GDN 382 ทฤษฎีเส้นมิติ(สตริง)และคำเชิญลึกลับ

แปลโดย ข้าแปลเจ้าอ่าน 

ให้กำลังใจผู้แปลโดยงด การกอปปี้ งดแชร์ 
แล้วมาอ่านด้วยกันที่ https://imakeuread.blogspot.com/

ชูวว

ตัวจำลองเริ่มทำงานและร่างของฮั่นหลางก็ลอยขึ้นไปอากาศ มีแสงจ้ามากมายกระจายอยู่ทั่วท่อลำเลียงของดาร์คเน็ต

ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงของ 9527 ดังออกมาจากภายในห้อง

"ถ้าเจ้ามองไปที่แสงเหล่านี้อย่างละเอียด พวกมันนับได้ว่าเป็นเส้นมิติ (สตริง) ของจักรวาลของเรา พวกมันมีอยู่ในธรรมชาติ แต่เจ้าไม่สามารถมองเห็นพวกมันด้วยตาเปล่า ในตอนนี้ข้าใช้เทคโนโลยีการจำลองของราชินีเพื่อแสดงให้เห็นว่าทฤษฎีเส้นมิติ(สตริง การสั่นของเส้นเชือก)ทำงานได้อย่างไร"

"มันคล้ายกับวิธีการกระโดดแบบดั้งเดิมที่ใช้พิกัด ..กฎพื้นที่ยังต้องมีพิกัดผ่านเส้นมิติที่มองไม่เห็นเหล่านี้ ผ่านเทคนิคพลังงาน เส้นมิติเหล่านี้สามารถตรวจพบได้ การพบกันระหว่างเส้นมิติสองเส้น จุดเชื่อมต่อสามารถเกิดขึ้นได้... "

9527 อธิบายฮั่นหลางถึงทฤษฎีและเครื่องมือที่สำคัญของดาร์คเน็ตด้วยน้ำเสียงที่สดใส

โดยทั่วไปด้านหลังและด้านหน้าของจักรวาลมีสองโลกที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ในดาร์คเน็ตมีเส้นมิติมากมายที่เราไม่สามารถมองเห็นได้ แก่นสำคัญของกฎพื้นที่คือมันถูกกระตุ้นให้เกิดจากการเปลี่ยนแปลงของเส้นมิติเมื่อพวกมันเกิดการแกว่งด้วยความเร็วที่แน่นอน

ในจักรวาลแม้เครื่องยนต์กระโดดที่ทันสมัยที่สุด ก็ยังไม่สามารถกระโดดระยะล้านล้านปีแสงได้ในครั้งเดียว อย่างไรก็ตามในดาร์คเน็ต โดยการเปลี่ยนตัวแปรของเส้นมิติเหล่านี้ ระยะทางเหล่านี้อาจถูกดึงเข้าไปใกล้มากขึ้น

กล่าวอีกนัยหนึ่ง ระยะทางก็เป็นตัวแปรใดาร์คเน็ต ตัวอย่างเช่นถ้าระยะห่างระหว่างสองสถานที่ห่างกันนับหลายล้านปีแสง โดยการเปลี่ยนแปลงของเส้นมิติ ระยะทางดังกล่าวอาจเปลี่ยนแปลงเหลือเพียงหนึ่งปีแสงได้! ด้วยวิธีนี้เวลาในการเดินทางอาจลดลงอย่างเห็นได้ชัด

ฮั่นหลางตกใจ! ดวงตาของเขาสว่างขึ้นราวกับว่าเขาได้เห็นโลกใหม่

เดิมทีฮั่นหลางวางแผนจะเดินทางจากเซี่ยงไฮ้ไปยังลอนดอนที่อยู่ในทวีปยุโรป วิธีการเดินทางเพียงอย่างเดียวก็คือการบิน เขายังสามารถเดินทางได้แต่ก็ต้องใช้เวลานาน แต่ตอนนี้ จู่ ๆ 9527 ก็บอกฮั่นหลางว่า เจ้าไม่จำเป็นต้องบิน เจ้าก็แค่ลากลอนดอนมาไว้ที่นี่

ข้อมูลนี้สำหรับคนที่มีการศึกษาใด ๆ ดูเหมือนว่ามันไม่น่าจะเป็นไปได้สูง! พื้นที่และเวลาเป็นค่าคงที่ในจักรวาล แต่ตอนนี้ตัวแปรเหล่านี้เปลี่ยนแปลงได้? และสามารถจัดการได้โดยมนุษย์ผ่านทฤษฎีเส้นมิติ?

