เลือกสีพื้นเพื่ออ่านบทความ >>> พื้นขาว พื้นดำ พื้นครีม

วันอังคารที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2561

GDN 448 ความเดือดดาลของลูชุ่ยชิวหลิน!

แปลโดย ข้าแปลเจ้าอ่าน 
ให้กำลังใจผู้แปลโดย งดการกอปปี้ งดแชร์ 
แล้วมาอ่านด้วยกันที่ https://imakeuread.blogspot.com/
หมายเหตุ: พบเห็นการละเมิดผลงาน งดโพสเรื่องดังกล่าวหนึ่งอาทิตย์




คนที่มีประสบการณ์รู้อยู่แล้วว่าจะมีอะไรที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้นในศึกครั้งนี้

การต่อสู้ครั้งนี้ไม่เป็นธรรมตั้งแต่ตอนเริ่มต้น ด้วยพลังสูญสิ้นของฮั่นหลาง ซึ่งสามารถริบมหาอำนาจอื่น ๆ ได้ ผลักดันให้ทุกคนในองค์กรเหล่าปีศาจเข้าสู่ภาวะตื่นตระหนก

นอกจากความแข็งแกร่งแล้ว กำลังใจก็ยังเป็นสิ่งสำคัญสำหรับทหาร เมื่อพวกเขาเข้าสู่ความหวาดกลัวเกมก็จะจบลง

กองทัพกลางขององค์กรเหล่าปีศาจได้ถูกสร้างขึ้นจากเหล่าทหารที่ได้รับการดัดแปลงพันธุกรรม พวกเขากลายเป็นเหมือนศพหลังจากผ่านการผสานทางพันธุกรรม และสูญเสียสติของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงไม่รู้สึกหวาดกลัว

ถ้าทหารจากทั้งสามกองกำลังที่นำโดย ลั่วช็อคสเกล เป็นทหารดัดแปลงพันธุกรรม พวกเขาจะไม่สูญเสียมากขนาดนี้ อย่างน้อยก็จะไม่พ่ายแพ้อย่างรวดเร็วเช่นนี้

แต่ลั่วช็อคสเกลนำกองกำลังทหารดัดแปลงพันธุกรรมมาเพียงกองกำลังเดียว อีกสองกองที่เหลือเป็นมนุษย์ปกติ พวกเขามีภรรยาและลูก และแน่นอนจะต้องรู้สึกหวาดกลัวในขณะที่เผชิญหน้ากับกลุ่มศัตรูที่เข้มแข็งเช่นนี้

เหตุผลหลักเนื่องจากมีข้อบกพร่องสองประการสำหรับทหารดัดแปลงพันธุกรรม หนึ่งคือระดับของพวกเขาจะถูกจำกัด และจะไม่สามารถปรับปรุงได้อีก อีกอย่างหนึ่งก็คือพวกเขาจะเหมือนคนโง่

เนื่องจากสมองของพวกเขาหยุดทำงาน ทหารเหล่านี้จะโจมตีโดยไม่ต้องคิดมาก นี่เป็นสิ่งที่ทำให้พวกเขากลายเป็นเรื่องวุ่นวายมากขึ้นในสนามรบเพราะพวกเขาไม่มีกลยุทธ์

ดังนั้นทหารดัดแปลงพันธุกรรมส่วนใหญ่จึงทำหน้าที่เป็นสมุนในสนามรบขนาดใหญ่ ทหารปกติจะเป็นผู้นำ พวกเขาจะกลายเป็นเหมือนตาข่ายที่แตกต่างกันเพื่อเปิดการโจมตีอย่างกระทันหันหรือหมุนเวียนผลัดเปลี่ยนกัน เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพการดำเนินงานของพวกเขา

แต่สถานการณ์ตอนนี้ การสูญเสียพลังอำนาจทำให้เหล่าทหารตื่นตระหนก จนทำให้ขวัญกำลังใจของพวกเขาลดน้อยลง แม้ว่ากองทัพทหารดัดแปลงพันธุกรรมจะไม่กลัวการสู้รบในระยะประชิด แต่เนื่องจากพวกเขาไม่ได้มีกลยุทธ์ใด ๆ ความจริงที่ว่าพวกเขายังคงต่อสู้โดยไม่คำนึงถึงความวุ่นวายของสนามรบ ความสับสนวุ่นวายยังลดความเชื่อมั่นของทหารปกติจนก่อให้เกิดปฏิกิริยาลูกโซ่

สิ่งเดียวที่ ลั่วช็อคสเกล หวังไว้ก็คือทหารดัดแปลงทางพันธุกรรมสามารถต้านทานศัตรูเอาไว้ได้ เพื่อให้อีกสองกองกำลังสามารถปรับตัวให้เข้ากับการต่อสู้โดยไม่ใช้พลังพิเศษจากกลยุทธ์ที่ฮั่นหลางใช้

ทหารดัดแปลงทางพันธุกรรมจำเป็นที่จะต้องเหนียวและแกร่ง แต่น่าเสียดายที่ฮั่นหลางและพี่น้องของเขาได้ไปไกลกว่าทหารศพเดินได้เหล่านี้!

