึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ซูไห่โม่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง
แต่ได้สติขึ้นมาทันทีเพื่อคิดหาแผนหลบหนี เขากวาดตามองต้นไม้รอบ ๆ ตัวเขา
เพื่อหาจุดที่เขาสามารถกระโดดไปได้อย่างปลอดภัย
จนเขาได้พบกิ่งไม้หนาทึบห่างจากเขาประมาณหนึ่งเมตร
* * * * * * * * ตุบ
เสียงเท้าที่เขาได้ยินดังมาจากด้านหลัง
ทำให้หน้าของเขาซีด และเนื่องจากการอาการตกใจเขารีบกระโดดไปทางกิ่งไม้
ขณะที่รู้สึกถึงสายลมที่กระเพื่อมผ่านอากาศเบื้องหลังของเขา:
วัวเกือบจะงับถึงตัวเขา!
เมื่อเขากระโดดขึ้นไปบนกิ่งไม้
เขาถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ตอนนี้เขารู้สึกว่าเส้นขนทั่วทั้งร่างของเขาลุกชัน
ขอบคุณที่เขาเชื่อในสัญชาตญาณของเขา เขากระโดดลงมาจากต้นไม้ลงพุ่มไม้เตี้ยๆที่อยู่บนพื้นดิน
เพื่อช่วยลดผลกระทบ
* * * * * * * * บูม
เสียงของบางสิ่งบางอย่างล้มกระแทก
มันเกิดขึ้นในระยะประชิด
และเมื่อซูไห่โม่เงยหน้าขึ้นมองไปที่กิ่งของของต้นไม้ที่เขาเคยปีนอยู่เท่านั้น
เขาสามารถมองเห็นหัววัวทะลุเข้าไปอยู่ในต้นไม้ มันพยายามดิ้นเพื่อให้หลุดออกจากต้นไม้
จนเกือบจะคอหักเนื่องจากแรงโน้มถ่วง
เขารู้สึกเย็นวาบไปทั่วสันหลังของเขา
เมื่อคิดถึงเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นถ้าเขาอยู่บนต้นไม้
ซูไห่โม่เริ่มวิ่งอีกครั้งเข้าไปในป่า
โดยใช้ช่วงเวลาที่วัวทั้งหมดยังคงรวมตัวกันเป็นบันไดวัว
เขายังคงวิ่งต่อไปอีก 2
นาที จนกระทั่งเขาสังเกตเห็นการดำรงอยู่ของสิ่งมีชีวิตที่ทำให้เขาตกใจกลัว:
ถ้าวัวเป็นปีศาจตอนนี้เขาก็กำลังเผชิญหน้ากับราชาปีศาจหมี
เมื่อเขากวาดตามองมัน
ตั้งแต่หัวจรดเท้า สัตว์มอนสเตอร์นี้สูงถึง 3 เมตร
ซูไห่โม่รู้สึกเหมือนสูญเสียลมหายใจของเขา ในตอนนี้มีฝูงวัววิ่งตามมาทางเบื้องหลังและเผชิญกับหมีที่ด้านหน้า
ความหวังทั้งหมดดูเหมือนจะหายไป
เขาปฏิเสธที่จะยอมแพ้
ซูไห่โม่ ตัดสินใจที่จะตรวจสอบสภาพแวดล้อมอีกครั้ง นอกเหนือจากต้นไม้ตามปกติ
เขาเริ่มมีความหวัง เมื่อเขาเห็น: รังผึ้งบนต้นไม้ใกล้กับหมี
แผนผุดขึ้นในหัวของซูไห่โม่
เขาหยิบเอาหินขนาดเล็กเพื่อโยนใส่รังผึ้ง
อันเป็นจุดมุ่งหมายที่อยู่ในระดับสูงของเขา เขาโยนหินก้อนแรก ...มันพลาดไป
เขาปฏิเสธที่จะยอมแพ้เจาทำการโยนหินไปมากกว่า 3 ก้อน เพื่อทำให้แผนของเขาสมบูรณ์
ในครั้งสุดท้ายที่เขาขว้างก้อนหิน มันโดนไปที่ใจกลางของรังผึ้ง
ซึ่งอยู่ในช่วงกลางของระยะทางระหว่างหมีกับซูไห่โม่
ในขณะที่รังผึ้งกำลังแตก
พวกมันแห่บินออกมา หมีเริ่มวิ่งพุ่งเข้าหาไห่โม่
รังผึ้งแตกอยู่บนหัวหมีอย่างพอดิบพอดี ผึ้งทำการโจมตีหมีอย่างโกรธแค้น
และนี่ก็เป็นโอกาสของซูไห่โม่! เขารีบวิ่งหนีจากวัวที่ตอนนี้เกือบจะตามเขามาติด ๆ
เขายังคงกระโดดจากหินก้อนหนึ่งไปยังอีกก้อนหนึ่ง
โดยใช้ภูมิประเทศที่เลวร้ายที่สุดเพื่อชะลอฝูงวัวในขณะที่ใช้ความคล่องตัวของเขาที่ได้รับจากสภาพแวดล้อมของภูมิประเทศ
3 นาทีต่อมา ซูไห่โม่
ก็เห็นแสงสว่างจ้าอยู่ข้างหน้าเขา: ป่าหายไปแล้ว!
