ผ่านไป 11 วันนับตั้งแต่วันที่เหล่านักล่านรกได้เข้ามาในที่อาณาจักรสาบสูญ
ฮั่นหลางเห็นทุกคนที่อยู่รอบ ๆ ตัวเขายังไร้ที่อยู่ เห็นได้ชัดว่าเส้นทางที่จะพาพวกเขาออกไปจากอาณาจักรสาบสูญยังคงหาไม่เจอ
ในความรู้สึกของเขามันย่อมรู้สึกเศร้า แต่เขาก็จะไม่ยอมแพ้
ฮั่นหลางใช้กรวดก้อนเล็ก ๆ และเริ่มคำนวนอะไรบางอย่างบนพื้นดิน
"เจ้าคำนวนอะไร" กระแสเสียงนางพญาขาว ถามออกไปด้วยความอยากรู้
"คำนวนเส้นทางที่เราใช้ ในแง่มุมต่าง ๆ"
กระแสเสียงนางพญาขาวตอบกลับพร้อมด้วยความแปลกใจ
"เจ้าบันทึกเส้นทางทั้งหมดที่เราผ่านมา?"
ฮั่นหลางลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจที่จะไม่ซ่อนตัวอีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงปล่อยให้หยวนหยวนหุ่นยนต์ตัวน้อยออกมาจากจันทราทมิฬ
"ถูกต้อง หยวนหยวนและข้าได้ทำการบันทึกทุกสิ่งทุกอย่าง ตอนนี้เรากำลังเปรียบเทียบบันทึกของเราเพื่อยืนยันว่าทฤษฎีของข้าจะเป็นจริงหรือไม่"
ฮั่นหลางกล่าวออกไปอย่างสงบ
ในการเดินทางทุก ๆ ครั้ง ฮั่นหลางจะเปิดจันทราทมิฬเพื่อให้หยวนหยวนทำการบันทึกการเดินทางและปิดจันทราทมิฬ
สำหรับฮั่นหลางเขาจะจดจำเส้นทางและแง่มุมต่าง ๆ ทั้งหมดไว้ในใจ
ปีศาจลีซายิ้มและพูดออกมาว่า "หุ่นยนต์ปัญญาประดิษฐ์ ข้าต้องบอกว่าเจ้าเป็นคนที่กล้าหาญที่สุดที่ข้ารู้จัก
หากพันธมิตรค้นพบมัน เจ้าจะตกอยู่ในปัญหาที่ร้ายแรง"
"ช่างหัวพันธมิตร! เมื่อข้าประสบปัญหา พันธมิตรไม่เคยช่วยอะไรข้า!"
ฮั่นหลางพึมพำออกมา เขาและหยวนหยวนเริ่มศึกษาแผนผังง่ายๆที่พวกเขาวาดลงบนพื้น ขณะที่คนอื่น
ๆ เฝ้าดูด้วยความอยากรู้
ในความเป็นจริงแล้ว มีอีกหลายคนที่ไม่ได้อยู่ข้างๆฮั่นหลางอีกแล้ว
เทพปฐพีนิวเทียนไม่ได้ปรากฏตัวมาเป็นเวลานานแล้ว และไม่นานหลังจากนั้น สลักน้ำแข็งตูไฮ่หมิงที่เข้ามาทำงานแทนนิวเทียนก็หายตัวไป
ขณะนี้ทีมล่านรกมีเพียง 4 คนเท่านั้น นั่นคือพี่น้อง ลีซา ไรลีย์ ฮั่นหลาง และ กระแสเสียงนางพญาขาว
"เราได้เลี้ยวขวาที่นี่ จากนั้นก็เผชิญหน้ากับสัตว์อสูรมืด"
"ใช่ จากนั้นเราถูกบังคับให้เลี้ยวไปอีกครั้งและก็ยังเป็นเหตุมาจากการเผชิญหน้ากับสัตว์อสูรมืด
หลังจากสองรอบเราเริ่มมุ่งหน้าไปทางขวาอีกครั้ง"
"แล้วที่นี่เราเจอสัตว์อสูรมืดอีกแล้ว?"