ฮั่นหลางไม่สามารถปิดปากได้ ในขณะที่เขารู้สึกประหลาดใจอย่างมาก ตอนนี้ 9527 กล่าวอีกครั้งว่า "ข้าสามารถอธิบายได้ว่าทำไมข้าถึงกล่าวว่าการเรียนรู้กฎพื้นที่จะช่วยเจ้าในการต่อสู้"

"ตามตำนาน เส้นมิติที่มีอยู่ไม่ใช่เพียงแค่พื้นที่ในอวกาศ แต่ยังมีเส้นมิติของเวลาและวัตถุทั้งหมด พวกมันล้วนมีเส้นมิติที่ลึกลับที่มีประสิทธิภาพ"

"ตอนนี้เจ้าลองทำลายหินก้อนนี้ดูสิ"

เมื่อ 9527 พูดจบ พลังงานที่ควบคุมลำแสงในห้องได้ส่งผ่านก้อนหินสีเทายักษ์ที่สูงพอ ๆ กับความสูงของมนุษย์

ฮั่นหลางยกมือขึ้นและชกลงไปด้วยความแรงทั้งหมดของเขา

หินเพียงสั่นเล็กน้อย หมัดของฮั่นหลางไม่ได้แม้แต่จะสร้างความเสียหายใด ๆ บนก้อนหินยักษ์

9527 ยิ้ม "นี่คือ ก้อนหินซึ่งเป็นวัตถุดิบที่ใช้ในการประดิษฐ์อาวุธระดับสุดยอด ไม่เพียงแต่เจ้าจะไม่สามารถทำลายมันได้ แม้แต่ซือหม่าฮันเฟิงก็ไม่สามารถทำลายมัน ทีนี้มาดูตอนนี้สิ"

9527 เดินขึ้นไปที่ก้อนหิน ขณะที่เขาพูด เขาใช้นิ้วชี้และค่อย ๆ ยื่นไปที่พื้นผิวของหิน หินที่ฮั่นหลางไม่สามารถสร้างแม้แต่รอยขีดข่วนบนผิว? มันกลับพังทลายลงเป็นฝุ่นในทันที

"เจ้าทำได้อย่างไร!?" ฮั่นหลางตกใจมาก

9527 ตอบว่า "เพราะข้าโจมตีเส้นมิติที่อยู่ภายในก้อนหิน"

ฮั่นหลางอยากรู้อยากเห็นในทันที "ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้ว คนที่ควบคุมเส้นมิติก็ไม่สามารถเอาชนะได้ ดูเหมือนมันต้องอาศัยจังหวะใช่หรือไม่!"

9527 กล่าวว่า "เป็นส่วนที่น่าสนใจที่สุดเกี่ยวกับทฤษฎีเส้นมิติ ไม่มีใครควบคุมมัน ราชินีใช้เวลาคำนวนเป็นเวลานานก่อนที่จะหาสตริงในก้อนหินนี้..ในสนามรบที่มีการเปลี่ยนแปลงมันไร้ประโยชน์ เพราะศัตรูของเจ้าจะไม่ยอมให้เจ้ามีเวลาในการคำนวน"

"ข้าดำเนินการทดลองนี้เพื่อแสดงให้เจ้าเห็นทิศทาง..แม้ว่าเจ้าจะกลายเป็นคนที่มีอำนาจมากที่สุด แต่เจ้าอาจจะรู้สึกลำบากเมื่อเผชิญหน้ากับใครบางคนที่รู้ทฤษฎีเส้นมิติ ในขณะที่เขาสามารถเอาชนะเจ้าได้อย่างง่ายดาย"

