เลือกสีพื้นเพื่ออ่านบทความ >>> พื้นขาว พื้นดำ พื้นครีม

วันศุกร์ที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2561

GDN 252 สิ่งที่ฮั่นหลางกำลังคิดอยู่




เพล้งงง ~

ทันใดนั้น ในขณะที่เหล่านักควบคุมสัตว์ร้ายกำลังเฝ้ารอฟังผลการถอดรหัสเทคนิคลับของฮั่นหลาง พวกเขาก็ได้ยินเสียงดังออกมา หลังคาของห้องทดลองของห้องปฏิบัติการชั้นสองเปิดออก และสัตว์ประหลาดกระโดดออกมาพร้อมกับแขนมนุษย์ที่ห้อยอยู่ในปากของมัน

ในเวลาเดียวกัน นักควบคุมสัตว์ร้ายก็ได้ยินเสียงกรีดร้องดังออกมา มันเป็นเสียงของผู้นำหม่าหว่านหลี่ เขาถูกโจมตีโดยสัตว์พันธุกรรมอันดับ 1 และแขนที่ถูกฉีกขาดออกมาก็เป็นแขนของเขา

อย่าปล่อยให้มันหนีไป!

"เอาสัตว์พันธุกรรมของพวกเจ้าออกมา!"

"โจมตีมัน! โจมตีมัน! เราต้องจับมันให้ได้! "

ในที่สุดนักควบคุมสัตว์ร้าย  ก็มีปฏิกิริยาตอบโต้กับสิ่งที่เกิดขึ้น และพวกเขาทั้งหมดเริ่มปล่อยสัตว์พันธุกรรมของตัวเองออกมา เพื่อจับอันดับ 1

แต่ใครจะรู้ได้ว่านี่คือสัตว์พันธุกรรมอันดับ 1 ที่มีกระดูกที่แข็งแกร่ง เมื่อถูกล้อมโดยสัตว์พันธุกรรมนับพัน มันไม่ได้มีความหวาดกลัวแต่อย่างใด ไม่แม้แต่จะกล่าวถึงการยอมจำนน ด้วยระดับพลังที่ระดับห้าดาว ขั้นสูงสุด อีกทั้งความสามารถ อื่น ๆ เนื่องมาจากการประสานที่ใกล้เคียงกับความสมบูรณ์แบบ ในตอนนี้มันตกเข้าไปในฝูงสัตว์ร้าย จนกลายเป็นสงครามนองเลือด ในทันที สัตว์พันธุกรรมนับหลายสิบตัวถูกกำจัดไป โดยไม่สามาถทำอันตรายมันได้

ถ้ามีคนที่คุ้นเคยกับฮั่นหลาง เขาจะรู้ทันทีว่านี่เป็นคุณสมบัติบางประการของฮั่นหลาง มันจะไม่หนี แต่จะทำการโจมตีอย่างบ้าคลั่ง และไม่เคยยอมจำนน!

นี่คือพลังของการฝังหุ่นเชิด!

ฮั่นหลางใช้เทคนิคหุ่นเชิดฝังไว้ภายในตัวของอันดับ 1 ปลูกฝังคุณสมบัติการเป็นนักสู้

นอกจากนี้ผู้นำของหอควบคุมสัตว์ ต้องการแยกเทคโนโลยีทางพันธุกรรมของฮั่นหลาง มันช่างเป็นเรื่องตลกจริง ๆ! สัตว์ป่านับหมื่นตัวถูกนำมาหลอมรวมกันด้วยเทคนิคการผสมผสานทางพันธุกรรมที่หาได้ยากมากในโลกนี้ และในระหว่างขั้นตอนการผสมผสานฮั่นหลางก็เพิ่มพลังมืดของเขาลงไป

อสูรมืดผสมที่มีการหลอมผสานด้วยวิธีนี้ ถ้ามันสามารถถอดรหัสได้ก็คงจะแปลกประหลาด

ในขณะที่สัตว์ฟิวชั่นอันดับ 1 กำลังอยู่ในกระบวนการถอดรหัส มันมีผลกระทบต่อการทำงานของหุ่นเชิดที่ถูกฝังไว้โดยฮั่นหลาง ทำให้อันดับ 1 สามารถใช้พลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของตัวเอง จนผู้นำหอควบคุมสัตว์ ได้สูญเสียแขนของเขาและนำความสับสนวุ่นวายมาสู่หอควบคุมสัตว์