"ถูกต้อง จากบันทึกของข้ามันเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดมาก เส้นทางหลบหนีถูกปิดกั้นและจากนั้นสัตว์อสูรมืดจำนวนมากก็ยังคงโจมตีเราอยู่"
"นั่นทำให้เราต้องเลี้ยวขวาอีกครั้ง?" ฮั่นหลางพูดออกมาด้วยเสียงสูงขึ้น
"ตอนแรกมันเลี้ยวซ้าย แต่เราถูกบังคับให้หันกลับไปขวาเพราะสัตว์อสูรมืด"
หยวนหยวนตอบอย่างละเอียด
"โอ้ ข้าเข้าใจแล้ว" ฮั่นหลางถอนหายใจยาวออกมาและวางมือข้างหนึ่งบนคาง
กระแสเสียงนางพญาขาวขมวดคิ้วและถามออกไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น "เจ้าเข้าใจอะไร?"
"ความตั้งใจของศัตรู"
“ความตั้งใจ”
"ใช่ ข้าไม่สามารถที่จะกำหนดในตอนแรกได้ แต่เมื่อผ่านมาเป็นเวลานานและเราได้พบกับสัตว์อสูรมืดมากกว่าร้อยครั้ง
ทุกครั้งที่เราเผชิญหน้ากับสัตว์อสูรมืดก็จะเป็นทุกครั้งที่เราเริ่มมาทางนี้"
"หากพูดให้เข้าใจได้ง่าย ๆ เราใช้เวลา 10 วันในเส้นทางที่หมุนวนราวกับเขาวงกตและเหตุผลไม่ใช่ว่าเราต้องการจะเดินตามเส้นทางนี้
แต่เนื่องจากสาวกมืดควบคุมสัตว์อสูรมืดเพื่อบังคับให้เราลงไปที่ด้านล่างของอาณาจักรสาบสูญ"
ฮั่นหลางยิ้มออกมาจนเห็นฟันเมื่อพูดออกมา
เมื่อมองไปที่แผนผังที่ทำขึ้นโดยฮั่นหลางและหยวนหยวนเส้นทางทั้งหมดที่เดินทางมาในช่วง
10 วันที่ผ่านมาทั้งหมดถูกวางไว้ตรงหน้าพวกเขา มันเป็นเส้นทางที่วกวนและตำแหน่งที่เผชิญหน้ากับสัตว์อสูรมืดทั้งหมดถูกทำเครื่องหมายไว้
สิ่งลึกลับจะเริ่มต่อต้านขึ้นทุกครั้งที่ฮั่นหลางกำลังจะเบี่ยงเบนเส้นทาง สัตว์อสูรมืดจะเข้ามาโจมตีเพื่อบังคับให้พวกเขากลับไปยังเส้นทางเดิม
และสถานที่รบเหล่านั้นไม่ต้องสงสัยเลย บนเส้นทางที่ขดเคี้ยว ทุกครั้งที่พวกเขาพบสัตว์อสูรมืดป่ามืดพวกเขาจะถูกผลักดันไปรอบ
ๆ และต้อนลงลึกเข้าไปในถ้ำแห่งนี้ที่ไม่มีที่สิ้นสุด
"ทำไมสาวกมืดต้องการควบคุมเส้นทางหลบหนีของเรา?" ปีศาจลีซา ถาม
ฮั่นหลางส่ายหน้า "ข้าไม่ทราบ แต่ข้ามีวิธีที่จะพิสูจน์ทฤษฎีของข้าและนั่นคือการปฏิบัติตามเส้นทางนี้
ที่สาวกมืดต้องการให้เราใช้ ถ้าเราไม่พบสัตว์อสูรมืดอีกต่อไปนั่นหมายความว่าความคิดขอข้าถูกต้อง"
ปีศาจลีซาพยักหน้ายิ้มอย่างขมขื่น "ข้าเห็นด้วยเนื่องจากเราอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังแล้ว"
ด้วยสีหน้าที่เย็นยะเยือก ฮั่นหลางกล่าวต่อไปว่า "นอกจากนี้ข้าต้องการกำหนดเป้าหมายขั้นต่ำ"
"เจ้าหมายถึงอะไร?" สิงโตบ้าไรลีย์ถามออกไป
"ถ้าเราไม่สามารถออกไปจากที่นี่ได้เราต้องทำอะไรบางอย่างด้วยพลังของเรา
ถ้าเราจะตาย อย่างน้อยข้าต้องการลากสาวกมืดลงไปในนรกกับข้า!