"แย่มากข้าสามารถสอนเจ้าได้เฉพาะทฤษฎีเท่านั้นใน ดาร์คเน็ต เส้นมิติงอาจจะเรียกว่าเป็นดัชนีเทพเจ้าทองคำ พระเจ้าได้สร้างโลกที่ลึกลับนี้และทิ้งเส้นมิติไว้เบื้องหลัง เพื่ออำนวยความสะดวกในการควบคุมในอนาคต"

"เจ้าไม่คิดหรือว่า ทำไมถึงมีคนมากมายที่ละเลยความมั่งคั่งที่ด้านด้านหน้าของจักรวาล และทั้งหมดต่างมารวมกันอยู่ในดาร์คเน็ตที่ไร้ที่สิ้นสุดนี้ พวกเขาก็เพื่อต้องการที่จะบรรลุเป้าหมายของพวกเขาในการควบคุมเส้นมิติ เพื่อควบคุมทั้งโลก"

ฮั่นหลางนึกอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "ข้าเข้าในสิ่งที่เจ้าต้องการจะสื่อแล้ว มีเส้นมิติในทุกสิ่ง ก้อนหินนี้มีเส้นมิติและพลังสูญสิ้นของข้าก็มีมีเส้นมิติ ..เป้าหมายสูงสุดของการค้นคว้าเส้นมิติ คือการทำความเข้าใจการดำรงอยู่ของเส้นมิติที่อยู่รอบตัวเองก่อน ก่อนที่จะควบคุมตัวเองและขยายความเข้าใจเรื่องการดำรงอยู่ของเส้นมิติในจักรวาลเพื่อควบคุมจักรวาลทั้งหมด"

9527 พยักหน้า "นั่นแหล่ะ แต่การมีความทะเยอทะยานเกินงามก็ไม่ดี ข้าคิดว่าถ้าเจ้าสามารถเข้าใจเส้นมิติที่มีอยู่ในเขตแดนสิ้นสลายของเจ้า มันก็จะเพียงพอสำหรับการใช้งานในตลอดชีวิตของเจ้า"

"ดังที่ข้าได้กล่าวมาก่อน เส้นมิติคือดัชนีเทพเจ้าทองคำ ในสายตาของข้าไม่มีใครที่จะทำความเข้าใจกับเส้นมิติได้อย่างสมบูรณ์ เนื่องจากเราไม่ได้สร้างจักรวาลนี้ขึ้นมา"

...

ฮั่นหลางรู้สึกทึ่งกับทฤษฎีเส้นมิติลึกลับ นอกเหนือจากการฝึกซ้อมและการเติมพลังงาน เขาใช้เวลาส่วนใหญ่กับ 9527 เพื่อพยายามทำความเข้าใจระบบการค้นหาเส้นมิติ ก่อนที่จะก้าวไปสู่การวิจัยของเขา

9527 สองฮั่นหลางด้วยความกระตือรือร้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด สอนทุกอย่างที่เขารู้ให้กับฮั่นหลาง เมื่อเขาไม่มีเวลา เขาก็จัดให้ราชินีให้บทเรียนกับฮั่นหลาง

ดูเหมือนว่า 9527 วางแผนที่จะให้ฮั่นหลางสืบทอดองค์ความรู้ทั้งชีวิตของเขา นอกเหนือจากทฤษฎีเส้นมิติแล้วยังมีสาขาวิทยาศาสตร์อื่น ๆ อีกหลายสาขาที่ฮั่นหลางได้ศึกษาและใช้เวลาว่างของฮั่นหลางไปจนหมด

ทุกคนทำงานตลอดเวลาและถ้ารู้สึกเหนื่อยล้าพวกเขาจะพักผ่อนในทะเลสาบสีฟ้าอันลึกลับเพื่อฟื้นฟูพลัง และความเหน็ดเหนื่อยของพวกเขาก็จะหมดไป

ภายใต้ความมหัศจรรย์ของทะเลสาบสีฟ้า ทุกคนก็เต็มไปด้วยพลังงานราวกับว่าพวกเขาโด๊สด้วยยาเสพติด ในเวลาเดียวกันก็มีข่าวดีอย่างต่อเนื่องของคนที่สามารถทะลวงผ่านระดับสูงจากการฝึกซ้อมได้

นักรบทุกคนต่างตื่นเต้นมาก แม้กระทั่งคนที่อ่อนแอที่สุด อี่เว่ยเว่ย ก็กำลังเริ่มต้นการฝึกของเธอเพื่อทะลวงผ่านระดับขุนศึก! ภายใต้เงื่อนไขการฝึกอบรมที่นี่ การฝึกซ้อมหนึ่งวันเทียบเท่ากับการฝึกซ้อมในสภาวะปกติมาตลอดทั้งปี!