แม้ว่าสัตว์ฟิวชั่นอันดับ 1 จะโหดร้าย แต่หลังจากที่มีสัตว์พันธุกรรมอยู่หลายพันตัวในผู้หอควบคุมสัตว์ ด้วยความได้เปรียบในด้านจำนวน พวกเขาจึงสามารถล้มสัตว์ฟิวชั่นอันดับ 1 ได้ เนื่องจากการตั้งค่าของฮั่นหลางเป็นวิธีที่โหดร้ายเกินไป พวกเขาจึงไม่สามารถจับตัวสัตว์ประหลาดตัวนี้ได้ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากฆ่ามัน

"14,500,000 คะแนน อ่า! หมดไปกับสิ่งนี้?! ทำไมเป็นแบบนี้?" หม่าหว่านหลี่ สบถด้วยความโกรธ

ไม่เพียงแต่เขาจะเสียคะแนน เขายังสูญเสียแขน

แม้ว่าเขาจะสามารถทำแขนใหม่ขึ้นมาได้โดยไม่มีปัญหา เนื่องจากเทคโนโลยีในปัจจุบัน แต่สิ่งที่ทดแทนจะสามารถเทียบกับสิ่งที่ได้มาจากธรรมชาติได้อย่างไร

ผู้นำหอควบคุมสัตว์ชี้ไปที่เหล่าสมาชิก มันเป็นการสูญเสียหน้าต่อหน้าคนอื่น ๆ ไม่รู้ว่าใครเป็นคนเริ่มปัญหาความวุ่นวาย ความผิดถูกผลักไปที่ฮั่นหลางและฮั่นหลางก็กลายเป็นเป้าหมายของความเกลียดชังของทุกคน

"ชั่วร้ายเกินไป! นักควบคุมสัตว์ร้ายที่ทำให้สัตว์ฟิวชั่นนี้ไม่ได้มีเจตนาดี ไม่เช่นนั้นอันดับ 1 จะทำให้เกิดความสับสนวุ่นวายได้อย่างไร?

"ถูกตัอง! เราต้องได้รับความยุติธรรมกลับมาจากฮั่นหลาง!"

"นักควบคุมสัตว์ร้ายอิสระคนนี้ เพิ่งได้มาถึงเมืองลอร์ดดาว เขายังไม่มีคนสนับสนุนใด ๆ เราสามารถบังคับให้เขาบอกเทคนิคลับได้!"

"มันจะไม่ง่าย แต่ก็คุ้มค่าที่จะลอง!"

ในความเป็นจริงทุกคนมีความเกลียดชังเล็กน้อยต่อฮั่นหลาง แต่สิ่งสำคัญคือพวกเขาอยากได้เทคนิคลับ

หม่าหว่านหลี่ สบถชั่วครู่หนึ่ง แต่ในที่สุดก็สงบลง เขาปิดประตูและเรียกคนที่ไว้วางใจได้ไม่กี่คนเข้าไปในห้องและเริ่มคุยกัน

"ตอนนี้เราเสียทีแล้ว สิ่งต่าง ๆ ได้ก้าวมาจนถึงขั้นตอนนี้ แล้วเราควรทำอย่างไร? เราควรเอาชื่อเสียงของเรากลับคืนมาหรือไม่?"

"แน่นอน! ถ้าอีกสามสมาพันธ์ได้ยินเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้ พวกเขาย่อมจะเยาะเย้ยเรา ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของนักควบคุมสัตว์ร้ายที่ชั่วร้าย ฮั่นหลาง!"

"เรามีกำลังคนมาก เราเพียงแค่ไปจับกุมตัวเขา!"

“ไม่! เราไม่รู้ว่าฮั่นหลางเป็นอย่างไร ลองใช้การเจรจากับเขา? สิ่งสำคัญคือการได้รับเทคนิคของเขา แล้วเราจะไว้ชีวิตของเขา"

"แล้วเจ้าจะคิดเห็นเป็นอย่างไร?"

"ข้าคิดว่าประสบการณ์ที่ล้มเหลวนี้ ก็ไม่ถึงกับว่าเป็นสิ่งที่ไม่ดี"

"เจ้าหมายถึงอะไร?"

"ตอนนี้เราได้ถูกโจมตี เสียคะแนน แต่เราก็มีความคิดที่เกี่ยวกับการจัดการกับสัตว์พันธุกรรมของฮั่นหลาง?"

"ใช่ แล้ว?"

"จากนั้นเราก็ควรที่จะรวบรวมคะแนนเพื่อประมูลอสูรมืดผสม อีกสองตัวมาเพื่อศึกษา!"

"ใช้คะแนนมากขึ้น?"

"แน่นอนว่า การทำเช่นนี้มันย่อมต้องมีการลงทุน?"

"แต่มันรับประกันได้หรือไม่ว่า เราจะได้เทคโนโลยีด้านการประสานนี้ ถ้าเราลงทุน?"