ถ้าเราไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้เขาก็ไม่สามารถแม้แต่จะคิดถึงการออกไปจากที่แห่งนี้ได้เช่นกัน!"
ฮั่นหลางกล่าวออกมาอย่างเหี้ยมเกรียม
ทุกคนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ฮั่นหลางได้พูดถึงความจริงที่ไม่มีใครอยากฟัง ทุกคนที่นี่จะต้องถึงจุดจบในอาณาจักรสาบสูญนี้!
ทุกคนชอบที่จะรักษาความหวังเล็ก ๆ น้อย ๆเอาไว้แม้แต่ลีซาและไรลีย์ต่างก็ยึดความหวังสุดท้ายที่จะมีชีวิตรอดออกจากที่แห่งนี้ไปเพื่อส่งข้อความเกี่ยวกับสาวกมืดให้กับพันธมิตร
แต่ไม่ใช่กับฮั่นหลาง เขาตัดความคิดที่ถอยทัพและยินดีต้อนรับความตายอย่างสงบ!
เป้าหมายขั้นต่ำคือการฆ่าสาวกมืด?!
พี่น้องลีซาและไรลีย์ มองไปที่ฮั่นหลางด้วยความประหลาดใจ รู้สึกว่าร่างของฮั่นหลางโตขึ้นและกลายเป็นเหมือนนักรบที่แท้จริงที่มากกว่าคนอื่น!
และกระแสเสียงนางพญาขาว เพียงแค่รู้สึกกดดันเล็กน้อยบนหน้าอกของเธอ
คำพูดของฮั่นหลางทำให้เธอหายใจไม่ออก หัวใจเต้นแรงขึ้นเด็กผู้ชายตัวน้อยคนนี้อายุน้อยกว่าเธอถึงสิบกว่าปี
แต่กลับซ่อนร่างกายของเพศชายที่แข็งแรง แม้ว่าระยะเวลาและสถานที่จะแย่มากหากแต่สายตาของเธอยังคงเปล่งประกายออกมาครู่หนึ่ง
ขณะที่หัวใจของเธอเริ่มเต้นเร็วขึ้นด้วยความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายออกมาได้
"ดี!" ลีซาที่มักไม่ค่อยพูดมากก็พูดเสียงดังออกมาว่า
"ตั้งแต่เข้ามาในอาณาจักรสาบสูญนี้แผนการนี้ทำให้ข้ามีความสุขที่สุด!"
สิงโตบ้าไรลีย์พยักหน้า "ฮั่นหลางบอกเรามา พวกเราควรจะทำอะไรตอนนี้"
ฮั่นหลางชี้ไปยังแผนผังที่วาดไว้บนพื้นและพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า
"ในเมื่อสาวกมืดต้องการให้พวกเราไปในเส้นทางนี้ เส้นทางที่จะนำพาทุกคนลงไปสู่จุดต่ำสุดของอาณาจักรสาบสูญนี้
เราก็จะทำตามความต้องการของเขา”
"หลังจากที่พวกเราถูกล้อมรอบไปด้วยสัตว์อสูรมืดนับล้าน และไม่มีความหวังที่จะออกไปจากที่นี่
เราก็พร้อมที่จะตายและใช้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เรามี ลงไปตรวจสอบสิ่งที่อยู่ด้านล่างของอาณาจักรสาบสูญ
ที่สาวกมืดต้องการให้เราลงไปดู"
"อย่างไรก็ตาม เราจะประหยัดพลังงานของเราเก็บพลังเอาไว้สำหรับการรบครั้งสุดท้ายของเราที่นั่น
อาจารย์ของข้าบอกข้าว่าอาวุธที่แข็งแกร่งที่สุดที่ทหารมีไม่ได้เป็นทักษะที่พวกเขามี
หากแต่เป็นชีวิตของเขา"
"เราต้องเตรียมพร้อมที่จะตาย! วางชีวิตของเราเป็นเดิมพัน!