พรึบ

ไข่ดำนอนหงายให้ตัวเองไหลไปตามทิศทางของน้ำจากทะเลสาบสีฟ้าอันลึกลับ ร่างอ้วนของมันลอยตัวอยู่ในน้ำอย่างเพลิดเพลินไปกับความเงียบสงบ  จิ้งจอกเงินยิ่งผ่อนคลายมากขึ้น หางที่มีขนยาวของมันจะตบเบา ๆ ลงไปในน้ำและถูกับท้องและบางครั้งมันก็มาขัดถูหลังของฮั่นหลาง

บลูสตาร์ ผู้สืบทอดมาจากภูตกรงเล็บและปีศาจกรงเล็บ แม้ว่าทุกคนจะผ่อนคลายในทะเลสาบ มันก็ยังยืนตรง สีหน้าจริงจังและคอยเฝ้าดูสภาพแวดล้อมตลอดเวลาเช่นยามที่จงรักภักดีที่ไร้อารมณ์ขัน

ฮั่นหลางพอใจกับสิ่งมีชีวิตทั้งสามตัวนี้ มันแย่มากที่ช่วงนี้หยวนหยวนยุ่งมาก มันเลยไม่ได้ใช้เวลาร่วมกับทุกคน ตลอดเวลามันจะอยู่กับ 9527 มากกว่าฮั่นหลางเสียอีก

ชูววว

เจ้าปลาหมึกนางฟ้าตัวน้อยมาอีกครั้ง และมาเกือบทุกวัน มันแอบมองไปรอบ ๆ

ฮั่นหลางคิดว่าเจ้าปลาหมึกนางฟ้าตัวน้อย ไม่ได้บอกพ่อแม่ของมันว่ามันมาที่นี่ ดังนั้นจึงไม่สามารถอยู่ได้นาน เพราะกลัวที่จะถูกจับได้

ปกติทุกคนชอบจิ้งจอกเงิน เนื่องจากมันดูฉลาดและน่ารัก บางคนก็ชอบไข่ดำเพราะมันแข็งแรง และบางคนก็คาดเดาความแข็งแกร่งระหว่างไข่ดำและซือหม่าฮันเฟิง

ด้วยความประหลาดใจของฮั่นหลาง ทุกคนลงมติเป็นเอกฉันท์ ยอมรับว่า ซือหม่าฮันเฟิงไม่สามารถเอาชนะไข่ดำได้ เนื่องจากไข่ดำมีทักษะจิตพิฆาตวิญญาณและซือหม่าฮันเฟิงเองก็ไม่น่าที่จะป้องกันตัวเองได้ แม้แต่คนที่แข็งแกร่งที่สุดก็ไม่สามารถสู้กับไข่ดำ เนื่องจากความเชี่ยวชาญในการลอบสังหารของมัน

นับตั้งแต่การเผชิญหน้าครั้งล่าสุด ไข่ดำ ก็เปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก มันยังคงภูมิใจในตัวเอง แต่ไม่มากเท่าที่เคยเป็นมาในอดีต ในตอนนี้กลับไม่มีใครกล้าที่จะรุกรานไข่ดำ แม้แต่ฮั่นหลางก็ยังแพ้ให้กับไข่ดำ ไข่ดำ สามารถเล่นตลกกับคนอื่นได้เป็นครั้งคราวและไม่โกรธง่ายนัก