กองกำลังผสมผสานทางพันธุกรรมได้ต่อสู้ด้วยสัญชาตญาณของพวกมัน  แต่ทีมของฮั่นหลางก็ต่อสู้กับความโกรธของพวกเขา

พลังจิตคือสิ่งที่ทำให้นักรบแข็งแกร่ง! มันสามารถทำให้นักรบต่อสู้ได้ถึงขีดสูงสุด!

และทุกคนในทีมยังชื่นชมฮั่นหลางและหวังว่าพวกเขาจะกล้าหาญเหมือนฮั่นหลาง

สำหรับฮั่นหลางแล้ว พลังจิตเป็นความเชื่อ มันเป็นพลังที่ไม่อาจปฏิเสธได้ซึ่งผลักดันตัวเองออกไป

ทุกคนต่อสู้กันอย่างหนักหน่วงกว่าที่เคย!

นอกจากนี้ทีมเขี้ยวหมาป่า ยังไม่ได้เป็นกลุ่มที่สร้างขึ้นโดยมนุษย์ทั้งหมด มันยังมีไข่ดำ จิ้งจอกเงิน บลูสตาร์ เสี่ยวบ่าว ไหวลาดดาวและป่าคำราม พวกเขาจะไม่ได้รับผลกระทบจากพลังสูญสิ้นของฮั่นหลาง

แม้กระทั่งสำหรับป่าคำราม ผู้ซึ่งเป็นเจ้าของสายเลือดทองคำครึ่งหนึ่ง พลังสูญสิ้นจะเพียงแค่ชะลอความเร็วในการเคลื่อนย้ายมิติของเขาลงเล็กน้อย เมื่อเทียบกับศัตรูที่อยู่อีกด้านหนึ่งที่พลังมหาอำนาจถูกกีดกันอย่างสิ้นเชิงทีมของฮั่นหลางก็โกง ในขณะที่กองกำลังอื่น ๆ ทั้งหมดถูกสร้างขึ้นโดยมนุษย์ แต่ทีมของฮั่นหลางมีความผสมผสานจากเผ่าพันธุ์ที่ต่างกัน

ไข่ดำ ยังไม่เคยใช้ จิตพิฆาตวิญญาณมาก่อนซึ่งเป็นอาวุธลับ มันสามารถฆ่าได้มากกว่าครึ่งหนึ่งของศัตรูจากอีกด้านในทันทีเมื่อสถานการณ์กำลังรุนแรงขึ้น แต่มันก็จะสูญเสียพลังงานอันล้ำค่าไปอย่างรวดเร็ว

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าด้านของฮั่นหลางได้เปรียบ ศัตรูถูกตัดออกไป แม้แต่ไข่ดำที่ตระหนี่ก็ตัดสินใจที่จะประหยัดพลังงานมากขึ้นเพื่อใช้งานในภายหลัง

นี่เป็นสิ่งที่ฮั่นหลางสามารถนำเสนอได้ในสนามรบ?

แน่นอนว่าไม่ไช่!

สัตว์พันธุกรรม พืชกลายพันธุ์ สารพิษและแก๊สสังหารเป็นเทคนิคทั้งหมดในการกำจัดของเขา

เป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นว่าฮั่นหลางยังนำเทคนิคทั้งหมดของพวกเขาออกมาซึ่งทำให้พวกเขากลายเป็นทีมที่น่าสะพรึงกลัว คนเหล่านี้มีเทคนิคแปลก ๆ และยุ่งเหยิงมากมาย เมื่อเทียบกับกองกำลังปกติพวกเขาเป็นทีมของเด็กป่า!

ไม่มีอะไรที่สามารถหยุดกองกำลังเมื่อมันถูกผลักดันจนบ้าคลั่ง!

ในเวลาไม่นาน กองกำลังของลั่วช็อคสเกลได้ล้มตายไปมากกว่าครึ่งหนึ่ง ฮั่นหลางโบกมือและจะเข้าไปจัดการเขา!

ในขั้นตอนของการรบตราบเท่าที่ผู้บัญชาการถูกสังหารส่วนที่เหลือของกองทหารจะพังยับเยิน!