"ป่าแบบไหนกันถึงมีขนาดเล็กแค่นี้?" เขาตื่นตกใจก่อนเขาหันหลังกลับไปดูวัวที่ห่างออกไปประมาณ
30
เมตรและเขาก็สังเกตเห็นกวางกำลังเฝ้าดูเขาจากระยะไกลด้วยท่าทางที่รู้สึกเหมือนกำลังสนุกจากการที่เฝ้าดูเขา
เขารู้สึกหมั่นไส้กวางมาก
ซูไห่โม่จึงเปลี่ยนทิศทางอย่างสมบูรณ์ มันเกือบจะเป็น 90 องศา
และมันก็ทำให้ทั้งกวางและวัวต่างตกใจ: ขณะที่เขาตอนนี้อยู่ในป่า
ด้วยทิศทางที่วัวมีโอกาสสูงที่จะไล่เขาทัน!
แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่กวางกำลังตกใจจริง ๆ
ในตอนนี้เขากำลังวิ่งไปที่กวางด้วยท่าทางที่มุ่งมั่นอย่างเต็มที่!
ราวกับเป็นภัยร้าย
กวางรีบหันหลังกลับและวิ่งออกไปในทันที ก่อนที่มันจะพบว่ามันถูกโจมตีด้วยก้อนหิน!
เมื่อหันไปมอง
มันก็สังเกตเห็นว่ามนุษย์ที่มันหัวเราะเยาะอย่างสนุกสนานในก่อนหน้านี้
ทำการติดอาวุธเต็มรูปแบบ พร้อมด้วยก้อนหินหลายก้อน
เขาขว้างมันออกมาในขณะที่วิ่งหนีวัวและเล็งเป้ามาที่มัน!
กวางเริ่มวิ่งห่างออกมาจากมนุษย์อย่างช้า ๆ
พร้อมด้วยความสงสัยปนเปกับกลัวพฤติกรรมของเขา
ซูไห่โม่
แทบจะไม่หลีกเลี่ยงการไล่ตามวัว เพื่อช่วยตัวเองให้รอดพ้นจากการถูกกินได้
สิ่งนี้สร้างฉากแปลกประหลาดมาก:
มนุษย์ที่ถูกวัวนับหมื่นตัวไล่ล่า กำลังไล่ล่ากวาง!
ต่อมาเมื่อพระเจ้าที่มีหน้าที่ตรวจสอบการลงทะเบียนจากระบบ
พวกเขาทั้งหมดต่างพากันตกตะลึง!
นี้ยังคงเป็นเวลาที่เหลืออยู่ก่อนจะจบสิ้นภารกิจทจนกระทั่ง
ซูไห่โม่ ได้ยิน * ติ๊ง *
[ภารกิจสำเร็จ:
อยู่รอดกับวัวที่คุณเพิ่งช่วยเหลือไว้!]
[ระดับความของภารกิจ: C-]
[รางวัลภารกิจ:
สิทธิในการเป็นเผ่าพันธุ์สัตว์]
"ฉันทำได้!"
ซูไห่โม่รู้สึกมีความสุขมากกับความสำเร็จ ซูไห่โม่
ไม่ได้สังเกตเห็นว่าทุกสิ่งรอบตัวเขาเปลี่ยนเป็นสีดำและเขาก็เริ่มหมดสติ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น