ฮั่นหลางเชื่อว่ามันมีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับปีศาจกรงเล็บและภูตกรงเล็บ และยังเกี่ยวข้องกับทะเลสาบ น้ำไม่เพียงแต่จะมอบพลังงานอันมีค่า แต่ยังมอบธรรมชาติที่เงียบสงบ เหมือนดอกบัวสีม่วงที่วางสงบอยู่ใต้ทะเลสาบสีฟ้า

สำหรับจิ้งจอกเงินและไข่ดำแตกต่างออกไป เจ้าปลาหมึกนางฟ้าตัวน้อยชอบบลูสตาร์มากกว่า ทุก ๆ ครั้ง มันจะชอบไปตอแยบลูสตาร์ แม้ว่าบลูสตาร์จะเย็นชาหรือซื่อบื้อ แต่เจ้าตัวเล็กก็ไม่สนใจ

เจ้าปลาหมึกนางฟ้าตัวน้อยยื่นหนวดไปพันตัวบลูสตาร์กับตัวมัน มันทั้งคู่มีสีฟ้า ทั้งสองมีสีฟ้า สีของบลูสตาร์นั้นมีสีน้ำเงินเข้มจนเกือบจะดำ ในขณะที่ปลาหมึกยักษ์น้อยมีสีฟ้าใส ราวกับหิ่งห้อยที่เรืองแสงสีฟ้าในเวลากลางคืน

หลังจากเปรียบเทียบแล้ว เจ้าปลาหมึกน้อยก็รู้สึกว่าพวกมันมีสีฟ้าทั้งหมด แต่มันดูดีกว่าเจ้าบลูสตาร์ เจ้าปลาหมึกน้อยเผยรอยยิ้มโง่ ๆ ออกมา นิสัยนี้ก็เหมือนกันกับบลูสตาร์ เนื่องจากทั้งสองมีลักษณะซื่อบื้อ

"เสี่ยวบ่าว (TL: หมายถึงสมบัติชิ้นเล็ก ๆ) มานี่!" ฮั่นหลางกวักมือเรียกเจ้าปลาหมึกน้อย มันเป็นชื่อที่เขาตั้งให้สัตว์ และมันทำให้ฮั่นหลางประหลาดใจที่ได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี

เมื่อได้ยินเสียงเรียกของฮั่นหลางแล้วเสี่ยวบ่าวก็วิ่งไปที่ด้านข้างและเลียนแบบจิ้งจอกเงินที่นวดหลังฮั่นหลางอย่างอ่อนโยนด้วยหนวดของมัน

มีไพลินเหมือนคริสตัลที่ปลายหนวดของมัน มันทำให้เขารู้สึกจักจี้ ขณะที่มันลูบกับร่างกายของฮั่นหลาง

"เสี่ยวบ่าว ไหนบอกมาสิ ทำไมเจ้าถึงมี 9 หนวด ในขณะที่พ่อแม่ของเจ้ามีแค่ 8 หนวด?" ฮั่นหลางถามออกไปอย่างกระตือรือร้น

เสี่ยวบ่าวยักไหล่ แต่ก็ยังไม่มีคำตอบ

บ่อยา ยิ้มแย้มแจ่มใสออกมา "บางทีเจ้าอาจจะถูกปรับแต่ง?"

วู้ ~

เสี่ยวบ่าวโกรธและพยายามข่มขู่บ่อยา เจ้าเด็กน้อยไม่ได้ฉลาดในการข่มขู่แม้แต่น้อย ในขณะที่มันโกรธมันก็ยังดูน่ารักและทำให้เกิดเสียงหัวเราะท่ามกลางทุกคน

"เพื่อนตัวน้อยน่ารักมากเลย ถ้าข้ามีลูกในอนาคตและน่ารักเหมือนเขา ข้าจะเป็นพ่อแม่ที่มีความสุขที่สุด!" แลนซ์กล่าวออกมา

"ช่างเป็นเรื่องไร้สาระ เจ้าเป็นมือสังหาร เด็กดีน่ารักจะสืบทอดอาชีพของเจ้าได้อย่างไร?" ต้นกำเนิดไร้จุดหมายจ้องมองไปที่แลนซ์