ฮั่นหลางกำลังวางแผนกลยุทธ์ตั้งแต่เริ่มแรก!

ชูวว ~

กองทหารป่านี้ก็เปลี่ยนทิศทางของพวกเขาและรีบวิ่งไปที่ลั่วช็อคสเกล อย่างรวดเร็วราวกับรถปราบดิน

ฟึบ ~

ฟึบ ~

ทหารที่คุ้มครองลั่วช็อคสเกล จากด้านข้างทั้งหมดถูกสังหารตายด้วย มีด!

เลือดสาดกระเซ็นไปทุกที่ในทันที!

ทีมของฮั่นหลางยังคงก้าวไปข้างหน้าท่ามกลางเลือดของศัตรู

อันตรายอยู่ตรงมุม ตามความเร็วนี้จะใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีในการที่ฮั่นหลางทำการจัดการกับลั่วช็อคสเกล

"ซวยแล้ว!ลั่วช็อคสเกลกำลังจะตาย!" บรูชกำลังเฝ้าสังเกตจากระยะไกลและเห็นฮั่นหลางเข้าหา ลั่วช็อคสเกล

"มันไม่ง่ายอย่างนั้น" ดาร์คนอร์ทกล่าวว่า "จงจำไว้ว่า ลั่วช็อคสเกลเป็นคนของปีศาจเฒ่าลั่ว"

"แล้วไง? ช่องว่างความแข็งแกร่งก็เห็นได้ชัด?" บรูซกล่าวออกไปอย่างไม่มั่นใจ

หลังจากที่ บรูซ พูดจบแล้ว ลั่วช็อคสเกลกัดฟันและวิ่งเข้าหาฮั่นหลาง เขาทำอะไรแปลก ๆ !

การเผชิญหน้ากับศัตรูที่ทรงพลังดังกล่าว มันน่าจะสมเหตุสมผลถ้าจะวิ่งหนี

ไม่นานนัก ฮั่นหลางก็เล็งคันธนูขนนกเวหาของเขาไปที่หัวลั่วช็อคสเกล

ชูวว ~

ร่างของลั่วช็อคสเกลฉีกออกจากกันอย่างฉับพลัน ขณะที่คันธนูขนนกเวหาพุ่งเข้าไป

สัตว์ประหลาดที่มีหนวดพุ่งออกมาจากร่างของลั่วช็อคสเกลและพุ่งจับฮั่นหลาง!

สัตว์ประหลาดที่มีหนวดเป็นเหมือนทารกในครรภ์ มันมีร่างกายที่ดูพิการ และดวงตาของมันดำมืดดูน่ากลัว

คลืนน ~

ลั่วช็อคสเกลเสียชีวิตในทันที และทีมเขี้ยวหมาป่าประสบความสำเร็จในการทำลายทั้งสามกองกำลังขององค์กรเหล่าปีศาจ แต่ฮั่นหลางก็เป็นลมหมดสติ

บรูซรู้สึกตกใจเขาถาม ดาร์คนอร์ทว่า "เจ้ารู้ได้ยังไง!?"

ดาร์คนอร์ทส่ายหัว "ไม่ชัดเจนนักหรอก ลั่วช่วยหาน สามารถฆ่าลูกสาวของตัวเองได้ ทำไมเขายังจะสนใจหลานชายของเขา? เห็นได้ชัดนี่เป็นวิธีที่ปีศาจเฒ่าลั่วควบคุมลั่วช็อคสเกล ใครก็ตามที่ขัดขวางเขาหรือคิดหลบหนี ก็จะจบชีวิตลงเช่นนี้"

"จริง ๆ แล้ว ปีศาจเฒ่าลั่วยังคงมีทางอื่นที่จะควบคุมลั่วช็อคสเกล ถ้าเขาไม่ได้ใช้วิธีที่ดูรุนแรงนี้ ถ้าลั่วช็อคสเกลหลบหนีไปเช่นนี้ พ่อแม่และครอบครัวของเขาจะถูกฆ่าตายเหมือนเหล่าทหารที่หลบหนี ไม่มีใครที่จะยังคงมีชีวิตรอดอยู่ได้หลังจากกลับไปที่องค์กรเหล่าปีศาจ พวกเขาทั้งหมดจะถูกฆ่าตาย"

บรูซเบ้ปากของเขาก่อนกล่าวว่า "เขาเป็นคนเลือดเย็น"

"เขา..." ดาร์กนอร์ทพึมพำว่า "เขาไม่ใช่แม้แต่มนุษย์ ..แม้ว่าจะเป็นคนที่มีสายเลือดมืดเดียวกัน แต่เราก็จะไม่สามารถทนกับสิ่งที่เขาทำได้"