ไม่ว่าสิ่งที่มีอยู่ที่ชั้นล่างของอาณาจักรสาบสูญนี้จะเป็นอะไร เราต้องพยายามที่จะทำลายมัน!"
"สมมติว่าเราประสบความสำเร็จแล้ว ความตายของเราก็จะความหมาย!"
"สมมติว่าเราล้มเหลวแล้ว เราก็จะไม่เสียใจ!"
ชูววว ~
ใบหน้าของทุกคนกลายเป็นเคร่งขรึม คำพูดของฮั่นหลางได้จุดประกายความบ้าคลั่งสุดท้ายภายในหัวใจของทุกคน
บางครั้งความหวังคือความตายที่ยังคงอยู่ เพราะความรู้สึกเช่นนั้นมันจะทำให้พวกเขาไม่กล้าที่จะเสี่ยงเพราะความกลัวที่จะตาย
แต่สิ่งที่ฮั่นหลางปลูกฝังไว้ในใจของทุกคนคือความพร้อมที่จะตาย!
เขาโหดเหี้ยมสำหรับความหวังสุดท้ายของการอยู่รอดสำหรับทุกคน!
ออกจากอาณาจักรสาบสูญและส่งข้อความสำคัญไปยังพันธมิตร? หยุดฝันซะ!
ไม่มีใครสามารถออกไปได้! เราอาจจะต่อสู้เพื่อความตาย!
เจตจำนงแห่งการฆ่าเริ่มแพร่กระจายออกไป และเลือดร้อนของนักรบเริ่มเดือดพล่าน!
ทหารที่สามารถยอมรับความตายเป็นทหารที่น่ากลัวที่สุดในโลกนี้!
เพราะพวกเขาไม่มีความกลัวในหัวใจของพวกเขา แม้ว่าพวกเขากำลังเดินไปสู่ความตายด้วยก้าวที่ใหญ่
พวกเขาก็จะไม่สนใจ!
"ในความเป็นจริง ข้ามีแผนการณ์บางอย่าง แต่ข้าไม่สามารถพูดได้เพราะข้าสงสัยว่าสาวกมืดอาจจะได้ยิน"
"ดังนั้นก็ไม่จำเป็นต้องพูด" ปีศาจลีซา ลุกขึ้นยืนเงยหน้าขึ้นและพูดออกมาเสียงดังว่า
"ข้ามักไม่เชื่อคนที่ยังเป็นเด็ก แต่เจ้าเป็นข้อยกเว้น สมมติว่าข้ามีลูกสาว
ข้าก็เต็มใจที่จะปล่อยให้เธอแต่งงานกับเจ้า เพราะเจ้าได้พิสูจน์ตัวเองว่าเป็นคนที่แท้จริง"
ฮั่นหลางยังคงเงียบสงบ
ปีศาจกรงเล็บออกมาอีกครั้ง พร้อมด้วยอสูรลิงผสมหกแขน แม้แต่ชนชั้นสูงระดับขุนศึกที่หยิ่งเช่นลีซาและไรลีย์
ก็ไม่สามารถต่อต้านแขนของอสูรลิงดวงดาวเหล่านี้ได้ พวกเขาก็จะได้เดินทางไปอย่างสบาย
ๆ ปิดตาของพวกเขาในอ้อมแขนของอสูรลิงดวงดาวและนอนหลับพักผ่อน
เพราะฮั่นหลางกล่าวว่าทุกคนจะต้องตายที่นี่ และพวกเขาจะต้องรักษาความแข็งแกร่งทางร่างกายเพื่อการต่อสู้ครั้งสุดท้ายของพวกเขา
ทุกคนกำลังเคี้ยวแถบพลังงานที่มีรสชาติแย่ แต่ในตอนนี้ทุกคนสังเกตเห็นว่าอาหารที่เหมือนขี้ผึ้งกลับกลายเป็นอาหารที่อร่อยจริง
ๆเพราะการรับประทานอาหารเหล่านี้สามารถนำมาซึ่งพลังงานที่มีค่าได้