แลนซ์เคร่งขรึมตอบว่า "ข้าไม่ต้องการให้ลูกของข้าสืบทอดการเป็นมือสังหาร ..ข้าไม่ได้ดำรงชีวิตเช่นมือสังหารที่ไม่มีความรู้สึก มันจะเป็นคนสมบูรณ์แบบได้อย่างไรหากไม่มีอารมณ์? ไม่มีทาง! ลูกของข้าจะเป็นคนที่เอาแต่ใจ ซุกซน ฉลาด หลงรัก ทำทุกอย่างที่ข้าอยากทำเช่นเมื่อตอนที่ข้ายังเป็นเด็กแต่ไม่มีโอกาส! "

บ่อยาหัวเราะ "ทำไมจริงจังมากนักละ ต้นกำเนิดไร้จุดหมายเพียงแค่ล้อเจ้าเล่น บอกตามตรง ข้าชอบที่เจ้าเป็นเช่นนี้ เป็นคนที่มีความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ"

แลนซ์มีความสุข เขากลัวว่าจะไม่มีใครชอบเขา เขาทำงานหนักกว่าใครเพื่อที่จะกลายเป็นคนธรรมดา เป็นคนคนอื่นรู้จักได้ในฐานะพี่ชาย

แน่นอนแลนซ์ไม่จำเป็นต้องกังวล ตอนนี้ทุกคนรู้จักเขาและชอบเขาเช่นพี่ชาย พวกเขาไม่สามารถหานักแกะรอยที่มีความรับผิดชอบมากกว่าแลนซ์ได้ โดยเฉพาะนักแกะรอยที่มีพื้นหลังของมือสังหารที่สามารถหลบซ่อนและมีสัญชาตญาณที่ยอดเยี่ยม

ฮั่นหลางยังคงแกล้งโง่กับเสี่ยวบ่าวต่อไป "เสี่ยวบ่าวไม่ได้เป็นเด็กที่ดีเลย เห็นได้ว่าเจ้ามาที่นี่ทุกวัน เจ้าแอบออกมาใช่ไหม!?"

"เสี่ยวบ่าว เจ้าทำให้ข้าประหลาดใจกับความซุกซนของเจ้า!"

"เสี่ยวบ่าว เจ้าไม่กลัวพ่อแม่ของเจ้าจะลงโทษเจ้า?"

ทุกคนกำลังสนุกกับเสี่ยวบ่าว เช่นสิ่งมีชีวิตที่น่ารักจะถูกเลือกเสมอ เสี่ยวบ่าวกำลังถูกถามท่ามกลางเหล่าสหายทั้งหลาย

ใบหน้าของเสี่ยวบ่าวเริ่มแดงและพยายามที่จะอธิบายออกมา หากแต่ไม่มีใครสามารถเข้าใจมันได้และทำให้เด็กเช่นมันรู้สึกหงุดหงิดมากขึ้น

"เขาบอกว่าเขามาด้วยตัวเองในครั้งก่อน ๆ แต่ไม่ใช่ครั้งนี้" ลั่วอิ๋งกล่าวออกมา

"เจ้าสามารถเข้าใจมัน?" ฮั่นหลางสับสน

ลั่วอิ๋งกล่าวออกมาด้วยความภาคภูมิใจว่า "ข้าเดาได้! เจ้าก็รู้ว่าข้าเป็นใคร? คนที่เก่งเช่นข้าย่อมสามารถคาดเดาสิ่งเหล่านี้ได้อย่างง่ายดาย ถูกไหมเสี่ยวบ่าว? "

เสี่ยวบ่าวพยักหน้า "เจ้าไม่ได้แอบออกมาในเวลานี้? พ่อแม่ของเจ้ายินยอมให้เจ้าออกไปเที่ยวกับเรา? ข้าจะบอกอะไรเจ้า มันไม่ดีเลย เจ้าอาจจะหลงทางได้!" ฮั่นหลางกำลังขมวดคิ้ว

เสี่ยวบ่าว โบกมือหนวดของมันชี้ไปที่ไกลออกไป ก่อนชี้มาที่ตัวเองและจากนั้นชี้ไปที่ฮั่นหลาง

ฮั่นหลางกล่าวว่า "เจ้าหมายถึงพ่อแม่ของเจ้าขอให้เจ้ามาหาข้า?"