"ข้าคิดว่ามันเป็นไปได้มาก ประการแรก สัตว์พันธุกรรมอีกสองตัวที่เหลือ เราต้องนำกลับมาให้ได้อย่างน้อยหนึ่งตัวสำหรับการวิจัย เพื่อถอดรหัสเทคโนโลยีจากการวิจัย ตอนนี้เรามีประสบการณ์ เรารู้ว่าเราจำเป็นต้องระมัดระวังสัตว์พันธุกรรมของฮั่นหลาง เราไม่สามารถปล่อยให้เกิดอุบัติเหตุแบบเดียวกันเกิดขึ้นสองครั้ง"

"ถ้าเรายังไม่สามารถถอดรหัสลับได้?"

"นี่เป็นแผนรองที่ข้ากำลังจะพูด ขณะที่เรากำลังค้นคว้าเกี่ยวกับสัตว์พันธุกรรมของฮั่นหลาง ในเวลาเดียวกันเราจะจ้างชนชั้นสูง ให้เฝ้าติดตามฮั่นหลางอย่างใกล้ชิด เพราะเขาเป็นแค่นักควบคุมสัตว์ร้าย เขาไม่สามารถต่อสู้กับนักรบที่แท้จริงได้ ถ้าเราไม่สามารถถอดรหัสความลึกลับเกี่ยวกับการประสานเซลล์นี้ได้ เราจะจับตัวฮั่นหลางและทรมานเขา!"

ขณะที่การประชุมอย่างจริงจังผ่านไปครู่หนึ่ง ถึงแม้ว่า หม่าหว่านหลี่ จะเกลียดฮั่นหลางแทบตาย เขายังคงไม่ผลีผลามที่จะทำการอันใดกับฮั่นหลางในทันที ก่อนอื่นเขากลัวว่าอารมณ์ของฮั่นหลางจะแข็งแกร่งมากเกินไป และประการที่สองก็ยังเป็นการขัดต่อกฏและเขาอาจถูกส่งตัวไปรับโทษได้

หลังจากที่ได้พิจารณาอย่างรอบคอบอยู่ครู่หนึ่ง หม่าหว่านหลี่ กล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า "เอาล่ะเราจะทำตามแผนนี้ ด้านหนึ่งเราจะพยายามที่จะเอาสัตว์พันธุกรรม เพื่อดำเนินการวิจัยของเรา และในด้านอื่น ๆ ที่เราจะต้องเตรียม ตอนที่งานวิจัยล้มเหลวเราจะจับตัวฮั่นหลางและบังคับให้เขามอบเทคนิคลับของเขา! "

เมืองลอร์ดดาว สถาบันเพกาซัส

ช่วงเวลาเพียงไม่นานหลังจากที่ หม่าหว่านหลี่ ทำการตัดสินใจ ผู้นำสถาบันเพกาซัส เฟอร์นันโดก็ได้รับข่าว

"อะไรนะ? อสูรมืดผสมถึงกับทำให้หม่าหว่านหลี่สูญเสียแขน? สัตว์ประหลาดมีพลังมากขนาดไหน?" เฟอร์นันโดถามออกไป

"มีคนบอกมาว่า นักควบคุมสัตว์ร้าย ที่ชื่อฮั่นหลาง เขาได้ผลิตอสูรมืดผสมสายพันธุ์ใหม่ การประสานเซลล์เข้ากันได้มีถึง 95%"

ผู้นำเฟอร์นันโดลังเลแล้วรีบส่ายหน้า "เป็นไปไม่ได้ ไม่มีใครสามารถทำการประสานเซลล์ที่มีความเข้ากันได้ถึง 95% ที่เกือบจะสามารถนับได้ว่าเป็นสัตว์พันธุกรรมที่สมบูรณ์แบบ"

"สมมติว่าใครสามารถบรรลุอัตราการประสานเซลล์ที่เข้ากันได้แล้ว สิ่งที่เขาทำไม่ใช่สัตว์พันธุกรรม แต่เขาคือพระเจ้า ที่สามารถสร้างชีวิตของตัวเองได้ "

"อาจารย์ ถ้าท่านไม่เชื่อ ท่านสามารถตรวจสอบรายการประมูลนี้ได้ ศูนย์การประมูล ผู้ดำเนินการเป็นคนจากองค์กรเหล่าเทพเจ้า พวกเขาย่อมไม่โกหก"

จากนั้นเฟอร์นันโดก็หายใจเอาอากาศที่หนาวเย็นเข้าไป แววตาว่างเปล่า ก่อนที่เขาจะนั่งลงบนเก้าอี้ มือข้างหนึ่งเท้าคาง ก่อนที่เขาจะพึมพำออกมาว่า "นั่นหมายความว่าใครบางคนสามารถทำการประสานเซลล์ให้เข้ากันได้ถึง 95%? เขาเป็นอย่างไร เขาทำอย่างนั้นได้อย่างไร?"