เร็ว ๆ นี้พลังงานที่มีค่านี้จะถูกแปลงเป็นความโกรธสุดท้ายของทหาร ถ่ายเทลงบนศัตรูจนตาย
ฮั่นหลางนั่งอยู่บนปีศาจกรงเล็บแต่กระซิบอะไรบางอย่างกับหยวนหยวน ราวกับคำนวนบางอย่าง
กระแสเสียงนางพญาขาวที่อายุเกิน 30
ปีเริ่มมีรอยยิ้มที่ไร้เดียงสาบนใบหน้าของเธอ ขณะที่แอบดูฮั่นหลางและหยวนหยวน
"นักรบที่แท้จริง สามารถสยบความตาย กล้าหาญ และมีเทคนิคมากมาย เฮ้ออ
มันคงจะดีถ้าได้เจอเขาเร็วกว่านี้" กระแสเสียงนางพญาขาวนอนอยู่ในอ้อมแขนของอสูรลิงดวงดาวและคิดอยู่เงียบ
ๆ
ทุกอย่างเป็นไปตามที่ฮั่นหลางคาดการณ์ ตลอดทั้งวันทั้งคืนไม่มีสัตว์อสูรมืดปรากฏตัว
ความเป็นจริงได้รับการพิสูจน์ ตราบเท่าที่พวกเขาก้าวไปตามเส้นทางที่ถูกต้องแม้ว่าพวกเขาจะไปช้ากว่าเล็กน้อย
สาวกมืดก็จะไม่ใช้สัตว์อสูรมืดเข้าโจมตีพวกเขา
แต่ขณะที่ฮั่นหลางและทีมงานของเขาเบี่ยงเบนไปจากเส้นทางที่กำหนดไว้เล็กน้อย
ร่างของสัตว์อสูรมืดจะปรากฏขึ้นอีกครั้ง พร้อมด้วยเสียงลมหายใจที่รุนแรงจนดูน่าหวาดกลัว
สองวันสองคืน กระแสเสียงนางพญาขาว ลีซาและไรลีย์ได้พักผ่อนทั้งหมดสะสมพลังงานไว้จนเต็มที่เพื่อการต่อสู้ครั้งสุดท้าย
ฮั่นหลางเป็นคนเดียวที่ไม่ว่าง เขาไม่ได้หลับนอนมา 2 วัน 2 คืน เขากำลังเตรียมทำอะไรกับหยวนหยวนโดยที่ไม่มีใครเข้าใจได้
กระแสเสียงนางพญาขาว เฝ้าดูฮั่นหลางอย่างลับๆ เธอไม่รู้สึกเบื่อเมื่อเห็นว่าเขาเอาแมลงระเบิดสายฟ้าจำนวนมหาศาลและผลึกมืดที่น่ากลัวออกมา
เธอเห็นฮั่นหลางหยิบเอาระเบิดแปลก ๆ สองอัน หยวนหยวนส่ายหน้าอย่างต่อเนื่องและฮั่นหลางก็เอามันเก็บเข้าไปอย่างไม่เต็มใจ
เธอยังได้เห็นฮั่นหลางใช้สายพ่วงสีขาวค่อยๆปรับเซลล์ประสาทบางตัวภายในสมองของอสูรเทพผู้พิทักษ์
ขณะที่หยวนหยวนอยู่บนไหล่ของฮั่นหลางเพื่อให้แสงยูวี
"เขายังมีสิ่งแปลก ๆ อีกมากมาย" กระแสเสียงนางพญาขาวครุ่นคิดอยู่อย่างเงียบ
ๆ
เป็นเวลาสามวันและสามคืนของการทำงานอย่างต่อเนื่องทำให้ดวงตาของฮั่นหลางเต็มไปด้วยเส้นเลือด
แต่เขายังคงมีลักษณะที่พร้อมอย่างเต็มเปี่ยมด้วยการโด๊สยาบางตัวและทุกคนก็รู้ว่ายาที่ฮั่นหลางใช้เป็นยาพิษ
ในที่สุดอสูรลิงหกแขนก็หยุดเดิน ในขณะที่พวกมันมาถึงด้านล่างของอาณาจักรสาบสูญ
ไม่มีถนนอีกต่อไป แต่...
ขอบคุณ มากครับ
ตอบลบ