วู้

"และยังต้องการให้ข้าตามเจ้าไปที่บ้าน?"

วู้

ฮั่นหลางรู้สึกประหลาดใจที่พ่อแม่ของเสี่ยวบ่าวส่งมันมาเชิญฮั่นหลางและบางทีอาจจะมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น?

"บางทีพวกเขารู้สึกว่าเจ้าเป็นผู้ช่วยชีวิตของเสี่ยวบ่าว และอยากจะขอบคุณเจ้า" อี่เว่ยเว่ยอธิบายออกไปอย่างมีเหตุผล

เสี่ยวบ่าวปฏิเสธความคิดนั้นโดยการส่ายหัวของมันซ้ำ ๆ

บางทีเวลาอาจจะใกล้หมดไป เสี่ยวบ่าวยืนขึ้นและพยายามลากฮั่นหลาง ออกจากทะเลสาบสีฟ้า

ฟู่

จู่ ๆ ซือหม่าฮันเฟิงก็โผล่ขึ้นมาจากใต้น้ำ เขาเตรียมพร้อมที่จะพยายามเข้าถึงสถานะของสุดยอดขุนศึก โดยการดำน้ำทุกวันและไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์กับใครมากนัก

ซือหม่าฮันเฟิงกล่าวว่า "ไปสิ ไปตรวจสอบดู ..ครั้งสุดท้ายที่เราไม่สามารถช่วยเจ้าได้ทันเวลา เนื่องจากระบบจัดตำแหน่งของยานอวกาศของ 9527 ไม่ดีพอ ตอนนี้มันถูกแก้ไขแล้ว ถ้าเจ้าตกอยู่ในอันตรายเราก็จะไปที่นั่นได้ในทันที"

ฮั่นหลางยักไหล่ "ข้าไม่ได้กลัวอันตราย แค่อยากรู้ก็เท่านั้น โอเคข้าจะไปและตรวจสอบ"

เสี่ยวบ่าวส่งสัญญาณให้ฮั่นหลางไปนั่งข้างบนเขา

ฮั่นหลางกำลังสับสน ว่าเขาจะเคลื่อนที่ผ่านอวกาศได้อย่างไรในขณะที่ขี่เสี่ยวบ่าว? บางทีมันอาจจะใกล้พอที่จะต้องใช้กฏพื้นที่?

เสี่ยวบ่าวไม่ได้อธิบายอะไรมากนักและยืนยันให้ฮั่นหลางขี่มัน

ไข่ดำนั่งบนหัวของเสี่ยวบ่าวและจ้องมองไปที่หนวดทั้งเก้าของเสี่ยวบ่าว

ฮั่นหลางรู้ว่าไข่ดำให้ความสนใจอัญมณีเสมอ แต่มันไม่ได้ทำอะไรไม่ถูกต้อง ดังนั้นฮั่นหลางจึงยังไม่ได้พูดอะไรออกไป

ชูวว

ฮั่นหลางก็นั่งลงบนหัวของเสี่ยวบ่าว การขี่ปลาหมึกเป็นประสบการณ์ใหม่สำหรับฮั่นหลาง

เมื่อพวกเขามาถึงตราประทับ ก็ปรากฏว่าตราประทับรับรู้ถึงการมาของเสี่ยวบ่าว และเปิดทางออกด้วยตัวเอง

จากนั้นพวกเขาได้ผ่านเข้าไปในท่อหลักของดาร์คเน็ต เสี่ยวบ่าวได้เข้าสู่สถานะการเปลี่ยนโดยตรง!

กระโดดข้ามพร้อมกับร่างกายของมันได้หรือไม่!

ไม่จำเป็นต้องใช้เครื่องยนต์ก้าวกระโดด ?!

ฮั่นหลางตกตะลึงกับสิ่งที่เขาเห็น ฮั่นหลางไม่ทราบว่าสิ่งมีชีวิตประหลาดตัวเล็กที่เหมือนนางฟ้านี้จะพาเขาไปที่ใด