"แต่เขาก็มีลูกสาวสองคน" บรูซกล่าวว่าหลังจากคิดในขณะที่

"มันก็จริง" ยิ้มบาง ๆ ออกมาและกล่าวว่า "ขอบคุณพระเจ้า ที่มีคนเช่นเขาเพียงคนเดียวในโลกนี้เท่านั้น"

ฮั่นหลางหมดสติ ความแข็งแรงของทุกคนลดลง และพวกเขาสูญเสียกำลังใจในการทำงานอย่างเต็มที่หลังจากนั้น พวกเขาไม่ต้องการไล่ล่าศัตรูที่หลบหนีออกไป

ในกลุ่มนี้ฮั่นหลางเป็นชีวิตที่สำคัญที่สุด ทุกคนอยู่ที่นี่ก็เพราะเขา แม้ว่าเขาจะไม่ใช่คนที่อายุมากที่สุด แต่เขาก็มีบุคลิกที่เป็นมิตรที่ทุกคนชื่นชอบและมักนำเสียงหัวเราะมาให้กับกลุ่ม

อี่เว่ยเว่ยและเจียนเจียทั้งคู่เศร้าใจ พวกเขาเดินเคียงข้างฮั่นหลางและเริ่มทำความสะอาดคราบดำบนร่างของเขา

โชคร้ายที่สิ่งที่ร้ายแรงที่สุดไม่ได้เป็นคราบ หากแต่เป็นหนวดของสัตว์ประหลาดที่มาจากร่างของลั่วช็อคสเกล พวกมันเจาะเข้าไปในร่างกายของฮั่นหลางแล้วฉีดพิษร้ายแรงบางอย่างเข้าไป

สีหน้าของฮั่นหลางกำลังเปลี่ยนเป็นสีเขียวมากขึ้น เขาหายใจเร็วขึ้น พร้อมกับมีอาการหอบหืด

"พวกมันกำลังกัดกร่อนปอดของฮั่นหลาง!" ผู้เล่นยามค่ำคืนตะโกนเสียงดังออกไป

"เราควรทำอย่างไรดี? รีบรักษาเขาด้วยยาบางอย่างที่เจ้ามี อะไรสักอย่างที่ช่วยได้!" อู้หวินตะโกนใส่เขา

ผู้เล่นยามค่ำคืนเดินสะดุดและพูดออกไปอย่างโกรธ "เจ้ารู้อะไรไหม! สิ่งนี้ไม่ได้เป็นยาพิษ แต่มันเป็นจุลินทรีย์ที่กัดกร่อนร่างกายมนุษย์! พวกมันเป็นแบคทีเรีย!"

ฟึบ ~

ผู้เล่นยามค่ำคืน ฉีดยาสีเขียวเข้าไปในร่างของฮั่นหลางขณะที่ตะโกนใส่ อู้หวิน

สิ่งเดียวที่เราสามารถทำได้ตอนนี้คือการต่อสู้กับอันตราย ข้าได้ฉีดยาบริสุทธิ์ของเทพเจ้าบ้าคลั่งเข้าไปในร่างของฮั่นหลางและหวังว่าเขาจะได้รับมันเพื่อต่อต้านจุลินทรีย์พิษนั่น"

"ไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้วหรือ?" 9527 ถามออกไป

ขณะที่ผู้เล่นยามค่ำคืนส่ายหัว ทุกคนต่างถอนหายใจ จะไม่มีทางเลือกอื่นอีกถ้าผู้เล่นยามค่ำคืนกล่าวว่าไม่มี เพราะเขาเป็นคนเก่งที่สุดในเทคนิคยาพิษและยารักษาในทีมเขี้ยวหมาป่า

"ข้าจะฆ่าพวกมันทั้งหมด!" บ่อยารีบวิ่งไปหาศัตรูที่กำลังหลบหนี

"หยุด!" ซือหม่าฮั่นเฟิง ตะโกนออกมาอย่างฉับพลัน ซึ่งทำให้สายตาของทุกคนละจากฮั่นหลางมองออกไปในระยะไกล

พวกเขาได้เห็นผู้คนจากองค์กรเหล่าเทพเจ้าอยู่ไม่ไกล หลังจากที่ศัตรูจากองค์กรเหล่าปีศาจหลบหนีไป พวกเขาเรียงแถวเหมือนเมฆสีดำ

ทุกคนในทีมก็ยังคงบ้าคลั่ง พวกเขาไม่สามารถควบคุมความโกรธของพวกเขาเอาไว้ได้

ในขณะนี้พวกเขาได้ยินการสนทนาระหว่างลูชุ่ยชิวหลินและซาไห่

ซาไห่กล่าวว่า "ทำไมเราไม่โจมตี นี่เป็นช่วงเวลาที่สมบูรณ์แบบ เราสามารถฆ่าคนเหล่านี้ทั้งหมดได้ในตอนที่ฮั่นหลางยังไม่ฟื้นขึ้นมา"

ลูชุ่ยชิวหลินลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วเขาก็ตะโกนกลับไปว่า "เจียนเจียยังคงอยู่ในมือของพวกเขา!"