ศิษย์ของเฟอร์นันโดตอบว่า "ข้าไม่รู้ว่าฮั่นหลางทำมันได้อย่างไร แต่เห็นได้ชัดว่าผู้นำหอควบคุมสัตว์ และหม่าหว่านหลี่กำลังมุ่งมั่นที่จะได้รับเทคโนโลยีแห่งสวรรค์นี้"

ปัง! ~

ผู้นำเฟอร์นันโดตบโต๊ะและลุกขึ้นยืน ดวงตาเบิกกว้าง "พวกเขาตัดสินใจที่จะทำอะไร?!"

"ใครจะยอมให้ฮั่นหลางที่มีทักษะที่ดีเช่นนี้ แต่กลับไม่มีความแข็งแกร่งคอยสนับสนุน เขาไม่ได้เป็นสมาชิกของกลุ่มนักควบคุมสัตว์ร้ายกลุ่มใด ๆ ในสี่กลุ่มหลัก และไม่ได้รับการคุ้มครองใด ๆ ถ้าหม่าหว่านหลี่  ต้องการที่จะจัดการฮั่นหลาง มันก็ง่ายมาก มากที่สุดเขาก็ต้องใช้คะแนนเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นค่าจ้าง เจ้ารู้ดีอยู่แล้วว่านักรบหลายคนที่พำนักอยู่ที่เมืองลอร์ดดาวมานาน พวกเขายังไม่สามารถรับตำแหน่งได้และกลุ่มของนักควบคุมสัตว์ร้ายก็รวยมาก ถ้าพวกเขาต้องการที่จะจ้างชนชั้นสูง มันก็มีหลายคนที่จะยินดีที่จะทำมัน"

ใบหน้าของเฟอร์นันโดมืดลง เขาลดเสียงของเขาและถามว่า "หม่าหว่านหลี่นี้มีแผนจะทำอย่างไรต่อไป?"

ศิษย์ของเขาเล่าให้เขาฟังถึงแผนของหม่าหว่านหลี่ เฟอร์นันโดฟังแล้วก็หัวเราะเยาะในทันที "หากพูดถึงความแข็งแกร่ง พวกเราแข็งแกร่งมากกว่าหอควบคุมสัตว์! พวกเขาสามารถใช้คะแนนในการประมูลสัตว์พันธุกรรม เราก็สามารถเช่นกัน! พวกเขาต้องการที่จะจ้างนักรบ เราก็มีทรัพยากรที่จะจ้างมากกว่า!"

"นั่นหมายความว่าเราจะเข้าร่วมการแข่งขันนี้ด้วยหรือไม่"

"เจ้าคิดอย่างไร?"

“ท่านพูดถูก นอกจากหอควบคุมสัตว์ หอวิญญาณสัตว์ และ สถาบันวิจัยสัตว์พันธุกรรม ก็ยังมีการเคลื่อนไหวอีกด้วย สำหรับวัตถุประสงค์ก็เพื่อให้ได้เทคโนโลยีที่เป็นความลับของฮั่นหลาง"

เฟอร์นันโด ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาเลิกคิ้วของเขาขึ้นและพูดออกมาด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า "แข่งขัน พวกเราต้องแข่งขัน! จากสิ่งที่ข้าคิด เทคโนโลยีที่ฮั่นหลางใช้ ถือได้ว่าเป็นโอกาสที่เราจะได้รับการเลื่อนยศเป็น ลอร์ดดาว! เราต้องแข่งขันด้วยทุกสิ่งที่เรามี!"

*ฮัดเช้ยยย*

ฮั่นหลางกำลังฝึกซ้อมหนักและจามอีกครั้ง เขาสงสัยว่าอาจจะมีคนที่คิดถึงเขา อาจเป็นเสี่ยวม่าน อี่เว่ยเว่ย หรือแม้แต่ ตูหวินหลี่ ที่เขาเพิ่งพบ

"ทำไมข้าถึงมีผู้หญิงหลายคนคิดถึงข้า" ฮั่นหลางครุ่นคิดในขณะที่เขากำลังทำการฝึกซ้อม

แต่สิ่งที่ฮั่นหลางไม่รู้ก็คือไม่ใช่แค่คน ๆ เดียวที่คิดถึงเขาตอนนี้ หากแต่เป็นหลาย ๆ คนและล้วนเป็นผู้ชาย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น