"ข้าไม่สนใจหรอกว่า เจียนเจียเป็นหลานสาวของเจ้าหรือไม่!" ซาไห่ ตะโกนใส่ลูชุ่ยชิวหลิน น้ำลายของเขากระเด็นใส่ใบหน้าลูชุ่ยชิวหลิน  "นี่เป็นคำสั่งของฌาคส์ นี่เป็นคำสั่ง ถ้าเจ้าไม่ฆ่าฮั่นหลางวันนี้ ฌาคส์ก็จะไม่ปล่อยเจ้าไป!"

เจียนเจียยกหัวขึ้น ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและความเสียใจ

ลูชุ่ยชิวหลินรู้สึกท้อใจเมื่อเห็นใบหน้าที่ซีดเซียวของหลานสาว

"คุณปู่ ท่านพ่อ ถ้าฮั่นหลางตาย ข้าก็จะไม่อยู่เช่นกัน" เจียนเจียกล่าวออกไปอย่างช้า ๆ แต่อย่างแน่วแน่

ลูชุ่ยชิวหลินและลูชุ่ยจิงเต๋าต่างตกใจทั้งคู่

พวกเขารู้จักเจียนเจียดีมาก เธอไม่ได้ล้อเล่นในครั้งนี้!

แม้ว่าลูชุยชิวหลินจะไม่เข้าใจว่าฮั่นหลางมีเสน่ห์อย่างไรถึงกับทำให้ เจียนเจียตกหลุมรักเขาและสามารถตายไปกับเขาได้ นี่ไม่ใช่คำถามที่สามารถตอบได้ในตอนนี้

ทั้งหลานสาวของเขาและองค์กร มันเป็นภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก

"ความตายของเจียนเจียไม่สำคัญหรอก..เจ้าก็สามารถมีหลานใหม่ได้! แต่ถ้าเจ้าเล่นแง่กับฌาคส์ ทั้งครอบครัวของเจ้าก็จะตาย!" ซาไห่ยังคงผลักดันลูชุ่ยชิวหลิน

ฉาด!

ลูชุ่ยชิวหลินตบหน้าซาไห่อย่างหนัก ใบหน้าของซาไห่บวมเป่งขึ้นมาในทันทีและเขาก็ต้องคายฟันออกมา!

"เจ้าปิดปากเงียบไปซะ!" ในที่สุดนายพลลูชุ่ยชิวหลินก็คำรามออกมา เสียงดังเหมือนภูเขาไฟที่ถูกยับยั้งมาเป็นเวลานานจนในที่สุดก็โพล่งออกมา!

"ช่างแม่ง ฌาคส์!"

"ช่างแม่ง องค์กรเหล่าปีศาจ!"

"พวกเขาไม่สำคัญอะไรเลย! ไม่เลย!"

"ยกเว้นครอบครัวของข้า พวกมันไม่มีอะไรสำคัญเลย!"

"หุบปาก! หยุดข่มขู่ข้ากับครอบครัวของข้า!"

ลูชุยชิวหลินเริ่มตบซาไห่ และส่งเขาบินออกไปอีกครั้งและอีกครั้ง

เขาระบายความกดดันและความโกรธไปบนตัวของซาไห่!

กล้าขู่ลูชุยชิวหลินกับเจียนเจีย? นี่เป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดที่เคยทำมา

ไม่มีอะไรสามารถเปรียบเทียบกับครอบครัวได้ เมื่อลูชุ่ยชิวหลินถูกกดดันอย่างรุนแรง โดยไม่คำนึงถึงความนิ่งสงบและความฉลาดที่เขามักจะเป็น เขาได้สูญเสียการควบคุมตัวเอง และกลายเป็นบ้า!

ลูชุ่ยชิวหลินตะโกนเสียงดังขึ้น พร้อมด้วยสายตาที่กระหายเลือดว่า "เจ้ากล้าข่มขู่ข้ากับเจียนเจีย เจ้าต้องตาย!"

"ไปนรกซะเถอะ! น้ำตกสวรรค์พิโรธ!"

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น